Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Tumibok ang puso ko
Hindi dahil sa may hinihinga pa
Ngunit bunsod sa kaba.

Tumayo ako't humakbang
Narating ko ang entablado;
Hindi ko lubos maisip
Na ito na ang pangalawang beses
Na tutuntong ako't haharap sa madla.

Isang pribilehiyo
Salamat sa grasya ng Panginoon.

Panimula ko'y winaksi na sa isipan
Bagkus ang bibig ay kusang niluluwalhati Siya
Maging ang pangwakas ay nakatuon lamang sa Kanya.

Ang buhay ko'y minsang naging sakal
Akala ko noon, kaya kong walang sinasandalan
Ngunit ako'y minsang naupo sa silya-elektrika
At tinawag na nasasakdal.

Isarado natin sa siyam na taon
Ako'y nasa rehas pa ng kadiliman
Na tanging sariling latay ang nasasaksihan
Kilala ko Siya na may lalang sa akin
Ang tingin nga lang ay ambulansya Siya:
Na 'pag kailanga'y, panay hikbi't nanlilimos ng grasya
Ngunit 'pag ayos ang lahat,
Iniiwan ang sarili't umiindayog sa dilim.

Sa siyam na taon
Ako'y binahiran ng itim na blusa
Akala ko'y hindi ko na matatakasan ang rehas;
Ang sekswal na kasalanang bumalot sa pagkatao
At naging mitsa nang paghinto ng nararapat na pagpapala.

Ngunit ang lahat pala'y kayang limutin ng Ama
At ang maling relasyo'y kinitil sa tamang panahon
Na ang pag-ibig ay magkaroon ng katuturan
At doon nalaman na 'pag para sa kapwa'y
Sunod lamang sa mas rurok
Ng saktong timpla ng pagmamahal.

Umaagos ang luha ko nang walang nakakakita
Ang puso'y hinihele ng Kanyang mga anghel
At ang Kanyang sakripisyo'y tagos sa kamoogan.

Hindi ko lubos na maintindihan noon ang pag-ibig Niya
Na kayang akayin ang buo kong pagkatao
At buburahin ang kamalian ng nakaraan
At maging ng ngayon at ng bukas.

Hindi ko alam kung saan paparoon
Kaya't pilit kong sinuot ang maling maskara noon
Ang puso'y mali rin ang naging direksyon
Maling galaw at mali ang naging layon.

Ibinaling ko ang lahat sa sariling persona
Nag-aral nang mabuti't hindi nalulong sa anumang droga
Maraming organisasyon ang kinabilangan
Sa pag-aakalang matatakpan ang bawat butas
At masisilayan lamang ang magandang antas ng sarili.

Sa madaling salita, binuo ko ang sarili kong pagkatao
At nalimot at nakaligtaan na may nag-iisa lamang na Manghuhulma
Ngunit salamat at naarok ko ang tamang landas
Na ang minsang batong sinantabi't itinapon
Ang siyang tutuwid sa baku-bako kong daan.

Hindi pala ako magiging masaya
Kung ang sentro ko'y ang aking sarili
At nang ako'y palayain Niya,
Masasabi kong ganap na ang aking pagkatao
Na nakilala ko ang sarili --
Kung sino ako't kung para kanino.

Wala na akong mahihiling pa
Mahirap man sa sansinukob na ito'y
Patuloy pa ring maghihitay sa Kanyang pagbabalik.

Hindi ko kinalilimutan ang mundo
Ang labindalawang disipolo na Kanyang regalo sa akin
Ang kanilang mga buhay na tangan ko hanggang sa huli
At hindi sapat na sumuko lamang
Hindi ko kaya, ngunit kaya Niya.

Ang pag-ibig ko sa pamilya ko'y hindi maaawat
May mga tanong sa isipan ngunit hindi ko ito ginising
Hindi ko abot ang Kanyang kaalaman
Kaya't inilapag at inihain na lamang sa Kanyang paanan.

Muli, hindi ko kayang mag-isa --
Mag-isang nag-aarok ng pansamantalang tagumpay
Ngunit ang paniniwalang may pag-asa pa
Ay patuloy ang pag-usbong gaya ng mga malalagong dahon;
Ang bawat kaluskos ay maririnig ng Ama
At ang pugad na kinatitirikan ko ngayo'y
Haplos ng Kanyang banal na mga kamay.

(6/28/14 @xirlleelang)
Nakasisilaw* sa Kapitolyo
Sa sentro ng siyudad
Tatak ng probinsyang pabo.

Sari't sari ang trayanggulong baligtad
Nasa ere silang kumukumpas
At tila ba may spotlight sa norte paroon
"City of the Living God,"
Inukit sa tabla ng di kilalang manlililok.

Minsan ding naging "City in the Forest,"
Sabi pa sa balita'y "Safest place in the Philippines"
Bagkus ang pagmimina'y tuloy pa rin
Lalo na sa Rio Tuba na ramdam ang Climate Change.

Dagdagan pa ng pamimihasa ng PALECO
Hihiramin nang saglit ang kakaunting ilaw at hangin
Nang di maglao'y mapa-"OO" ang lahat
Sa mungkahi nilang planta ng pagbabago.

Bulag sila't barado ang isip
Kikitilin ang hanapbuhay ng mga residente
Walang kamalay-malay ang iilan
Ito'y mitsa na pala ng pagdarahop.

Hahalayin ang tigang na lupa
Bubungkalin raw ang kinabukasan
Bagkus ang pawis ay sa atin
Tayo'y alila ng karatig-bansa
Dayuhan sa sariling bayan.

Titirik sila sa espasyo
Bisig ng tabing-dagat na buhangi'y sutla
Inosente nga sa Salvage Zone
Paano pa kaya pag naimplementa na?

Likido ang bawat anino sa semento
Tumatakbo't tumatagpo sa iba't ibang direksyon
Hindi makapuswit ang mga sasakyan
Maging ang simpleng harurot
Ng munting bisekleta ni Juan.

Doon ko nasilayan ang magigiting na pulis
Taas-noong suot ang uniporme
At iilang traffic enforcer
Na wala sa linyang puti.

Tila bawat uri ng katauha'y nasa parada
Kung hindi man,
Sa iilang personang lumalabas-pasok sa eksena
Kukuha ng larawan, akala mo eksperto
Hindi naman pala
Ayos, selfie pala ang gusto
Dekorasyon ang mga artistang Netibo.

Bawat munisipyo'y may nagsisilbing pambato
Makukulay ang mga sasakya't pudpod ng disenyo
Na sa kahit sa palamuti'y maitaas ang munisipyo
Buhat sa pagkabiktima ng gobyernong manloloko.

Highlight nga ang Street Dancing
Aba't ang layo ng kanilang lakarin
At sa bawat kanto'y sasabay
Sa saliw ng Remix na musikang inihain.

Nalugmok ang puso ko
Bagamat ito'y nararapat na saya ang dulot
Ito'y nagsisilbing maskara na lamang
Nakasanayan, naging tradisyon
Ang kulturang laging may bahid ng eleksyon.

Nakaririmarim ang iilang nasa trono
Pinalibutan ng berdeng hardin ang sentro
Bulong ng Supplier doble pala ang presyo
Aba't sige nga, saan nila ibubulsa?
Kung ang kanila'y umaapaw pa.

Bagamat ang lahat ay nasa bilog
Paikut-ikot tayo sa animong sitwasyon
Tanging takbuhan nati'y ang Maykapal
Na hanggang sa huli'y magwawasto ng bawat kamalian.

Sa probinsyang kinalalagyan
Ito'y nag-aalab na espada ng lipunan
Bawat isa'y responsable't may pananagutan
Tamang dedikasyon sa sandigang bayan.

Walang masama sa pagiging alarma
Maging aktibo ka, kabataan
Ikaw ang pag-asa ng Perlas ng Silanganan
Abutin mo yaong pangarap at manindigan
Hindi pansarili, bagkus pag sa tuktok na'y
Gawin ang tanging tama
Na naaayon sa batas ng higit na Nakatataas.

(6/29/14 @xirlleelang)
Minsan gagamit ng payak na salita
Ngunit ito'y uusigin ng iilan;
Minsa'y sisisid at muling hihinga
Ngunit tatadtarin ng masasakit na salita.

Kung ang pagsusulat ay pagmulat
Ba't hindi na lang maging simple sa pagpili ng bawat salita't parirala?
Ba't hindi diretsahin nang ang punto'y maging kalma?
Kung saan walang tensyon, ayos pa't plantsado.

Minsa'y wala namang nais ipahiwatig
Tanging ang letra'y nilalaro't nagiging bukambibig
Wala nga bang dahilan?
O ayaw mo na lamang lumaban?

Sa mundong ginagalawan
Hindi lahat makaiintindi
Hindi lahat makikiayon
Pagkat hindi iisa ang bida
May iilang ekstra sa eksena
Kaya marapat na handa ka.

Ang pagsulat ay malaya
Kaya naman hindi tugma ang bawat kataga
Ganyan ang nadudulot ng demokrasya
Malaya ka nga, pero hindi na maganda 'pag sobra.

Kung babasahin, minsa'y nakapapanting ng tainga
Ano ba ang ipinaglalaban sa pagtaas ng tono niya?
Ang pagsulat nga'y musika rin
Kung mali ang basa sa tono'y hindi maganda ang himig
Parang kapeng depende sayo ang magiging timpla't panlasa.

Isang simpleng mamamayan sa magulong pamamalakad
Dagdagan pa nang nagsisipagsalipadpad na dungis ng bayan
Hindi ka nag-iisa, ganun din ang pakiramdam ko.

Ngunit ang bawat Pilipino sumasabay sa himig ng Lupang Hinirang
Nasaan nga ba ang sinasabing "alab ng puso?"
Tila ang bahaging ito ng liriko'y walang saysay sa iba
Ang pluma ng ila'y wala palang tinta
Ngunit patuloy pa rin, walang nagagawa
Walang ginagagawa, walang nais na pagbabago.

Ganoon kahalaga ang pagbitaw ng bawat salita
Sa bawat punto, bawat espasyo, tuldok at kama
Mayroong layong nakapag-iisa
Mayroong sentimyentong ipinangangalandakan
Mayroong uusbong na himagsikan --
Mabuti man o masama.

Abstract/ abstrak
Mabuti pang ganyan ang pagsulat
Nang hiwatig ay pansarili lamang
Ngunit ang leksyo'y hindi manganganak
Hindi aabot sa mga apo ng bagong henerasyon.

Bale wala ang salita
Kung ang mga ito'y walang aksyon;
Bale wala ang salita..
Kung ang puso'y wala namang direksyon.

(6/28/14 @xirlleelang)
Ako’y modernong karpintero
Sa henerasyong baon sa utang,
Hindi pa man isilang,
Ang kamalaya’y limot at simot na.

Puros kalyo ang latay
Sa pares na kamay
Na ang sigaw ay pagbabago
Diktahan man kahit demokrasya pa,
Lahat tila may mantsa’t tatak pulitika.

May direksyon ang pagdisenyo
Pahalang sa kapwa-tao,
Samantalang ang kabila’y
Ang labi’y eksperto sa pagsayad sa lupa
Patungo sa ulap at bituin
Kung saan naroon raw ang Maykapal.

Narito ako sa kanilang tagpuan
Tatawid sa kalyeng hindi masilayan
Bingi sa sanlibutan
Minsang pinaligua’t sinabunan ng kadiliman.

Narito ako,
Sa sentro’y may hanap-hanap
Kilabot ng pagtahi sa sugat ay titiisin.
Pagkat ang latay, hindi man nasaksihan
Ramdam maging sa tadyang
Na akin daw ay pinagmulan.

Kung mararapatin lamang
Ng lupang minsa’y naging gintong bayan
Na pang-habambuhay siya’y lisanin
At sa pagbukang-liwayway, tatakbo sa Liwanag.

Walang karapatan ang takipsilim na uminda
Pagkat ang Haring Araw
Sisikat at yuyupakan ang kanyang dangal,
Siyang isang pobre’t salat sa Katotohanan.

Niyapos ko ang buhok
At pinahid sa mansanas, sa mangga’t
Maging sa dagat na sagisag ng kalayaan.

Ako’y tumakas
Tangan ang sandata ng buhay;
Pakuwari ko’y walang himagsikan
Ang siyang muling sisiklab
Pagkat ang laban ay tapos na noon pa man.

Puting papel at plumang walang tinta
Ang iniwan sa akin ng Ama
Hindi ko mawari sa paanong paraan ba
Maililimbag ang isusulat nitong pluma.

Ngunit ang tukso
Na madungisan ang pahinang puti
Ang puro’t walang bahid ng itim at kulay bahaghari,
Alam ko, balang araw
Mapupunan ito, hindi ng salita
Bagkus ng larawang sa sansinukob
Ay hahagkan ang bawat nilalang
Itatas muli ang bandila -
Silang puro ang tiwala sa Pintor ng Pagbabago.

(5/23/14 @xirlleelang)
“Being a farmer is like being a priest;
you take a vow of poverty
and make a pact with the Lord
that no typhoon will come
and destroy your crops.”

In the rise of sedentary human civilization,
The nation’s agriculture
Became the key expansion.

Its history dates back thousands of years,
With its development,
Has been driven and defined –
By different climates, cultures, and technologies.

The Filipino farmers:
Are they now a dying breed?

Numbers of small farms has dwindled,
With workers opting for city life.
But this trend could exacerbate food insecurity!
Yes, in an import-dependent country –
Already struggling to meet current food demand.

In the face of growing losses,
And from volatile weather,
To new-fangled farming tech,
Limited education makes them less receptive.

What took such toll on the agricultural sector?
Maybe the farmer themselves,
The investors, the buyers – maybe.
Now, it’s due to the government policies,
Our programs are good, yet so weak.
There’s excessive reliance on agricultural imports,
And corruption on the upper level.

Compounding the problem
Is a younger generation –
Largely, leaving rural areas nationwide,
And depleting the pool of potential agricultural workers.

They say it’s too late to do something;
But the mind-set of the younger generation
Still we can change
And make farming appealing once again.

(9/8/13 @xirlleelang)
Diniligan ng luha
Ang tuyo kong pagsuyo
Bitakan at tikag
Itong aking puso.

Sinilo mo ako’t
Ginawaran ng rehas
Ipinahalik sa araw
Binasa pa ng ulan
Ako’y kinidlatan
Kulog ay nakapapanting
Tainga’y duguan
Halimaw ang tingin.

Aking pag-ibig,
Pagsinta’t pag-irog
Pawang kuro
At puso’y nilatay
Inilibing
Inihatid sa hantungan
Hindi pa man nito oras
At ang binhing kinalinga
Siya ring inanod ng rimarim.

(12/2/13 @xirlleelang)
Sinukat ko ang bawat metro't pinagtagpi-tagpi
Sa nakalatay na papel na siyang may lamat
Na minsan kong pagkakamali.

May ilang letrang naging tuntungan
At ang alagang walang buhay --
Ang koneksyon ay tungo sa bukal ng liwanag;
Moderno na kasi kaya't kailangang makisabay
Noong manwal pa lamang, mapagsa-hanggang ngayon..
Teknolohiya'y senyales na ng transisyon.

Matagal nang napaso ang pagal kong mga daliri
Sigaw nila'y tulog sa walang himbing na mga sandali
At sa kursong tinapos, ngayon pa lamang ang simula
Nagising ang pangarap na siyang binigla.

Ang oras daw ay ginto
At minsa'y kailangang habulin ang mga numero
Ngunit sa bente-kwatrong tangan-tangan
Tila hindi sapat.

Muli kong binilang ang nalalabing araw
Tanging ang pangpito ang siyang pahinga
Ganito pala ang katotohanan, wika ko.

Salamat sa huling araw
Na iluluwal muli ang gintong araw
Itataas kong muli ang kapagalan
At ako'y bubuhusan ng lakas at determinasyon.

Sabi Niya nga sa akin,
Wag daw akong mapapagod
Pagkat hindi matatapos ang araw,
May panibago na namang hamon.

Salamat sa Maykapal
Salamat sa saglit na pahinga
At sa tubig mula sa bukal;
At minsan ako'y tinawag Niya
Ako'y tumango sa layon, may armas ng pagkaligtas
Ang pananampalata'y patuloy din.

Bitbit ko ang puso Niya
Na lagi Niyang bahagi sa akin
Sa banal na kasulatan na bumukas ng pag-iisip
At nang ang buhay ay mapahalagahan ko.

Kung ang direksyon na ito'y balakid sa layon Niya
Mabuti pa't maglaho na lamang
Ang bawat oportunidad, kahit ito'y ikatutuwa ko
Tanging ang nota ko'y Siya lamang
Wala nang iba pa, at kung nasaan man Siya,
Doon ako'y tutungo; doon din ang paghimbing.

Salamat Ama, salamat Hesus at sa Banal na Espirito - purihin Ka!

(6/28/14 @xirlleelang)
(1:30 AM/ Brownout)

Ang alab Mo’y minsang inalay sa’kin
Syang naging mitsa ng pagkandirit ng himagsikan.

Ako’y nakakapaso
Magbibigay-liwanag sa madilim na kinagisnan,
Sa apat na sulok ng silid-aralan,
Sa lipunang may mabigat na ginagampanan
Tangan ang alab na umalarma sa pagkatao.

Nilisan ko ang liwanag
Kung saan akala ko’y dapat na maging kasanayan.
Ako’y Iyong tinubos
Sa mapanghusgang lipunan
May tatak sa noo, syang bukambibig ng madla
Salamat, nang ako’y maging pag-aari Mo
Nang ako’y pagharian Mo.

Gamitin Mo ako,
Pagkat ang liwanag, ang katuturan
Kailanma’y hindi mapupunan ng anumang salita
Nang sinuman..
Kung ang alab ay hindi Ikaw ang sentro
At kung ang lakas ay hindi mula Sayo.

Sukat ang buhay ko
Bawat luha ko, akala ko’y walang silbi’t walang kwenta
Ngunit iniipon Mo pala ang bawat butil nito
Minsan pala’y nakapapaso rin ito
Isalin **** muli, buohin Mo’t ihulma ang pagkatao.

Sayang..
Kung ang ilaw ay nakakahon
Kung ang sisidlan ko’y hindi ko lilisanin
Kung ang sarili’y hindi kikitilin
Nang magkaroon ng pangalawang buhay.

May ilang gagambala
Mga insektong hindi alam kung saan nagmula
Mamumuhunan sila’t magiging igno sa liwanag
At kung di lalakas ang alab,
Ako pala’y matutupok.

At sa hanging iihip,
Kung wala ang mainit na mga kamay
Na siyang yayakap at hahagkan sa akin
Ako’y maagang mahihimlay,
Mawawalang saysay ang pagkatubos sa akin.

Ngunit ang alab na ito’y
Kitilin man: kusa man at sa walang dahilan
Maari pang mabuhay, sa ikalawang pagkakataon
Sisindihang muli,
Luluha sa hapdi’t kirot ng kahapon
Ngunit ang bukas ay may kasiguraduhan
Na ang tatahakin ay hindi na tulad nang ngayon.

Binibilang na ang oras
Bawat minuto’t segundo
Maaring mapagal at maagang tamlayin,
Kung saan saksi ang kadiliman sa liwanag na taglay.

Ngunit bago maupos,
Ako’y may aabutin
Bawat sulok ay dadampian ng buhay
At magmamarka sa bawat haligi
Na kahit sa dilim, mayroong palang pag-asa.

(5/13/14 @xirlleelang)
Hindi kulay ang pawang panig
Walang lulusong sa anumalya
Wala ring nararapat na makiniig.

Sa sirkulasyong may kaltas
Mananatiling may lamat
Bawat pahina'y puti
May punit, may dungis
At pagka gabi'y
Nasa kalye ang dilim.

Ang tinig ay patas
Walang sumasanib
Kung walang manghihikayat
Mananatili ang kamalian
Ng lipunang hindi nilisan ang kwadra
Ang sinulid ay rorolyo
At hindi na muling masisilayan pa.

Kung ang puti at itim ay kulay
Ito'y hindi nararapat na pinagninilay-nilayan
Salungat ang daan
Patungo sa **liwanag at kadiliman

Bagkus ito'y pawang
Lalang para sa iisang sanlibutan.

(7/2/14 @xirlleelang)
Thin and transluscent
Fabricated sheet
Clumsy piece
Tickling with every groove
Of the winter's breeze.

Its flow was a mirror of her aura
Of her external beauty
Of how fierce she was
Every time she exposes her curves.

Her fake smile was a frown
She was tore apart from her soul
For who she was
A manequin by herself.

(7/2/14 @xirlleelang)
May manequin kasi sa Rengel, napapaisip ako pag nakikita ko sila.
Aking inaninag
Itong bughaw na kalangitan
Hindi nga ba
Parang kailan lamang
Nang ako’y kanyang tinalikuran?

Napako ang pangako
Na ako’y pangangalagaan
Luha niya’y umabot
Di lamang sa’king talampakan
Nalasap ko ito
Mapait at ngayo’y nag-ibang anyo
Ngayong timplang kape
Mula sa mga mata nitong
Tila ba kaytayog.

Tinangay kami ng malakas na alon
Kami’y nagpatangay na lamang
Wala akong alam
Kundi and makipaglaro
Ng tagu-taguan
Nakadilat at mulat na mulat sa katotohanan

Sakay kami ng pridyeder,
Ako at aking ulirang mga kapatid
Puno ng pighati’t pangamba
Sa uulitin,
Ito na lamang ang magagawa ko.

Sabi nila, tutulungan nila kami
Sabi ng ilan, wala na raw pag-asa
Kanino nga ba kami magtitiwala?
Kung mismong kalam nga ng sikmura’y
Di na mainda?

Wala na akong mailuluha pa
Pagod na ako sa pagsagwan sa kawalan
Wala na ngang pag-asa
Wala man lang naiwan sa amin
Sana kasama nalang kami
Sa mga buhay na nalantang
Parang bula
Tulad nila Itay at Inay
Di sana’y masaya kami
Sa kalangitan.

Pumikit ako,
Habang mahimbing ang paghikbi
Ng aking mga kapatid
Sana nga may buhay pa.

Sinagip nyo kami,
Noong una, nagalit pa ako
Ayoko sana
Kaso wala na rin kaming magawa
Sasama na kami
Kasama kami sa pagbangon
Oo, ngayon ako na’y magtitiwala
At ipapasa-Diyos na ang lahat
Siya na ang bahala.

(11/17/13 @xirlleelang)
Sutla ang iyong kutis,
Ilang inches na heels
iPad ang hawak
Ayan pa’t naka-Rayban
Kahit taglamig –
Ganyan dito sa abroad
Pasyal dito
pasyal doon
Higit sa lahat
Hindi barya ang sahod.

Padala sa Pinas,
Lahat ay winaldas
Dami pang pasakalye
Datong din pala
Palaman ng inyong mensahe.

Aba’t bida pala si bunso
Sa tropa’t sa eskwela
Hindi ba’t astig?
Pang-party nila’y
Siya ang laging taya!

Ang binata ko’y
Malaki na talaga
Kapapanganak lang daw
Ng bespren nya
Anak, tanong lang
ba’t sa handa nila’y
Ikaw ang itinoka?

Ang ilaw ng tahanan
Na siyang aking iniirog
Sabay sa uso
Nakasisilaw ang alahas
Inubos ata ang bawat perlas
Buti’t nakaahon pa’t
Ayan, kay kumpare pa
Siya’y nakakapit!
At ang nararapat
Na panglamang-tiyan
Kulang pa pala
Kanyang sinapupunan
May bagong buhay
Mahal, saan siya nanggaling?

Puso ko’y nalurak
Ako’y inahas na
Pinagsamantalahan pa
Akala nila’y ok lang
Akala ko’y may babalikan pa
Yung totoo,
Lata’y hiyang-hiya na
Humihikbi ito
Makatikim lamang ng barya
Wala na ang sahod,
Awitin ko’y “Palimos.”

(12/2/13 @xirlleelang)
I used to step on the solid ground
The grey asphalt with li'l pebbles in black in it
I used to walk with cemented pavement
Where no one hinders me to enjoy the tack I'm in.

You led me to the boat
And together, we left the crowd
My knees are shaking, as if I'm freezing
You guided me to enter that narrow boat
And I had nothing but myself to bring
For it may sink with tons of extra things.

We started sailing
The curtained sky was the scene
With lil stars painted on it
And the depth of the ocean was present
It bounces the crescent up there.

I felt the wind brushed my hair
He sounds so mad with the clouds supporting him
My feet trembles with fear as my faith does.

You are with me, oh Jesus
And I asked you if you care
For I may fall from where we are
And you may not see it and forget I was there at all.

Words come from your mouth
And the wind listened with your sweet voice
You brought peace and calmed my raging seas.

I trust no one but You
Even if I don't know how far but I'm ready though
Oh held my hands indeed,
Let my grip be frozen upon your hands.

I'll sit and take a look at the vistas
And move the boat as we sail
You'll teach me how to act
And wherever we'll go, You are with me.

(6/4/2014 @xirlleelang)
Coz I usually dream about waves.
Estranghero ang bawat numero
Arok kong ikaw iyon
Ang boses **** tila nasobrahan sa kape
Parang may giyera lang sa himpapawid.

"Yung katext mo kanina," yan ang sagot mo
Akala mo siguro wala akong ideya
Sa pagkatao mo.

Naisip ko rin yun
Na tawagan ka mula sa hiram na numero
Nang masanay ang pandinig
Sa boses **** walang kalambing-lambing.

Wala naman tayong listahan
"Long time, no communication," pa ang sambit mo
Bakit ba at tila ako'y miss mo na?
Wala naman akong masasabi sa kabilang linya.

Nagsinungaling ako
Nang sabihin ko ang porsyento ng baterya
Hindi sa ayaw kitang kausapin
Bagkus, wala akong maisip na tamang salita
Hindi ako makapag-isip ng tama
Sana ang diwa ko'y kasama mo na lang.

Yung pangako mo'y biglang napako
Akala ko nga malapit na
At tila binibilang ko ang nasa kalendaryo
Ako'y bigong muli.

Tatlong taong lumipas
Pero walang kupas ang kahapon
Sigurado akong tanda mo pa ang lahat
Na ang kahapon nati'y
Kailanma'y hindi pa tinutuldukan.

Kung ang pahinang ito'y mali sa katotohanan
Isa lang ang panalangin ko sa kanya
Na itong damdaming mahimlay na lamang
Pagkat ang lugar nito ngayo'y
Nasa tamang kondisyon pa naman.

Ramdam ko ang paghanga mo
Hindi ako manhid na minsang inisip mo
Hindi mo naman sinubukan noon,
Ba't ba pilit **** nililimot na mayroon pang ngayon?

At kung ang bukas ay wala nang araw
Sana'y ang pag-ibig ay sinimulan na noon pa man
Hindi pa man ramdam ang tunay
Bagkus sana ngayo'y kontinwasyon na lamang.

Wag nating takbuhin ang lakbaying ito
Hayaang ang layag ay dalhin ng hangin
Nang hindi makontra ang tamang ihip nito
At sa bagyong paparating
Ay maging handa na tayo.

Kung papalarin na tayo'y maparoon
Sa dakong Norte kung saan ang tama'y nakatrono
Hayaan nating ang oras ang maging saksi
Hindi ang magka-ibayong lupa ang tumuon.

(6/3/2014 @xirlleelang)
Lost to backdrops scrolling past,
She sits knitting
in the carriage of a train.
The vague needles
They scintillate and glimpse
With the cadence of the wheels –
Upbeating ceaselessly.

Strips of tiny loops
And eyelets like dewdrops
Of condensation
Grouped on the superior rim.

Once in a while,
She gives a heave
To loosen more yarn from the skein
Of Filipino-made wool,
brushed worsted weave.
Spun and carded
from the richest fleece,
Deeper in the wicker basket by her feet.

The needles flash,
With ancient rhythms and attack
Of duellists in their chainmail coats.
With little hesitation she can tack
From plain to purl to blackberry.
Count back by rote or slip a stitch
While the fish-eyed gimlets gleam.

All gather profusely in her lap,
As windfall trove, rich-patterned
And warm with peach-fuzz nap,
All crafted from a single line of yarn.
Marvels fall continuously from wise
Spell-binding hands and all is well for now.

(9/11/13 @xirlleelang)
In times of yore,
A name arose –
With vulnerable emerging markets,
The “Sick Man” of Asia!

But it has primed its cutback!
“Sick Man” was now a former name,
Call him this nation
To breed at ‘breakneck’ pace!

The snap back is faster
As global growth stirs in its revival,
And billions of dollars are in his shares!

Philippines vs. U.S.
With 7 percent, the peso was down for the year!
And we were knocked out!

It was more a reflection of global fears! –
About higher U.S. interest rates,
Then, the worries ‘bout the realm’s own fortunes,
Has to be forgotten.

Southeast Asian nation's prospects remain bright,
Likely to produce “predictable growth,”
Yes, the three stars with lone sun –
Now sky-scraping ,
With Filipinos making a stand.

Moving far..
From being a financial basket case,
The government has cut its debt,
Carry on! March on Filipinos!

(2/25/13 @xirlleelang)
She keeps dancing
over the dark water;
The flash of iridescent blue
Beneath her wings,
Quick as a breath.

How else could they see?
The dragonfly dart;
Then hesitate above
The mossy green bank –
As if it gave liberated pleasure.

How could they perceive?
The green dimness falling;
Between trees, that antique stillness,
Then the vermilion leaves –
Startling, unexpected,
Like an exclamation of delight.

How could they receive?
That moment when one, then two,
Then three dragonflies skimmed
All over the once pure river.

(9/11/13 @xirlleelang)
Nahimbing na ang lamparang iyong tangan-tangan
“Di patas ang laban,” yan ang wika mo
Bagkus ba’t ang gaas, di man lamang nasalinan?
Tinalikuran mo sya’t agad nang pinagkaitan.

Kasikatan ang nais ng nag-aalab **** puso
Mali man ang direksyon, sabay hithit at nakikiuso
Ba’t ba ang nais mo’y iwan ang liwanag?
Ba’t nais na ikahon ang sarili?
At sa dilim, saka susubo ng kutsara.

Narating man ang apat na sulok ng kwadra
Hugis bilog ang naging buhay
At panay indayog mo
Parang sirang plaka.

Pagal at walang kamalay-malay
Pagkat mga letra’y inabot ng kamalasan
Nilatigo sila’t naging busal pansamantala
Bilanggong may gitgit sa maling pagkalinga.

Bumuhos ang gaas, nasayang bigla
Ang apoy ay tubig na umusbong nang sagana
Bagkus hinagpis at pait sa sikmura
Abot sa langit na syang nagpapala.

(5/25/14 @xirlleelang)
Dilaw na trayanggulang babala
Ilang hugis lobo na sayad sa lupa
Parisukat na alaga'y basong nag-iisa
Naghihintay sa ekstrangherong sasaling muli
Nang ang dati'y maitapon
Ang bago'y maidampi na sa uhaw na lalamunan.

Naglaho sila't nagsipangwala
Ang lupa'y hati sa sukat na pantay
Nilamon ang mainit na hangin,
Umihip ang taglamig na hindi nyebe
Bumulong sa akin, ngunit walang pahiwatig.

Tila namamasyal ang telang marumi
Pupuswit ang tubig mula sa bibig
Ipon nya'y kayrami,
Bukas sana'y maubos na ang mga ito
Nang ang dungis ay pahiran din ng malinis na likido.

Parehas ang kulay ng tumawid sa linyang puti
Higit sa isa ang bawas na sinyales
Akala ko'y kilala ko, ngunit naglaho sa usok
Ang apat na bilog na itim,
Gumulong at rumolyo sa aspaltong pulbura.

Itong may pula ang sutla
Itim ang tangan na may kasama pa
Bumungad at inihaing may lista
Ngayon pala'y may salamin sa harap
Malayo ang hugis at ang porma
Hindi ko na binalingan ng pansin
Ngayo'y laos na ang bawat eksena.

(6/3/2014 @xirlleelang)
I'll run my fingers over you
The lines overlap as if they know you so well
Your breath was numbered by them.

Your death was my comfort
I lay myself indeed not in your arms
For those were the branches of yours
Cut down and embraced by millions.

They sprayed you with chemicals
You cried but no one has heard it
For in every pain, you are numb
And they linger in your countless tremor.

The hammer pressured you
Every impact was brought to disgrace
Those silver yet rustic points
Made your skin bleed with tears.

I found you affectionate
For every time I'm near you I felt so good
Now I can't live without you
Hold me in your arms and sing me lullabies.

(6/3/2014 @xirlleelang)
Matutulog na sana ako, nag-iisp kasi ako ng concept. Eh nakahiga ako sa doubledeck na luma. At yun na!
My home is where my heart is,
It follows me where I go.
My heart’s still beating in my chest,
So my body,
It must follow.

I gave my home legs
To walk around with ease.
I gave my home wings
To join me where I please.

I gave my home freedom,
For it gives me hope.
It is there
When I’m proud,
when I’m humbled,
When I mope.

My home is always with me
Since I stopped giving my heart away.
It sure is growing cold,
But I’m starting to like it that way.

(12/8/13 @xirlleelang)
It tastes sour in my skin
The water diverts his eyes upon the curves
I rub them with my fingernails
The tips cried for disturbance.

The pebbled stones in purity
Spit out their dirt with every moist
The need to exhale the longing days
The desolation of their own race.

It stinks with the cover of my skin
No vinegar to pour on the occuring reds
No tablet nor capsule to jive the tummy
There, I'll groove with the ratio of water.

I left the leaves on the dirt
And yes, those gravel and mated things in the sack
Alone am I, here in my own nest
Watching the faded stars and grasping the air.

Neither can I reach the ultimatum
The shutters in me were all aware and trained
The body in rest be put in silence
For the war of itch diverts the angle.

(6/13/14 @xirlleelang)
Minsan nang naging utal
Ang dilang
Pait lang ang nalalasap
At isang kalansay
Sa malamig na sansinukob.

Dumi ng iba’y
Singkong duling
Heto ako’t
Isang krikitiko
Sa mapanglait kong titig.

Minsan nang
Naging kasapi
Ng pagluray sa bayan
matatas ang pananalita
Tangan ko pala ang madla.

Saksi ako
Pati silang kapwang
Panay bulag
Lahat sila
Minsan ding nanibugho
Sa taglay kong kagalingan.

Ibinandera ang sarili
Sa mga lapastangang dayuhan
Ngayo’y sila na
Ang yumuyurak
Ang pumapalakpak
Sa pagsalipadpad
Ng mga letrang
Ibig isuka’t ilabas.

Mapusyaw ang kulay
Ng aking pagbubunyi
Pagkat bibig nila’y
Kandadong mga
Walang susi
Walang kusang palo
Talusira sa katotohanan.

(11/29/13 @xirlleelang)
Uno
Matamlay siya
Hindi man lang abot sa akin.

Dos
Pakuwari ko'y manhid siya't bingi
Iihip, balakid pala ang munting tela.

Tres
Niyapos ko ang mas makapal na tela
Hinagkan ang kabuuan
Bumaluktot buhat sa kakulangan.

Ulila* ang mga paa
Nais magtago nitong sampu
Wala namang patutunguhan*
Kundi ang nalalabing tela sa ulunan.

(6/29/14 @xirlleelang)
Kinabahan akong bigla
Sa isang basong tubig at kapsula.

May takot, may hikbi
Pagkat sa paglunok
May gawad na pighati ng kahapon.

Nilisan ko na iyon
Ikinubli na ang kahapon
Sa estanteng kayrupok
Malay ko ba,
Nagbabalik-tanaw din.

(5/1/14 @xirlleelang)
Dragon* – a reference to government or a leader with such great powers.

Economics can determine the future?
The decision making, which can force millions to abide to the law established by government, can determine the future. *That’s it.


An extension of affluence for all,
But where is the long term?
Poverty and high unemployment,
Now an argument?
With two years to educational progress,
Juan Dela Cruz drew back and recoil.

Humankind’s race,
With such declining economies..
A need for taxation of the working class
To stay number one, or should I say, the Top 10?

For those capable to success,
No full-time salaries.. No livable wage..
A further education..
Would it be worth it when a full-time was offered?

For the move of the dragon,
Is there a downgrade forecast for the nation?
GDP has been calculated, water dragon may not be drown..
Meagre realm’s tyro – for their incomes deduction.

(4/2/12 @xirlleelang)
The Pioneer 2012
You gave me the resolve that I needed
And the strength
To believe I was worth it.

Now my foundation is crumbling in the spot –
The one you once occupied.

Slowly
My rock has turned to dust
And i’m falling down
To the ground,
Back to the place where you found me.

Before you built me up,
Made me taller
Than other skyscrapers
Surrounding me.

I don’t think anyone else
Has the right tools
To make me solid again,
To rebrand me
But my belief was firm
That one day,
The Great One shall restore me.

(22/19/13 @xirlleelang)
Walang bahid
Ng dugo
Ang kagustuhang
Kumawala sa hawla.

Nais kong magwala
Buhat sa isang lipunang tulala
mawala
habang nakatingala
malayo ang tingin
maging mapagmasid
at hindi manhid
pipi o bingi
hindi tulad nila
paralisado ang pandama
daig pa ang makina
naka-program
naging utusan
walang alam
walang pakialam
tinatapakan na
hindi pa rin makaramdam.

(11/29/13 @xirlleelang)
Alone with this desk,
And a notebook chock-fulled with paper;
Endless.. he chomp everything away.

Things truly aren’t easy,
The silence makes it harder.
Hey music, fill the air;
For not all truths,
But laughs of frauds may break out.

Just like the old days.
Just like the lady boss,
Just..maybe.

There should be dancing all around,
Where crowds should chip in
And take things in stern.
Errands were not decors –
Trespass! Like mini ciphers,
Digits, letters, they knock the drill out.

Only a couple more days left,
But in ignominy,
This generation may fall;
How pitiable..

With such marks and inkblots,
The source remains unrecognized.
They’re used to seize papers like that,
Although such are committing theft already.

Left were words,
Can’t spell it unerringly;
Yet the hearsays divulged its address,
So now, it’s time to slam this tome;
End the toil that has always been the crook!

Go outside,
For the sun’s rays are there!
Goodbye to this aged chair,
And to this notebook full of nicks,
With new freedom,
We shall embrace..
Everything.. “Ciao” to what’s new,
‘Coz this is the real world!
Oh college days!

(7/25/13 @xirlleelang)
Tinugis ka ma’y
Buong bayan ang nagtiis
Ika’y reyna ng katiwalian.

Maghugas kamay man
Putik ng katiwalian
Babangon sa hukay
Siya’y bangungot
Sa’yong paghimbing.

Sa Senado’y
Sino ba ang salarin?
Niluklok at binoto
Hindi para manloko
Kawangis nila’y
Naging isang delubyo.

Itong si Juan
Pulubi na nga
Pinamihasaan nyo pa
Kaban ng bayan
Winalis nyong bigla.

(12/2/13 @xirlleelang)
Fifteen inches LCD
Electronic mouse
And bunch of scratches of sheets.

There were roof lines
Valleys and ridges
Encircling the overlapping layers
Some are frozen, some are hidden.

Estimation and calculation
Uttering numbers
With various actions.

3D walls
Inserting commands
Subtracting openings
Including doors and windows.

The formula was easy
To multiply and subdivide
Real aesthetical features
Future renovation
For firm edification.

(6/30/14 @xirlleelang)
I face that mysterious door,
Fighting my way
Step by step
Through mounds of paperwork
And applications to where I suited.

All for that intangible future
More fresh and striking than anything here
“I will go.”

My future is manifesting itself slowly,
Inexorably and inexplicably before me.

I choose to gaze at my future as infinite opportunity,
Infinite joy spread over infinite possibilities.
As that joy becomes tangible,
It also becomes more finite.

But from where I stand
I see everything ahead.
I can finally leave
Everything I’ve been tied to
And prove to myself, “I am myself.”

(3/21/14 @xirlleelang)
‘Felt the heart’s old persistent music,
Beyond logic, beyond hope,
And so I didn’t heave myself
Into the blanket of fear.

To this perilous land,
I lived with you all along.
Either latent and exposed,
Still I know there’s a vivid side.

Extrajudicial atrocities
And related political violence
All over the globe;
But what your status became,
Was second among all nations!

This politically motivated murders,
Has unfastened the eyes of many.
Everything comes to blows;
Transgression and lapse like these,
Surely we’ll meet in the future.

This is the world now;
When one opt to fight or not,
Darkness will still scrap the true light.

(9/11/13 @xirlleelang)
Her eyes rolled,
To that screened window,
With a fleeting look…

Full whiff of silence
No end of thumping shadows,
An ingredient of past…
An escape to embrace.

Golden path
As closing stage…
Of strips of colours.

Awakened dreams…
But shattered hope,
To perish those gears veiled…
An everlasting skirmish.

(12/12/12 - @xirlleelang)
Her legs she stretches
Drops her jaw, with vampired grin
Wings glide; oh goodbyes.

(6/29/14 @xirlleelang)
Red* was not her colour
But a taste and sounds of her
No danglings, no bling-blings
Not even the *style
of Harry's.

She wear no stilletos
Neither pumps but fine kicks
Keds trend all over
Rockin' and spinnin'
With her preferred music.

At times, I then look down
Not to face the pebbled ground
Taylor's Red Collection
Became part of my up-to-date fashion.

(6/30/14 @xirlleelang)
Great professions
Great foundations of thy nation
To them we *look up

A brainwave for every *aspirant.


Beggars, unemployed
Criminals and those who are sick
Bed-ridden and with counted lives
They, who are in need.

If we look up to people
Do we also look down to others?
If we are great contenders,
Are we also great in making others feel low ?

We choose to upgrade lives
While in the stairs, our views are on pinnacle
The hub was to escalate
At times, forgetting to where we came from.

What's the point of attaining positions ?
Or even being the crest in the nation's list ?
We indeed are people with the same blood
The same dreams , yet with mixtures of line ups.

To be great , one must serve
Great leaders starts from being great servants
For He who saved us became a servant first
He didn't boast His power and authority
He didn't look down to others
Instead, He lived with them

To those who are oppressed ,
Abused and neglected
By the ever-judging society,
You are the God's centre .

We must have the eye
To see things the way He sees them
The heart that feels
With compassion and sympathy* to others.

Love God
Love others
Show mercy and care.

7/9/14 (@xirlleelang)
Her alias was Sunrise
The affable Sky
Brags her entity
In the high latitude
Her voice was heard.

There exists Energy
He puts up the plug
With the invisible outlet
Of the naked Sky
His charged particles
Brought collision
Brought wonder
To the full-sized Universe.

The solar wind
The Earth
Both were crowd-pullers
Every one knelt down
As they see
The Roman Goddess of Dawn
Her melodramatic entrance
Her chameleon-like aptitude
The neon lights
Without Christmas *****
Made her zone broaden.

I am the Seeker
A Dreamer
In this winter breeze
I lied down
With the techy remote
Unearthing
The Goddess of Fantasy.

(12/5/13 @xirlleelang)
As he lies on the stiff soiled surface
Wonder entices curious eyes
Like the smell of potent rubbing alcohol
A myriad of animals gather around
Separate races sharing one soul
Who from afar, look like father penguins.

They place rings of hues delicately
Around the fallen angel’s contour
He glows like the moving melody
Of the pledge of allegiance
Ribbons of curiosity intertwine
With their innocence
Swallows them like the merciless ocean
Engulfing confessions
Of tainted souls.

The angel is envied as they
Ponder what happens next
The last sparkle slowly simmers
While the rain reaches out
To stroke abandoned feathers
His eyes change to pearly white
As he receives his last diploma.

(3/12/14 @xirlleelang)
You’ve moved a step forward
And life won’t be the same.
But after the round of applause
Your daydream is abruptly ended.

Now, take your turn
To walk the stage
After the microphones echoes
Projecting your name.

(3/21/14 @xirlleelang)
Waves are the ocean
Black and untainted
Detailed without needles on.

I ****** the same waves
And its curls recoil
Playing safe with fine fingertips.

The clips got messed up
Some flora makes ends meet
Roses without thorns*
Oh, perfect fit!

(6/29/14 @xirlleelang)
They were once meaningless
I write and in one, two and three
The transgression made its way to you
They became lyrics,
My hymn towards you.

Eradicating you made me at ease
Til lines intersect
There was no division
The strategy became a multiplication
Where the factors were lost as digits
There’re no emotions at all.

We were destined
To know the factors
To solve the x and y
Then, sections were subdivided.

I was in y, you were in x
As if we’re in supplementary angles
Why’re we apart?
Can two junctions be aligned?

The triangle was secluded
With the main angle,
The base, the height
The hypothenuse uploaded the main formula.

Never will I resolve this
For formula was never been taught
As if I’m doing such trials and errors
Til I get tired
And be drowned by head and heartaches.

The compass would never shape you
The ellipse would not offer you mass
There were no vectors at all,
Now, its just the dot
The single one which may point me
Towards the possible focus of such lines.

(2/23/14 @xirlleelang)

— The End —