Hayaan mo pangako,
Ako na ang susuko
Tatanawin nalang kita
Papanoorin kang maging masaya

Hayaan mo pangako,
Pipigilan ko ang mga paa ko
Pahihintuin na rin ang puso
Mga luha'y hindi na tutulo

Hayaan mo pangako,
Hanggang dito nalang tayo,
Ikaw, kapiling sya
Ako, mag isa

3:27 am is for the student who weeps
Facing so many failures, forcing himself up,
battling for high numbers

3:28 am is for the alcoholics getting wasted
Drinking themselves into sleep
Trying to forget someone who left

3:29 am is for the poets who can't sleep
Words coming out of their longing heart
Writing for someone who wouldn't listen

3:30 am is for the artists expressing themselves
Into artworks, because their minds are alive
With the scenery of someone who is not there

3:31 is not for the lovers making love all night
Nor for the lovers asleep in each others arm

3 am is for the lonely,
For those who loved
and never loved in return

"Why are you back?" She asked

"I found my way back to you. This time, I'll stay. I promise" he pleaded

"Have you forgotten how broken I am when you left?
You took away the universe from me.
You walk away easily that night
for me to believe that you couldn't
swim deep into my waters and chaos.
You leave easily for me to
believe if it is really love we've shared.
And what would I tell myself
if I took you back after the struggles I've been to?
You found your way back to me
But I already found my way away from you.
This time, I'll save myself from breaking"
She said.

Kaya pala...

Kaya pala hindi nagkakatotoo ang mga hiling ko
sa tuwing sasapit ang 11:11,
hindi pala tama ang oras nitong orasan ko
Nahuhuli pala ito ng ilang minuto.


Ganon naman tayo diba?

Lagi nalang wala sa timing.
Badtrip.

You are my star in the cloudy night,

My hope in every pain,

My beauty in every flaws,

My map when I am lost,

My strength in every struggle,

My words in every poetry,

You are my everything

*But what was I to you?

Babalik ka pa ba?

Ilang makukulimlim na araw na ang nagdaan
At ilang malalamig na gabi na ang lumipas
Ngunit narito pa rin ako
Nakaupo sa pinangakong tagpuan
Binibilang ang bawat oras na wala ka
Humihiling at bumubulong sa hangin na sa bawat paglingon ko ay katabi na kita
Hindi ko na mabilang kung ilang beses na nga bang lumuha ang nga ulap
Kasabay ng aking pagiyak
Dahil sa nararamdaman kong pighati at pangungulila sa iyo

Hinhintay mo rin ba ako tulad ng paghihintay ko sayo?
Nasaan ka na ba?

Babalik ka pa ba?

Catching teardrops
In my brand new cup
Hoping that it will stop
So here I am lifting my head up

Do you find it satisfying?
Watching innocent people dying?
Do you find it amazing?
When people dies in bombing?

The world isn't cruel
It is the people!
Life is not a battle
Don't treat it as a duel!

Here I am closing my eyes
Silently praying for those who die
Curiously asking Him why
I know He's listening up high

A wonderland we once knew
Is now a dark color hue
But He's watching you
He knows what do

I am not born to be a second choice
For I was born to be the best choice.

I am not raised to be an option,
I am raised to be the priority

Pinangako ko noong gabing
Lumisan ka at akoy iyong iniwan,
Na hindi na muli ako maglilimbag
Ng kahit anong kanta o tula
Na naglalarawan ng mga nararamdaman ko sayo

Ngunit heto ka nanaman
Biglang lumitaw mula sa kawalan
Muling pinaparamdam ang dapat di ko na maramdaman
At muling ginugulo ang tahimik ko nang isipan.

Pinangako ko na hindi na muli ako magsusulat
Ngunit heto ako ngayon,
Nangangati ang mga kamay na muling humawak
Ng ballpen at gawin ang bagay na matagal ko nang kinalimutan—na hindi pa naman pala

Muling inilimbag ang mga sakit
Muling isinumbong sa papel ang mga hinanakit
Muling nagbabakasali na sa aking pagsusulat
Muling maghilom ang mga peklat

At sa wakas sa dinami dami ng kalyo
Na aking natamo
Sa aking mahabang pagsusulat,
Muling naghihilom ang mga sugat

Muling kakalimutan ka
At kapag biglang naalala
Muling maglilimbag at magsusulat
Susubok makalimot muli sa lahat

Gusto kong pahintuin ang oras
Ngunit hindi ko alam kung paano magagawa.
Hihiling ba ako sa nasa itaas?
Muli ba akong maniniwala sa himala?
Hindi ko kayang pahintuin ang lahat
Kaya mahal, Sa oras na ito
Pakinggan mo ako ng husto
Kakalimutan ko munang maging makata
Kapalit ng muling pagdadaop palad nating dalawa.
Kakalimutan ko muna ang mga bolpen at papel
Kapalit ng paghawak sa mukha **** mala anghel.
Mahal pabigyan mo ako sa oras na ito.
Kakalimutan ko muna kung paano tumula,
Kapalit ng kaligayahan at saya kahit na may iba ka na.
Mahal, kakalimutan ko lahat ng matalinghagang salita
Kapalit ng ilan segundo muli kang makasama.

Susulitin ko ang segundong ito
Hihintaying muling umikot ang relo
Tapos kakalimutan na kita.
Kapalit ng pagbabalik ng ngiti sa aking mata.

He will hold your hand
He will stay by your side

You may not see him but he's with you
Guiding you.

You may not hold him but he's holding you
in his heart, he's holding you.

You're too precious for him,
You're his first love.

He saved you before you were born.
He loves you.

He's God.
He Love You

Breathe
It's 3 pm and you're still crying because of him.
Breathe
It's 1 pm and everyone is laughing at you because he left you.
Breathe
It's 5 pm and your heart is still breaking because you saw him holding her hand.
Breathe
It's 9 pm and you're crying to sleep
Breathe
Just hold on.
breathe* the pain will end. Your heart will recover. Just breathe.

Noong araw na sinabi mo saakin ang salitang “Gusto kita”, nayanig ako.
Hindi ko alam pero nayanig ng sobrang tindi ang pagkatao ko. Hindi ko alam ang isasagot kasi nga diba natulala ako. Pakiramdam ko, lumutang ako sa langit. Yung tipong ayoko na umalis. Araw araw mo saakin pinaparamdam ang mga salitang binitawan mo. Gusto kita. Araw araw **** pinaparamdam ang kasiyahan saakin.

Pero, bakit? bakit bigla ka nalang naglaho? Ewan ko ba kung may nagawa ako, pero feeling ko naman wala. Sinanay mo ako sa salitang “Gusto kita” pero bakit bigla ka nalang nawala? Hanggang isang araw, bumalik ka. Hindi ko alam pero bigla ko nalang ulit naramdaman ang pagyanig nang sa wakas, sinabi mo ulit.
Naisip ko na panahon na siguro para umamin kaya sinabi ko ang mga salitang “mahal kita”. Sinabi mo ulit ang mga salitang “Gusto kita” pero hindi lang pala yun ang gusto mo sabihin. Sa ating pag uusap biglang umulan ng sobrang lakas. Aalis na sana ako ngunit bigla mo akong hinigit at sin among “Kakausapin muna kita”. Ngumiti ako dahil alam kong ang sasabihin nya lang naman saakin ay ang mga salitang “Gusto kita” pero mali. Sa pagbuhos ng ulan naramdaman ko ang lamig.


Naramdaman ko ang lamig ngunit mas naramdaman ko ang muling pagyanig. Akala ko sasabihin nya ang salitang “gusto kita” o kaya sa wakas ay masasabi nya na ang “mahal din kita” pero hindi. Niyanig mo ako muli. Niyanig mo ako sa ilalim ng ulan dahil sa anim na salita na sinabi mo.

“Ginusto lang kita pero hindi kita minahal”.

Ikaw ang mali
Sa salitang maligaya

Pero hindi ko parin maiwasang maging maligaya sa piling mo

Tatawa,
Iiyak,
Tatawa,
Iiyak.

Nakakabaliw ang oras na 'to.
Yung oras na naaalala kita.
Nakakabaliw palang maging gan'to
Yung umaasa na balang araw babalik ka.

Nakakabaliw maghintay.
Yung ayaw pumikit ng mga mata.
Nakakabaliw na isipin ka, nakakalumbay.
Yung bumabalik na alala noong sinabi kong 'mahal kita'

Nakakabaliw umiyak.
Yung gusto mo na tumahan ngunit di magawa.
Nakakabaliw na ang puso ko'y iyong biniyak.
Yung utak ko'y may sira na ata.

Tatawa,
Iiyak.

Mababaliw nalang sayo paulit ulit.