Running thoughts like water
Is flowing off my fingers,
It taste sweet like a candy cane of Santa’s sack.

My pen bleeds sugar
And I know it’s all because of your smile,
I’ve wrote poetry even without a rhyme.

My palm releases warmness,
I’ve written words from my lips
As remembering your sweet embrace.

If only I could dance,
I would love to do that
But all I do is to write with a pen on my hand.

My mind is singing lively
While hugging your gift Teddy
In the middle of the night while everyone’s asleep.

In my blank notes under my lampshades,
I am writing a poem for you,
A poem talking about your greatness.

I have lots of masterpieces in my pocket,
All thanks to you as my fuel,
I’ve written books because of you and only you.

You tore me into pieces,
You tore all even my last pages;
You leave me nothing
But a bleeding heart,
You leave without turning back
And took the last piece in my lungs.

I'm dead but alive,
Some people buried me
Behind the graveyard;
They destroy my name,
Now what happened to me?
I'm walking naked,
I face people without a head.

He grabs her pulse,
Pushed his long sharp nails
To her chest,
Pulls out her beating heart;
She's screaming for help
But he just left—
She thought that he loved her
But look at what happened to her,
She's now cold and alone,
Can she find her way back home?

I lost my fight,
I release my fate,
Now I am gone cold
Lying on a steel bed;
I will never cry again,
I will never slit my pulse,
No more blood stains on my sheets,
No more smacking on my head—
I was once in a battlefield
But I never win the fight,
Now I am cold
And forever will close my eyes.

They'll come only to my tomb
Only in the time of needs,
They only know my existence
Only when they feel so empty.

They'll just visit my grave
Only when they are lonely,
They only know my worth
Only when the world turns them in.

They will become my ally
Only when they can rely on me,
They will leave immediately
Only when sweets melts in bitternes.

I was walking in the busy street,
I shout and shout,
I shout so loud,
No one notice my presence,
No one heard my screams.

I can see blood scattered in the road,
I can see myself lying there
Whilst covered in red liquid;
Crowds are going crazy everywhere,
I can here their screams,
They talk so loud as they panicked hard;
Tears of bitterness sprout within me,
Why do people cares when it's too late?

I'm dead but alive,
Some people buried me
Behind the graveyard;
They destroy my name,
Now what happened to me?
I'm walking naked,
I face people without a head.

Sometimes I was afraid of my own reflection,
The monster before me keeps judging me intently,
It keeps on mimicking me
But there are times that it's mocking me.

Becareful from the people in front of you,
They are nice but secretly hiding a poison behind.
Beware of the people in your back,
They might push you straight to the graveyard.

I grinned while seeing your grave,
You are now buried there alive,
I can hear your screams in my head,
See you in hell, my old good friend.

Pulled out the strings together,
Tied all the coffin tighter,
Pull the trigger many times,
Blood! Blood! Blood!

Why did you leave, my good friend?
I miss your poisonous voice
that is swimming in my thoughts.
Why are you disappointed my dear?
Isn't it enough to intimidate
Every inch of my broken nails?

Sticky red blood in my foes
As I cut their flesh off,
Smelly rotten red liquid
Paints the white canvas in the room.

After a long years you’ll end up saying why me?
Of all people why me? Yet answers will just flee.
Pretending to be all right you let your tears fall
And let yourself get drowned in the stormy rainfall.

They will tend to push you off with a ****** words
You are trying to fight among those huge wave forms,
Do not just get tired of throwing breads unto them
But just do not let them hurt you just stand up firm.

When someone criticizes you do not feel mad
Just do not stop listening, dear never get tired,
When someone say bad things to you feel it at heart
Do not say a lot just show them you didn’t hurt.

When there are rumors and gossips about you spread
Dear, never to show your flaws instead cried out loud,
Do not simply let them wreck your life’s cursor
Look forward, someday they’ll bow and says your honor.


I know wind is still here and he will wipes your tears
I know that our lives is not about happiness,
The tighter you hold the rose the more pain you get
Believe in yourself and one day they will regret.

I am attached with sunset,
I am attracted with the bay,
For the blood of wanderer is on me
And my soul is in the sea.

There is beauty laid there,
With a pebbles and sands so precious,
My heart has gone aboard its view
For the island of beauty and blues.

I must sail again tomorrow!
With the pretty sunset I must be,
Sail down on the waves of travels
In the wonder of the sea.

2.2.19

Bulb tickles in the darkness,
Its light are tinkling in shadows,
Up, up, up above!
It shows high and swim in the dark,
It lights up the darkest day you ever have.

@Wizards_Pen

Pinagmamasdan ko siya.
Nilapitan ko ng dahan-dahan.
Inamoy-amoy ang kanyang buhok.
Kinuha ko ang kanyang mga damit.
Hindi ko mapipigilan... siguro nasisiyahan lang akong malaman na akin lang siya.
Hindi siya sumigaw, hindi nanlaban.
Nakaupo lang siya pero nakatungo.
Ako ang una mo ako rin ang panghuli.
Ako lang dapat, wala nang iba.
Wala na siya...
Habambuhay.
Siguro nasobrahan lang ako sa selos.
Kaya ngayon wala na siyang emosyon.

Today is the last day
But our friendship will be forever,
We will be apart
But you’ll always in my heart.

Another chapter is ending
But another story will begin,
Another page is turning,
A new page to write in.

We can go and move,
We can let go or hold on,
But the memories will stay,
It will stain in gray.

Ako'y sayo ikaw ay akin
Ganda mo sa paningin
Ako ngayo'y natatakam
Dugo mo ay matikman

Sa ilalim ng puting ilaw
Sa dilaw na buwan
Papakinggan ang iyong sigaw
Na nasasaktan

Ayokong mabuhay kang malungkot
Sigaw mo'y musika
At gilitan ka hanggang sa dugo'y maubos
Halina't sa akin sumama

Sa'n kaya?

Sa ilalim ng puting ilaw
Sa dilaw na buwan
Papakinggan ang iyong sigaw
Na nasasaktan

Ang iyong ganda'y umaabot sa buwan
Ang tibok ng puso'y rinig sa kalawakan
At bumabalik
Dito sa akin
Ikaw ang gusto
Ikaw lang ang gusto kong patayin
Dala ko'y isang matulis na panaga
Ibig kong ika'y akin nang hatakin

Sa ilalim ng puting ilaw
Sa dilaw na buwan
Papakinggan ang iyong sigaw
Na nasasaktan

Sa ilalim ng puting ilaw
Sa dilaw na buwan
Papakinggan ang iyong sigaw
Na nasasaktan

"A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z"

A- anhin ang pag-ibig mo kung mag-isa ka nalang lumalaban?
B- initiwan na niya ang pangako ng walang hanggan.
C- are, meron ba siya nito? Pinaramdam ba niya ito sa'yo?
D- arating sa puntong makakamoveon ka rin.
E- wan ko sa'yo ba't ka pa nagpapakatanga.
F- unny, dahil sa sense of humor niya nahulog ka.
G- inawa mo na ang lahat pero hindi pa rin sapat.
H- inigit na niya ng tuluyan ang pagmamahal na itinarak niya sa puso mo kaya masyadong masakit ang nadarama mo.
I- iwan ka man ng lahat sa mundo, subalit ang Panginoon ay laging nariyan para sa'yo.
J- ust cry. Dapat **** ilabas yan at huwag kimkimin.
K- ahit anong mangyari may nagmamahal sa'yo; pamilya mo at si Lord.
L- ahat ng sakit at hapdi na iyong natatamasa ay may hangganan.
M- aging matatag kang harapin ang pagsubok ng pag-ibig.
N- aisin **** huwag tangayin sa baha na gawa ng iyong emosyon. Lumaban ka.\
O- nly you. Wag kang maniwala. Hindi ka nag-iisa.
P- atunayan mo na hindi siya kawalan. Na kaya mo kahit wala siya sa tabi mo.
Q- ueen, ikaw raw kasi ang reyna ng mundo niya pero salawahan siya. May Emperatress pa palang nauna na mas mataas pa sa'yo at mas mahalaga.
R- espeto, kung meron siya nito, seryoso siya sa iyo.
S- a tingin mo minahal ka talaga niya?
T- iwala lang, wag umasa.
U- nawain mo sana na pag pumasok ka sa isang relasyon hindi ka naglalaro lamang. Unawain mo na sa pagmamahal hindi puro ligaya lamang.
V- ase, yan ang turing niya sa iyo. Nilagyan ka lang ng bulaklak pero hindi pinapalitan ng tubig hanggang sa nalanta ka sa puso niya, in short sa simula ka lang niya minahal pero kalaunan wala na siyang pakialam.
W- ag ka nang magpakatanga next time. Wag paulit-ulit kasi pag nasaktan ka nakakasawa na rin minsan pakinggan ang salitang "ayoko na" pero ang totoo, tanga ka pa rin sa susunod na pag-ibig mo.
X- ylophone. Parang paulit-ulit na pinatugtog ang puso mo at pinupokpok kaya masyadong masakit para sa'yo at paulit-ulit **** mararamdaman ang tugtog ng hapdi at kirot na dulot ng pag-ibig.
Y- ung pangako niya sa'yo balang araw tatawanan mo na lang.
Z- ipper your heart kapag nakamove on ka na. Muli itong magbubukas sa taong... muling mananamasa at mananakit sa puso mo este magmamahal pala sa'yo hanggang sa iyong pagtanda.
Now you know your ABC
Let's play words
And sing with me.

A- Akala ko hanggang dulo ang ating mga pangako.
BA- BAkit tayo humantong sa ganito?
KA- KAhit kunting pag-asa, wala na ba talaga?
DA- DAting tayo ba ay tuluyan mo nang naiwala?
E- Ewan ko ba, sa isang iglap lang nawala ka na sa aking mga kamay.
GA- GAgawin ko naman lahat pero ang hirap nang mag-isang lumalaban.
HA- HAnggang kailan ang sakit na itinarak mo sa puso ko?
I- Isang kisap-mata lang nawala kang parang bula.
LA- LAhat ginawa ko at lahat binigay ko sa abot ng aking makakaya.
MA- MAsakit isipin na hanggang dito nalang ang ating pangako sa isa't-isa.
NA- NAnaisin mo pang lumayo kaysa manatili sa tabi ko.
NGA- NGAyon nasasaktan ako kasi nga mahal na mahal kita.
O- Oras na ba para bitawan ko na rin ang ating nakaraan?
PA- PAra saan pa ang aking ipaglalaban kung ikaw mismo ayaw na?
RA- RAson, paulit-ulit kong tinatanong pero iniiwasan **** sagutin.
SA- SA tingin ko tama na ang pagpapakatanga ko sa iyo.
TA- TAma na siguro ang aking pagpapanggap na okay lang ako.
U- Umaasa akong makakamove-on na ako kahit ang totoo matagal pa yun.
WA- WAla nang rason para mag hold-on pa.
YA- YAri ka sa akin pag naka move-on na ako, who you ka

Nang makilala kita
Walang pagsidlan ang aking saya,
Sa tuwing kausap ka
Ako nama'y tuwang-tuwa.

Ngiti mo man ay ‘di ko makita
Sa panaginip ko ito nakaburda,
Yakap mo man ay ‘di ko dama
Pagmamahal mo sa akin ay nakapa.

Ang boses mo'y hindi nakakasawa
Sa puso ko anong aking ligaya,
Nakakaaliw ang iyong pagkanta
Sa tenga ko'y nakakahalina.

Hindi ako nagsisising minahal kita
Sa piling mo ako liligaya,
Pagmamahal mo sa puso'y baterya
Nagpapangiti at kumukumpleto pa.

Mahal, alam mo ba?
Mahal na mahal kita,
Ikaw sa akin ang nagsilbing tala
Liwanag mo naman ang aking sigla.

From the earth I fall to the deep, deep valley
And come ashore like a running boat
And take away from place to place.
'Till I came to the lonely land and
I make it shine!
I make it bright!
It's so sheen like a morning star
Then I made a rainbow towards the mountain ranges
And a cool that flows from the mountain snow.

Oh, how I love my paradise
So wonderful, peaceful, colorful and beautiful!
The words that comes to me
It's so sweet like a honey bee!
Oh, how I love my little paradise

From the dark I fall like a star at evening
With a twinkling light that snugs my heart.
The ****** of the bell from the church that I have heared
Give light to the whole street.
I made a light
I make it bright
It's so sheen like a morning star!
I saw a star
A falling star
Towards the moving clouds
Until dark lights up
And the sun begins to rise;
Birds were singing, waters are splashing
The morning scent smells so good and new.
Suddenly the church's bells are calling
Ding... ****... Ding... ****...
Ding... ****... Ding... ****...
'Tis a sign that everyone are starting a new beginning

Wika ko ay siya ring wika mo
Tayo ay mga kapwa katutubo,
Pilipino ang ating sinisimbolo
Ano man ang ating kulay at anyo.

Wika ay pagkakaisa ng bawat isa
Pinagbuklod-buklod ang puso’t diwa,
Bukambibig ng maraming dila
Sa pagkakaintindihan siya’y itinakda.

Wika natin ay dapat na mahalin
Hindi natin dapat alipustahin,
Ito ay karapat-dapat na galangin
Ating ipagmalaki at ating tangkilikin.

Wika ay siyang sagisag ng ating bansa
Na binuo ng mga  mamamayang bihasa,
Dilang bihasa sa paggamit ng wika
At mahilig sa mabulaklaking salita.

Wika ko ay siya ring wika mo
Bumubuhay sa ating pagka Pilipino,
Pinapatatag ang ating hukbo
‘Yan ang tibay ng Filipino!

Sa paglipas ng panahon
Mundo ay tuluyan nang nabago,
Kabataa’y apektado
Sa bagong lipunang minulatan.

Kabataan noon ay respetado
Hindi matitigas ang mga ulo,
Laging magalang sa ama’t ina
At sa mga nakakatanda sa kanila.

Kabataan ngayon ay babad sa social media
Naaapektuhan na ng teknolohiya,
Sa gawaing bahay ay tamad na
Kung utusan mo ay sisigawan ka pa.

Kabataan noon ay naglalaro pa
Ng patentiro, tumbang preso at iba pa,
Kabataan ngayon ay puro gadgets na
Nilalaro at kanilang libangan.

Nalulungkot akong isipin
Pero ‘yan ay ating yayakapin,
Nakikita ko rin na hindi lahat
Pero karamiha’y nailamon na ng makamundong gawa.

Kahit sa paglipas ng panahon
Mundo ay nabago,
Malaki man ang agwat ng pagbabago
Natutuwa akong may ibang kabataan pa rin na may mithiin sa bayan.

Kaygandang pagmasdan ang kalangitan,
Punong-puno ng kumikinang na yaman.
Nandito pa ang nakakabighaning sinag ng buwan,
Na siyang nagtatanglaw nitong gabi ng karimlan.

Kaygandang pagmasdan ang iyong mga mata,
Punong-puno ng pagmamahal at pag-ibig sinta,
Nandito pa ang nakakabighani **** ngiti
Na siyang nagbibigay ilaw sa puso kong ikaw lang ang minimithi.

Kaygandang pagmasdan ang kalangitan,
Punong-puno ng mamahaling kayamanan.
Nandito pa ang buwan na nagtatanglaw
Nitong gabing musika’y nag-uumapaw.

Kaygandang pakinggan ang musika ng gabi,
Kasing ganda ng busilak **** mga ngiti sa labi.
Nandito pa ang mga yakap **** nagbibigay saya
Nitong damdamin na mahal na mahal ka