Lakasan mo naman ang iyong loob
Ang isip, 'wag hayaang makulob
ng kalungkutan at kaba
Labanan mo, lumaban ka.

Alam kong gabi-gabi ang iyong pag-iyak
pero sa dulo, ikaw rin ang magagalak.
Alam kong pagod ka na,
pero ngayon ka pa ba susuko?

Laban lang, sugod lang.
Wala sa nakaraan ang inaasam
Kaya 'wag kang aatras.
Kaya mo yan, kaya ko 'to.

"Lihim"

Kitang-kita ang iyong mga ngiti
Malabo na ipakilala ko ang aking sarili
Ako’y ni hindi man lang makapapantay sa kung ano ka
Sa mata ng marami ika’y kakaiba
Saaki’y napakasimple **** tao
Dumaan saaking buhay at ako’y napatitig sayo
Alam kong isa kang liwanag sa gabi
Kay’hirap mapalapit sa tulad kong dyan lang sa tabi-tabi

Lihim na binabasa ka
Ngunit kailanma’y hindi makakapagsalita
Marahil hindi mo alam na ikaw ito
Ngumiti ka nga riyan ng ako’y mahanap mo
Hindi na mahalaga na iyong maramdaman
Sa isipan at salita ika’y nilalaman
Simpleng hangin mula sa iyong paggalaw
Bawat bagay saiyo’y sadyang aking pinipilit matanaw

Minsan sa gabi’y napapaisip
Buhay ko ba’y nais **** masilip
Isa ka sa kulay ng aking bahaghari
Baka nais mo akong makilala kung sakali
Subalit ang tulad ko’y tahimik lamang
Masaya at kumpleto na makita ka lang
Pag-aalala ko sa tuwing ika’y nasasaktan
Hiling huminto sa pag-iyak at ika’y pupuntahan

Tuwing pakiramdam mo’y ika’y walang halaga
Huwag kang humiling pa ng iba
Saaki’y isa kang mahalagang parte ng isang tula
Ikaw ang inspirasyon sa bawat isip ng gumagawa
Iniingatan sa bawat oras upang mapanatili sa isip
Kahit sa mga mahiwagang salita man lang ika’y mapalapit
Sa ulap boses mo ang liwanag
Malamig at malambing na tinig ay syang paliwanag

Ika’y hinahangaan sa simpleng bagay
Maaring marami nito sa iyong buhay
Hanggang sa ako’y mapaupo na sa aking upuan
Iniisip ang isang tao na labis kong hinahangaan
Sana’y huwag kang saktan ng mga taong nakapaligid
Utak kong minsa’y kumikitid
Bawat paghinga mo saaking isip ay nagpapalawak
Ikaw ma’y bumagsak, ligtas ka dahil ako’y handang humawak
Imposible mang kamay mo ay maparito saakin
Makaramdam man ng kakaiba, handa kitang mahalin

Ang sarap sa pakiramdam na may nagmamahal sayo
Ang mga iyak dati ay napalitan ng halakhak na nagmumula ngayon sayo
Ang puwang sa puso ay muling na kumpleto na
kasiyahan ngayon ng mata na nagniningning na parang mga kristala
puso na parang kasing bilis na nagkakarera ng kabayo kaag ika'y kasama

Paru-paro sa tiyan na hindi maipaliwanag sa tuwing kinikilig kapag kausap ka
Sa dinami-rami na dumaan sa buhay ikaw ang natatangi na minahal
Salamat sa pagpapaligaya ng pusong may puwang na may batid na hinanakit noon na ngayon ay napalitan na salamat mahal,

Nakakapaso
Sementong kalsada
Sa tanghaling tapat
Bilad sa sikat ng araw

Unang buhos ng ulan
Pagkatapos ng tag-init
Sisingaw ang init
Makakahinga ang lupa

Namumugto aking mga mata hindi dahil pina-iyak o naluluha ako
Namumugto aking mga mata dahil napuyat ako
Napuyat ako dahil sayo
Napuyat ako dahil kausap kita hanggang mag umaga
Napuyat ako dahil gusto ko marinig yung boses mo sa telepono
Napuyat ako kasi hinintay kita matulog
Matulog....
Natulog...
Tinulugan mo ako.
Tinulugan mo ako na parang pag-ibig mo
Na para bang biglang nawala habang kausap ko sa telepono
Pinatay mo ang cellphone mo
Parang pag patay mo sa puso ko dahil ayaw mo ng estorbo.
Yung mga araw na napuyat ako at akala ko ikaw ay natulog nagkakamali pala ako. Hindi ka pala tunay na nakatulog. May kausap ka lang pala na iba sa telepono.
Nag puyat ako para sayo pero sinayang mo ang oras ko

Palagi na lang ganito ang ikot  ng buhay ko;
maniniwala sa kasinungalingang sinasabi ng puso,
pinipilit magpakatatag kahit walang kasiguraduhang ang katotohanan ay sadyang totoo,
lumalaban sa sakit na kailanman ay hindi na malulunasan,
pilit pinapasaya ang puso sa kalungkutang matagal nang naipunla,
at nagbabakasakaling ang katiting na pag-asa ay magkatotoo pa.

Saksi ang buwan sa bawat pag-iyak ko.
Saksi ang araw sa bawat pag-ahon ko.
Saksi ang hangin sa bawat buntong-hininga ko.
at saksi ang Panginoon sa bawat pighati, kirot, dalamhati, pangungulilang napakabigat sa puso ko.

Nananalanging sa bawat paggising ko ay bagong simula,
Sa bawat paghinga ko ay panibagong buhay pa,
Sa bawat pagpikit at paghinga ko ay nakaapak pa rin ang mga paa ko sa lupa,
na sana... maliban sa Panginoong nakikinig palagi sa akin ay may isang taong handang samahan ako sa hirap o ginhawa.

Sa aking isipan, ika'y aking kapiling
Sa aking gunita, alaala mo'y hiling
Ngunit sa'n ako huhugot ng alaala
Kung sa langit kasama ka na ng mga tala

Hindi man lang kita nasilayan
Mukha mo ay hindi rin namasdan
Bisig ko ay hindi ka nabuhat
Init mo'y di ko manlang nadama

Ano kaya ang himig ng iyong pag iyak?
Musika ba sa akin ang iyong halakhak?
Maliliit **** kamay, nais kong hawakan
Habang mga titig mo'y di pakakawalan

Sa diwa ko'y yakap yakap kita
Habang ako ay may heleng kanta
Sa gayon sa iyong mga labi
Mayrong hatid na maamong ngiti

Aking anghel, dito sa puso ko
Mananatili bawat pintig mo
Dito sa aking diwa at isip
Habang buhay kitang iuukit

Bakit pa ako nandito? Inuulit ko ang tanong mo. Alam mo ba kung bakit? Nandito parin ako kase hindi pa ako natutulog ng mahabang panahon at nagpapakapuyat buong gabi para lang alamin ang sagot sa iyong katanungan. Nalaman ko na ang pag-iyak ay mas importante pa kaysa sa pagpapaalam. Nandito parin ako kase naaalala ko pa ang mga panahong sigurado ako sa ibang bagay. Pero ngayon, hindi ko na alam. Bilang ba ito?

Hanggang kailan ako magiging ganito?
gabi-gabi na lang tawag ko ang pangalan mo
Kung pwede ka lang maibalik nitong mga luha ko
Noon pa siguro’y nagawa ko na at ikaw ay nasa piling ko na’t ako ngayo’y yakap mo.

Gabi-gabi na lang, nasa isip kita
gabi-gabi ring dasal na panaginip kita
dinig mo ba ang mga iyak ko at aking mga sana?
“Isang beses man lang sana tayo ay nagkasama”.

Ano kayang pakiramdam mahawakan ang kamay mo?
Sa tuwa kaya ay mapatalon ako?
Mga pisngi ko ba’y mamumula o manginginig ang katawan ko?
Naranasan ko man lang sanang sa tabi mo’y minsang maupo.

Sa takdang panahon kaya’y makita rin kita?
Ang oras ba natin ay sa wakas magtagpo na?
Isang beses man lang sana masabi kong mahal kita
Isang beses man lang sana...
Isang beses man lang sana ....

gulong-gulo sa sistema
nagbabagong mga klima
nauubusan ng salitang maitugma
sa gabing malamig, ikalabing-lima

namamaalam, dating eksena
eksenang nabuo sa pantasya
binabalot ng tuwa't halina
tuluyan nang dumidistansya

tila'y pilit pinupuna
sandaling naglalaho na
tuwing nasisilayan
binabalot ng iyak ng paglisan

kumukupas na ang mundo
memoryang nakakandado
nawa'y mapagtanto
nawa'y mapagtanto

bawat na tibok ng puso'y umaagos ang luha
sa mga matang bukas,
nakikita ang ilaw ng kadiliman
at ang pagbuhos ng tubig galing sa langit
na tila umiiyak din.

"Mahal kita pero ang sakit sakit na"

"Let's break up." I said in between my sobs.

Tiningnan niya ako ng nanlilisik ang mata.
"Ano? Potangina naman. I already said sorry. Ginawa ko naman lahat.  Ano pa bang gusto mo ha?" Kasabay neto ang pabalibag niyang pagsara ng pinto.

"Ayoko na. Paulit-ulit na lang tayo. Ganun pa rin yung ginagawa mo. Pa'no naman ako ha? Nakakagago lang talaga eh. Ang sakit sakit na. Tuwing nakikita kita, sa araw araw tayong magkasama bumabalik lahat. Pinipilit ko namang kalimutan eh. Kaso hindi ko na talaga kaya. Ayoko na." Patuloy kong iyak habang nakayuko. Ayoko siyang tingnan sa mata. Natatakot ako baka bigla kong bawiin yung mga salitang binitiwan ko. Hindi ko na kaya.

Tumayo ako habang nagpupunas ng luha kong patuloy sa pag agos at tumalikod. Ngunit bigla niya akong niyakap at sumubsob siya sa leeg ko.

"N-No. W-wag kang umalis. A-ayoko. H-Hindi tayo maghihiwalay." Umiiyak niyang sabi.

Ang kwento ng isang Pag-Ibig
Minsan masaya at minsan malupit
Minsan masaya pag kasama mo  siya
Minsan malupit kasi mayron siyang iba,

Ang sinabi niya sa iyo, mahal ka niya
Yung kabila naman, mahal rin daw niya
Ikaw naman itong si super tanga,
Nalaman mo na nga,  nagbubulag-bulagan pa...

"Mahal kita" ibinulong niya sayo,
Kinilig ka naman, bati na agad kayo
Niloko ka niya, sabay iiyak iyak ka,
Sino itong bobong nagpapaniwala sa kanya...

Nakipagkita siya sayo,
Nagsorry, nagmakaawa at muling nangangako,
Pagtalikod mo tumawa bigla etong si demonyo,
Napaikot ka muli, yun pala walang nagbago...

Nabalitaan mo ang buong katotohanan,
Heto ka, umiiyak at muling nangangatwiran,
Kesyo mahal mo siya kaya di mo maiwan,
Kahit yung mga tao sa paligid mo nagtatawanan.

Kaya para sayo ito aking matalik na kaibigan,
Sana matauhan kana sa iyong kamartiran...
Yang sabi **** mahal mo, di siya kawalan,
May mas hihigit pa jan, yan ang dapat **** tandaan!

©2017 John Vincent Obiena. All rights reserved.

ang sarap uminom habang malamig ang panahon
habang nakikinig sa mga huni ng mga ibon
bumili ako ng isang bote ng alfonso
lumipas ang ilang oras tinamaan na ako
heto nanaman tayo
naalala ko nanaman yung dating tayo
ikaw nanaman pumapasok sa aking utak
sarap na sarap ako sa paglaklak
naubos ko na hanggang sa huling patak
hindi pa din gumagaling yung puso kong wasak
napaisip ako ano ba talaga meron sa alak
nabaliktad na ata at alak na ang may balak
pangalan mo na ang nababasa ko sa tatak
walang tawad na iyak at walang humpay na mga sapak
napapaisip kung hanggang alaala na lamang ba
at umaasa na ikaw ay babalik pa
at magigising ka at parang kinakausap ka ng alak na itigil na
wag ka na umasa
dahil kapag iyong binaliktad ang salitang alak
kala mo totoo
kala mo mapapasayo
kala mo hanggang dulo
wag ka maniwala
sa maling akala
-r.g.

Tunog ng 'a' at 'b',
Tunog ng lungkot at ligaya,
Tunog ng iyak at mga tawa,
Mga tunog, di nagkakatugma.

Masaya, malungkot,
Di alam kung ano ang aking kumot,
Mamayang gabi, bukas ng gabi,
Ano kaya ang kumot sa mga gabing di ka katabi.

Di nagkakatugma,
Ikaw, ako, tayong dalawa,
Tayong dalawa ba'y nawawala,
Hinahanap ang bawat isa.

➖ My status said "read me"

Sa dami nang magandang babaeng nakita ko,
mukha mo pa rin ang paborito ko.

Kahit saan ako tumingin,
hindi ko maiwasang hindi ka isipin.

Gusto kong nakawin ang buwan sa kalangitan,
tsaka ko isusulat ang iyong ngalan.

Kapag naisulat ko na ang iyong pangalan,
ibabalik ko na ulit ang buwan sa kalangitan.

Para sa tuwing titignan nila ang buwan,
at sinabing ito'y maganda? makikita nila
ang iyong pangalan.

Kaya para narin silang humahanga
sa iyong katauhan.

Gusto ko din nakawin ang bahaghari,
isusulat ko dun na ako'y iyong pagmamay ari.

Bakit bahaghari ang napili ko? yun ay dahil gusto ko makita ng tao,
na makulay ang mundo ko nung dumating ka buhay ko.

Pinili kita hindi dahil sa maganda ka,
Pinili kita dahil nakikita kong may potensyal ka.

Potensyal na gawin **** maganda,
ang buhay kong puno ng granada.

Sumaya ako nung nakita kitang masaya,
ganun naman talaga eh dahil ikaw biyaya.

Bihira akong makakita ng babaeng katulad mo,
tulad mo na hindi mareklamo.

Kaya karapat dapat kang mahalin at ibigin.
andito naman ako, hayaan mo lang  
akong gawin.

Gawing magaan at masaya ang buhay mo,
sa paraan na ako lang may alam at tiyak na magugustuhan mo.

Lahat nang babae ay mahalaga sa akin,
ngunit ikaw ay naiiba dahil importante ka sakin.

Kung gusto **** umiyak,
sasabayan kita sa pag iyak.

Ngunit baka hindi kita masabayan tumawa,
dahil nung dumating ka sa buhay ko, palihim na akong tumatawa.

Nung may makita akong bulaklak
na kulay kahel,
ikaw agad naisip kong bigyan
dahil mukha kang anghel.

pasensya na mahal ko dahil  
nahihirapan ka na sa mundong to,
hayaan mo mahal ko dahil
lagi lang akong nandito.

Sa pamamagitan nang mga salitang ito,
pinapakita kong pagmamahal ko sayo'y totoo.

Pumangit ka man o tumaba,
para saken ikaw parin ay naiiba.

Hindi ko sasabihing
"handa akong mamatay para sayo''

Dahil mas gusto kong banggitin ang
"mabubuhay ako hanggat kaya ko para sayo"

Nasabi ko iyon dahil madali lang mamatay,
ngunit mahirap manatiling mabuhay.

Kaya mabubuhay ako para sayo
hanggat kaya ko.
Sa magulong mundong ito,
po-protektahan kita pangako.

kaya sana wag ka nang malungkot,
dahil ang puso ko'y kumikirot,
Pag nakikita kang nakasimangot

Sino ba ang mali? ako o sila?
Palagi na lang ako ang nakikita.
Mga bagay na ayaw kong marinig
Mula sa mga labi nilang hayok kung magparinig.

Nakakainins na talaga.
Palagi na lang ako ang nakikita.
Ako at ang mga mali kung ginagawa,
Sa mata nila'y lagi na lang pabida.

Nakakabingi na talaga.
Mga salita nilang nakakasakit na tagala!
Gusto kong lumaban para maibsan ang kasakitan
Pero pag-iyak ang laging nagpapagaan.

Kumalabit
dugo'y dumilig
kasama ang nangilid
na patak ng luha
at sa kabila
ay sa usok ng bakal
nakangiti

Mga Gintong
ihinagis sa mga buwaya at babuyan
Ngunit mga baboy at buwaya’y walang pakialam
Wala na ngang pagkaalam
Basta kain lang, lamon lang.

Umuusok sa dami ng nakisakay
Mga pekeng tagapalakpak
nakakabasag na halakhak
Mga nakakakita, nabubulag
sa tila Pyesta ng de-kalabit
Iyak di marinig
sa mga manhid
na nakamasid

Tago, takip, tagpi
itinuring na tama ang mga mali
Teka, karapatan mo’y imamali
panandali?
at ang mga baho ng kamalia’y pilit ikukubli?
Binalot ng tama kunwari

at sana huwag ka nang magtaka
Huwag n’yo kaming gawing tanga!

Sa ngayo'y mananahimik sandali
Hindi ba’t parang gulong lang ‘yan?
kaya matutong maghintay
sandali, madali . . .

Ayaw ko sabihin sa'yo
itong nararamdaman ko
Ayoko magtanong
kasi takot ako sa iyong sagot na hahantong sa iyak na pabulong  
Ayoko magalit
kasi ang sitwasyong ito ay paulit-ulit

Pero ayoko rin na iniisip mo pa siya
Nakaka-insecure kaya
Ayoko na ikukumpara ang sarili sa kanya
kasi tang-ina ang perpekto niya

Ayoko sana magbahagi ng tula
pero ito ang paraan maipalabas ang nadarama

A aminin ko, masakit
Y ung tipong dahan-dahan umaagos ang luha
O o, iniyakan ko na naman ito
K aya ayoko na sanang malaman mo
O kay lang, kasi palaging "okay" naman ako.

Today, i let myself cry hard over some stupid things. I was sooooo annoyed to the point na pag iyak nalang nagawa ko. It felt really heavy kaya bigla nalang nagburst out. Naawa ako sa sarili but at the same time mas nainis ako sa sarili ko kasi hinayaan kong ganunin ako at hinayaan ko sarili kong maramdaman yun when infact i know i am better than that. Kaso being the same usual me, mas pinili ko nalang manahimik, umintindi at umiyak. The feeling of Being taken for granted is sooo distressing. I always feel that way and believe me i super hate it but what i hate the most is the fact that i dont have the courage to stand for myself which led people around me to think that everything is okay with me. At times, I really want to be selfish and btch. Nakakapagod ding maging mabait. :(

Hindi sa ayokong maging masaya
Hindi sa ayokong makaahon sa lusak
na iba ang nagdala
Guni guni, pilit pinaniniwala ang sarili
yan ang akala nila.

May mabuti kang pamilya,
ilang daang tropa
magandang suporta

Sabi ng lipunan,
madali lang sumaya,
gumalaw ka, sumayaw ka,
sumulat ka ng kanta.

Hindi nila wari lahat yan ay akin ng ginawa

Depresyon ay hindi kathang isip.
Minsan parang langgam kukurot sa iyong isipan,
madalas sya ay halimaw, lalamunin ka sa madilim **** mga araw.

paano paano yan ang tanong nila.
mukha ka namang masaya, halakhak ang dala sa tuwing kasama ka nila.

ngunit di nila alam,
sa likod ng mga biro,
ay lungkot ang pinagmulan
sa likod ng mga tawa,
ay mga sigaw "ang sakit sakit na!"
sa likod ng mga talon at palakpak  
ay mga iyak na di maikubli ng aking kasaralinlan
kung pwede lang
kung maari lang
araw araw hiling ko lang ay
makaahon sa kalungkutan

kung tatanungin ako ulit,
wala kong kasagutan.
Hindi sa ayoko ng kasagutan,
hindi sa ayoko lunasan.

Hindi ko lang talaga maahon ang sarili sa bangungot na patuloy sumisira ng aking laban.
Wag nio ko husgahan,
sinubukan ko,
binigay ko ang kaya ko
pero kapag nakikita ko na ang panalo
bigla na lang ulit  itong lalayo

ngaunit hanggang andito ako,
hanggat nakikipaglaban ako alam ko
sa sarili ko may pag asa pa ako.
at ikaw rin!
alam kong malalim ang pinanggalingan
alam kong ilang beses mo ding sinubukan
alam kong palagay mo kamatayan na lang ang huling alas mo
MALI
Hindi ito ang magpapatumba sayo.
Hindi ang halimaw na ito ang tatapos ng laban mo.
Sa bawat pagdapa, sa bawat gasgas
sa bawat pagsubok ng isa pa
lahat yun napagtagumpayan mo na.
kung hanggang kelan hindi ko alam
ang mahalaga sa bawat araw na binibgyan ka ng pag asa
andun ka buhay ka lumalaban ka.
Walang tiyak ang bukas
pero wag lang mag alala
HINDI KA NAG IISA

Katawang sa gapos ay nais kumawala,
Sa kasing talas ng patalim na mga salita,
Mga matang nagmumugto sa hapdi na nadarama,
Iyak na hindi maisigaw sapagkat takot ang nauuna.

Nais sumigaw, nais lumaban,
Nais ilahad ang sakit na nararamdaman,
Ngunit sariling laman at dugo ang kalaban,
Kaya bang mag wagi kung ganito ang kinalalagyan?

Gustong sumigaw, gustong kumawala,
Gustong umiyak, gustong magpakaawa,
Gustong sumabog,  gustong magmura,
Gustong ilahad ang sakit na nadarama.

Balang araw sana'y makalaya,
Araw ng paglisan aking nais matamasa.