"Sino ang bayani ng buhay mo?"
Minsan itong naging paksa ng aming aralin sa filipino
Madalas din itong itanong sa akin ng madla
Ngunit wala akong ibang sambit kundi ang iyong ngalan ina.

Bagama't wala siyang hari na katuwang,
Para sa akin siya ay reyna magmula pa noong ako'y walang muwang.
Magkaiba man ang daang ating nilalakaran,
Alam kong pareho tayo ng langit na tinitingnan.

Dito ay umaga, diyan ay gabi
Sa pagtulog mo ina nais kitang katabi
Iniibig kita kahit sa personal man ay 'di ko ito masabi
At kung maayos na ang mundo, dadampian ko ng pagmamahal ang iyong pisngi't labi.

Hindi sapat na ika'y pasalamatan
Pangakong pagod mo'y aking papalitan
Ng pag-ibig na walang hanggan
At ibabahagi ko lahat ng kabutihan mo hanggang sa aking kaapo-apohan

Kung tuluyan ka nang manghina
At kunin ka na sa akin ng May Likha,
Ako ang makakasama mo hanggang sa iyong huling hininga
Kukumutan kita ng pag-ibig, mahal kong ina.

Sa taong ito, hindi naging madali ang lahat
Maraming suliranin, magulong mundo, makalat.
Milyun milyon ang mga nasawing buhay
Nawalan ng trabaho't ikinabubuhay.

Bilyon bilyong mga tao ang nagluksa
Sa mga buhay na biglaang kinuha
Mga taong namatay dahil sa pandemya
May mga nasawi rin dahil sa kalamidad at trahedya.

Hustisya! Iyan ang sigaw nila
Kay hirap abutin ang hustisya lalo na kung ika'y isa lamang maralita
Na walang kakapitan
Kaya't walang kalaban laban.

Lahat ay humagulgol, nasaktan, nasugatan,
Ngunit nakayanan pa rin nating ngumiti habang ang kahirapan ay pasan.
Nakaramdam tayo ng paghihinagpis at pangamba
Na para bang hindi na matapos tapos itong nararanasan nating sakuna.

Nais mo ng sumuko,
Ngunit habang pinagmamasdan mo ang mga bagong bayani ng mundo,
Lumalaban sila para sa ating kaayusan at kalusugan,
Sa kabila ng pagod at hirap na kanilang pinapasan.

Kaya't dali dali **** pinunasan ang iyong luha
Nanalangin at nagtiwala ka sa Ama
Sapagkat Siya lamang ang makakapaghilom sa lahat
Magtiis lamang at sa Kaniya'y magtapat

Marahan mo nang isara ang huling pahina ng libro
Sa isang kwento sa taong ito
Ipangako **** sa susunod na taon,
Lalo ka pang magpapakatatag sa lahat ng darating sa buhay na mga hamon.

Gayunpaman, taglayin mo pa rin ang pusong mapagpakumbaba
Habaan pa ang pasensiya
Magpasalamat sa Ama sapagkat hindi ka niya hinayaang mag-isa
Palakpakan mo rin ang sarili mo sapagkat hindi ka sumuko.

Sa hindi inaasahang panahon,
Landas natin ay ipinagtagpo
Dating mo'y hindi mawari kung suplado ba o masyadong seryoso
Ngunit kahit ganoo'y ako'y nagpatuloy.

Sa hindi inaakalang pagkakataon,
Mga kwentong noo'y nagmumula sa pagtatype ng mga daliring mahilig sumulat
Ngayo'y nagsisimula na sa mga pagtawag at pagbigkas ng mga bibig na makata.

Sa hindi maintindihang sitwasyon,
Matagal-tagal na hindi napapaisip at napapasulat
Ngunit dahil sayo'y biglang nanumbalik
At heto ngayon, nagsisilbi kang inspirasyon.

Sa daldal **** taglay,
Makulit at maalagang pagkatao
Na nagsilbing kanlungan sa oras nang pagiging mapag-isa,
Salamat sa pagiging kung paano ka nagpakilala.

Dahil sa oras na magtugma ang mga nararamdaman,
Kahit hindi inaasahan,
Kahit hindi akalain,
Kahit hindi maintindihan,
Sayo, ako ay sigurado.

• • •
Sabi ko hindi ako bibigay
Ngunit nauwi nanaman sa hanggang sabi lang
Anong magagawa ko?
Eh kinukulit mo isipan ko

Pero ayun na nga
Wala na akong nagawa
Hindi mapakali't hindi malaman ang gagawin
Pumikit nalang ako't sabay hinga nang malalim

Eto na,
Naisend ko na
Wala nang balikan pa
Nabasa mo na
Alam mo na

Wala ka namang kasalanan
Wala ka din namang ginawa
Hindi ko rin alam bakit humantong sa ganito
Sabi ko usap lang pero natangay ako

T a n g i n a, bakit?
Anong meron sayo?
Tignan mo pati ako nagtatanong
Kasi kahit sayo "hindi ko alam" ang sagot

Sa sandaling panahon,
Napasulat ako nang ganito
Aba, mukhang kakaiba ka nga talaga, ano?
Ano kaya talagang meron?

Baka sakaling tugmang Susi
O dala lang siguro nang mga Kathang Isip?
Pero kahit Masyado Pang Maaga,
(Salamat)

Dahil kahit sandali, napili pala ako Araw-Araw
Kahit hindi pang-Lifetime
Hiling ko lang,
Sana nga'y Pagtingin mo'y di magbago
• • •

• • •
Bigo, yan ako labing-limang araw bago ka dumating
Pinaasa sa mga susunod na araw na hindi naman pala makakamit
Niloko sa hindi malamang kadahilanan kung bakit
Panay ang tanong sa isipan kung bakit ako pa ang napili
Na nananahimik at wala namang balak manakit

Sabi ko tama na't huwag nang umasa pang muli
Dahil sa henerasyon at ikot ng mundo ngayon,
Ang makatagpo ng taong kayang suklian ang pag-ibig na meron ako
Ay parang inaabot ang langit sa liit kong ito

Pero mahirap nga naman talagang pigilan [minsan] ang nararamdaman
Na kahit ilang araw pa lamang ang nagdaan
Umaga, tanghali, hapon, gabi habang naghahapunan
Ay laman ka na lagi nang aking isipan

Hep hep hep!
Sinabi nang saglit!
Masyado kang makulit
Hindi ka na bata na dapat pang paluin sa puwit!

Pero eto, seryoso na ulit. . .
Bakit ba kasi umaasa pa nang paulit-ulit?
Eh nasa harapan na nga yung sagot na wala ka naman ngang ****
Kahit sa totoo lang may konti nang sakit

Nakakatawa lang din minsan, ano?
Hindi ko lang sigurado kung yung tadhana lang o pati ako
Na alam namang mapaglaro
Pero sinasabayan yung agos kahit alam na hindi sigurado't [minsan] delikado

Risk taker nga ako, hindi ba?
Pero may kaduwagan sa aking kalooban at ayaw ko pang bumigay
Kasi hindi ko pa kayang mapalayo ka't baka magpaalam na nang tuluyan
Kaya dito na muna ako sa isang tabi,
Na muli nalang maghihintay sa iyong susunod na mensahe.
• • •