May mga oras sa aking buhay
Na aking hinihiling na sana'y ika'y hindi nakilala
Sapagkat kung ika'y hindi nakilala
Aking puso'y nananahimik ngayon
Ngunit ika'y nilapit sa akin
Hindi ko napigilan ang aking sarili
Na mahulog sa iyong kabaitan at pagiging iyong sarili
Alam kong kasalanan ko ito
Kung kaya'y ika'y hindi sinisisi
Masaya ako sa piling mo
At sa araw-araw na tayo'y magkasama
Minsan ang sakit
Dahil alam kong sa araw-araw
Ika'y mas lalong hinahanap
At mas ginugusto na makasama
Kahit hindi ko gusto na ika'y maisip
Bakit nga ba ika'y pilit tumatakbo?
Mga katanungan na biglaang papasok
Sa aking isipan ay bumabagabag
Hindi ka ba napapagod?
Hindi ka ba napapagod sa pag antay sa akin na ako'y makasakay?
Hindi ka ba napapagod sa pag protekta sa akin?
Hindi ka ba napapagod sa pakikinig sa akin sa araw-araw?
Bakit? Bakit mo nga ba ito ginagawa?
Hindi mo ba alam na ako'y nahuhulog na sa'yo?
Ang hirap, alam mo ba?
Pero alam mo ba
Ang saya ko kapag kasama kita
Makita lang kita
Aking araw ay buo na
Hindi ko man alam ano ang karugtong ng kasalukuyan
Pero sana ikaw ay parte ng aking kinabukasan

Dalawang bata
Isang matanda
Babae't lalaki
Kasama ang ama
Naglalaro sila
Doon sa may kalsada
Napadaan lang ako
Ngunit tila paa'y napako
Habang sila'y tinititigan

---Isip ko'y bumalik sa nakaraan

Naalala ko nang kami ni ama'y
Naglalaro ng tagu-taguan
Sa tuwing ako'y nahuhuli
Ako'y kanyang kinikiliti
Oo, ako'y naging masaya
Sa limang taong pinagsamahan

---Bumalik ako sa kasalukuyan

Ang mag-ama'y tuwang-tuwa sa aking kanan
Hinihiling ko lamang sa Panginoon
Sila sana'y bigyan pa ng mahabang panahon

Sariwa pa sa aking gunita,
ang unang araw na ikaw ay aking masilayan.

Mga sandaling kung saan ikaw ay pinangarap na habang buhay kong paghahandugan.

Naaaninag ko pa rin ang iyong pagngiting kaakit-akit,
na lalong nagpapasingkit sa iyong mga mata.

Kung saan sa kabilang banda'y munting lungkot ang nanahan niring puso.

Pagkat di tiyak kong sa susunod na bukang-liwayway ay magiging dahilan ba ako sa iyong saya.

Ramdam ko pa rin ang kabog ng aking dibdib,
na tila ay sumasaliw sa yapak mo sa tuwing ikaw ay dadaan.

Habang ikaw ay maamong naglalakad,
Pinapangarap ko nama'y balang araw magkahawak ang ating mga kamay sa bawat paghakbang.

O kay sayang balikan ang mga gunita,
Kung saan nakikita ko ang iyong nakakabighaning wangis sa mga bituin ng sangkalangitan.

Mga panahong hinihiling kong nawa'y makapiling ka kahit sa panaginip lamang.

Minsan rin na sinasamo ko sa Poong Maykapal,
na harinawa'y pagtatagpuin ang ating mga landas.

At doon ay aking ipapabatid ang mga damdaming sa panulat ko lamang naipahayag.

© RL Canoy |November, 2020 |

Kita kita bilang isang kaibigan
Bilang isang kakwentuhan
Laging kasama sa lahat ng mga kalokohan
Kita kita, kaibigan.

Sana kaibigan ay kita mo rin ako,
Kita mo rin ako bukod sa pagiging kakwentuhan mo
Bukod sa laging kasama sa lahat ng kalokohan mo
Sana kita mo rin ako.

Di ko alam kung ano ang dapat maramdaman
Kapag tinatawag mo ako bilang kaibigan
Kahit minsan kitang kayakapan
Tuwing namomoblema sa mga problemang dapat lampasan.

Ngunit alam kong hindi ako
Hindi ako ang gusto mo
Mahal mo, hindi ako. Oo.
Matagal ko ng alam ito ngunit pinili kong magpakagago
At bulagin ang sarili sa sa'yo.
Bakit? Kasi ikaw ang gusto ko!
Kasi ikaw ang mahal ko! Pero, hindi mo kita ang isang tulad ko.

Minsan, ayaw ko ng isipin ang mga problema ko
Lahat ng problemang bumabalot at sumisira sa mundo ko
Wala! Wala ng luhang lalabas sa mga mata ko
Wala ng tubig ang aagos sa mukha ko.

Kung kaya't hinihiling ko na sana
Takpan na lang ang aking mga mata
At tsaka ako bulungan sa tenga,
"Magiging maayos rin ang lahat kaya magpahinga ka muna.
Tumigil ka muna sa pagpapakatanga sa taong nakatingin naman sa iba.
Huwag kang mag-alala, ilalayo kita sayong mga problema.
Pipigilan ko ang luha mula sa'yong mga mata.
Hindi ko hahayaan na may tubig na muling umagos sa iyong mukha.
Dahil gusto kita.
Mahal kita.

Kita na kita."

Mabilis na bumabaha ang pagpatak ng bawat sandali
Bagamat bumubuhos ang takot at panghihina sa sugatang katawan
Pilit kong iniangat ang aking kanang kamay
Hawak ang kapirasong tangkay ng kahoy
Itinutok ko iyon sa bagay na nasa aking harapan
Magkahalo at magulo ang emosyong nagtatalo sa aking isip
Hindi ko maunawaan kung ito ay galit, takot, pagsisisi, panghihinayang o pagkasuklam.
Ngunit isa lamang ang nabuong hinahangad ko
Ang dalhin sa aking kamatayan ang bagay na ito!

Ngunit bumasag sa akin ang masakit na realidad
Ako'y mahinang nilalang at walang silbi!
At kahit punuin ko ang mundo ng aking luha
Hindi mababago ang katotohanang iyon!

Napakasakit at nainit na mahapding tumatagos sa aking puso
Ang katotohanang may kasabay na pangungutya at panlalait!
"Hanggang sa huli talunan pa rin ako...
Hanggang sa sarili kong panaginip napakahina ko pa rin"

Kasabay ng pag patak ng sandaling nawawala ang kamalayan
Bumukas ang itim na pintong lumitaw sa kawalan
Isang kabayong itim na may sakay na may dalang karit ang lumabas
Ako'y sinusundo na pala ni kamatayan

Ang liwanag sa aking paningin ay unti-unti nang napapaparam
At ang mga ala-alay bumabalik na tila namamaalam
Ang tanging hinihiling ay sana'y maka balik pa sa mundong ito.
Kung papalaring magising sa aking mundo bago ako pumarito.

Kwentong Panaginip - Umpisa ng Huli(Intro)

JGA

Nadakop ko nanaman an sadiri ko
Na hinihiling an mga mata mo
Maski uboson mo pa an numero
Dai mo masusukol an paghiling ko saimo
Dai malalamos sa mga hadok mo
Rurípon mo man dai mo maabot an salóg
An mga mata mo an nagtataong kusog
Dai na kaipuhan itago kan kapagalan
Ta yaon na saimo an kasimbagan
Pirang aldaw man an mag-agi
Ika man giraray an pipilion pírme
Pirang banggi man an maglihis
sa kataid mo man giraray ako balik
Kun hahapoton man ako
Kun sisay an padangat ko
Aram mo naman kun sisay
Uutrohon ko giraray
I love you

—𝐔𝐭𝐫𝐨, a Bikol poetry.

Hoy ikaw ! Oo ikaw!
Ikaw na walang alam,
Ikaw na walang pakiramdam
Makinig ka! May sasabihin ako
Sana pakinggan mo kasi minsan lang 'to
Minsan lang ako gagawa ng isang tula,
na alay sa isang tulad mo.

Magsisimula ako sa umpisa
Sa mga panahong wala pa akong gaanong nadarama
Noong unang beses kitang nakilala
At unang beses ko ring nakita,
Kung paano ngumiti ang iyong mga mata
At kung paano ito kumislap
tulad ng mga tala Sa umaga
Idagdag mo pa yung magandang kurba ng iyong mga labi
At matamis **** mga ngiti
Na kay sarap pagmasdan
Na kay sarap titigan
Nung mga oras na yun,
Parang ayaw na kitang tigilan
Pero hindi. Saglit lang.
Ano to?
Uulit na naman ako sa isang siklo ng katangahan?
Hindi! Ayoko nang masaktan.
Ayoko nang masaktan ng paulit ulit
Pagod na kong makaranas ng sakit
At syempre,matitinding inggit
Kaya pinili kong itigil ang lahat
At pigilan ang nararamdaman
Nagtagumpay ako nung una
Pero kinalaunan?
nagpatuloy pa rin ang baliw kong puso
Kaya nga kapag nakikita ka na, puso'y napapalukso
Hinihiling na sana tumigil ang oras,
Para nanjan ka lang.
Pagkat ikaw lang ang tanging  lunas
Sa puso kong matinding lungkot ang dinaranas
Hinilhiling na sana wag ka nang lumisan pa
Dito ka lang sa harap ko.
Yun bang tititigan hanggang kelan ko gusto?
Pagmamasdan ang bawat paglabas nung dimples mo
Hihintaying kahit minsan,mapatingin ka rina pwesto ko
At kahit saglit, mapansin mo ako.
At alam mo ba?
Nagkaroon din ako ng dahilan sa pagpasok ng maaga
Hiahabol ko kasi yung pagkakataong makasabay kita sa pila
Syempre para ako yung unang makakita sayo
Sa ganung paraan feel ko nakalamang ako
Alam kong hindi pwede at walang pag - asa
Kaya sige. Hahayaan na kita sa kanila
Tahimik na lang kitang pagmamasdan mula sa malayo
At papanoorin ang magandang mga ngiti mo.
Sana dumating yung araw na hindi lang laging ikaw yung aking nakikita
Mula sa malayong lugar na pinagtatanawan ko sayo.
Alam kong matatapos din ang pantasyang ito.
Sana lang dumating agad yung panahon na yun.

Siguro nga tayo ay napaglaruan ng tadhana

Dalawang tao na nagkatagpo ngunit hindi para sa isa't isa

Hanggang kailan ko ba sasabihin sa sarili kong " Tama na"

Kung wala nang natitira pang pag asa

Hilingin ko man sa bathala na tayo'y muling magkita

Ngunit ang buong daigdig ay tutol sa ating dalawa

Kaya anong saysay ng pagluha at paglaban pa

Kung ang buong mundo ay sumuko na sa ating dalawa


Sa tuwing sasakay ako ng tren ikaw ang sasagi sa isipan ko

Sa bawat buhos ng tao hinihiling na ang pares ng mga mata mo ang matatagpuan ko

Ngunit kahit anong dasal at daing pa ang sambitin

Tila ba ito ay bitin at mananatiling kulang parin

Oo nga, tayo ay tinalikuran na ng buong mundo

kaya ang natitirang pinanghahawakan ko ay ang bakas at ang alaala mo



//iana

Ang agwat, ang layo,
Ang distansya mula sayong puso,
Ano ba ang mga kayang hahamakin,
Para sa munting damdamin.

Ipapaalam, ipagsisigawan,
Ilalahad sa kahit anong paraan,
Pabulong man o pasulat,
Buo't walang kulang, walang daglat.

Itinitibok ng puso,
Nahalo na sa dugo,
Mga katagang "mahal kita",
Dumadaloy sa'king sistema.

Utak, may ibang mga kataga,
"Sana ngayo'y kasama kita",
Hinihiling ng bawat selula,
Ang iyong haplos, ang iyong kalinga.

Siya'y prinsesa na sa akin ay nag-iisa
Ano'ng saya ko na'ng kami nga'y naging isa
Ang puso'y umapaw sa ligalig at saya
Sa araw na ang bilang ay labinisa

Ngunit ikaw pala'y nakapako pa sa nakaraan
At ang isipa'y tila yata siya pa rin ang laman
Ipinipilit ko ang sarili kahit na ako'y nasasaktan
Hiling na 'Mahal Kita' mula sa'yo ay marinig man lang

Dumating ang araw na hindi ko nga maikakaila
Ang saya at ligalig ay naparam na tila ba isang bula
Sa iyo'ng mga sinabi ako'y nabigla at napatulala
Sa sakit ay di ko na naramdaman ang pag-patak ng aking luha

Nagwakas ang lahat sa loob ng araw na ang bilang ay tatlo
Mas malubha pa sa sikat na awitin na umabot sa pito
At ako nga'y naiwan sa tanong na 'bakit at ano?'
"Bakit nagkaganito? Ano na ang gagawin ko?"

Ikay ay nag-iisa'ng bagyo na tuluyang winasak ang puso ko
Ngunit masasabi ko'ng ikaw ay aral din naman sa buhay ko
Ngayon nga'y hinihiling ko'ng masaya ka sa bago mo
At sana siya'y katulad ko na tapat at totoo.

Sa bawat paglipad ng diwang mapanglaw,
handang mararating ang di masasaklaw,
wari'y walang pagal yaring paglalakbay,
kahit saang sulok ng sansinukuban.

At saang dako man akong magmamasid,
ikaw bukod tanging nakita ng isip,
kung masilayan man ang loob niring dibdib,
laging larawan mo ang ninitang wangis.

At sa pagkahiga't hanggang sa maidlip,
ikaw yaring dalaw sa hapo kung isip
at ang laging huling mutawi ng bibig;
"Makapiling nawa, kahit panaginip".

At sa pamimitak ng bukang liwayway,
tanging hinihiling na masisilayan,
ang iyong pagngiti kahit sulyap lamang
at di ipagkait ang sigla sa araw.

©Raffy Love Canoy |April 2020|

Uni nanaman ako
kapót-kapót an sagwán
Sa paborito kong tukawán
Kataid kang bagong electric fan
Iniisip kun anong masirám na pamahawán 
Sisay nanaman itong nagtabán
Kan paborito kong pakwan
Tàno ta igwang sagwán?
Uni nanaman ako
Hinihiling ang bakáwan
An magayon na ladáwan
Asin luminuwas an mga burirawán
Kaya palan may kapót akong sagwán
Pero tàno ta igwang electric fan
Sisay nagkakan kan pakwan
Hain na palan si tukawán
Uni nanaman ako
Úmoy man lang palan

—𝐔𝐦𝐨𝐲, a Bikol poetry.
Being bored sometimes makes your ask questions about life.

Sa bawat agiw na nakikita
ay aking naaalala
ang mabuti nating pagsasama
noong tayo'y bata pa

Madalas **** sabihin sa akin
na ako'y iyong pakamamahalin
kahit anong bagyo ang dumating
pag-iibiga'y iyong sasagipin

Ngunit sa pagdaan ng panahon
tila ikaw'y nagbago
Ang pagtingin mo sa aki'y naglaho
na parang nillimot ang kahapon

Puso ko'y nagtaka
anong nangyari't pag-ibig ay nawala?
Ang dati nating pagmamahalan
mauuwi lang ba sa pagkakaibigan?

Tinanong sa sarili kung anong dahilan
at nawala ang ating pagmamahalan
Ako ba'y may pagkakamali?
iniwan mo ako't siya ang pinili

Hanggang ngayo'y umaasa
ang pusong iyong sinugatan
na kahit minsan ay maalala
kahit bilang isa na lang kaibigan

Heto nga at bumalik ka nga sa aking piling
ngunit pag-ibig mo'y naging malamig
At ngayo'y hinihiling
buksan muli ang aking pag-ibig

Ngunit sa pagdaan ng panahon
di ko pa rin malimot ang kahapon
Ang ating mga suyuan
sa panahon nang ating kabataan

Kahit na ako'y mayroong iba
puso ko'y hinahanap ka
Naririnig ko ang iyonh tinig at himig
parang inaalala ang ating nakaraang pag-ibig

Kailanma'y di ka malimot, aking giliw
hanggang ngayo'y sa'yo pa rin nababaliw
ang pusong kahit iyong sinugatan
narito pa rin at umaasang di mo iiwan

Ako na lang

Pwede bang ako na lang?
Yung karamay **** mag-isip kung saan kakain?
Yung hinihiling mo nang mataimtim sa iyong mga pananalangin?

Pwede bang ako na lang sana ang sasama sa’yo kung saan ka man pupunta?

Pwede bang yakap ko na lang yung sisilungan mo kapag sobrang pagod ka na?

Ako na lang mahalin mo.

Pwede bang ako nalang sana yung mahal mo?
Yung kasama **** nakangiti sa libu-libong mga litrato?

Pwede bang buhayin na lang natin yung mga pangako nating pinaplano?

Pwede bang ako na lang ulit ang magpapasaya sa’yo kapag pinepeste ka na ng tadhana?

Pwede bang kamay ko na lang ulit ang hahaplos sa mukha mo at papahid sa’yong mga pagluha?

Pero hindi na nga siguro pwede lahat ng iyon.
Kasi may kayo na.

At ako nalang.

Ako nalang ulit.

m a h i l i g  a k o
sa mga bituin
sa malamig na hangin
sa matamis na awitin
kay sarap dinggin
       lalo kung para sa 'kin.

n g u n i t  m a s  h i l i g  k o
mga mata **** tila bituin
mga mapungay na tingin
tuwing nakatitig sa akin
(para 'kong tutumba sa hangin--)
       ikaw at ikaw pa rin.

t u l a d  n a  l a n g  n g  h i l i g  k o
sa mga bagay na hinihiling
mga bagay na 'di para sa 'kin ang alamin
bagay na nararapat lang sa dalangin
mga bagay na maaari lang hingin
       pero hindi kailanman angkinin.

Patapos na ang taon!!
Paano kaya tayo nakaabot sa sitwasyon na ito.
Nitong nakalipas lang hinihiling na mawalay sa mundo to pero lumalaban ka parin, pagmasdan mo nandito ka parin nagpapatuloy ―
Siguro bago natin salubongin ang panibagong taon ayusin at taposin ang mga problema ng nakaraan;
Mahirap simulang ang bagong pahina kung ang luma pahina ay punit at di kumpleto.

Nasabi mo na din to dati!!
Magbabago na ako!!
Sana bago natin ideklarang magbabago na tayo ngayong taon, nawa ay maayos muna natin ang mga gusot ng kahapon￣
Isipin mo yon ang taon ay nakausad na pero nakakulong ka parin sa nakaraan;
Hindi na natin mababalikan ang nakalipas pero pwede tayo magsimula ng panibago kaya tuloy lang.

Simulan natin to na may kasamang kilos hindi lang puro salita at asa sa iba kundi  matuto tayong tumayo sa mga sariling mga paa.
Salamat sa mga tao nakasama natin dahil sila ang ating kasama pagtaas pa mula una at hanggang pagbaba, madadagan man o mabawasan sila ang mahalaga nandito ka parin.
Sana magtuloy tuloy ang samahan hanggang sa panibagong pahina.

Salubongin natin ang panibagong pahina na may kasamang pagtitiwala sa Diyos.
Maligayang Bagong pahina, pag-asa, yugto at Taon.....

Aaminin ko,
minsan hinihiling ko na sana
ako naman ang mahalin ng
totoo.

na sana ako naman ang
takot bitawan, ako naman
ang hanapin at ako naman
ang piliin nang walang
alinlangan.

Kahit isa lang,
kahit ngayon lang.
Nakakapagod ding kasing
magmahal na parang ako lang.

Hindi ko alam kung tama ba tong pinasok ko
Pero ang alam ko lang masaya ako
Mahal kita!
Mahal mo siya!
Dito palang alam ko ng dapat ko ng itigil
Pero di ko kaya
Nagbabakasakali pa rin na magbago ang isip at puso mo.
Nagbabakasakali na mahalin mo rin ako.
Oo! Tama ka! Tanga na kung tanga, mali ba ginagawa ko?
Nagmamahal lang naman ako!
Umaasa pa rin ako na mahalin mo.
Bigyan mo naman sana ako ng pagkakataon na mahalin ka.
Pagkakataon na iparamdam sayo tong pagmamahal ko.
Pagbigyan na makasama ka,
Pagbigyan na pasayahin ka!
Alam mo naiinggit ako skanya,
Lagi kong hinihiling na sana ako nalang siya.
Kaya kong ipangako sayo na mamahalin kita hanggang dulo, magkaroon man ng problema hindi kita isusuko,
Pero alam kong malabong mangyari yung iniisip ko
Hanggang pangarap lang.
Ang swerte niya!
Ang malas ko kase "walang tayo"!

Sa dinami-rami ng taong makikilala mo,
Doon ka pa nahulog sa taong hindi ka gusto,
Sa taong akala mo ay totoo,
Sa taong nangakong pag-ibig ay 'di magbabago,
Sa taong nangakong walang iwanan,
pero bigla na lang naglaho't lumisan.

Sa bawat araw na nagdaan, siya ay napapanaginipan,
Sa bawat segundo't minutong lumilipas, hinihiling na sana siya ay makapiling,
Sa bawat oras na 'di palagian , siya  ang gustong makasama,
Ngunit huli na, kasi masaya na siya sa iba.

Para sa taong nang-iwan, sana masaya ka,
Na kahit gaano kasakit,
Mas pipiliin ko pa rin na makita ang iyong mga ngiti,
Ngiting siya ang dahilan at hindi ako.

Sa gilid ng aking mga mata
Hinahayaan kitang pagmasdan
Para kang mga tala sa kalangitan
Na lumiliwanag gaya ng iyong mga mata

Wala na palang saysay ang aking pagtingin
Kung hindi naman ako ang hinahanap mo
Kung hindi pala ako ang pinapangarap mo
Mahirap man kasing aminin

Ang matagal ko nang gustong sabihin
Na ikaw lamang ang aking minimithi
Ang aking hinihiling
Puwede bang ako na lang

Tayo na lang
Ako na lang ang piliin mo
Tayo nalang ang magsama
Tayo na lang ang magmahalan, aking sinta

Oh, hindi ko maitanggi
Na ako sa iyo ay may lihim na pagtingin
Kusa kitang hiniling
Sana nga ay ako na ang gusto **** makasama

Mahal na mahal kita
Hindi kita iiwanan
Hindi papabayaan, lagi kang iingatan
Aalagaan, Oh aking sinta