Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Krysha Oct 2020
Labimpito ako nang unang matutunan
ang kaliitan ng pag-ibig.
Madalas hindi ito bulalakaw sa dibdib,
bumubulusok at rumaragasa.
Hindi paputok o dinamitang pailaw
sa dilim ng kagabihan ng pusong isa.
Hindi isang maringal na pagtatapat
ng katipan. Hindi isang pangako ng
isang libong bukas sa oras ng ngayon.
Hindi mga bibig na tumatapos ng
pangungusap ng isa.
Hindi mga katawan na lumulutang.
Labimpito ako nang magkaroon
ng aso sa bahay.
Labimpito rin nang magsimulang
maglagay ng tisyu
tuwing naggugupit ng mga kuko
dahil sa takot na masaludsod ang tuta
kapag hinayaang tumalsik ang mga putol
na kuko sa kung saang sulok ng silid.
Minsa'y pag-ibig ay tahimik sa gilid.
Kevin V Razalan May 2020
Sa mundong ito ay patuloy na nabubuhay ako,
Wala akong pinipili na kahit na sino,
Basta sa oras na ako ay makilala mo,
Sa oras na pinapasok mo 'ko,
Hindi ko alam kung kaya mo akong takasan,
Dahil marami ng nagtangkang kitilin ang buhay ng dahil sa hatid kong kapalaran.

Ako, ang sisira sa buhay mo,
Gagawin kong miserable ang utak mo,
Kapag nakilala mo ako,
Kahit saan ka pa magtago
Wala! Walang tutulong sayo!
Tandaan mo!
Lahat sila aayawan mo!
Guguluhin ko ang iyong mundo,
Yayanigin ko bawat pahina ng buhay mo,
Kahit ipagpilitan **** isarado ang bintana,
Papasok, papasukin kita-
Wala ka nang magagawa!
Sumuko ka na!
Kaibigan hinihintay na kitang sumama,
Ikukulong kita, sa lugar na hindi na makakalabas pa,
Kahit ilang beses **** hanapin-
Susi para makalabas sa suliranin,
Ikaw ay pilit kong aangkinin.

Pilit kitang aagawin,
Dahil sinasabi ko sa'yo isang pagpapanggap lang ang kanilang gagawin,
Makinig ka!
Halika na at sa akin ay sumama,
Dahil alam kong patuloy lang sila sa panghuhusga,
Patuloy ka lang kukutyain,
At patuloy ka lang paiiyakin,
Oo, nabubuhay ako sa husga, sa kutya, sa pagbalot sa sarili mo sa awa,
Sa walang tigil na pagluha ng iyong mga mata,
At sa malalang pag-iisip tulad ng pabago-bagong emosyon na hindi alam kung ano ba talaga,
Nabubuhay ako at mas lumalakas ako,
Sa tuwing nakikita ko ang isang taong mahilig magtago,
Ilihim ang nararamdamang sakit sa kahit na sino,
Mas lalakas pa ako kung sa oras na ako ay niyakap mo.

Huwag kang magtangka-
Pagtakas ay wala kang mapapala,
Dahil kapag dinapuan na kita,
Wala ng gugulo pa sa iyong mundong ginawa,
Gilitan ng leeg, wala pa ring talab,
Susundan kita hanggang kabilang buhay
Kahit magtago ka man sa kaibuturan ng kagubatan.
Ako, ang iyong kalaban,
Patago kitang sasaktan,
At unti-unti kitang pahihirapan,
Ako ang madadala sa'yo sa kamatayan,
Buhay ako at patuloy na gagambala sa iyong mundo,
Mistulang buhay mo ay sisirain ko,
Unti-unti kong babaguhin ang iyong sarili,
At titiyaking ni isa sa iyo ay walang mananatili.

Tandaan mo, at laging isaisip mo,
Kakatok ulit ako sa pintuan mo,
Dahil ilang beses ko ng sinabi sa'yo,
Na nabubuhay ako sa lungkot, sa takot, sa luha, sa panghuhusga ng iba,
At sa tuwing nag-iisa ka habang hindi na alam ang gagawin at solusyonan ang problema.
Ipapaalala ko lang sa iyo na hindi mo ako basta madadaig,
Na hindi mo ako basta malulupig,
Hangga't dala-dala mo ang aking mundo,
Hindi ako titigil sa'yo.

May panahon ka pa,
Makakatakas ka pa,
At magagawa mo akong daigin kung makikinig ka,
Hindi ako kasinungalingan,
Nagsasabi ako ng toto, dahil totoo ako.
Kung sinasabi **** peke ako,
Na dulot ko lang ay pagpapapansin,
Sinasabi ko na sa'yo mali ang makinig sa kanilang daing,
Intindihin mo ako at unawain lahat ng sinasabi ko,
Marami ng buhay ang nawasak ng dahil sa akin,
Kaya kung mabuhay ng matagal ang iyong hangarin,
Pakinggan mo ako dahil hindi ako nagbibiro,
At hindi ako nakikipaglaro.

Hindi ako pag-iinarte, hindi ako pag-iinarte.
Sa oras na dapuan ko ang mga mahal niyo,
o maging ang mga kaibigan mo,
Pakiusap, hawakan mo ang kaniyang kamay at hilain papunta sa masayang mundo,
Pakiusap ko!
Kung sakaling ako ay makilala mo,
Layuan mo ako,
Ipakilala mo ako sa lahat ng malaman nila na hindi ako pagpapapanggap.
Makakatakas ka pa,
Makakatas ka.
Nabubuhay ako sa mundong ito,
Ngunit kaya niyo ako.
Dasal lang at tiwala sa sarili ang katapat ko.

DEPRESYON.
~

✍: mula sa kolaborasyon nina PenSword at Lucifer
[Kevin V. Razalan || John Nelo San Juan]
Wolff Aug 2018
Minsan ako'y naghahangad at nag nanais
ng mga bagay-bagay na bihira ngunit hindi labis
sa hating papel na takot sa kiskis ng lapis

At dahil sa takot at pangamba
ako at ang papel ay naging isa
sa takot na masaktan ng tadhana
at dahil sa mga salita'y naging dala

nagpaka layo-layo kasabay ng agos ng hangin
hindi alam na basa at gusot ang tatahakin
alikabok at buhangin
sabay sa buga ng hangin

Ako sana'y patawarin
bigyan pa ng kaunting pagpapahalaga
sa aking damdamin
kahit ano mang mangyari sa akin
mabasa man o pagpunit-punitin
ako
ay
papel
pa
rin.






© 2018 Kenneth Bituin
All Rights Reserved.
sa isang iglap lang pala nawawala ang lahat.
Hunyo May 2018
Alam mo ba? Mamahalin parin kita kasi naniniwala ako sa kasabihan
ng mga matatanda, na mas mahalaga ang
nararamdaman ng puso kaysa sa nakikita lang ng
mga mata. Pero tangina ng tadhana, bakit ngayon pa?
Kung kailan mahal na kita, ika'y lumisan pa.
Sakit sa puso nung narinig ko mula sa iyong bibig
na wala ng pag-asa.
Isa lang naman ang aking dahilan kung bakit iniibig
parin kita, yun ay kahit nakapikit ako kita kita.
Oo kita kita, kita kita sa mga panaginip ko araw araw.
Nangangarap sana hindi na magising pa, para araw araw kasama
ka. Kasama kang matulog sa kama, kasama kang magpahinga
galing eskwela. Kasama kang tumanda, kasama kang
mamatay hanggang sa pagtanda. Kaya ayoko ng gumising
pa. Ilang sampal na kaya ang aking natanggap para lang ako'y magising na?
pero alam mo mas pinili ko paring huwag nalang idilat ang aking mata kahit ang buong diwa ko'y gising na
kahit buong pisngi ko'y namamanhid na.
kasi ayokong dumilat at masilayan kong wala ka, at mapagtanto ko paulit-ulit na panaginip lang pala.
Pagtawanan nyo na ko't lahat lahat kasi nageffort ako sa wala, at wala ring pag-asa.
Wala ng pagasang
makasama pa kita, matulog sa kama kasama ka, kasamang
magpahinga galing eskwela, kasama kang tumanda, kasama
kang mamatay hanggang sa pagtanda,
Wala ng pagasa na maging tayo pa. Talo na ako. Isa pa talo na ako.
Kasi narinig ko na mismo sa iyong bibig yung salitang "ayoko".
Ilang beses na kong naghayag ng pagibig ko
na binalewala at sinayang kasi natatakot ako.
natatakot ako. Natatakot na baka hindi mo
mahalin ang katulad ko. Natatakot ako na baka
hindi mahalin ng puso mo ang puso ko.
Midnight poetry
cherry blossom Jan 2018
Ang kailangan ko lang naman ay malaman na hindi ako nag iisa
Na sa layo ng paglalakad ay nandiyan ka pa
Sapat na sa akin ang maging mahalaga
Alam kong ilang beses mo nang nabanggit sa ‘kin ‘to
Pero nasaan ka na ngayon?
Alam kong madalas **** sambitin na nandiyan ka lang
Na hinahanap mo rin ako paminsan minsan
At akala ko kuntento na ako
Hinahagilap ko ang titig mo
Natatakot ako
Na hindi mo mapansin ang pagkawala ko

Ilang beses na rin ako nagpaagos sa alon
Ng walang nakapansin ng pagtangay sa ‘kin
Sagipin mo ako sa nagbabadyang pagkalunod
Hindi na ako magkukunwaring maalam lumangoy
Sagipin mo naman ako

Naiintindihan ko na hindi lang ako ang iniisip mo
Pero sana alam mo na ikaw lang ang kinakapitan ko
01/17/18h
cherry blossom Jan 2018
Takot akong mag-isa
Takot akong harapin ang apat na dingding na makakasama ko sa gabi
Narinig na nila akong kumanta
Ng mga sinasayawan ng kalungkutan na himig
Takot akong kamustahin ng mga unan
na nabulungan na ng mga kasalanan
Ng mga kumpisal ng mga pinakatatago kong lihim
Naulanan na sila ng mga luha
Na resulta ng ilang beses na pagtalalo
Na nagaganap sa utak ko

Hindi ko rin maintindihan

Walang nakakaalam
Na sa tuwing gabi
na tanging ang hininga ko lang ang naririnig
tanging ang puso na lang ang may ganang magdagdag ng segundo, paulit-ulit

walang nakakaalam
kung gaano kalalim
ang nilalakbay ng isip,
kung gaano kadilim
ang suhestiyon ng mga boses na nagtatakda
madalas na akong nakikinig sa kanila
pinipilit kong bugawin
ngunit mas malakas sila sa ‘kin

natatakot akong mag isa
natatakot ako sa mga gabing ako lang ang nagpapatulog sa sarili
natatakot ako sa mga susunod pa

hindi ka ba natatakot sa mga boses na nagpapatulog sa 'yo tuwing gabi?
01/17/18
minsan na akong natalo at wala na akong maipapangako.
cherry blossom Jan 2018
Gaano ka kasigurado sa paligid na ginagalawan mo?
Isang araw ay maglalakad ng walang bigat sa mga balikat
Ninanamnam ang bawat haplos ng hangin, ang ginhawang dala nito
Bibigyan ng dahilan ang hindi at oo
At isang araw ay magmamasid
Sa mundong parang hindi ka naging parte nito
Itinulak ng tadhana palabas at hindi na nakatago
Ginapos ng hinagap at hindi na nakatayo
Ano pang silbi ng mga paa ,
Ng labi’t mga mata?
Tinalikuran ka na rin ng sarili **** isipan
Di tanggap ang pagtraydor ng akala mo’y iyo
Inuulit ang mga dasal bago kalimutan ang lahat
Sadyang hindi makailag sa pasaring ng mundo
Hinihiling na tumigil na ‘to
Tigil na
At kung hindi, ako na lang ang hahayo.
01/04/18
gaano katagal dapat maghintay?
Para kay B.
HYA Oct 2017
[Spoken Word Poetry]

Hindi maipagkakaila ang aking mga tingin kapag ikaw ay nariyan. Kahit ang mga mata ay nakatutok sa harapan, mas lumalawak pa rin ang tingin kapag ikaw ay nasa kiliran. Nakababaliw.

Ibig kong lumayo subalit habang pinipilit, mas napapalapit lalo. Gusto kong kumawala ka sa aking isipan at nang sanggayon ay hindi na kita maisip. Subalit, mali. Nang sinubukan ko ay hindi ka na muling bumalik sa tahimik na espasyo at lumaganap pa sa aking buong pagkatao. Kaya ayoko.

Hindi ko gusto ang katotohanang nakukulangan ng kulay ang bahag-haring masaya kapag hindi ka nakikita. Gusto kong makita ka pero ayaw kitang makita. Ayokong malunod sa karagatan ng walang kasiguraduhan at huminga na lamang kapag hindi ko na kilala ang sarili. Lalong-lalong ayokong makalimutan ang sarili dahil baka makalimutan din kita.

Ayokong makalimutan ka. Ayokong makita ka. Kaya ngayon, huwag kang manatili sa iyong kinaroroonan. Lumayo ka, parang awa. Ayokong hindi ka makita.
Nakakabaliw din minsan.
Next page