Siyam na buwan sa iyong sinapupunan.
Nang mailuwal mo'y sabik akong mahagkan,
Tumulo ang luha ng walang humpay na kaligayahan.

Ngiti sa mga labi'y hindi maipinta,
Nang munting anghel ay naglalakad na.
Ginabayan, tinuruan, at minahal niyong dalawa.

Lumipas ang tatlong taon, kasiyaha'y naglaho.
O aking ina, ako'y iniwan mo't lumayo.
Aking ama'y nagtangis ng todo.

Naglasing, nambabae, kinalimutan ako.
Sinaktan, inapi, inalila ng kung sino.
Muntik pang ibenta sa Muslim na kalaguyo.

Dekada ang dumaan, si Ama'y namatay.
Puso ko'y napisa't tuluyan ng nalumbay.
Mag-isang hinarap ang malungkot na buhay.

Naghinagpis sa inyong pagkawala.
Nagtangis, mugtong-mugto ang mata.
Nangungulila dahil wala nang nag-aruga.

(A tagalog poem)

ㅡ

Tyaka na lang kita papansinin,
kapag kaya na kitang bigyan ng isang
matamis na ngiti gamit ang bibig na hindi
nangangamoy usok ng sigarilyo.
Tyaka na lang kita kikilalanin,
kapag kaya ko na ring kilalanin ang sariling tinig at hindi ang sigaw ng mga demonyong nangungupahan sa aking isip.
Tyaka na lang kita tatawagan,
kapag kaya ko nang alagaan ang aking katawan at muli na akong natutulog
bago pa magpalitan ang araw at buwan.
Tyaka na lang kita iisipin,
kapag ang tanging kinakatakutan ko na lamang ay ang pagkakawalay sayo
at hindi ang maaari kong gawin sa sarili
oras na maiwan nang mag-isa sa kwarto.
Tyaka na lang kita papakatitigan,
kapag ang aking mga mata'y hindi na pagod, namumugto, namumula.
Tyaka na lang kita kakausapin,
sa araw na pag-ibig na ang aking bukambibig,
sa oras na kasiyahan na ang nasa isip
at hindi kung paanong tali ba ang gagawin sa gagamiting "lubid".
Tyaka ko na lang hahawakan ang iyong kamay,
kapag naghilom na ang mga hiwa at sugat na ginuhit, inukit sa pulso,
kapag ang isip at kalooban ko'y
muli nang nagkasundo.
Tyaka na lang kita hahalikan,
kapag kaya ko nang talikuran ang mga bote ng alak kapalit ng dampi ng iyong labi.
Tyaka na lang kita yayakapin,
tyaka ko na lang hahayaan ang sariling
maranasan na iyong mahagkan,
kapag muli na akong nakakakain ng tama, sa tamang oras.
Kakayanin mo kaya ang maghintay kahit magpa-hanggang kailan?

At patawarin mo ako. Patawarin mo kung ano ako. Patawarin **** ito ako.
Patawarin mo ang kototohanan na
binubuo ako
ng kalungkutan at kaguluhan.
Patawarin **** kung minsan
kapag bumuhos ang luha
ko'y mas malakas pa sa ulan.
Isang araw, aawit ako
ng awit ng pananalig at katiyakan.
Susulat ng tula na naglalaman ng kasiyahan.
Ngunit sa ngayon,
dasal ko'y patawarin mo muna ako.

Giliw, tyaka na lang kita iibigin...
kapag kaya ko na ring ibigin ang aking sarili.

sana nandito ka para nayayakap  kita,
sana nandito ka para mahagkan ka,
sana kahit kaunting oras lang  makasama ka,
mapakita ko lang kung gaano ka kahalaga.

sana noon pa kita nakilala,
sana naunahan ko sya,
di ka sana nasaktan at lumuha,
sa pagtataksil at mali nyang nagawa.

sana nabuo ako ng mas maaga,
baka sakaling nakilala kita,
hindi man kita masyadong mapasaya,
pero gagawin ko ang lahat para ika'y mapaligaya.

sana hindi nalang naging komplikado,
baka sakaling maipag mamalaki mo ko,
baka masabi mo na ako talaga ang mahal mo,
walang biro at hindi nag tatago.

sana hindi nalang kita nakilala,
para hindi na tayo nahihirapang dalawa,
pero salamat parin at dumating ka,
dahil tinuruan mo kong wag magpakatanga sakanya.

sana pinigilan ko nalang nararamdaman ko sayo,
para hindi ako luluha kapag iniwan mo,
sana hindi kita pinakinggan noong nagkagulo,
edi sana ngayon malaya na tayo.

sana kung may mag babalik ng nakaraan,
mas pipiliin kong manahimik nalang,
hindi magsasalita ng tunay na nararamdaman,
para sa huli wala ng nasasaktan.

alam kong minahal mo ko ng sobra,
pero hindi mo ba naisip  na mas mahal kita,
mas pipiliin kong maging masaya sila,
kaysa sa kaligayahan nating dalawa.

pero sa tuwing bibitawan na kita,
hindi mo alam kung gaano kasakit na mawalay ka,
kahit pigilan kong huwag pumatak ang mga luha,
wala akong magawa dahil kusa silang nagwawala.

sa rami ng pag subok na nalagpasan,
alam kong hindi pa iyon ang katapusan,
marami pang darating at dapat pag handaan,
ngunit di ko alam kung kaya ko pang labanan.

hindi ko alam kung naubos na ba ang luha ko sa kaiiyak,
dahil sa tuwing may problema ni isang butil walang pumapatak,
sanay na siguro ako sa relasyong ito,
panay iyak, away at gulo.

mahal kita kaya pilit kong kinakalimutan mga pangyayari,
kahit magulo,  alam kong sa puso mo ako'y bawing bawi,
hindi kita iiwan ano man ang mangyari,
kung iiwan man kita asahan **** ako ay uuwi.

pagpasensyahan mo na kung abnormal ako minsan,
ganto talaga ako pero masarap mag mahal,
minsan ka ng iniwan ngunit di ka kakalimutan,
bihira ka lang makahanap ng katulad ko na mapag mahal.

alam kong masasakit ang lahat ng Sanang nasabi ko,
isip ang may gusto ngunit puso'y binabago,
sana tama ang puso kong manatili sayo,
sayo mahal ko , puso ko' y sinakop mo.

#love
#chances

Sa bawat paggalaw ng iyong kamay
Sa bawat paghampas ng kulay mula sa iyong kaluluwa
Tila nilalason ang isipan ko
Sinasabing kay ganda ng lahat ng mayroon sa’yo

Hindi maikukubli sa aking mga salita
Ang paghanga sa lahat ng kung sino ka
Nangingislap ito mula sa ilaw
Na nanggagaling mula sa pagkatao na pagmamay-ari mo

Umaalab ka ngunit hindi mo pansin
Mapapaso ang sinomang lalapit sa’yo
Ngunit pipilitin nilang mahagkan ka
Sapagkat ikaw ang katuparan ng pangarap nila

Pinutol mo ang sarili **** mga pakpak
Kaya naman hindi mo naaatim
Ang yaring tayog na iyong taglay
Kung makakalipad ka lamang sana

Likas sa’yo ang nais mo
Kumakatok ako’t nakikiusap
Gumising ka, marikit na binibini
At kamtan mo ang matagal nang nasa iyo

Hipokritong maituturing
Kapag sinabi kong hindi kita pinagpapantasyahan

Di man aminin
Pero alam sa sariling
Gusto ang mga labi mo'y mahagkan
At ang katawan mo'y matikman

Sabihin man nilang
Ito ay libog lang naman
Pero sino ba'ng tao na hindi buang?
Ang hindi maaakit sa tulad mo na magandang nilalang

isang musmos na lahi
isang munting nasyon
parang itinanim na buto
itinakdang
sumibol at lumago
sa paglaon ng panahon

nag-aabang, naghihintay
puno nang sabik
pero kay tagal dumating
tayo ay nainip
tadhana nating tagumpay
kailan kaya makakamit
kasi

apat na raang taon
hanggang ngayon
lulong pa rin sa putik
nangangapa, nadadapa sa dilim
mga butong nanginginig sa lamig

mga isla
pitong libong isang daan at pito
ito
ang ating lupang sinilagan,
tahanan ng ating lahi
pero nga bahay ba ito o burol?

mga pangarap na
masilayan ang mga sinag ng araw at
mahagkan ang malayang langit
mananatili lang bang panaginip dito
sa bayang natutulog
o kaya namang natutulog lang kunwari

tanggapin mo na lang na
humikbi, humagulgol,
ibuhos mo man ang iyong luha
walang darating
kumayod ka man at magdamag magsikap
diligan mo man ang lupa ng pawis
wala
pa ring mangyayari

kasi
dugo
dugo lamang na dumaloy
mula sa mga palad ni Hesukristo
kung ang Kanyang pag-ibig ay
babaha sa lupa
ng parang delubyo
ito ang nag-iisang paraan
ang nag-iisang sagot:

dugo
dugo lamang na ibinuhos
ang tanging
makakatubos
makakaahon
makakaligtas
sa atin

hindi kita minahal
at sana'y 'wag **** paniwalaang
kahit minsan ma'y iniisip pa rin kita;
nanaisin pang iwanan ka't limutin ang nakaraan
samakatuwid hindi ko
gugunitain ang mayroon tayo noon
nais ko lamang na lisanin na ang mundo
ngayong wala ka na,
ako ay liligaya na ng kasintulad ng dati
papa'no pa ba kaya
mababatid mo'ng lahat ng ito
kung sa ngayong nakatago pa ang mga luha sa'yong mga mata
ngunit paalam na lang ba ang s'yang bukambibig upang
makalimutan ang iyong mga ngiti
na hindi ko
hangad na mahagkan ka sa t'wina
  (ngunit ang totoo, basahin mo mula sa ibaba)

Gusto mo kape?
'O gusto mo tayo nalang,puwede
'O Teka,biro Lang
Pangako kape lang talaga,Tara na
Ano bang gusto **** lasa?
Matamis ba?
Para kahit sa pagtimpla nalang ng kape ko ibabawi yung lasa ng nais ko sa iyo'y ma-ipadama
Gusto mo ba'y Matabang?
'Yung wala ng lasa
'Yung wala ng pag-asa
'Yung kulang sa timpla
Dahil napagod na.

'O baka Gusto mo naman
'Yung sakto lang
'Yung kahit may gusto kang iba
Ako'y patuloy paring aasa
At kahit mangawit man ng sobra
At magpawis man ng kakaiba sa kakahintay,
Sa akin ay ok lang
Kahit ako'y kaibigan lang naman,Mahal
Basta ikaw
At kung ang sagot sa lahat ay pag-papakatanga
Sigurado ako ang nangunguna.

'O baka gusto mo ng 3 in one?
'Cause you want me to be your number one fan
Just like my favorite man
Superman
Spiderman
And maybe a man of mine
Nako ano ba yan!
Ano ba talaga gusto **** lasa?
Ayoko ng manghula pa
Kaya sabihin mo na
Para di nako mahirapan pa na
Ipagtimpla ka pa.

Ah alam ko na!
Gusto mo rin ba yung lasa tulad ng aking pag-timpla?
'Yung nag-kakasalubong yung tamis at pait ng kapeng barako
Oo
Kapeng barako
Parang tayo
Kapag ang mga mata nati'y nag-tatagpo na akala mo naman ay may salitang tayo
Kung nakakapag salita lamang ang ating mga mata
Sigurado
Bistado
Aminado  na gusto natin ang isa't-isa.

Pero
Teka,Kape lang ba 'to talaga?
'O meron pang iba?
Sabihin mo na
Para hindi na ako umasa pa na mahulog ka pa.
Tara kape pa
Para makasama pa kita
Ang sarap lang ma-upo kasama ka sa ating tambayan
Kasabay sa pagtanaw sa ating kalawakan.

'O kay sarap sa pakiramdam noong sandaling  ika'y aking mahagkan
At batid kong ito'y panandalian lamang, Kaya
Tara kape lang
Kahit walang aminan
Dahil alam ko naman na
Tayong dalawa'y malabong mag-katuluyan.

Babalik pa ba?
Ako pa ba'y aasa?
Na ikaw ay babalik kapag ako ay nag-antay

Kay hirap tanggapin
Na ngayon ay hindi ka na sa akin
Nakasandal, nakatabi buong magdamagan hanggang mag umaga

Ipaliwanag mo kung bakit ba
Dahil ako ay umaasa pa
Na ika'y mahagkan, makayakap
Muling makausap
Bawat sandali

At kung makita kang kasama siya
'Di maiwasan na ako'y manghina
Magmamanhid ang katawan
Gulong-gulo na ang aking isipan

Babalik pa ba?
Alam mo namang ikaw lang ang aking iniisip
Mula pag gising at pag-sapit ng dilim

Tila suntok sa buwan
Hinahanap ka kung san-san
Na lang ako napapadpad ngunit di ka parin matagpuan

Babalik pa ba?

Naalala ko noon, Hindi tayo nagpapansinan,
Hindi tayo nagkikibuan,
Hindi tayo naguusap,
Lumilipas nga siguro ang isang araw na wala tayong pinaguusapan.
Pero hindi mo lang alam kung gaano kita gustong mahagkan, masilayan, mahaplos ang iyong mga kamay. Noong mga araw na kapiling pa kita.
Hindi mo alam kung gaano kita kamahal, kasi abalang abala ka sa ibang bagay. katulad nalang ng 'katext' mo
Hindi mo alam kung gaano kita gustong kausapin.
Hindi mo alam yun.
Hindi.
Hindi.


Kaya ngayong wala kana :( tanging hiling ko lang naman kay bathala ngayon ay ang:
Ibalik ang lahat.
Ibalik ka nya.
Ibalik ang mga araw na gusto kita yakapin.
Ibalik ang mga araw na gusto kita hagkan.
Ibalik ang mga araw na gusto kita kausapin.
Pero alam kong malabo pa sa mata ng mga lola natin na mangyare ang ganung bagay.
Kaya, eto ako. Kontentong kinakausap ka sa PUNTOD mo.
Niyayakap ka sa Hangin.
Kinakausap ka sa Dasal.
Iniiyakan t'wing sasapit ang hating gabi.
Hinahalikan ang LAPIDA sa PUNTOD mo.
Pero alam kong alam mo na.
Kung gaano kita gusto ng makasama ullit :'(
Alam kong alam mo na.
Gusto na kitang sundan dyan. pero hindi pa.
Hindi pa.
Hindi pa NGAYON.
Dahil naasa akong, MABUBUO TAYO ULIT DI MAN DITO SA LUPA KUNDI SA KABILANG MUNDO

#newbie
#IMissMyMom

Isang minuto,
kahit isang minuto lang,
para matitigan ko pa ang kislap
ng iyong mga mata,
isang minuto,
isang minuto lang,
pipilitin ko lang maramdaman
ang pintig ng iyong pusong
sumigaw ng mahal mo ako,
isang minuto,
isang minuto pa
para tanggaping imposibleng
maging tayo.

Oo, mahal kita,
susulitin ko ang bawat minutong
hawak-hawak ko pa
ang iyong mga kamay,
mahal kita,
at patuloy kitang mamahalin
hanggang sa maubos man ang tinig
o ang ating himig,
mahal kita
at sana'y minahal mo rin ako.

Isang minuto,
isang minuto lang bago ako umalis,
isang minuto
para mahagkan ka muna,
isang minuto para masabi sa'yo
ang bawat katagang nakaukit
sa pinakakasulok ng aking puso,
mga katagang nais maipabatid
itong nahihikahos na damdamin,
mga emosyong mahirap ipaliwanag,
at bawat bugso ng gunitang
nasa bahaging ang meron lang
ay ikaw at ako,
pero walang tayo,
mga gunitang kahit ilang takipsilim
man ang lumipas,
di pa rin kayang mabura
o kahit man lang
matangay ng mga luha.

Mahal kita,
at patuloy kitang mamahalin,
dito sa mundong walang kasiguraduhan,
ako'y maghihintay pa rin,
isang minuto,
isang minuto lang
bago ako bumitaw,
oo, bibitaw ako,
pero di ibig sabihing di na kita mahal,
iiwan ko lang ang puso ko,
bibitaw ako dahil
kahit gaano  pa kasakit
ang makita kang masaya sa piling ng iba,
hangad ko lang
ang iyong kaligayahan sa piling niya,
lalayo ako para lumaya ka,
lalaya ka at lalayo papalapit sa kanya,
pero isang minuto lang,
oo, isang minuto pa,
at pagkatapos nito'y kakalimutan na kita.

Hantud sa lubnganan

Nidag.um napod ang kalangitan,
Nanagan na ang mga katawhan,
mga katigulangan ug kabatan-onan,
Nagpangita na sila ug kapasilungan,

Mubundak napud ang kusog na uwan,
Mabasa' nasad ang mga kadalanan,
Nanirado na ang mga baligyaanan,
Kanselado na pud ang mga kalihokan,

Samtang ako ania ra amoang pinuy.anan,
Kanunay nga gahandum sa atong nasugatan,
Nagpangutana, nganung wala naka sa akong kiliran,
Unsa man gyud ang hinundnan ug naingnan,

Nganung sa gugma mo ako imong gihikawan,
Unsa man gyud ang imong basihan?
Dili ba diay ko angay na hatagan?
Hangtud nalang gyud ba ko sa handurawan?

Tinuod nga sa gugma sa ginikanan wala ko gihikawan,
Unsaon taman kining kasing kasing ikaw ang kinahanglan,
Bisan pag dli ni para sa imong kaayuhan,
Nasayud ko nga wala koy kadungganan,
kay matud pa sa uban dle kuno ko kasaligan,
Para mahimo kong usa sa imong mapilian,

Wala na gyud ba kini kalambuan?
Nangandoy lang gihanpon ko na kita mag.uban,
Nga unta puhon makig ila ila sa imong ginikanan,
Bisan nasayod kong wala na gyuy katumanan,
Kay ako usa man lang ka tawng walay hinungdan,

Usa ka taw nga matud pa,"sa kinabuhi walay padulngan",
Pero bisan in-ani ang permi nakong madunggan,
Kanunaay gihapon kong mangandoy ug kalampusan,
Bahala na ug puhon dli ko ma kwartahan,
Basta ang importante ikaw akong maangkon ug mahagkan,

Kung ako Mahimong usa ka taw nga gamhanan,
Magbuhat ako ug mga butang nga kahibulungan,
Usbon nako ang dagan niining kalibutan,
Tapigan ko ang mga buwan ug mga kabituonan,

Akong Hupingon ang mga panghitabo na dle ko masakitan ,
Akong kining hupingon hangtud tika makitan-an,
Kung ako mawagtang man gani pananglitan,
Dili ko maguol kay ikaw ra gihapon akong mapalgan,

Unya sa kung kitang duha mag kita' na man,
Pahunungon ko ang oras sa kailbutan,
Nga ang usa'g-usa ra atong mamatikdan,
Ibalik ko ang kahayag sa buwan ug mga kabituonan,

Magsayaw sayaw kita sa kawanangan,
Ubanan sa kahayag sa mga bituon ug buwan,
Dli na gyud mahitabong muuwan,
kay mga panganod akoang tapigan,

Buhaton ko kining tanan,
Para lang ikaw akoang makauban,
Akoang mahalon ug panggaon hangtud sa lubnganan,
Para kanako mao na kini tinud-anay kalampusan,

Ikaw na laging nandiyan kapag madilim ang daan
Ikaw, ikaw ang laging tagapunas ng luha ko kapag ako'y nasasaktan
Ikaw, ikaw ang nagpatibok sa puso ko
Ikaw ang nagbago ng mundo kong paulitulit lang
na sawang sawa na sa buhay na nakatunganga lang

pumasok ako sa mundong ginagalawan mo
ngayon nagsisimula ang araw ko na didilat sa umaga
ikaw ang unang gusto makita
yayakap sayo ng mahigpit at hindi naghihintay na ibalik ang yakap na ginawa ko sayo

babangon tayo ng sabay
mula sa higaang matamlay
kakain ng agahan para malamnan ang kumakalam na tiyan
kumpleto na ang araw ko kahit ikaw lang ang kasama ko
komportable ako basta ikaw ang katabi ko
napapanatag ang loob ko kapag tumitingin ka sa mga mata ko
kahit wala kang sinasabi parang nangungusap yung mata mo

matatapos ang agahan at papasok ang tanghalian
hindi na kita kasama sa aking pagkain.
matatapos ang maraming oras
at ako ay naghihintay ng uwian
para muling masilayan ang mala-anghel **** mukha
mahagkan ka ng mahigpit na mahigpit at ikay mahalikan sa mukha.

Oo, matatapos na ang kwento,
matatapos na ang hapunan na kasama mo ako.
matatapos na ang minsa’y malamig at minsa’y mainit na gabi.
ikaw ay muling makakatabi,
sa isang silid na kung saan ikaw lang at ako
ang magkayakap hanggang matapos ang gabi

Maghihintay nanaman ng panibagong bukas
panibagong bukas ng pakiki-pagsapalaran sa magulong mundo na ikaw lang at ako.
sana tayo, hanggang sa dulo.

nakaw lang ang mga sandali
ngunit tayo'y nakangiti
kahit hindi ma'y magkatabi
sa puso ko ika'y mananatili

sa iyong buhok na manipis,
sa balat **** kay kinis
ang iyong tangkad na hindi labis
at ang iyong nakakabighaning ngiti

sino ba naman ang hindi mahuhumaling
sa isang gaya mo, walang maihahambing
sa aking huwad na buhay, isang ikaw ang dumating
kinulayan ang aking buhay, isang kang luningning

ngunit ang tadhana nati'y hinatulan
emosyon ko'y hindi napigilan
ako'y nawala, sa ere ika'y binitawan
lubos na nagsisisi, ba't ka nga ba pinakawalan?

sa mga panahong lumipas
ilang beses mo na akong binigyan ng tsansa
ngunit sa sarili' ako'y nagdududa
na baka maulit ang aking mga nagawa

sa panahong ika'y muling mahagkan
buo na'ng puso't isipan
ika'y hindi sasaktan't iiwanan
ngunit ang kapatawaran mo ba'y aking matatamasan?

nawa'y sa aking paghilom, ay nariyan ka pa
hihintayin kita't tayo'y magsisimula
mapaglarong tadhana ginawa tayong taya
nawa'y tayong dalawa ay tuluyang makawala

Sinisid ang karagatan ng pangamba
Upang matagpuan ka

Hinarang ang mga bagyo ng takot
Upang mahagkan ka

Kinalaban ang oras at panahon
Upang makapiling ka

Isinantabi ang mas mahalaga
Upang maramdaman mo ang pagpapahalaga

Ngunit, natalo ako ng tadhana
Sa katauhan niya.

At doon ko napagtanto
Na bakit kailangang matalo
Kung sa pakikipaglaban
Ang lahat ay ibinigay mo?

ilang hakbang pa ba ang dapat kong lakarin nang may piring sa aking mga mata para lamang makalapit sa iyo
patuloy na nasasabik sa mga araw na lumilipas ngunit hindi pa rin tanaw ang liwanag na magsasabing may pag-asa na
para mayakap at mahagkan ka ng walang kilometrong pumapagitan sa ating dalawa kundi tanging silakbo ng dalawang pusong tumangis ngunit pinagtagpo ng pag-ibig

Tama na! Tama na ang mga pagtangis.
Tama na ang mga pagdurusang nararamdaman ng aking puso.
Tama na ang mga pasakit na pinapasan ko sa mahabang panahon.
Tama na ang mga luhang palagi na lamang pumapatak sa tuwing naiisip kong wala akong kuwenta!

Hanggang kailan ba ako dapat na aasa sa wala kung hindi naman akong kayang mahalin ng taong mahal ko dahil ako ay iba?
Bakit ko ipagpipilitang isiksik ang sarili ko kung sa simula't sapul ay hindi nila ako maintindihan?
Dalawang beses lang ako nagkamali at sa mga pagkakamaling iyon ay humingi ako ng kapatawaran pero bakit tila hindi ako pinakinggan?
Nasaan ang kalayaan kong ako ay dapat na pakinggan sa mga isiniwalat kong pawang katotohanan lamang?

Anong pruweba ba ang dapat kong ipakita upang mapagtanto nilang karapat-dapat din akong mahalin,
at bigyan ng pagkakataong
patunayan ang sarili kong hindi ako ang taong inakala nilang katulad ng taong kinamumuhian nila ng mahabang panahon?
Pera lamang ba ang kailangang maging dahilan upang mapansin ang kahilingan kong matagal kong inasam na makamit ito?

Tao pa ba ang tingin nila sa akin o bagay na kapag nakuha na ang gusto ay itatapon nalang nang walang pasubali at hindi na kayang balikan o kamustahin?

Hindi ako nagmamalimos ng pag--ibig mula sa kanila!
Ang gusto ko lamang ay tanggapin ako sa kung sino ako at kung ano ang nakaraan ko.
Sana ay bigyan naman nila ako ng puwang sa kanilang puso pagkat ako ay sabik na sabik na sila ay mahagkan nang mahigpit.
Kung buhay pa sana ang ilaw ng aming tahanan ay hindi niya pahihintulutang magkakaganito ako.

Tama na!
Tama na ang mga baluktot na katwiran!
Tama na ang mga salitang iyong binibitawang
Hindi sumasang-ayon sa nilalaman ng iyong puso at sa sinasabi ng iyong isipan.

Ikaw na nagmamahal pa, magmamahal pa ba,
Kung kaliwa't kanan ng ipinaparamdam sa iyo na hindi ka nararapat maging bahagi ng mga puso nila?
Ikaw na nagmamahal pa, magpapatuloy ka pa rin ba
kung tahasan ka nang itinataboy sa pintuan ng kani-kanilang damdamin at isipan?

Saan ka nga ba nagkamali?
Ang mahalin sila nang buong puso, tapat, at totoo?
O ang umasa ka sa mga mabulaklakin nilang mga salita
Na kasinungalingan lang pala ang lahat at hindi ikaw ang nais nilang makasama?

Sa isang app ng social media
Pinagtagpo ang mundo nating dalawa
Marahil nga ay tadhana
Dahil sa dinami rami ng pwedeng makilala
Ay ikaw pa,
Ikaw pa ang dumating at tumugon sa hiniling ko sa mga tala
Hindi ko inakala dahil para bang walang pag asa
Na mabuhay ang isang relasyon na tanging fb lng ang nagkokonekta
Hindi ko inakala
Pero ngayon alam kona
Alam kona na mahal kita
Alam kona na ikaw ang gusto kong makasama
Alam kona na ikaw ang gusto kong ka kwentuhan gabi gabi at kainuman ng kape sa umaga
Alam kona na di man kita mahagkan
Ikaw parin ang aking hinahangaan
Alam kona na di man kita masisisalayan
Darating pa din ang tamang panahon na tayoy magkikita sa itinakdang tagpuan
Kaya Mahal, Tiwala lang.

nang tayo'y sumilong at hinintay na tumigil ang ulan
sumilang ang panibagong pagbugso ng nararamdaman
mga pasimpleng sulyap na naging malalim na titigan
pagdikit ng kamay na sa huli din ay naghawakan
ang dating may inarte pa sa pagyayakapan
ngayon ang tanging hiling nalang ay ika'y mahagkan
nasanay na ang mga kamay sa kani-kanilang katawan
kung saan-saang bahagi ang nahahawakan
ano kaya ang dahilan?
tikom ang bibig, ang baso'y natabig
mga saloobin na lumalabas dati'y di naman dinig
ang mga mata na tila dagat, nag-iba ang kislap
ako nama'y mabilis na nalunod sa isang iglap
palaisipan pa rin sa akin kung pareho ba ang ating emosyon
ang tambalan nating bahagi lamang ng isang kuwentong piksyon

Minsan ko nang nakita ang mga ngiti mo sa labi, na siyang minsan na rin akong naging dahilan
Minsan na rin akong nalunod sa iyong mapungay na mga mata, na siyang hindi ko sigurado kung ako’y nakaahon na ba
Minsan ko na ring nahawakan ang iyong mga kamay, na siyang ka’y higpit na para bang ito ang iyong paboritong laruan
At minsan ko na ring narasanan ang mahagkan gamit ang iyong mga bisig, na para bang natatakot na ako’y mawawala.

Alam mo ba kung ano ang pinaka paborito kong minsan?

Ang mahalikan mo gamit ang iyong mapula at malambot na labi na siyang paulit-ulit akong nadampian sa iba’t ibang parte ng aking mukha.

Minsan.

Kung iisipin ay nakakatakot dahil ang lahat ng mga bagay na masasaya ay nauuwi sa minsan. Yung minsan na hindi sigurado kung uulit pa ba, o yung minsan ba magiging madalas na?

Ngunit sa minsan kong karanasan sa piling mo. Ako ay lubos na naging masaya. Lubos na nagkaroon nang pag-asa na minsan ko na itong naramdaman, at siguradong darating din ang bukas na maaaring maging madalas na, yung sigurado na akong hindi magwawakas.

Ako'y nalulumbay na sa iyo,
Gusto ko nang mahagkan ang mga pisngi mo,
Gusto ko ring hawakan ang iyong mga kamay,
At sa pag tulog ay ika'y makasabay.

Miss na kita,
Pwede ka bang makita?
Miss na kita,
Pwede ka bang makasama?

Alam ko tong daan na to,
Daang patungo sa'yo.
Daang paulit ulit na lalakarin,
Makita ka lang, ang laging hangarin.

Paa'y di mapapagod sa paglakad,
Hindi mapipigilan na kahit na sino man.
Ako sana'y iyong mapatawad
Sa mga pagkukulang ko noon paman.

Hinahanap-hanap ang mga ngiti mo
Ngiti **** nagbibigay ng saya sa katulad ko.
Gustong-gustong marinig yung boses mo.
Boses **** tila magandang awit sa mga tenga ko.

Kaya't kahit gaano man kalayo, gaano man katagal
Hindi mapapagod ang pusong magmahal.
Kahit ano pang pagsubok ang harapin sa daan,
Makita ka lamang, mahawakan at mahagkan.

Gustuhin man nila akong lumakad palayo sa'yo.
Lagi ko paring tatahakin ang daang patungo sa'yo

Marami man tumututol,
Ngunit ‘di ‘to mapuputol.
Marangyang buhay iiwan,
Sa hirap ay sasamahan.

Sarili’y wag hahamakin,
Ikaw ang Nag-buo sakin.
Handa kitang ipaglaban,
Hanggang saking kamatayan.

Mahal, bakit mo sinalo?,
Balang tatama sa’king puso.
‘Diba ikaw ay nangako,
Pagtanda mo’y kasama ko?.

Hanggang sa kabilang buhay,
Pag-ibig di mamamatay.
Ikaw ay aking susundan,
Muli ka lamang mahagkan.

Damdamin ay di maintindihan,
Di alam ang gagawin
Paano makakaraos sa sakit na nararamdaman
Puso'y inaarok sa tuwing ika'y naalala

Na kahit ikaw ang nagkamali
Ako parin ang ginagambala sa mga alaala
Nakatanim parin sa mga alaala
Pangako **** ika'y mananatili
Hindi makapaniwala na ika'y wala na sa piling ko

Ikaw na ang nanakit pero ako padin yung gustong bumalik
Ngunit handang masaktan kahit sa bawat sandali
Kahit di mo alam
Humihiling sa mga tala na ako'y muling mahalin

Kung ang hiling ay di man dinggin
At kailangan ng tanggapin
Ika'y patuloy at tuluyan kong mamahalin
Sa araw na sumisika't buwan na hindi nabubuo
Kahit di mo alam

Pinagmamasdan ka sa malayo't
Nagbabakasakaling ika'y muling mahagkan
At Dahan dahan ng winawasak ang sarili
Kahit di mo alam

-Louie Escano

Di ko alam kung bakit
Ikaw parin ang nasa isip
Pilit kalimutan
Nakaraan ay hayaan

Gusto ko nang gumising
Sa katotohanang ikaw ay hindi na akin
Tinig ko'y iyong dinggin
Sana ako'y iyong mahalin

Ikaw lang ang gustong balikan
Nakaraan kahit masakit
Mahagkan ka lang
O kahit huling halik

Mahal kita at wala ng iba
Hindi kita ipagpapalit kahit bukas makalawa
Ako ang papalit ng tuwa sa iyong mga luha
Ngunit ang lahat ng yon ay mananatili nalang sa ating mapait na kahapon.