Simula noong ako'y bata pa,
Iba ang iyong pagpapahalaga,
Paulit-ulit kong itong nadarama,
Isang pag-aaruga,
Na hindi kayang tumbasan ng anong halaga,

Sa panahon na ako'y nagkakasakit,
Ako'y iyong pinipilit,
Di ba't sinabi **** kailangan kong kumapit?
Manalangin sa Maykapal ng mahigpit,
Sapagkat pag-asa'y hindi niya ipagkakait.

Di mo man sa akin sabihin,
Ito'y aking napapansin,
Di mo man banggitin,
Alam kong ika'y nasasaktan din,
Nahihirapan,
Puso mo'y lumuluha,
Kaya't ang tangi kong dalangin,
"Panginoon ako'y inyo na lamang kunin."
Kung kapalit  naman nito'y pasakit at suliranin,
Di ko kayang makita si Papa na ako'y  nagiging pasanin,
at kanyang babalikatin.

Papa ika'y mahalaga sa akin,
Naalala ko pa ang pagkakataong ako'y nagiging malungkutin,
Niyakap mo ako kaya't ako'y nagiging batang masayahin,
Ang halik mo sa akin,
Kaysarap damhin!
Init ng pagmamahal na hindi kayang sukatin!

Pag-ibig na kahit saan kaya kong dalhin,
Habang buhay kong gugunitain,
Himig ng pagmamahalan natin!

O kaysarap dinggin!
Ang tiwala **** sa akin ay hinabilin,
Bagkus ko itong pagyayamanin,
Hinding-hindi ko ito sasayangin,
Habang buhay ko itong pupurihin,
Hanggang sa ito ay magniningning!

100 na tula alay ko sayo!
Ika'y isa sa magiging pahina nito,
Laman ka ng aking nobela,
Na hindi maipagkakailang-----
Ako'y sa'yo at ika'y akin lamang!

Tigil na tayo, mahal.

Ramdam kong natabunan ng isang pagkakamali ko ang lahat ng mga alaalang nabuo natin.

Na kahit ilang beses man tayong bumalik sa isa't isa, patuloy kapa ring magdududa at patuloy **** babalikan yung araw na bigla akong nawala.

Paulit ulit mo pa ring ipapamukha sa akin kung paano ako biglang naglaho nung mga panahong ikaw ay nagbabago para sa akin.

Habang ako, ni minsan hindi ko sinubukang isumbat sa'yo ang biglaan **** paglisan nung mga panahong ikaw ang naging lakas ko.

Nang minsang nagkamali ka at nilamon ka ng tukso, hiniling ko pa din ang pananatili mo at nagpatawad ako.

Oo, pinatawad kita. Pero minsan, hindi padin pala sapat ang pagpapatawad.

Ang sabi mo ay nilalamon ka ng iyong konsenya, kaya pinili mo pa ding lumisan. Pinigilan kita, pinili mo pa din akong bitawan.

Tama na, mahal. Tama na 'to. Tigil na tayo.

Habang mayroon pang natitirang magagandang alaala na binuo nating dalawa. Habang may babalik tanawin pa akong mga ngiti, kilig at tuwa sa bawat sandali na tayo'y magkasama. Bago pa mapalitan ng mga luha at hinagpis ang mga alaalang ayokong mabura, tigil na tayo, mahal.

Ayoko nang ipilit pa. Ayoko nang manatili sa isang bagay na sinusubukan kong ipaglaban ngunit pilit **** pinagdududahan. Higit sa lahat, ayokong kalimutan kung paano kita minahal at kung paano mo ipinaramdam sa akin na karapat-dapat akong piliin kahit sa sandaling panahon na iginugol mo sa akin.

Tigil na tayo, mahal. Baka talagang hanggang dito nalang. Sapat na ang munting sandali na naging masaya ka at ako. At sa ganong paraan ko gustong maalala ang "tayo".

Salamat mahal, hanggang dito nalang tayo.

Not Applicable
Not Found

Not Heard
No Sound

Not Found
Not Alone

Not Lost
Not Grown

You dissolute deputation
Of disparate dipsomaniacs
Disparately determined
To drive me, distance me
Definitely, diametrically
Dizzily daft, daily.
Ditzy, I determined to
Deftly divide them;
I defy them, deny them,
Don't deify them
But deride them
Stand beside them
And guide them
To wander away
Until some other day
Some other fool
Who, as a rule
Digs abuse and misuse.

It's not a truce
But an absolute demand
For their total surrender
So they remember
From December to December
I am not a lifetime member
Of the “Beat Me” club.
Aye, there's the rub
You thought I liked it
So you could spike it
Like a basketball.
But, my soul is not at all
Into anything you could call
Masochism or submission.
So, if your mission is
To collect acolytes and slaves
You'd just better save that
For someone sicker than I
And bid me a fond goodbye.

Nah day mura baya gyud ko og iro nga way tag.iya
Maghal-hal ra ko sa imong atubangan hangtod imo
Kung tagdon ug gitik-gitikon gamay akong tiyan.
Magtulo pa gani ang laway kung init kaayo
Pero ayaw lang gyud ug kabalaka day
Wala bitaw koy kuto.

दै बाना जादोँ
दैज्लांनि दुब्लियाव
ना बाथोन जादोँ
आदै लांहानि दुब्लियाव
-
दा बेयाव रावबो गैया
आं आरो बाथोन मोनसे
ना खान्दा
हाजो मावरियानिफ्राय ओँखारबोनाय
-
जेसेबां ना हमनो हायो
एसेबांनो बाखोनाय जागौ
आमोखाया जि बुरजा ना मोन्दोँ
मालाय बेहासो-
बायदि बायदि
-
लान्थिया मोदोम
थाफ्लि फैखोनाय गामसा गान्दोँ
खुसिया बाग्ला जादोँ
कातिकनि आलियाव सबाय बेन्दोँआनो जेन'
माफा माफा हमजोबथारगोन ना
-
बिसोर आंजोँ काबादिसो गेलेदोँ?
लानजाइ सोमावना गिदिँदोँ आरो
गिदिँदोँ
हालि हालि सारि सारि
दुब्लिनि दब्लायसेल'
बोहैनाय दैखौ दान्थेदोँ
दालाबसे हाब्रुजोँ Sluise बानायदोँ
-
माफानि उनाव माफा हमदोँ
मिनि खुसि
गस्ला हिजोँ बोन्ना लाबोदोँ
मुगाया मोसा-मोसि दा
फालोसे दाउलिँआ सिख'दोँ
-
फालो फालो आंखौ खेबफैदोँ
खेबै खेबै
सुमलि दंफांसिम बोखोदोँ
आं आरो बिसोरजोँ बुलायनो हायाखिसै
-
रना-रनि थैजोँ
मोनसे दैसा बोहैयो
जिरि जिरि सुमलि दंफांनि सेरजोँ
-
इनाय-बानाय खेबै खेबै
बिसोर आंखौ बुङो-
नोँनि मावनां बेवहायनो जाबाय
थैनाया फैयो जेब्ला फैबाय
नंगौ थैनाया फैयो खेबसे
बेनो जायोब्ला जिउनि गोजोन्नाय??

Miss na miss na kita.
Miss ko na yung baduy na boses mo.
Miss ko na yung ngiti dyan sa labi mo.
Miss ko na yung pangungulit mo, at tangina wala akong magawa.

Kasi wala naman sa lugar diba?
Ano ba meron? Ano ba ang atin?
Pero hindi na ba talaga pwedeng ulitin?
Lahat-lahat ng mga dating gawi natin.

Simula pa man ako na ang naging salarin.
Ako'y tila nahulog sa sarili kong pain.
Habang tumatagal unti-unti akong nadidiin.
May balak ka kaya na ako'y sagipin?

गोदो खोनायोमोन
मिना दैमारिनि गारांआव जावले जावले
- सानसेदि सम सफैगोन
आं होनबा गोमोरलांफिनगोन-
निलुआ हुरा हुरा रोजाबोमोन
- बिबारि मोनबारि बिबोनां गदाय
.....
फै मोसानि बयबो सारि सारि-
सानजारां आयंआबो सानसेखालि
अल-इन्डीया-रेडिअ सेन्टाराव
मेथाइ दैथारहरदोँमोननो-
दाउ खौऔ दीपाली बरटाकुरा
रोजाबदोँमोन-
साल सिरिनि गायहेनजोँ
दुमबुर खावसानि उवालजोँ
सौलायबाय हनै आनावमोनहा।
निलुनि सेर सेर बिग्राय दायाबो रोजाबदोँ
- दाया आंनि नङा रजे
आंनि नङा.....
गोदो जानजि सेरे सेरे बर' सिख्लाफ्रा
बिसन फुयोमोन
गंस्रो गंस्रो मायखौ गायोमोन।
दानिया- बुंथाव जालिया.....
दाहोनाफ्रानो गैलिया जेराव
गोदान दाहोनाफ्रा बेन्दोँ लाना
हाब्रु नांसि नांसि आलि खोनाय।
सोनाबनि बार बारबोदोँ
अब्लाबो साफ्रे सुफ्रे मडेला सोमोनांसिन
बहाबा खोनादोँमोन आं-
सेक्सि सेक्सि नोँनि सोलेर
.....
खालाव खासाव सना-
बेयो मा मेथाइ?
बेयो मा मुगा??
दानि सेंग्रा सिख्लाफोरा बिजिरनो हाया
थार्ला बुङो जाबा दाजा
बादायलायनायनि मुगा; जा हायो।

We know you, and your little dark colors too. A picture book in your purse penned in mustaches on the full faces of your fare. We call you from bed, 8 o' clock in the morning, dog-light you slow wander the Peruvian darkness making jellyfish tentacles with your hands while you feel your way through Salem. We're colder than night and we wake thrice the bits of your day gig. You collapse in a green field of dandelion where thrushes drown you in Brown. We gorge ourselves on mango slivers, pineapple yolks, a half of grapefruit. We know you are close to your end.

On the tops of the cities you call to your lycan friends, the half-sick and muted bray allures them to you, from Bratislava and Mimon, the thoroughfare through the suq. We wait. The foregone untold, the beep beep jug jug swoop sound of the nightingale, in all her dun glory, we wait. Then, as if descending through the moor-lounging silver smoke, the cool stickiness to your fingertips; the fog.

We are there when the blue-less and smoky screen surrounds you, when you shank the auburn Scot hair of the sly fox that stalks, say, a cigarette from your lips. When you take the corners swiftly, gadding the streets. The prize king of vulpicide. You rub its matte fur against your bristly gray beard. And while you lay in your lumps of twelve carat flesh you bleat and you nag. One day you will never come home.