Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Jasmin May 2020
Sa maliit na awang na mayroon ang bintana
Tila ba naging labada ang puting kurtina
Kanina’y hinahangin pa ito nang bahagya
Ngunit nang dahil sa ulan, bahagi ng tela’y nabasa

Ampiyas lang naman kung tutuusin
Madaling matuyo, isampay lang sa mahabang salamin
Pagkatapos pagpagan maisasabit din
Balik pangharang sa malamig na hangin

Malapit na rin pala ang paglubog ng araw
Kanina lamang ang langit ay kulay bughaw
Repleksyon sa munting bintana’y nakasisilaw
Mayumi sa paningin, kay gandang matanaw

Kasabay ng pagbuhos ng ulan ay ang paglalim ng gabi
Gayunpama’y nanatili ang awang ng bintanang katabi
Tubig ulan sa dalawang kamay ay dumadampi
Marahang sinasalo ng ilang sandali

Lumipas ang oras at ang ulan ay tumila na
Ganoon din ang pag-asang matunghayan ka
Aking bituin, nagkamali ako ng hiniling—
Hanggang sa huli, ampiyas lang ang sa’kin.
Eloisa Oct 2019
Hawak-kamay, sabay na tinahak ang makinang na dalampasigan
Patuloy sa paghakbang at paghila sa animo'y hindi dumarampi sa buhanging mga talampakan
Mga palad na magkayakap, mga daliring magkaniig
Dalawang pares ng matang nakangiti na ayaw bumitiw sa pagtitig
Kasabay ng umaawit at mabining pagaspas ng alon
Sumakay sa bangka patungo sa paraiso'y masayang sumagwan
Subalit sa masayang paglalakbay ay may humulagpos na unos
Paligid ay nilamon ng dilim, dumaan sa langit ang kislap ng talim
Bangkang sabay na sinasagwan, tumaob at tinangay ng agos
Sa gitna ng laot, sabay ding nilamon ng dagat at sa ilalim bumulusok
Patuloy ang delubyong pilit na pinaghihiwalay ang magkahugpong na kamay
Pilit pa ring lumangoy at magkasamang sumampa sa bangkang gutay-gutay
Niyakap nang mahigpit ang kilalang bisig kahit nakapikit
Hindi man mapigil ang higanteng alon at malakas na buhos ng ulan
Nangangatal, nangangalay man ay hindi huminto sa pagsagwan
Muntik mang malunod sa sigalot na mainam na nakaungos
Kumalma ang dagat, natawid ng gabi ang umaga sa gitna ng digma at unos
Mula sa dalampasigan, sa laot at sa dulo ng mga puso
Mamamayani ang pag-ibig sa malawak at mapanghamong mundo
~ I hope to translate this piece to English.
B'Artanto Jan 2019
Nanti, jika 2 Januari sudah sampai di ujung langit tepuk pundakku

Jika sebagian nadi masih dingin tepuk lagi sampai terbangun

Rasanya apa yang berbelit harus dititipkan padanya dengan kaleng kotak berisi tiga beras putih

Masing-masing dibalut kertas pertanyaan dan pernyataan menyalahkan

Ntah marah kepada Rabb-mu, atau apapun yang berdiri disekelilingnya

Lebih memalukan lagi ia telah menjadi orang lain

Nanti, jika langit 2 Januari sudah berubah kuning kemerahan, usap punggungku

Ia cuma perlu tenang yang menenangkan.
Penne Dec 2019
Mga nakatago sa letra
Ang mga sagot

Ang mga sagot ay nasa letra
Ang luha
Ang inis
Ang dugo
Ang init

Ang pintura ng aking maduming brotsa
Ang mga espasyo na akala ay walang saysay
Iyon ang mas nagpapalayo sa katotohanan

Sa siyudad na malaki, pero ang liit
Parang nilakad ko na ang bawat sulok nito

Mahilig ako sa bagay na hindi lang madaanan
O maiwasang daanan

Ang tinta ng aking espirito
Itatak sa iyong santong puso

Malakbay sana magkasama
Ang mga lumulutang na letra
Samantalang ang boses mo na tulad ng awit ay nasa likod ng eksena

Malikhain ang gumuhit sa iyo
Ang larawan **** mabait
Mamantsahin ko
Ng aking bahaghari
Nawa hindi mawari

Wala dapat ang oras
Parang picture frame tuloy ang buhay ng bawat tao
Nandiyan lang
Nakatago, nakatayo, nasa pader---nakapako
Nadadaanan lang
Isang titigan lang

Sa iyo, isang titig ay hindi sapat
May nakatagong ginto
Hindi pangkaraniwang ginto
Ginto na hindi hinahanap ng lahat
Ginto na hinahanap ko

Nagpapawis nang sobra ang aking mga kamay
Maligoy ang mata
Tumitibok nang mabilis pabilis

O Dios, saanman, makasalanang mansanas bumubunga ng sanlibong bulaklak
Tinutuklaw nila ang aking lason

Wala na akong pake sa sagot
Mapaakit ka hanggang mabili ka

Kahit hindi ka muna magsalita
Hindi paliwanag sa mga titik
Ang paru-paro at ang agila

Nilamon ang itim
Namula ang bibig
Puti ang langit
Ubeng mata
Kahel ang balat
Bughaw na dugo
Dilaw na anino
Berdeng ilaw

Bangis ng indigo
Samantalang sila ay abo

Maligo sa aking isip
Taas na tingin sa mababaw na sahig
Ito ang ating luho
Zigzag man ang dating
Kapag nabili na, wala ng tubig parating
She-wolf May 2019
Sa bawat oras na kayakap kita,
Piling mo'y palagi kong ina-alaala.
Sa bawat oras na nagsasalita ka,
Mga ibinibigkas mo'y pawang musika sa aking tenga.

Sa bawat oras na tinitigan kita,
Para akong nasa langit nakatulala.
Pero lahat na ito, totoo nga ba?
Hindi ba tayo nilalaro ni tadhana?

Gugustuhin ko man maniwala,
Ano pama'y aking magagawa?
Kung lahat na ito'y isang panaginip na gawa-gawa?
Nagmamaka-awa ako ****-usap ko'y dinggin niyo na.

Sa bawat oras na kasama kita,
Palagi kong itinatanong sa Maykapal,
Ito na ba talaga?
Ikaw na ba talaga iyan?

Ngunit noong hinawakan ko ang kamay mo,
Bigla akong nagising sa katotohanan.
Lahat lang pala iyon ay isang panaginip lamang.
Ah, tama ang hinala ko.

Hindi nga talaga pwede na maging tayo.
Kase alam ko na ang ikaw at ako.
Ay isang kalokohan na gawa-gawa ko.
Isang walang kwentang kathang-isip na gawa ko.

Ah, kaya pala nagising akong luhaan.
Dahil binigyan ako ng isang magandang kasinungalingan.
At sa pagmulat ng aking mata,
Binigyan ako ng isang mapait na katotohanan.

Bakit ko pa ba napaniginipan iyon?
Kung alam ko na sakit lamang ng puso ang makukuha ko.
Hay naku! Ang sakit ko namang managinip.
Isang napakasakit na mapag-isang panaginip.
Randell Quitain Dec 2017
langit 'man ay dumilim,
kunin kahit bituin,
walang makabubura ng gunita,
sa umagang minulat mo aking mata.
Jo Organiza Nov 2019
Ang pagkalit na paghanaw sa bidlisiw sa adlaw,
sa dihang kitang duha magpahabol sa kangitngit,
dungan natong abton ang mga bituon sa langit,
samtang kita kay nagbaylo ug kainit sa'tong mga panit.
Sa kalami, kalagot, ug kalipay,
magpalunod sa'tong mga tinguha arun dili magmahay,
kitang duha kay magtagbaw,
hangtud sa ikaw musinggit ug mutiyabaw,
mga pangandoy sa atong lawas atong ipagawas
giduyan sa gakos ug nagpadala sa bugnaw na huyohoy,

Gidusog, gibira, gidusog, gibira
dusogbiradusogbiradusogbira

Sa kagilok ug katam-is sa imong mga halok,
gisabayan ug pagsimhut sa imong mga puting ilok,
sa pagbarug ug pagpakita sa bidlisiw sa adlaw,

ikaw, nikalit ug kawala ug nihanaw,
tungod sa kalami nahabilin imong lawas,
imong lawas nilupad, nawala ug nitakas.

YAWA NAHABILIN IMONG LAWAS
Ngee bastos HAHA plokplokk

Twitter: @drunk_rakista

Balak- A Bisaya Poem.
Anne Maureen B Apr 2018
Tulala, nag-iisip, , kinakabahan
Di malaman kung paano ka ulit pakikitunguhan
Napapangiti tuwing naaalala ang nakaraan
Ang nakaraan na tuwang tuwa sa aking katangahan

Saksi ang langit kung paano tayo naging masaya
Masaya sa piling ng isa't isa
Na kung paano mo ako turuan ng iyong mga aral
Ang mga aral na nagsasabi sakin na maging marangal

Napailing na lang ako kasabay ng pagpatak ng likido
Ang likido na nagpatunay na wala na ang ikaw at ako
Ang gumising sakin na hindi na mababalik ang tayo
Hindi dahil sa ikaw ay malayo kundi dahil ikay nalayo
Moonity Jun 2018
Aku akan mengatakannya sekali lagi
Pada matahari tengah malam di belahan bumi lain
Ada tapi tak pernah kau lihat
Siapa di dalam benakmu ketika terdengar kalimat pahit itu

Aku akan mengatakannya sekali lagi
Hujan di tengah langit cerah biru sekilas awan bergerak pelan
Nyata tapi kebencianmu padanya

Lagi aku mengatakannya padamu
Aku cinta kamu
Terakhir kali sebelum melepas yang harusnya bebas
Selamat tinggal, cintaku yang konyol.
—ini adalah kebohongan terbesarku tapi semoga saja waktu membantuku lupa akan kamu yang terlalu lama menetap tanpa balasan.
Diska Kurniawan Nov 2016
Putih janggut si Bapak Waktu
Menguban menuakan diriku
Ditengah kerumunan hantu-hantu
Yang mengisik rahasia,
Menggoda batu-batu tajam
Di hamparan padang rerumputan
Berkilau kelabu
Sehitam langit malam

Lalu semua mati gantung diri
Padahal hantu-hantu tak bisa mati.
Bersamamu mayat berusaha hidup
Stum Casia Aug 2015
Nakalatag sa kalsada
ang mga bangkay. Hindi
pantay-pantay.

Mga diyaryong nakatingala sa langit.

Wala silang mga pangalan sa
mga dumaraan;
maliban sa nakadapang pulang bus-

si Don Mariano.
Alvian Eleven Dec 2024
Sebelum 07 Oktober adalah normal lama.
Orang orang Gaza masih punya kehidupan.
Kehidupan yang telah menjadi masa lalu.
Masa lalu yang hanya bisa dikenang.

Hassan selalu senang tiap jumat siang.
Setelah shalat jumat dia bisa makan enak bersama keluarganya.
Lalu bersantai di tepi pantai hingga sore.
Itulah normal lama Hassan.

Tiap hari Asmaa bersemangat mengajar.
Pelajaran bahasa Arab untuk sekolah dasar.
Murid muridnya selalu berisik di dalam kelas.
Itulah normal lama Asmaa.

Samara selalu merayakan ulang tahun anaknya.
Dia membuat kue **** dan memasang hiasan lucu.
Boneka besar menjadi hadiah untuk anaknya.
Itulah normal lama Samara.

Tiap sore Mai selalu menyetir mobilnya.
Pelan pelan melewati jalan Al Rashid yang ramai.
Sambil melihat lihat suasana tepi pantai.
Itulah normal lama Mai.

Mustafa sibuk bekerja siang malam.
Mengumpulkan uang untuk membayar dowri.
Agar dia bisa secepatnya mengawini gadis pujaannya.
Itulah normal lama Mustafa.

Fadi selalu begadang tiap malam.
Saat listrik menyala dia sibuk melakukan banyak hal.
Mengecas laptop , mengetik makalah , mencuci baju dan lainnya.
Itulah normal lama Fadi.

Tiap hari Mariam selalu sibuk.
Pagi hingga sore dia berada di kantor.
Bekerja mengurusi periklanan dan digital marketing.
Itulah normal lama Mariam.

Heba selalu senang belanja di pasar.
Dia membeli daging , sayuran , buah buahan dan bumbu masakan.
Saat tiba di rumah dia langsung bersemangat memasak.
Itulah normal lama Heba.

Saat pagi Yousef sering pergi ke dermaga.
Dia melihat laut sambil menghirup udara segar.
Lalu membeli banyak ikan yang baru ditangkap nelayan.
Itulah normal lama Yousef.

Mohammed bertubuh kekar.
Tiap sore dia rutin pergi ke gym atau latihan tinju.
Terus berolahraga menjaga kebugaran tubuh.
Itulah normal lama Mohammed.

Lulus kuliah Abdullah masih menganggur.
Dia sering berhutang apapun di toko tetangganya.
Saat ditagih seperti biasa dia selalu menghilang.
Itulah normal lama Abdullah.

Keluarga Ali punya kebun olive.
Tiap musim panen dia selalu senang memetik olive.
Sambil makan manakeesh dan zaatar bersama keluarganya.
Itulah normal lama Ali.

Tiap malam Tareq sibuk belajar.
Dia ingin mendapat nilai tinggi saat ujian tawjihi.
Agar keluarganya merasa bangga padanya.
Itulah normal lama Tareq.

Ayahnya Omar bekerja di bengkel.
Dia sering memasang tabung gas untuk mobil.
Sopir sopir taksi tidak perlu membeli bensin.
Itulah normal lama ayahnya Omar.

Tiap menerima gaji Khaled merasa senang.
Dia selalu mengajak keluarganya makan enak.
Menyantap berbagai hidangan sea food di restoran Abu Hasira.
Itulah normal lama Khaled.

Wajah Eman selalu tampak cantik.
Dia rutin pergi ke salon melakukan perawatan.
Produk produk kecantikan juga dia beli semua.
Itulah normal lama Eman.

Ketika musim dingin Aya selalu senang.
Dia menghabiskan waktu membaca koleksi novelnya.
Sambil makan burger dan mereguk hangatnya sahlab.
Itulah normal lama Aya.

Tiap hari Walid selalu keliling Elsaraya.
Dia menyopir taksi mencari cari penumpang.
Sementara anak anak jalanan menjual tissue dan biskuit.
Itulah normal lama Walid.

Saat ada orang menikah Nassar selalu diundang.
Dia menjadi fotografer untuk memotret pengantin.
Pernikahan meriah di hotel dan resort tepi pantai.
Itulah normal lama Nassar.

Saat ramadhan toko Fatema selalu ramai.
Orang orang datang membeli berbagai kue buatannya.
Kaak , qatayef , baklava , kunafa dan lainnya.
Itulah normal lama Fatema.

Ketika hujan deras malam hari.
Kakeknya Ashraf selalu mendengarkan radio.
Menunggu lagu lagu Fairuz diputar sambil menghisap hookah.
Itulah normal lama kakeknya Ashraf.

Saat pertandingan El Classico.
Khalil dan teman temannya selalu pergi ke kafe.
Nonton bersama sambil bersorak sorak.
Itulah normal lama Khalil.

Huda kuliah literatur Inggris di Universitas Al Azhar.
Dia senang menghabiskan waktu di kampus.
Nongkrong di kantin atau baca buku di perpustakaan.
Itulah normal lama Huda.

Ketika musim panas Kareem tidak betah di rumah.
Dia sering nongkrong bersama teman temannya di tepi pantai.
Sambil makan jagung , kacang dan minum barrad.
Itulah normal lama Kareem.

Generator di rumah Shayma sering mati.
Biasanya dia keluar membawa laptop nongkrong di kafe.
Mereguk hangatnya mocca sambil mengunduh film dan anime.
Itulah normal lama Shayma.

Ayahnya Lubna punya kebun buah buahan.
Stroberi , jeruk , lemon , semangka dan kurma.
Tiap hari kebun itu selalu diurus secara telaten.
Itulah normal lama ayahnya Lubna.

Malak sering ikut kegiatan.
Pemberdayaan dan kreatifitas anak muda.
Dia belajar coding dan konten multimedia.
Itulah normal lama Malak.

Setelah lulus kuliah Zaina sulit mendapat pekerjaan.
Dia membuka kios kecil yang menjual falalel.
Orang orang selalu datang membeli falafel buatannya.
Itulah normal lama Zaina.

Dima punya banyak koleksi novel.
Dia sering membeli berbagai novel di toko Samir Mansour.
Lalu dia membacanya sambil berbaring di kasur.
Itulah normal lama Dima.

Tiap pulang sekolah anak anaknya Hussein selalu senang.
Mereka dibelikan Playstation agar bisa bermain game.
Ada balapan , pertarungan dan petualangan.
Itulah normal lama anak anaknya Hussein.

Tiap hari Reem selalu enerjik.
Dia menjadi instruktur fitness dan aerobik.
Tak mengherankan kalau tubuhnya tampak langsing dan kencang.
Itulah normal lama Reem.

Masa akhir kuliah Amal sibuk belajar.
Dia ingin segera lulus dengan nilai yang bagus.
Mendapat beasiswa kuliah ke Eropa adalah impiannya.
Itulah normal lama Amal.

Menjadi ahli bedah adalah pekerjaan Dr Ghassan.
Selama puluhan tahun dia menjadi dokter di rumah sakit Al Quds.
Walaupun gajinya tak seberapa tapi dia selalu semangat bekerja.
Itulah normal lama Dr Ghassan.

Ahmed dan keluarganya baru saja pindah ke apartemen.
Apartemen berfasilitas lengkap yang dibangun di tepi pantai.
Kehidupan terasa nyaman tanpa mengalami masalah apapun.
Itulah normal lama Ahmed.

Setelah lulus kuliah medis Aboud langsung bekerja di rumah sakit Al Shifa.
Dia senang bekerja dengan rekan rekannya yang penuh semangat.
Menyembuhkan orang orang dengan berbagai keluhan penyakit.
Itulah normal lama Aboud.

Kehidupan Mahmoud benar benar bahagia.
Dia tinggal di apartemen mewah bersama keluarganya.
Berbagai bisnis yang dia punya terus menerus untung besar.
Itulah normal lama Mahmoud.

Tiap hari Sham senang menghabiskan waktu di rumah.
Berkumpul bersama keluarganya menikmati kebersamaan yang menyenangkan.
Baginya keluarga adalah segalanya.
Itulah normal lama Sham.

Sondos kuliah hukum di Universitas Al Azhar.
Dia mempelajari hukum internasional dan hak asasi manusia.
Dia ingin Palestina yang terjajah mendapatkan keadilan.
Itulah normal lama Sondos.

Melukis adalah hobi Bayan dan Layan.
Mereka paling senang melukis langit seperti lukisan Van Gogh.
Bagi mereka langit menyimpan segala misteri yang tak diketahui manusia.
Itulah normal lama Bayan dan Layan.

Normal lama berakhir setelah 07 Oktober.
Orang orang Gaza tidak lagi punya kehidupan.
Hanya ada masa kini yang menyakitkan.
Dan masa depan yang terancam.


November 2024

By Alvian Eleven
ga Jun 2018
Pertama kalinya kugenggam tanganmu
Satu kembang api dipantik dari ulu hatiku
Seribu lainnya menyusul saat jemari kita saling bertaut
Menghiasi langit malam dengan pendar menggoda
Hitam pekat dibasuh percik api warna-warni
Kusaksikan dengan jelas saat kutatap wajahmu lekat-lekat

Kala itu tak satupun kata berhasil kita ucapkan
Namum dalam hati, tiap detik kulayangkan ribuan doa
dan segala mantra :
"Tuhan sang empunya dunia ini, hendaklah hentikan waktu sejenak untuk hambamu ini. Atau panjangkanlah malam sebelum mentari terbit nanti. Terima kasih Engkau turunkan bidadari, tepat disebelah hambamu ini".

Rambutmu bagaikan ombak musim panas
Bergulung-gulung indah harum manis bergairah
Namun dadaku layaknya laut dikala badai
Gemuruh layaknya seribu ksatria berkuda
Inginku berteriak sekencang-kencangnya
Gemanya terdengar sampai kampung Ayah-Ibuku

Jikalau nun jauh di belahan dunia sana
Seseorang berhasil menginjakkan kakinya di bulan
Inginku umumkan pada dunia
Malam itu akulah manusia pertama yang berhasil menggenggam bulan
Akulah pungguk yang melawan seluruh hukum gravitasi
Akulah pungguk yang tak lagi merindukan bulan

Kalau saja bisa, saat itu juga
Ingin kutuliskan berlembar-lembar puisi cinta
Ingin kupetik gitar dan bersenandung mesra
Karena bisikan lembutmu melantunkan hasrat hidup
Tatapan sayumu membiaskan mimpi-mimpiku
Senyuman indahmu melukiskan harapan-harapanku
Mimpi dan harapan seorang lelaki biasa
Menghabiskan hidup dengannya, tuan putriku ratuku, malaikatku, wanitaku yang istimewa
22/05/2018
Pagi mulai menjelang, biar kuantar kau pulang
Sa madilim na bahay
Ay! Biglang lumiwanag!
At bigla ring namatay

Ang langit ay umuugong
Ay! Kakila-kilabot!
Parang may mga batong gumugulong

Kulog at kidlat kagila-gilalas
Ay! Baka tamaan!
Huwag nang lumabas.

-06/21/2013
(Dumarao)
*My Stormy Morning Poems Collection
My Poem No. 214
B'Artanto Jan 2020
-
Pada langit-langit Tuhan yang menampung gaduh pemaksaan kita.

Dari riuh ramai yang dipanjatkan di pertiga malam-malam yang kantuk.

Pada kumpulan awan yang menerima laga dari setiap doa.

Kita semua akan bertambah,
Ntah kali ini, ntah melalui yang lainnya.

Medan
27 Januari 2020
Favian Wiratno Jun 2019
Kamu; Perempuan cantik yang terdiam diantara langit dan segala keindahanya, tersenyum sendiri saat melihat luasnya lautan selat jawa diatas kapal yang membawamu ke Jakarta.

Aku; Laki-laki biasa yang terdiam diantara bukit-bukit kecil di gelapnya malam ini, tersenyum sendiri saat melihat gemerlap lampu-lampu kecil tersebar dibawahnya.

Kita; Terpisah beribu-ribu kilometer diantara laut dan bukit di negara ini, tersenyum sendiri saat merasakan hal yang sama.

Bercinta tanpa harus mengeluarkan kata.
Expirl05 Oct 2019
Pada dasarnya, langit bukan tempat untuk bulan bersandar dan bulan bukan satu-satunya tempat untuk berbagi.

Mereka hebat dengan karismanya masing-masing dan takluk dengan kehebatan satu sama lain, saling membutuhkan.

Bersama menghasilkan keindahan yang terkesan tidak diperdulikan dikala hilang.
Menciptakan sekitar damai dihiasi sunyi malam yang tenang.

Cerita sama yg dimiliki matahari.
Malarosas **** labi't matamis **** ngiti,
Maari bang masilayan ko sa bawat sandali?
Ang sining ng kagandahan **** walang kapantay,
Maari bang pagmasdan ko habang buhay?

Sa bawat minuto, bawat sandali,
Makapiling ka o sinta ay ang aking mithi.
Kung maari maialay sayo ang tala at buwan,
Madama mo lang ang pag ibig ko sayong walang kariktan.

Walang hanggan, magpakailanman..
Sa pagsikat ng araw sa silangan at paglubog nito sa kanluran..
Sa isipan ko'y ikaw at ikaw lamang
Ang puso ko'y sayo't sayo lang ilalaan.

Malabis man hingin ka sa maykapal
Hindi mag aatubili pagkat ikaw ay aking mahal..
Na sana ikaw ang ulan ng langit at ako ang lupa ng mundo.
Mahulog ka man ay ako't ako ang siyang sasalo.

Ngunit kung hindi mo kaligayahan ay hindi ipagpipilitan,
Hindi dadamhin kahit iyo mang masaktan..
Mahal kita ibig ko lang iyong malaman..
Kahit pa itong sandali ay iyo ng paalam.
Ito yung unang tula na nalikha ko para sa isang babaeng minamahal ko ng lubusan.
Mister J May 2019
Gabi-gabing tinitiis ang lamig
Ng pusong binibigo ng pag-ibig
Unti-unting bumibitaw ang mga kamay
Sa relasyong unti-unti na ring namamatay

Sa bawat bitaw ng buntong-hininga
Kalakip ang malaking panghihinayang
Sa bawat luha na tumulo mula sa mata
Kalakip ang mga alaalang puno ng lumbay at ligaya

Pilit mang itulog na lang ang lahat
Pilit mang ibaon ang sakit sa limot
Pilit mang magpakalunod sa nadaramang lungkot
Sadyang hindi magawa ng pusong nayayamot

Kailan kaya gigising sa umaga
Na kayang tanggaping wala ka na?
Kailan kaya gagalaw muli ang oras
Na tumigil nung bigla kang nawala?

Kailan maghihilom ang mga sugat
Na dulot ng mga hinagpis ng kahapon?
Kailan kaya ako makakalimot ng lubos
Para puso'y matutunang umibig muli?

Bathalang Maykapal na sa langit ay nagmamasid
Dinggin ang aking mga panalangin ng hinagpis
Ako po'y nagsusumamo't dumudulog sa inyo
Pawiin ang lungkot na pinagdurusahan ko

O Pag-ibig na mahirap mahagilap
Na hanggang ngayo'y nananatiling mailap
Sana'y ang susunod siya na ang huli
Ang babaeng makatatagal sa aking mga bisig
Late night writing.
Can't sleep.

Night!

-J
Magsusulat na naman ako
Gaya ng dati --
Nagsusulat na naman ako
Para sayo --
Nagbabakasakali.

Ilang beses kong nilimot
Na ikaw ang aking unang panalangin,
Na sa tuwing pinagmamasdan kita'y
Nalililimot ko ang 'yong pangalan
At wala akong ibang hangad
Kundi purihin Siya.

Na sa tuwing tayo'y ipinagtatagpo,
Ay naroon tayo sa presensya Nya.
Tila ba kahit naisin kong lumapit sayo'y
Tayo'y pinagigitnaan Nya
At wala tayong ibang dahilang pumarito
Kundi magpasakop sa Kanya.

Parang tayong mga ekstranghero
Sa mundo ng isa't isa.
Lilihis at lalayo,
Yan ang kusa kong pagsinta.

Siguro nga,
Hindi ako nakapaghintay
Pinangunahan kita..
At nakaraang taon di'y
Naging masaya ka na rin sa iba.

Nagsusulat ako --
Bilang aking pagtugon
Sa panalangin ko noong
Ikaw lang ang hihintayin,
Ang mamahalin.

At sabi ko pa nga sa'king sarili'y,
"Kung ikaw talaga,
Handa akong iwan lahat.."
Tila ba kaybigat ng aking panalangin
Ngunit kaygaan din kung para naman sa Kanya.

Sana malaman **** --
Minsan kang naging paksa sa'king mga tula,
Ako'y naghintay nang ilang taon
Ngunit siguro nga,
Nauna akong sumuko --
Pagkat hindi ka naman tumugon.

Hindi ako nakaramdam
Ng anumang galit o tampo
Nang minsan mo akong iwan sa ere,
Matapos **** magtapat ng pag-ibig.
Nautal din ako noong mga panahong iyon,
At tanging dasal ko'y,
"Kung hindi pa natin panaho'y,
Tanggalin na lang muna tayo sa isa't isa.."

Ni hindi ko alam kung saan nanggaling
Ang lalim ng ganoong panalangin,
Ang lakas ng loob kong humiling
At tinugon naman iyon agad ng Langit.

Ngayon lang kita ulit napagmasdan,
Nahagip ang puso ko gaya ng dati..
Alam ko, wala ka naman sa lugar
Para muling magtanong sa'kin
Pagkat iba na ang himig
Ng sarili kong damdamin.

At kung sakali mang ikaw pa rin sa huli,
Hayaan **** ako'y maging tapat na sayo --
Pagkat sa bawat oras
Na ika'y sumasagi sa'king isipa'y,
Ramdam ko pa rin ang pagsambit mo
Nang "Ikaw na,"
Hanggang sa muli nating pagsinta.
Alvian Eleven Dec 2024
Tengah malam di pinggiran kota Surabaya.
Aku duduk sendiri di teras kafe tua.
Kupandangi jalanan yang lengang.
Sambil kuhisap pelan pelan rokokku.
Dan kuteguk kopiku yang tak lagi panas.

Tapi pikiranku tidak berada di sini.
Pikiranku masih berada jauh di Gaza.
Dimana kekacauan panjang tak kunjung berakhir.
Hingga aku lelah melihatnya setiap hari.
Seperti pertunjukan horor harian tanpa akhir.

Kusambungkan ponselku dengan wifi.
Lalu kulihat layar ponselku yang kusam.
Dan kubuka akun sosial media orang orang Gaza.
Ahmed , Omar , Eman , Mariam , Abdallah , Mohammed dan lainnya.
Seperti biasa mereka selalu memposting.
I'm still alive... I'm still alive... I'm still alive...

Tapi ada akun Facebook yang telah lama membisu.
Akun ini tidak lagi memposting apapun selama berbulan bulan.
Tentu saja aku sangat mengkhawatirkannya.
Dan aku menerka nerka apa yang terjadi padanya.
Apakah dia masih hidup atau sudah mati ?!?...

Akun ini milik seorang gadis bernama Nour.
Dia mengungsi dari Al Rimal kota Gaza.
Aku mengenal dia sejak akhir tahun kemarin.
Lalu kami merasa saling dekat satu sama lain.
Terhubung pikiran dan perasaan.
Antara Gaza dan Surabaya.

Aku ingat setiap hari aku selalu memberinya kata kata penyemangat.
Agar dia sanggup melalui hari demi hari yang kacau , berat , melelahkan dan berbahaya.
Nour selalu menceritakan apapun yang dia alami.
Penderitaannya... ketakutannya... kegetirannya... kecemasannya... kelelahannya... kesedihannya....
Aku juga merasakannya.

Ada kalanya situasi tenang sesaat.
Cukup tenang bagi Nour untuk mengenang kehidupannya.
Dia mengunggah foto rumahnya , lingkungannya , kampusnya dan juga sudut sudut indah kota Gaza.
Saat semuanya masih ada sebelum 07 October.

Bagi Nour nostalgia adalah penghiburan sesaat.
Pelipur lara di tengah penderitaan panjang.
Aku selalu terlarut nostalgia apapun yang dia ceritakan padaku.
Bersama teman temannya dia suka nongkrong di kafe tepi pantai.
Menyusuri keramaian jalan Al Rashid lalu makan jagung dan es krim di tepi jalan.
Atau menghabiskan uang untuk belanja baju di Watan mall dan Capital mall.

Membaca buku adalah hobi utama Nour.
Dia sering membeli buku di toko Samir Mansour.
Lalu dia membaca buku buku itu di kamarnya.
Berdinding pink , meja yang tertata rapi.
Dan sebuah teddy bear besar di atas kasur.

Memasak adalah hobi Nour yang lain.
Setiap hari dia memasak apapun di tungku tanah liat depan tendanya.
Falafel , mulukhiya , manakesh , maqluba.
Tampak begitu lezat hingga membuatku penasaran.
Seumur hidup aku tidak pernah memakan hidangan Arab.

Nour juga suka mendengarkan musik.
Dia menyuruhku mendengarkan lagu lagu Fairuz.
Penyanyi diva legendaris dari Lebanon yang dia idolakan.
Aku terpesona mendengarkan suara lembut Fairuz.
Menyanyikan lagu lagu Arab yang liriknya tak kumengerti.

Nour punya kucing berbulu putih tebal.
Kucing gemuk dan lucu yang bernama Kimba.
Setiap hari Kimba selalu dimanjakan Nour.
Tapi terkadang Nour mengeluh karena Kimba makan terlalu banyak.
Sementara makanan kucing susah dicari dan harganya naik tinggi.
Tragisnya , setelah lebaran Kimba menghilang berhari hari lalu ditemukan tewas tertembak quadcopter.
Kematian Kimba membuat Nour sangat depresi.

Nour kuliah di Universitas Islamic Gaza.
Kampusnya telah hancur dan kuliahnya terhenti pada semester lima.
Tapi dia selalu bangga pernah menjadi muridnya Refaat.
Mewarisi ajarannya untuk melawan dengan tulisan.
Menulis apapun tentang Palestina dan kehidupan apa adanya di Gaza.
Dimana jiwa jiwa yang punya kehidupan tidak cuma dianggap sebagai angka.

Aku takut jika pada akhirnya Nour hanya menjadi angka.
Angka statistik para martir yang terus bertambah setiap hari.
Sementara dunia tidak mampu melakukan apapun selain hanya melihat pembantaian tanpa akhir.
Merampas kehidupan secara paksa dan menyakitkan.

Tak ada yang tidak menyakitkan di Gaza.
Tapi bagiku lebih menyakitkan tidak ada kabar apapun dari Nour.
Aku merasakan kehampaan kehilangan dia.
Aku merindukan percakapan dengan dia.
Yang bisa kulakukan sekarang hanyalah memandangi foto wajahnya yang cantik.
Aku sungguh mengagumi kecantikannya.
Tatapan matanya yang berkilau , senyuman bibirnya yang mempesona.
Sepertinya aku telah jatuh cinta padanya.

Where are you now ?... Where are you nour ?...
Selama berbulan bulan aku selalu bertanya seperti itu pada Nour.
Tapi hingga sekarang tak ada jawaban sama sekali dari Nour.
Jika seandainya dia memberiku kabar singkat saat ini.
Aku benar benar akan merasa sangat lega.

Don't leave me !.. please don't leave me alone !..
Nour selalu memohon seperti itu padaku.
Dia ingin aku selalu ada untuknya.
Tapi sekarang dia tidak ada untukku.
Dia telah meninggalkan aku tanpa kata.

Ketika kupandangi langit malam untuk sesaat.
Aku bertanya tanya tentang takdir Nour.
Apakah dia telah menjadi satu diantara bintang bintang di langit ?!
Ini tidak adil , aku mengenal Nour terlalu singkat pada waktu yang buruk ini.
Aku hanya ingin dia tetap berada di bumi , berada di kota Gaza yang dia cintai.
Aku sangat ingin menemuinya pada waktu yang baik seperti yang kami harapkan , waktu ketika tanah Palestina telah terbebaskan.


October 2024

By Alvian Eleven
Mungkin memang hanya diriku
Yang terlalu dalam jatuh dalam godaan asmara
Hingga membuatku terasa mati dibunuh diri sendiri
Sengaja menyayat hati
Menutupi bingar amarah ini
Sakit yang membuatku terenyum
Tersenyum dengan hati merintih pedih
Bunda, tak ada tempat bagiku untuk kembali
Siapakah diriku
Dimanakah hati ini terbuang
Hanya memandang kosong dalam angan tanpa buaian selayang pandang
Meratap pada langit
Berdusta pada tanah
Kini tinggallah aku berdua dengan-Mu
Masih adakah tempat bagiku di pangkuan-Mu?
Elly Apr 2020
parang sobrang lapit lang ng lahat kanina. napakarami rin na bituin na matatanaw kapag tumingala. sa tuwing sisilip din ako para makakita ng mga tao halos naririnig ko ang mga tinig ng boses nila na para bang ang lapit ko lang para maintintindihan ang pinaguusapan nila, miski ang pagbagsak ng mga kubyertos. paglapag ng plastik na may lamang pagkain, musika na ipinatutugtog nila at ang buwan na para bang napakadali lang abutin, kitang-kita ang liwanag na ibinibigay nito. sapat para makita ko ang mga gusali na nababalot ng dilim. sa isang iglap, naisip kita. naalala ko ang mga maikling pag-uusap natin. lahat ng naramdaman ko nuon ay parang kanina lang sa sobrang eksakto ng nararamdaman ko. hanggang sa mapaisip ako ulit. ganoon ka kalayo saakin. na para bang mas malayo pa sa katotohanang malayo ang buwan at ang mga bituin na nakikita ko sa langit. ganito ka kahirap tingalain at abutin.
ophelia Aug 2024
Dalam lembut cahaya hidup yang temaram,
Dengan yang tercinta di dekat, hati tetap bimbang.

Di balik senyum, ada kehampaan,
Saat malam tiba, menyelimuti kesunyian,
Engkau berdiri sendiri dalam kesulitan,
Jiwa terombang-ambing di lautan kehidupan.

Di ruang riuh, sulit memeluk percaya,
Seribu wajah, namun jiwa tetap waspada.
Pada akhirnya, hanya dirimu,
Yang menanggung langit biru.

Dalam kesendirian, kita belajar menangis,
Karena kesepian tak pernah habis.
butterfly May 2017
You are the sun
cast light the garden
warm the moon
touches the river
calms the flood at dusk -----
the smile I draw on the sky

I see harvest as you shine
rays in every leaves
grew the farm
kissed the earth
sang the music of your heart
a whistle  and a lightness on your face
                            
The sunset has come
and carried you away
darkness fell
I fell on my knees
powerless as you're asleep
People stay awake having coffee and bread

They put you in a box
when you called fire
They put you six feet the ground
when you asked for ash
Those your blue book
they swallowed and spit

The ******* of religion
they cradle like child
I was so broken
my heart is revolting
against the shared fate

You’re a free spirit
sun of the sky
you’re rays reach 
every angle of the world
you hold the big heart
in your chest

"Adios
Mahal kong Ama,
Adios"
"Gihigugma ko Ikaw,
"Sangko sa Langit"
December 2010 My father passed away and wrote a poem on my solitude seven years ago

Some translations:
"Nakasabot ka Papa, Nakasabot ka" =  You understand Father, You understand"
"Adios Mahal Kong Ama, Adios"! = Goodbye my dearest father, goodbye!
"Gihigugma ko ikaw = I love you!
Sangko sa langit = It reaches the heavens
---------------------------
Nakasabot = understand/ understood
Ikaw/ ka = You
Ako/ ko = I
Papa = Father
Adios = Goodbye
mahal = love/ dear/dearest (it's also use to say something expensive)
sangko = reach/reaches
sa = to
langit = sky/ heavens
Stephanie Jun 2018
Nasaan ang dulo ng walang hanggan
Hindi ko hinanap ngunit natagpuan
Nasaan ang pangakong binitawan
Ang daang madilim na iyong inilawan
Ikaw rin ang pumatay ng sindi
Sa mga tanong na ang sagot ay hindi
Ikaw ang aking inaasam na sana
Sana masilayan kita sa bawat umaga
Sana ikaw na lang, ngayon at bukas
Sana hindi nalang ito ang wakas
Nasaan ang dulo ng walang katapusang ligaya
Kapag ba naroon na sa puntong hindi na masaya
Bakit mo binago ang takbo ng tadhana
O siguro'y una palang, hindi na tayo ang itinadhana
Nasaan ka nga ba talaga?
Ibubulong nalang sa hangin ang iyong halaga
Ipipikit ang mata habang sinasambit ang isa pang sana
Sana'y bumalik ang kinang sa'yong mata, malaya ka na
Alam ko na kung nasaan ka ngunit bakit?
Pangako. Magkikita tayong muli sa langit.
Levin Antukin Jun 2020
sumasampalataya ako
sa diyos sa aking kaibuturan.
walang langit sa makamundong isipan.

sumasampalataya ako
sa baong panandaliang hiram,
nabubulok, nalalanta.
hiwaga ang bunga ng pagmamahal.
hindi kailan man mamamatay ang kaluluwa
kahit sa ikatlong araw, ang laman ay abo na.
nanatili sa balat ng lupa.
naluklok sa kanan ng mira at ginto,
pati na rin ng insensong bumabalot sa espiritu.
tinago ang amoy ng isang alipin.
alipin ng sarili.
alipin ng iniwang mundo.

sumasampalataya ako sa isang dalaga,
sa leeg ng manok ng banal na tinola,
sa kapatawaran ng kasalanang sirang-plaka.
paulit-ulit gigibain at bubuuin
ang simbahang ako lamang ang sumasamba.
magpasawalang-hanggan.
Rizka hafizoh Apr 2018
Teruntuk jiwa yang begitu hampa,
Cinta dicari untuk mengisi
Mengapa luka yang malah ditorehkan?
Ku menghela dan bertanya lagi
Bagaimana mengisi,
Bila yang indah berujung perih?

Malam berlarut gelap memudar,
Mendalam pikiran yang tak terlelap,
Kembali bertanya tentang rasa,
Apakah sepi itu nyata?

Lembayung langit dikala petang,
Menyendiri bukan cara ku,
Namun sakit yang pernah singgah,
Rasa takut telah tertanam.
G Feb 2018
May maibabalik pa ba
Kung sinabi kong mahal pa kita
Titingala nalang sa langit
Umaasang makasama ka kahit na saglit
Nandirito nakaupo parin
Sa pwestong pinaghiwalayan natin
Pinipilit na umasa
Na sanay hindi kapa nagsawa
Nagsawa sakin
Nagsawa satin.
White Lily Jul 2019
Aku
Telah kutatap langit malam
kutatap pula pasir sungai
kuhitung bintang dilangit
mengahambur pasir
ku t'lah beritahu
kau tak kunjung mengerti
aku rapuh
kau membatu
haruskah aku hilang
agar kau mengerti
betapa besar derita ini
betapa sesak dada ini
betapa kabur perasaan ini
Aku memang kabut,
aku tak terlihat
ga Dec 2017
Bisakah kau lihat warna-warni hujan
Seperti kau melihat warna dalam suara
Bisikkan padaku warna langit
Karena langitku selalu hijau abu-abu

Bisakah kau melihat wajahku
Seperti aku bisa merasakan hela nafasmu
Bisikkan padaku warna dunia
Saat bibirmu menemukan tempatnya
Karena kau menyuruhku memejamkan mata

Bisakah kau melihat warna debu
Dari setiap omong kosong yang kau bakar
Bisikkan padaku warna hatimu
Karena milikku sewarna bara arang

Bisakah kau melihat warna malam
Tirai megah pentas hidupku
Kali ini biar kubisikkan padamu
Warna yang lebih gelap dari hitam
G A Lopez Dec 2019
Agaw eksena na naman
ang kulay kahel na langit
Dahan dahang pumikit
Mula puso at isipan ko,
Imahe mo ang nakaguhit.

Hindi pa ba sapat
Naging tapat
Ngunit hindi naging
dapat

Aking natitiyak
Ikaw ang hangarin ko
Pag-ibig ko
Ngunit sino ba ako sayo?

Madilim na
Wala pa din akong makita--
Mahanap
Ikaw lang talaga.
Matagal na panahon bago nabuhay muli ang pusong ito.
At ngayon papatayin mo

Hindi pa ba sapat
Naging tapat
Ngunit hindi naging dapat


Ikaw---

na inilayan ko nito
Maaari bang pagbuksan mo?
At nang iyong mapagtanto..
Na ikaw ang mahal ko

Ngunit..
Sino ba ako sayo?
Sabihin mo naman kung totoo ba 'tayo' ?
ga Apr 2018
Langit sore memerah malu
Saat ia menatap ketat lembayung senja
Sejurus angin bertiup lembut
Menggoda tiap helai rambutnya

Untaian awan paham akan isi hatinya
Melepaskan dahaga penikmat rindu
Pelipur lara di kala sendu
Tumpah ruah menghujani bumi

Rintik hujan memancing senyum di bibirnya
Butiran awan menggantung malas
Di antara bulu matanya yang lentik
Turun menyusuri sudut matanya

Pipinya merona tak peduli dinginnya senja
Tangannya terulur menyambut sang malam
Gadis hujan yang ingin mencintai malam
Malam yang menciptakan badai dari hujan
24/04/2018
gadis hujan
cherry blossom Jan 2018
Anong iyong pinagmamadali
Malawak ang daan at ikaw lang ang katabi
Rinig ang bawat galaw ng ibon sa langit
Ang pagaspas ng hangin

Bigyan mo ng kaunting panahon
Ang pagtingin sa kinaroroonan mo
Hayaang bigyan ng kahulugan ang paglapit
Sa bawat segundo ng oras na binigay satin
01/12/18
.

— The End —