Hanggang kailan?
Hanggang kailan ako masasaktan?
Hanggang kailan ako lalaban?
Hanggang kailan ko kakayanin?
Tao din ako, napapagod din.

Palagi nalang ba ganito?
Ano pa bang bago?
'Pag nagmahal ako
Maiiwan at masasaktan din naman ako.

Dapat itigil ko na 'to
Kasi pinapahirapan ko lang naman 'yung sarili ko
'Di na tama 'to
Pero dahil tanga ako,
'Yung puso ko patuloy pa ring umiibig sa maling tao.

Seryoso naman ako?
Wala naman akong sinasaktang tao?
Pero bakit ganito?
Patuloy pa rin akong nagmamahal ng maling tao.
Sabi nila kapag nagmamahal ka magmumukha ka talagang tanga
Pero paano kung pauulit ulit na?

Grabe na.
Hindi ko na kaya.
Sobrang hirap na.
Pagod na pagod na talaga ako.
Tama na.
Ayoko na.
Kahit mahirap, dahil mahal kita
Papalayain na kita.

Hanggang dito nalang ako.
Paalam na sayo.

have you heard of heartbreak?
there are thousands but only few can fake
of what pain really feels
'cause they swallow numbing pills
every single day heart breaks
and tears flow like the water in lakes
in those smooth-cracked skin
and there's the invisible pin
stuck in our chest
no matter how much we try our best
to forget and regret
those eyes and smile we first met

And she cursed
love
and its lies
that she shall never see
It
in another's eyes

i am so tired
of breaking my own heart
over misconstrued manipulations
of the english language.

— a paranoid poet

Tulala sa labas ng bintana.
Matindi ang trapiko sa Manila.
Busina dito, busina jan
Habang bumubuhos ang matinding ulan.

Madami tumatakbo sa isipan ko.
Mga bakit at mga paano.
Bakit natapos tayo agad?
Bakit hindi mo ako pinili?
Bakit ako lagi naiiwan?
Bakit tayo naging ganito?

Madami beses mo na din sinabi sa akin ang sagot.
Paulit ulit ito sa utak ko.
Sa mga sagot mo umugat ang mga paano.

Paano kung hindi tayo naghiwalay?
Paano kung ako pinili mo?
Paano kung ako ang nangiwan?
Paano ko hahanapin ang sarili ko?
Paano kita papatawarin?

Bumubuhos ang ulan.
Hindi ko namalayan pumapatak na din pala ang mga luha ko.
Pitong buwan na simula ng naghiwalay tayo

Pero bakit para kahapon mo lang ako sinakatan?

Isang araw magigising ka na lang,
Ayaw mo na umiyak.
Ayaw mo na malungkot.
Ayaw mo na masaktan.
Ayaw mo na sa kanya.

Ilang araw ka ba umiyak sa loob
Nga kwarto kayakap ang mga unan
**** basang basa na mga luha?
Isa, dalawa, tatlo.

Pinilit mo ngumiti araw araw.
Tapikin ang iyong balikat
At sabihin "Ayos lang yan. Lilipas din yan".

Ilang gabi mo inisip ang mga paano at bakit na hindi nasagot ng tao akala mo'y hindi ka papaluhain?
Isa, dalawa, tatlo.

Lumipas ang panahon.
Lumubog ang araw, nagpakita ang buwan.
Sumikat muli ang araw.
Nagising ka.

Ayaw mo na.
Ayaw mo na sa mga pangako'ng napako.
Ayaw mo na sa matatamis na salitanv puro sugat ang dinulot.
Ayaw mo na sa kanya.

Isang araw nagising ka,
Hindi mo na tinapik ang iyo balikat.
Sa halip, gumising ka na puno ng pagasa.

Ngunit, bakit tila may kirot pa din sa iyo mga mata?
Nagising ka na ba talaga?
O nasanay ka lang sa sakit na iyo nadarama?

For how many times I thought
I could let her go?
How many billions of seconds I swallowed
To just lay in my bed, waiting for her to fill the hole
Very deeply inside me
So I can feel complete?
How much cigarettes did I burnt
Until my lungs hurt
For just putting my focus on that girl?
How much poems should I write
With all the creativity and the rhymes
So she noticed that already a thousand times
I already cried
From the inside?
How many romantic songs I listened
When I faced a tremendous depression
After she touched my minuscule heart
And left me apart?
How come I still adore her
After all the tortures
That she did already
By unintentionally?
How much pain
Should I gain
Just so I could see her eyes
That glows in my dreams every nights?
How much longer I can carrying this torch
The fire that burnt my feelings into ashes
The flame that harms me the most
That could traumatized me for ages?

I have no idea............

my heart burns as your name glows across my screen
the memories all come flowing back to me
the heartbreak you brought me
the internal pain that now stays within me
the gut wrenching regret that won't leave my mind
i see your name and can't help but feel all those feelings again
all the different emotions come flooding through my unhealed wounds
the wounds that you gave me
the wounds that had almost healed
the wounds that you just reopened
from those two words that appear across my screen
those two words that never fail to bring back a world of pain
those two words that just so happen to be your name.