Langhap.
Kumuha ako ng isa galing sa inalok **** kaha,
Hinawakan ko 'to na tila bang nakasanayan ko na,
Naka-ipit sa hintuturo at hinlalato,
Nilagay sa aking labi,
Hinihintay ang pagsindi mo nito,
Nilapit ko ang sigarilyo sa sumasayaw na apoy upang magsalubong,

Bago lumanghap,
Ramdam ko ang puso kong kumakarera sa kaba
Tila bang nagpupumiglas lumabas,
Langhap.
Ubo.
Buga.
Langhap.
Ubo.
Buga.

Hawak ko ang isang kahang inaalok ko sa'yo,
Nasa bulsa ko ang isa pa na uubusin pag-uwi,
Kumuha ka ng isa,
Sinindihan,
Ako ang lumapit habang nakasabit sa'yong labi
Na tila bang naghihintay kang sayawan ng apoy,
Langhap.
Buga.
Langhap.
Buga.

Hawak ko ang kamay mo na tila bang ang tagal na natin nagsama,
Nakakapit, ayaw bumitaw, parang dalawang bagay na ginawa para magsama
Hinintay ang tamang oras,
Nilapit ko ang sarili ko sa'yo,
Umaasa na marinig mo ang tibok ng puso kong kalmado,
Nagsalubong ang ating mga labi.
Sa wakas,
sa wakas.


Buga.
Lumipas ang ilang linggo,
Tinigilan kita.
Hindi dahil sa gusto ko pero dahil sa sinabi nila na hindi ka nila gusto
Sinabi nila na nahulog ako sa'yo ng husto
Hindi ko alam na kasalanan na palang mag mahal ng sobra

Isang buwan nakalipas,
Hinahanap ka na ng kamay kong wala ng kinakapitan,
Ng labi kong wala ng hinahalikan,
Ng mga baga kong naghahanap ng usok na naging tama para sa kalusugan,
Hinahanap kita.

Tatlong taong nakalipas,
Tumigil na akong maghanap.


Buntong hininga.

Tinanggihan ko ang isang sigarilyong nakalawit sa kahang inalok mo,
Inipit ang aking mga labi,
Pinigilan ang sarili,
Pinigilan ang pagpapapumiglas ng puso kong hinahanap ka pa rin.

Naglakad ako palayo,
huminga ng hangin na tila bang bago pa rin sa'kin
Sa wakas,
Hindi na kita hinahanap.
Sa wakas.

sana nandito ka para nayayakap  kita,
sana nandito ka para mahagkan ka,
sana kahit kaunting oras lang  makasama ka,
mapakita ko lang kung gaano ka kahalaga.

sana noon pa kita nakilala,
sana naunahan ko sya,
di ka sana nasaktan at lumuha,
sa pagtataksil at mali nyang nagawa.

sana nabuo ako ng mas maaga,
baka sakaling nakilala kita,
hindi man kita masyadong mapasaya,
pero gagawin ko ang lahat para ika'y mapaligaya.

sana hindi nalang naging komplikado,
baka sakaling maipag mamalaki mo ko,
baka masabi mo na ako talaga ang mahal mo,
walang biro at hindi nag tatago.

sana hindi nalang kita nakilala,
para hindi na tayo nahihirapang dalawa,
pero salamat parin at dumating ka,
dahil tinuruan mo kong wag magpakatanga sakanya.

sana pinigilan ko nalang nararamdaman ko sayo,
para hindi ako luluha kapag iniwan mo,
sana hindi kita pinakinggan noong nagkagulo,
edi sana ngayon malaya na tayo.

sana kung may mag babalik ng nakaraan,
mas pipiliin kong manahimik nalang,
hindi magsasalita ng tunay na nararamdaman,
para sa huli wala ng nasasaktan.

alam kong minahal mo ko ng sobra,
pero hindi mo ba naisip  na mas mahal kita,
mas pipiliin kong maging masaya sila,
kaysa sa kaligayahan nating dalawa.

pero sa tuwing bibitawan na kita,
hindi mo alam kung gaano kasakit na mawalay ka,
kahit pigilan kong huwag pumatak ang mga luha,
wala akong magawa dahil kusa silang nagwawala.

sa rami ng pag subok na nalagpasan,
alam kong hindi pa iyon ang katapusan,
marami pang darating at dapat pag handaan,
ngunit di ko alam kung kaya ko pang labanan.

hindi ko alam kung naubos na ba ang luha ko sa kaiiyak,
dahil sa tuwing may problema ni isang butil walang pumapatak,
sanay na siguro ako sa relasyong ito,
panay iyak, away at gulo.

mahal kita kaya pilit kong kinakalimutan mga pangyayari,
kahit magulo,  alam kong sa puso mo ako'y bawing bawi,
hindi kita iiwan ano man ang mangyari,
kung iiwan man kita asahan **** ako ay uuwi.

pagpasensyahan mo na kung abnormal ako minsan,
ganto talaga ako pero masarap mag mahal,
minsan ka ng iniwan ngunit di ka kakalimutan,
bihira ka lang makahanap ng katulad ko na mapag mahal.

alam kong masasakit ang lahat ng Sanang nasabi ko,
isip ang may gusto ngunit puso'y binabago,
sana tama ang puso kong manatili sayo,
sayo mahal ko , puso ko' y sinakop mo.

#love
#chances

1.
Noong unang panahon, pulos patag ang lupa
Maliban sa bundok na dalawa
Bundok Kalawitan sa Kanluran
At Bundok Amuyaw sa Silangan!
(Once upn a time, all of the earth were plains
Except for two mountains
Mt. Kalawitan on the West
And Mt. Amuyaw on the East!)

2.
Ang kalikasan ay sagana
Ang mga tao ay payapa
(Nature was then bountiful
People were then peaceful)

3.
Ngunit dumating ang isang delubyo
Nagkandamatay ang lahat ng mga tao
(But a deluge arrived
All people died)

4.
Maliban sa magkapatid na dalawa
Sa bundok napadpad ang bawat isa
(Except for two siblings
Each of them landed on the mountains)

5.
Sa Amuyaw na kabundukan
Ang lalaki na si Wigan
(On Amuyaw mount
There was the man named Wigan)

6.
Sa Kalawitan na kabundukan
Ang babae na si Bugan
(On Kalawitan mount
There was the woman named Bugan)

7.
Nang humupa ang baha
Nagtagpo silang dalawa
(When the flood subsided
The two of them united)

8.
Subalit isang araw, nakadama si Bugan
Na may buhay sa kanyang sinapupunan
(Yet one day, Bugan felt something
In her womb, someone was living)

9.
Siya’y nagimbal sa natuklasan
Nagtangkang magpakamatay si Inang Bugan
(Upon her discovery, she was horrified
Mother Bugan tried to commit suicide)

10.
Sa dali-dali’y biglang nagpakita
Si Makanungan na bathala
(Soon, there suddenly appeared someone
He is a god named Makanungan)

11.
Kanyang pinigilan si Bugan
Dahil ganap niya itong nauunawaan
(He tried to stop Bugan
Because he could fully understand)

12.
Sila ay pinayagan ng diyos na magsama
Sapagkat sa mundo’y wala nang taong iba
(They were allowed to become a couple
Because in the world, there were no more people)

13.
Ang magkapatid na mag-asawa
Marami ang naging bunga
(The couple siblings
Got many offsprings)

14.
Apat na babae
(Four females)
At lima ay lalaki
(And five males)

15.
Sa kahuli-hulihan
Sila-sila rin ang nag-asawahan
(And soon after
They married one another)

16.
Subalit may natatangi sa kanila
Ang lalaking si Igon na walang asawa
(But there’s someone unique among them
He’s the man, Igon, who got no tandem)

17.
Isang araw, dumating ang ayaw ng lahat
Ito ang panahon ng tagsalat
(One day, there arrived something everyone didn’t like
The season of famine did strike)

18.
Kaya upang suyuin ang mga diyos
Ritwal ng pag-aalay kanilang idinaos
(So in order that the gods could be pleased
They rendered a ritual burnt offering of beasts)

19.
Nang sa alay kinapos na sila
Kanilang inihandog maliit na daga
(And when of sacrificial beasts they were out
They only offered just a small rat)

20.
Sa kabila ng lahat, walang paring tugon
Kaya isang krimen ang naging opsyon
(After all, there answered no voice
So it was crime that became the choice)

21.
Walang pakundangang kinitilan ng buhay
Kapatid na si Igon ang ipinang-alay
(They dared to **** their brother
It was Igon whom they did offer)

22.
At biglang nagpakita
Si Makanungan na bathala
(And suddenly, there appeared someone
It was the god, Makanungan)

23.
Lahat sila ay isinumpa
Iyon ang simula ng digmaan sa lupa!
He cursed everyone
That was the beginning of war in the land!)

-03/10/2012
(Dumarao)
*for Lit. Day 2012

sana pinigilan ko ang sarili ko
nang tuluyang mahulog sa'yo
upang hindi na maulit
ang ginawa kong pagpilit
sa aking sarili
sana pinigilan ko

ngunit, sana hindi nalang kita tinigilan
pero kailangan kitang iwanan
kasi hindi lamang ako yung nasasaktan
pati ang damdamin kong pilit kong pakawalan
sana hindi kita tinigilan

sana nakikita ko ay iyong reaksyon
sa likod ng mga hadlang
tuwing tayo'y nagkakaroon ng interaksyon
kahit sa chat lamang
sana nakikita kita

pero bakit kung kailan ilang buwan nalang tayo magsasama
saka muling kumislap ang aking mga mata
tuwing ika'y nakikita
hindi ito tama
sapagkat nangako ako sa sarili ko
na titigilan na kita noon
pero noon iyon
anong nangyari saakin ngayon
bakit biglang ninakaw mo ang aking atensyon
mula sa kanya, patungo sa'yo
sana matagal ko na itong ginawa

hindi kung kailan malapit ka nang mawala sa aking paningin,
hindi kung kailan malapit ka nang maglaho sa aking paligid,
hindi kung kailan bumalik na ulit ang nararamdaman ko para sa iyo...
hindi.

sana nagawa ko nang umamin sa'yo noon
ngunit hindi ko kaya
hindi ko kayang masaktan dahil lamang sa munting damdamin ko na maaaring makasira sa kung anong meron tayo.
oo, magkaibigan tayo.
alam ko yun.
dahil hanggang doon lang tayo.

sana, nakita mo kung gaano ka kahalaga sa paningin ko.
sana...
pero hindi.

Tigil na tayo, mahal.

Ramdam kong natabunan ng isang pagkakamali ko ang lahat ng mga alaalang nabuo natin.

Na kahit ilang beses man tayong bumalik sa isa't isa, patuloy kapa ring magdududa at patuloy **** babalikan yung araw na bigla akong nawala.

Paulit ulit mo pa ring ipapamukha sa akin kung paano ako biglang naglaho nung mga panahong ikaw ay nagbabago para sa akin.

Habang ako, ni minsan hindi ko sinubukang isumbat sa'yo ang biglaan **** paglisan nung mga panahong ikaw ang naging lakas ko.

Nang minsang nagkamali ka at nilamon ka ng tukso, hiniling ko pa din ang pananatili mo at nagpatawad ako.

Oo, pinatawad kita. Pero minsan, hindi padin pala sapat ang pagpapatawad.

Ang sabi mo ay nilalamon ka ng iyong konsenya, kaya pinili mo pa ding lumisan. Pinigilan kita, pinili mo pa din akong bitawan.

Tama na, mahal. Tama na 'to. Tigil na tayo.

Habang mayroon pang natitirang magagandang alaala na binuo nating dalawa. Habang may babalik tanawin pa akong mga ngiti, kilig at tuwa sa bawat sandali na tayo'y magkasama. Bago pa mapalitan ng mga luha at hinagpis ang mga alaalang ayokong mabura, tigil na tayo, mahal.

Ayoko nang ipilit pa. Ayoko nang manatili sa isang bagay na sinusubukan kong ipaglaban ngunit pilit **** pinagdududahan. Higit sa lahat, ayokong kalimutan kung paano kita minahal at kung paano mo ipinaramdam sa akin na karapat-dapat akong piliin kahit sa sandaling panahon na iginugol mo sa akin.

Tigil na tayo, mahal. Baka talagang hanggang dito nalang. Sapat na ang munting sandali na naging masaya ka at ako. At sa ganong paraan ko gustong maalala ang "tayo".

Salamat mahal, hanggang dito nalang tayo.

Kamusta kana?
Ilang taon na ang nagdaan nuong ika'y aking nakilala.
Mahigit kumulang na rin ang luhang lumabas sa aking mga mata
Nuong ako'y iniwan **** nag-iisa.

Nuon pag ika'y naaalala nagwawala dahil sa nadarama.
Ngayon ako'y napapangiti na lamang sa twina.
Akala ko dati ay di ko makakaya,
ngunit heto unting unting sumasaya kahit wala ka.

Mahirap sa umipsa,
Pero nakaya
Mahirap sa umpisa, oo
Parang nilibing at hinampas ng troso.
Ako'y litong lito
hindi alam kung bakit ganito
Kung bat nilisan mo...

"Sana pala pinigilan kita
para ngayon para ika'y kasama parin
at nasa tabi ko padin."
Yan ang aking hiling sa unang linggong
ika'y hindi kapiling.
Ako'y humihiling sa bituin na sana ika'y bumalik sa akin
Ngunit tila ba'y hangin ang sumagot at hindi ako pinansin.

Mahal wag mag-alala
kasi kaya ko na ang mag-isa at wala ka.
Mas malakas na ako
kaysa sa dating nakilala mo.
Hindi na ako umiiyak pagnag-iisa
Mas kaya ko na.

Alam mo minsan ang ang tanong sa sarili ko
"paano kaya ikaw parin ay nandito?"
"Magiging kompleto kaya ang araw ko?"
Pero ang sagot ng isip at puso
"Mas mabuting ika'y nilisan kaysa minahal sa kasinungalingan.
Naging malakas ka nang ikaw ay iniwan.
Naging makata ka paminsan minsan."
Kaya alam ko sa sarili na mas maayos na na ako'y iyong binabayaan
Pero mas masaya at buo parin ang aking puso kong hindi mo iniwan sa kadiliman.

Sana, iyong malaman na ika'y aking minahal ng lubusan,
"Huwag **** pabayaan ang iyong kalusugan"
Aking huling habilin bago ka lumisan.

Tinanong ko parin ang aking sarili minsan,
"Ako ba'y may pagkukulang? O sadyang ako lang ang nagmahal sa aming pag-iibigan?"
Maraming tanong ang tumatakbo sa aking isipan pag alaala ay naalala paminsan-minsan.
Ngunit lahat ng yon ay di mo masasagot at aking  na lamang dinagdag sa tulaan.

Lahat na ata'y aking nakwento sa tulang ito.
Ito, itong tula na ito ang tanging paraan upang malaman mo
Ang pagdurusang pinagdaanan ko
nang mawala ka sa piling ko.
Ang mga pangakong binitawan mo
para bang naglaho
Pero kahit masakit ang ginawa mo
Hindi kita masisisi sa pagkukulang nagawa ko
Hindi ko masisi ang tadhana kung hindi tayo para sa dulo.

Kahit na ganito, ikaw ang nagparamdaman ng pagmamahal
Kaya hindi ko kita malimut-limutan kahit tila ba'y ako ay sinasakal.
Sadyang ikaw lamang ay minahal
kahit na isang malaking sampal
na ako'y iyong iniwang luhaan at puso'y nagdurugo sa daan
na kahit pa'y ikaw ay may iba ng mahal
kahit pa na naubusan na ang luha at letra sa aking isipan.

At heto ako ipinagdiriwang ang ating kaarawan kung saan nagsimula ang ating pagmamahalan.
Sana'y iyong malaman,
na ako'y hindi nakakalimot sa ating tagpuan at mga kasiyahan.
Sana rin iyong malaman,
ang pangalan ng ating anghel ay Adrian.

Gising na nananaginip
Sari-sari ang naiisip
At biglaang napagtanto
Paano kung hindi nahulog sa iyo
Paano kung Inibig mo rin ako
Paano kung tumagal tayo
Maraming katanungan
Mas maraming maaaring kahantungan
Ngunit hindi na malalaman
Ang mga masasaya sanang kahahatnan
Dahil ang "Tayo" ay pinigilan **** maganap
Pag-irog ng iba ang iyong hinanap
Sa ating paghihiwalay, ako ang mas nasaktan
Ngunit Mahal, ikaw ang higit na nawalan
Maaaring ikaw ay lumigaya
Sa piling ng iba, sa piling niya
At ako ang umibig ng lubos at umasa
Pero darating ang araw Mahal na
Magmamahal na ako ng iba
Higit pa sa pagmamahal ko sayo ang ipadarama
Mapagtatanto mo na lang
Bigla ka na lang manghihinayang
Wala nang magmamahal sayo
Gaya ng pagmamahal ko

Hindi ko inasahan
Na ako'y mahuhulog sayo,
Na dati wala akong pake sayo
Na dati hindi kita gusto.

Kumbaga ako ang umaga at ikaw ang gabi
Na kahit kailan hindi pwedeng mapag isa,
pero nagkamali ako.

Pinilit kong hindi mahulog sayo
sa takot na hindi mo pagsalo,
Pinigilan ko ang nararmadaman ko
na akala ko'y may ibang nagmamahal sayo,
Na akala ko'y may iba kang gusto.

Pero ikaw na mismo nagbigay ng motibo
nung araw na inamin mo ang nararamdaman mo.

Nung inamin mo na ako'y mahal mo
bumilis tibok ng puso ko
nung sinabi mo,
ang salitang iyon.

Tumahimik ang paligid
na tanging tibok
ng puso ang aking naririnig.

Ang paglapat ng iyong labi
tila ba'y ang mundo
ay sanadaling tumigil.

Hindi ako makahinga na
para bang nawalan
ng hangin ang paligid.

Ang aking bibig parang napipi
dahil niisang salita hindi masabi,
Ang aking mata sayo'y nakatitig
Ramdam ko ang pamumula ng
aking pisngi na dahilan ng iyong pagngiti.

Na ngayon ikaw ang alon na
sumasalubong saaking mga paa,
ikaw ang araw sa aking umaga
ikaw ang buwan sa aking gabi,
ikaw dahilan ng pagngiti.

Ang takot napalitan ng pagasa
ang lungkot napalitan ng saya,
hindi inaasahan na ako'y mas mahulog na pala,
at sinabi din ang salitang MAHAL DIN KITA.

Nakatingin na naman
sa malayo
habang tahimik
na tinitingnan
ang palubog na araw
dito sa tagpuan natin
ako'y nag-iisa na naman
Mga alaala mo
tahimik na sumasabay
sa ihip ng hangin at
sa unti unting pagbaba
ng araw sa parang

Hanggang kailan ako aasa
sa posibilidad na bukas
ay muli kang makakasama
Hanggang kailan ako
maghihintay
Kasi unti unti na kong
nalulumbay
matagal pa ba?
ako'y naiinip na
pakisundo na lang
ako pag oras ko na

Araw araw
walang mintis
dumadalaw dito sa tagpuan
masuyong hinahaplos
pangalan mo'ng nakaukit
sa bato
mga naggagandahang
bulaklak na gusto mo
ay dala dala ko
bukas ulit
andito na naman ako

Sana nung nagpaalam ka
pinigilan kita
kung hindi lang ako tanga
sana naagapan ko pa
hindi ko alam
yun pala ay huli na
Huling pagkakataon na
makita ka
Huling pagkakataon
na makasama ka


Matagal pa ba?
ako'y naiinip na
pakisundo na lang
ako pag oras ko na

Simulan natin sa umpisa
Noong di pa tayo magkakilala
Akala nyo iba ang aking nagugustuhan
Dahilan ng pagkagalit sakin ng iyong kaibigan

Ng ikay sakin ay magparamdam
Laking tuwa ko dahil matagal ko na tong inaasam
ang pansinin mo at kausapin
kahit sa babae moy ito nililihim

oo, may kasintahan ka ng mapansin moko
pero hindi ito lingid sa kaalaman ko
dahil aamin kong nagging makasarili ako
nang hayaan kong para sakin ay syang iwan mo

sabihin ko mang hindi ko kasalanan ang paghihiwalay nyo
aaminin ko na ito’y ginusto ko
ginusto ko dahil may gusto ako sayo
hindi ko maitatanggi ang dahilan kong ito

pilit kong pinigilan ang nararamdaman
at nang ako ay iyong chinat minsan,
hindi ko na mapigilan ang aking sarili
ang replyan ka at saktan sya ang aking pinili

Na agad ko ring pinagsisihan
Dahil chinat ako ng iyong kasintahan
Na kung pwede na ikaw ay aking layuan
Na sinubukan ko, maniwala kayo sakin, itoy saking sinubukan

Pero anong magagawa ko
Kung ikaw mismo ang gumagawa ng paraan para magkalapit tayo
At sa bawat paglapit mo
Mas lalo akong nahuhulog sayo

Hinayaan kong masaktan sya
Para saaking ikasasaya
Hindi ko sinasandya
**Hindi ko sinasadyang mahalin ka

Katorse de Agosto
Ngayong kambal-taon
kaganapan di na wasto
para bang koraL sa taLon

Pinigilan kong huwag humawak ng pLuma
ngunit sadyang malapit sa akin ang tugma
na tila ba regalo Lulan sa loob nitong papel de hapon
Ako'y napasulat at tuluyang humugot sa mahiwagang kahon

A-kinse na pala, akin ngang namalayan
Alas-dos impunto nang relo aking tiningnan
Bagamat nga dahil sa ang hapag-sulatan ko ay kapos na
Hindi naman ito ang kataposan para sabihing ang tula ko ay tapos na...

Makandadohan man tayo sa pintoan ng kapalaran
At itrangka sa atin pati na ang bintana ng tadhana
MagiLiw pa rin akong bumabati sa bawat isa na makababasa
sa tulong nitong teknolohiya sa panahon ng pandemiya...

Kamusta na po ba kayo?
sa bagong normal na pamumuhay
Ikaw, ako, siLa... Lahat tayo !
Gawin pa rin nawang pormal itong ating buhay

Hindi man nga natin ngayon nakikita yaong kalaban...
Kinikita pa rin naman maituturing nating kaibigan !
" Siya ang Liwanag, ang tamang daan sa katotohanan at ang  B U H A Y  "
hanggang dito na lamang, hanggang sa muLi, nagmamahal... TULA~Y

© 08/15/20
solEmn oaSis

Abalang-abala ka sa pagtitipa ng istoryang nais **** magawa. Hindi inalintana ang malamig na simoy ng hanging pumapasok mula sa bintana ng iyong silid.

Nasa kalagitnaan ka na ng iyong pagsusulat ng biglang namatay ang liwanag sa iyong silid. Napatigil ka at doon ay damang dama mo na ang lamig na nanunuot sa iyong balat.

Tinanggal mo ang iyong antipara at nagsimulang kumapa-kapa sa dingding upang matunton ang kinaroroonan iyong maliit na lampara.

Nagsimula ka nang magbilang mula sa sampu sa iyong isipan

Sampu.

Siyam.

Walo.

Pito.

Anim.

Lima.

Nasa panglima ka pa lamang nang may napansin kang liwanag na tumatagos sa iyong silid mula sa iyong bintana.

Apat.

Sinundan mo ang liwanag na iyon nang magbilang ka na ng...

Tatlo.

Dalawa.

Isa.

Sumigaw ka sa pagkagulat nang tumapat ka sa repleksiyon ng liwanag na iyon. Ang sigaw mo ay umabot sa buong silid mo hanggang sa inyong bahay. At doon ay narinig mo ang mga yabag na patakbo sa iyong silid.

Nang bumukas ang pintuan ng iyong kuwarto ay tumambad sa iyo ang liwanag. Tinanong ka ng iyong ina at kapatid.

"Akala naming kung ano na ang nangyari sa iyo e,"

"Repleksiyon mo lang pala ang nakita mo,"

"Natakot ka sa mukha mo?"

Pinigilan **** huwag tumawa nang mapalingon ka sa isang salaming kasing tangkad mo lamang at doon ay nakita mo ang iyong... Kawangis.

Naranasang maghintay
Nang walang inaantay
Sa mailap na pag-asa
Natuto paring umasa

Tadhana ko'y pinigilan
At nalagay sa pagitan
Ng saya at ng lungkot
Ng tuwid at baluktot

Ng mali at ng tama
Ng buwan at ng tala
Ng gabi at ng araw
Ng ligaya at panglaw

Ng laya at ng kulong
Ng sigaw at ng bulong
Ng bitaw na o kapit pa
Ng laban lang o suko na

Magkabilang mundo
Pagitan sana'y maglaho
Magtagpo na nawa
Bago pa magsawa

Unti unti kahit pinilit
Puso Kong dito na lang ba sasabit
Eto ka nakangiti at masaya
Pero ako sobrang pigil na
Hawak ko Rosas para saiyo
Inipon ko Simula agosto
Mahirap lang kasi ako
At gusto ko masabi na tong nararamdaman ko
Isa,dalawa,tatlo,
Tumingin ka sakin mula paa hanggang ulo
Nanginginig nanaman ako
Pilit kong inabot Rosas na hawak ko
Habang nakayuko ang ulo
"Para San to?" Tanong mo
"Mahal Kita" sa wakas naamin ko
Tatlong hakbang palayo
"May boyfriend na ko"
4 na salitang nagpaguho sa mundo
Nabitawan ang rosas na hawak ko
At unti unting tumulo luhang pinigilan ko