Hindi ako takot umibig pero takot ako sa’yo.
Hindi dahil sa ayoko sa’yo kun’di sa tingin ko’y hindi malabong magkagusto ako sa’yo. Hindi malabong hanap-hanapin ko ang gabing ito at ang magagandang kwento mo.
Hindi malabong hanap-hanapin ko ang boses mo—ang mga titig mo… baka masanay ako.

Hindi ako takot umibig pero takot makong mahulog.
Sapagkat paano mo iibigin ang taong estranghero? Kung sa unang gabi palang ng iyong pagkikita ay nahulog ka na.
Nahulog sa kwentuhang matagal, sa kanyang boses na hindi pagal.
Sa mga ngiting nang-aakit,
sa mga matang nakakahumaling,
sa kanya na hindi pa kilala pero pakiramdam ko matagal na kaming nagkita.

Takot ako sa dilim,
pero mas takot ako sa liwanag. Takot akong makita ang sarili kong kasama ka.
Baka kasi pag nasanay na ako sa liwanag ay bigla na lang itong mamatay hanggang sa unti-unting dumilim ang paligid ko at baka masanay ulit ako.
Masanay ako na maglakad na para bang nakapikit. Maglakad patungo sa palaisipang lugar na paikot-ikot lang ang daan.
Baka bigla nalang akong yakapin ng dilim sabay bulong sakin ng "tumigil ka na tanga!"
Baka biglang lumabas ang mga kaibigan ko sa dilim at masanay sila sa liwanag.
Baka multohin nila ako habang tirik ang araw at habulin ako sa kung saan.
Baka habang tumatakbo ako palayo ay mabulag ako sa liwanag na dulot mo at baka mabangga ako at muling mabuhay ang mga alaga kong paru-paro.

Hindi ako takot sa patay, pero takot ako sa buhay.
Takot akong mabuhay ang mga daga sa aking dibdib na matagal nang nanginginig sa lamig.
Takot akong matunaw ang mga yelo na matagal nang nakapulopot sa puso ko.
Takot akong matunaw ang mga ito at lunurin ako sa pag aakalang tunay ang mga nararamdaman ko.
Takot ako sa majikang dulot ng pagibig na nag bibigay buhay sa mga patay na kandilang dala-dala ko.
Takot akong maging maliwanag ang paligid ko at makita ang katotohanan ng mundo.
Takot akong makita na ang mundo natin ay iisa pero mas takot akong malaman na iba pala ang gusto **** kasama.

Hindi ako takot mag-isa,
pero takot akong kasama ka.
Takot akong makasama ang mga dati **** kasama— baka kasi kung ano’ng sabihin nila.
O kaya pag kasama mo sila at kapag madami na sila maramdaman ko ulit kung pa’no ang mag-isa.

Hindi ako takot sa luma, pero takot ako sa bago.
Sana kahit may dumating na bago,
walang magbago. Sana kahit mag mukha na akong antigo, wag mo akong itago gaya ng mga nakalagay sa inyong aparador.
Hindi ako plato, kutsara o tinidor na gagamitin mo lang sa piling-piling okasyon dahil wala ka nang ibang opsyon.
Sa piling-piling araw na kung saan ipapagamit mo lang sa kung sino-sinong tao dahil yun lang ang silbi ko.
Takot ako
Takot ako
Natatakot akong mapalitan ng bago.
Takot ako
Takot ako
dahil lang meron bisitang darating kasabay ng pagtapon mo saakin.
Takot ako
Takot ako
Kasabay ng mga bago pang darating wag mo sana akong paglumain.

Hindi ako takot sa wakas pero takot ako sa simula.
Lahat kasi ng sinimulan ko parang laging may nakakapit na malas
lagi nalang gustong kumalas sa pagkakapit hanggang sa mag wakas.
Hindi kasi lahat ng wakas ay may kasunod na simula—
simula ng panibagong bukas.

Hindi ako takot sa sagot pero takot ako sa tanong.
Mahal mo na ba?
Mahal ka ba niya?
Takot akong masagot ang mga tanong ko ng "Oo" tapos sasabayan mo ng "pero" sa dulo;
ng "Oo" na may preno ang tono kaya takot sa tanong
pero mas takot ako sa sagot.
Mahal na kita mahal mo rin ba ako?

Madami man akong kinakatakutan kung anu-ano nalang gaya ng ikaw,
liwanag,
buhay,
simula,
bago
at makasama ka— lahat ng ito’y hindi mahalaga iibigin kita kahit anuman sabihin nila,
kahit hindi ako ang iyong mahal,
ang liwanag mo,
kahit iba na ang buhay mo,
kahit simula palang ng tulang ito ay takot na ako,
iibigin kita sa isip,
sa panaginip,
sa diwa,
sa mata,
sa tingin,
sa lambing,
matulog ka ng mahimbing
hanggang maubos ang kandilang minsang ikaw ang nagsindi kahit na lahat ng ito ay walang silbi.
Gagawan kita ng puntod na mag sisilbing paalala
na minsan akong nagpakatanga sa pagibig.
Gagawan kita ng puntod at doon ko ibabaon lahat ng ito sa limot.

Iibigin kita habang nililibing ang 'yong alaala. Ililibing kita habang iniibig ko ang iyong alaala.

Kan akì pa ako igwa akong ayam
Mahilig siya magkawat sa mga masetásan
Pipoy an saiyang pangáran
Daí mo nungka lingawán
Ta daí ito nagsisimbag
Pag bakô niyang pangáran
Saròng aldáw dinara ko siya sa umá
Mahihiling mo sa saiyang matá
An káugmaháng dinara
Dalágan igdi, dalágan dumán
Sigeng dulág pag nagrarani sa damúlag
Nagpundo lang kan
Nakahiling nin kulagbáw
Sa irárom kan hablondawani

Sana árog lang kaini kadali
an áro-aldáw kan buhay

Nakatukaw ako kaibahan si pipoy
Habang kinakakan kan umá
An palubog na saldang
Asin saro-sarong dinadaklag
kan bulan an bitoon sa langit
Saròng aldáw nanaman an nakalipas
Saròng rebolusyon pa kan kinaban
Makakaabot man kita
sa satuyang padudumanan
Pasarosaro sanang lakdang
Arog ngani kan pirming sabi ni pipoy
"Aw!! aww!!"

—𝐔𝐦𝐚, a Bikol poetry.
About how I and my dog travel the world one step at a time.

Dae ibig sabihon
na tuninong
dae na maogma.

Dae ibig sabihon
na itom,
demonyo ka na.

Dae ibig sabihon na
habo mo sa tao,
mayo ka ng kwenta.

Kung dae mo siya
maintindihan,
respetohan mo
an desisyon niya.

Dae mo pwersahon
an sadiri mo
sa sarong tao.

Ako an tao
na mas gustong
hilingon an kinaban
sa mata kan taong
nasasabatan ko,
arog kan pagabot mo,
yaon ka nanaman
pinapagirumdum sako
na an buhay kan tao
halipot lang.

An duros na hali
sa langit pasiring
sa itom na háwak
asin nagsasakop sa
palibot kan kandila,
An makakan hanggan
sa madiklom
an palibot.

Hanggan sa pagpikit.

Tuninong na boses,
Magian na háwak,
Matagas na boot,
Magayon na numero,
asin kanta na dae
mo mapugolan itao
saimo kan mánlaén-láen
na tao.

Hanggang sa maghinghíng
saimo an kinaban nin:

"Maogmáng Compleaño, Ermano!"

Saro-sarong nawará' 
an gámit sa palígid ko 
nagpu'ón sa símpleng kaláyo, 
an asó nagbabáyle sa la'óg kan kuárto
mántang ako nakatúkaw
asín hinahapót an sadíri -
"Hanggang sáin mákakáabót an abó pag naglupád pasíring saímo?"

An katanglikásan kan háwak ko,
an pagtunínong kan ísip ko,
asin an pagbása mo kainíng namamátian ko - 
Iyó an pagtángis kan kublít ko, 
an padágos na pagtúnaw kan gabós sakó' 
an padágos na ngírit kan demónio 
na nagtatágo' sa likód kan kaláyo.

Nalingáwan ko, 
iyó palán iní an báyad kan nakipagdigma ako ki Satanas
huríng aldáw, Domínggo, sa iraróm kan higdá'an ko.

Asín sa huríng paghángos kan sakóng plúma,
gústo kóng isúrat an sakóng namamatí'an.
Ta iyó iní an sábi kan mga aniningál 
na padágos na kinákakán an ísip ko.

Iyó man iyán an sábi kan gasera sa gílid ko.

Nagpoon sa pagbagsak kan dáhon
An mga istoryang dai mo huhunaon
Na makakaabot sa susunod na henerasyon
Dai dapat pundohon an pagsurat
Kan satuyang tataramon asin
Dai dapat malingaw sa kagayonan
Kan pagbasa nin mga surat na hali
Sa mga utak kan satuyang mga pag-iriba
An oras na tinaya mo sa paggibo
Nin obra, surat, tula man o kanta
Basta nilaagan **** puso
Sigurado na iyan matalubo
Arog kan káhoy, daí pirming nahihiling
An pagdakula pero maabot an aldaw
Igwang saróng tawo an matambay
Sa limpoy kan hawak niya
Igwang sarong tawo an masirong
Ta makusogon an uran
Mahihiling mo an dáhon na nagbabalyi
Kapot kan duros pasiring sa banggi
An mga káhoy nagtatalubo, haloy magadan
An úbak sa hawak niya
An patunay na sinda nabubuhay
Dara-dara an mga istorya na sinurat ta
An mga piyesa na nakadukot na sa dugo ta
Sinda an giya
Na kita dapat an maprotekta
Sa palibot ta
Daí matatapos an buhay
Sa pagbagsak kan dáhon
Sa daga na iniistaran ta
Daí matatapos an buhay
Maski sadiring dugo ta
An magkugos
Sa daga na pinadangat ta

—𝐔𝐛𝐚𝐤,  a Bikol poetry

Kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpadangat kan búlan.
Dae niya hinahâbon an banggí,
Pinapaluwas niya an gayón kan diklóm.

Asin kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpadángat kan urán.
Dae niya binabasa an háwak,
Nililinigan niya lang an atî kan kalág ta.

Asin kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpadángat kan duros.
Dae siya nawáwarâ,
Pinaparahay niya an satuyang sadkíri sa kada paghángos ta.

Asin kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpagdángat kan saldáng.
Dae ka susulô sa kaláyo na tinatao niya,
An sulô na hali saiya an mapagayón kan agihan.

Asin kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpagdángat kan bitóon.
Bako lang kintab an dara,
Pinapagirumduman kita na maski
an kagadánan kayang pagsuwáyonan duwang puso.

Asin kun síring,
ika mamoót
Mamoót bako lang bilang parte,
kundi arog kan bílog na kinâban.

Mamoót ka arog kan bílog na kinâban.

Paulit-ulit na sana baga
Daí ko na kaya, An sarò pang aldaw
Na madangog an kurahaw kan mga kalag
An mahiling an lalawgon kan mga nabayaan
Gurano an hustisya?
Kan mga demonyong dinadaya an ebidensya
Tàno madalion lang para sainda
An kapotan an buhay kan iba
Ta iyo ito an gusto kan diyos-diyosan ninda

Dai kamo makampante
Maabot an aldaw na mabalik saindo
An kulog buot na tinao
Mauran nin hibi
Asin kakakanon kan daga an hawak nindo
Ma-untol pabalik gabos na maraot na gawi
Sisingilon kan kasaysayan
An utang na mayong balak bayaran

—𝐔𝐧𝐭𝐨𝐥, a Bikol poetry

Kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpadangat kan búlan.
Dae niya hinahâbon an banggí,
Pinapaluwas niya an gayón kan diklóm.

Asin kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpadángat kan urán.
Dae niya binabasa an háwak,
Nililinigan niya lang an atî kan kalág ta.

Asin kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpadángat kan duros.
Dae siya nawáwarâ,
Pinaparahay niya an satuyang sadkíri sa kada paghángos ta.

Asin kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpagdángat kan saldáng.
Dae ka susulô sa kaláyo na tinatao niya,
An sulô na hali saiya an mapagayón kan agihan.

Asin kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpagdángat kan bitóon.
Bako lang kintab an dara,
Pinapagirumduman kita na maski
an kagadánan kayang pagsuwáyonan duwang puso.

Asin kun síring,
ika mamoót
Mamoót bako lang bilang parte,
kundi arog kan bílog na kinâban.

Mamoót ka arog kan bílog na kinâban.

Ini an huring tataramon
Sa seryeng nagpuon sa umóy
Salamat sa mga nagbasa
Sa trentang tula na isinurat
Sa trentang aldaw nin kauyaman
An gabos na naisurat ko
Patunay na kaya ko man palan
Na sagadon an sadiri
Tiyaga asin pagpupursigi
Daing sawa maghapot
Sa mga bagay na dai aram
Padagos na paghukay
Kan mga gintong kaaraman
Sa trentang aldaw nin kauyaman
Masasabi ko na nahanap ko an kaugmahan
Sa paghanap nin tamang letra
Na mabagay sa sinusurat kong tema
Na mapagayon sa pinipinta kong obra
Gamiton an kauyaman
Sa pagkrear nin udok sa buot
Na magagayon na  memorya
Ini an huring tula na ilalaog ko
Sa "mga tula tungkol sa u"
Pero dai digdi nagtatapos an kalbaryo
Mapoon na naman akong magisip
Nin susunod na gigibohon
Dios mabalos sa gabos
Padagos sa pagsurat
Dai nungka magpundo!

—𝐔𝐲𝐚𝐦, a Bikol Poetry.

Nagpadagat kami kan saróng aldáw
Ta ako pirmi na sana bagang ribaráw
Gusto ko man sanang malingáw
Kaya uni nagbabaláw-bagáw
Kaibahan si Papa naglangoy sa taháw
Kan dagat asin pagkatapos mabalnáw
Maugmahon lang ngunyan na aldáw
Makakan kan dara ni Mama maski na bahaw
Itong inihaw na manok tapos sabaw
Igwa pang masiramon na lugaw
Si tugang yaon sa pampang naglalakaw-lakaw
Garo may balak na magpalataw-lataw
Aram kong masakit makakuha nin ilaw
Na mataong kusog buot na mapukaw
Sa satuyang kalag na nakatúkaw
Garo baga bagong mata, mungaw-mungáw
Mabagsak man an bulalákaw
An masinggayang pagmati ma-ibábaw
Sa kinaban, Dawa pa an inaaagihan ta halangkaw
Udók sa buot asin bakong karáw
An makaibahan kamo, Dai malilingaw
Na mapadagat ulit kita sa masuronod na aldáw.

—𝐔𝐝𝐨𝐤 𝐬𝐚 𝐁𝐮𝐨𝐭,  a Bikol poetry

Igwang mga aldáw na mayò na talagang naglalaog sa isip ko, Masakiton magsurat ning maski ano. Piriton ko man mas naghahaloy asin mas magabat, garo nakagakod as sakuyang mga bitis sa daga. Kan nakanood akong magsurat, duman ko nadiskobre an ika-duwang harong sa laog kan sakuyang isip. "Libre man daa an mangarap" kaya sige lang ipikit mo an saimong mata asin hagadon gabos na pwede **** makuha. Pero bako digdi sa nadiskobre kong lugar, gabos na hahagadon mo pwede **** makuha mayong limitasyon pero igwang kapalit. Gabos igwang kapalit.

Sarong úban.

Sarong úban karibay sa gabos na kaipuhan, kagustohan, asin kaugmahan.

Sarong úban.

Igwang aldaw aldáw na mayò talagang naglalaog sa isip ko asin warâ naman an gabos na buhok ko.

—𝐔𝐛𝐚𝐧, a Bikol poetry.
Have you ever wonder what happens to your hair?

Minsan a kaipuhan ka tawo,
Talinga na migrungog,
Matang nakakabayad ka kulog,
Ngangang diri nag riribok.

Minsan mas maray
na magirongog,
kaysa sa sabayan
a pagsilyak ku pinagaagihan,
kaysa mag ngabil
sa uda man kamalmagan,
sa lugar na uda man iiyanan.

Minsan mas magayon na magtambay
sa lugar na uda pakialamanan,
sa kapehan, usip, surat
Sabay silyak kading mga namamatian.

An istorya na naisurat ngunyan
asin an istorya na nakrear kasuhapon
asin an istorya manungod
sa kun paano hanapon an sadiri,
kun pano pandangaton
an kada ritmo na kasabay
sa dalan kan buhay.
Iyo an istorya na
dae ko pagsasawaang iistorya.

Ini an istoryang dae kompleto,
sa likod kan mga tula,
kanta na naisurat,
Gabos ito para parahayon an sadiri. Hangga't yaon an kaniguan
dae matatapos an istorya
sa tula na sakuyang pinoonan,
araaldaw akong masurat
para tahuban an mga
piklat sa hawak,
an mga bukas na agihan
sa hawak ko.
Hangga't igwang pagkamoot
padagos an tula na pinoonan ko.
Kun gusto nindong maaraman
an istorya, mahahanap nindo ito
sa mga tula asin kantang naisurat ko.

Pirang aldaw takang hinapag
Nahiling ko kaya an gayon mo
Pirmi kung pinupurbaran na magrani
Madara pa ngani akong mani
Pero garo sala an pagkaintindi
Pirmi ka nalang naglilihis nin agi
Pagnagkurahaw na an para-sira
Ibig sabihon kayan udto na
Maluwas na ako para magtimpla
Nin kape asin mapritos nin sugok
Pirmi kong pinapasiram an luto ko
Baka sakaling maparong mo
Asin darahon ka sa hamot
Kan sakuyang pagkamoot
Pirmi ko nalang kayang kaulay an sadiri ko
Siguro panahon naman para kausipon mo ako.

—𝐔𝐬𝐢𝐩, a Bikol poetry.
All I really want is someone to talk to.

Masiramón su napangiturogan ko káso-banggí
Yáon daa ako sa saròng kakanan na matindi
Kaibahan an barkada kong daí man mapahuri
Hinapot kun tàno ta yàon kami igdi
Daí daa áram, pángiturogán ko daa ini
Daí ko din áram kun tàno yáon ako igdi
Basta kakanan mayòng durulagan
Órder pa kita nin saròng case saká pulutan
Mayòng urulian hanggan
Daí nagpapahiling an sáldang
Paluwayon ta an pagdalagan kan mundó
Ngunyán na banggí mayòng mamumundô

Ngunyán…
Matagay…
Habang túrog an mga búhay.

Ta pagmatá ta sa ága
Yáon nanaman sindá
Mga parahabon kan kabuháyan ta
Aldáw na gáyo mayòng sinásantó
Ta an paghiling sa sadíri garó sánto

Piráng haróng pa an raraoton?
Piráng badò  pa an rarábrabón?
Piráng tsinélas pa an wawalaton?
Piráng búhay pa an kakaipuhanon?

Kan mga yáon sa taas
Sindá daa an batas
Kayang paikoton kan kwarta
An mga matá kan mga gútom
Kan mga pamilyang mayò ng kakanón

Piráng árog ko pa an hinahalat?
Piráng árog ko pa…
An ma-unás para lang sa kakanón?
Piráng árog ko pa an gagadanon?

Piráng banggí pa akong mangingiturugan
Na sana sa pagmata ko daí ko na iisipon
Kun sáin ako mahanap nin kakanón.

—𝐔𝐧𝐚𝐬, a Bikol poetry.

Makaribong sa payo
Dai ko na naintindihan
an mga nangyayari
Sa palibot ko
Garo nag-iikot an mundo
Dai na garo kaya kan mata ko
Naglalabo an paghiling ko
Dai na naggagana an payo ko
Napapahibi na ako
**** kan nagbagsak ka
Hali sa madiklom na langit
Manlaenlaen na imahe
An sakuyang nadidiskobre
Igwa pala akong barkada
Sa irarom kan katre
Pwede mo palan kaulayon
An sadiri mo sa salming
Kaya mo palan bukasan
Gabos na pintoan pagnakapikit
Pirang oras pang uminagi
Dai nagpupundo an pagturo kan luha
hali sa librong binabasa ko
An mga letra nagdudulag na parayo sa libro
Tinipon ko an mga ini
Nilaag sa garapon
Mas nagkusog an paghibi kan libro
Nagaapaw na an tubig sa kwarto ko
Nasusuya na ako
Kaya Inapon ko sa langit
Nag-iwas an bulan asin bitoon
Pero kinakan kan saldang
Dai kaini aram na padagos
An pagdulag kan mga letra sa libro
Dai na maugma an saldang
An dating masinggaya ngunyan kurundot na
Aro-aldaw ng naguuran
Aro-aldaw naman akong nasasakitan
Tiponon an mga letrang satuyang pinabayaan.

—𝐔𝐫𝐚𝐧, a Bikol poetry.

Mudtū nanaman akong nagisəng
Kwasa lawod na sige panaŋgad
Piripildit kadtong kompyuter
Tambak a  gigibohon pauno
Malang sakit pag naədâan ikang trabawo
Dāwâ unong mag-ābot tinitira
Magka-income sanā nguwan na pandemya
Masakit a pagbuɣay nguwan
Bana niloloko kita ka kanatəng gobyerno

"Urāsâ ayy!" Sabi ni inay
Kwasa kaya nakakape ika malaka mudtū
Pano ka diri iinitan ka tramuya **** iton

Nalingawan ko, paborito palan niya a kape
Ay ta dawa malang ŋisnitan na malaka-pwerte paghigop niya.

Siguro tinutuod kita sa pasakit na tinatao kanatə arog kading gibo ko, nagkakape naman ako dāwâ malaka-mudtū, diretso sa lalawgə̄n ko a sulô galin sa langit, pinipirit na indahon a kulog tas pait, ŋata ta kaipuhan kitang pasakitan kin pwede man sanang ayoson a nasasakupan, ay inda maray pa magkape na sanā.

Sarong banggi
Nawaran kaming kuryente
Nagdiklom an palibot
Asin naguran ning matindi
Nagdaguldol asin garo
Nagkakaribok sa may likod mi
Igwang nagkurahaw nin
"Tabangi man kami!"
Turog-turog sinda Mama
Maabot palang si Papa
Mayo man ibang ma-responde
Igwang flashlight kaso pundir, mayong baterya
Ay abaa na kita, ini nalang na esperma
Dali-daling nagluwas
Pero kalag ko garo nagbutas
Kan may nahiling akong kabayo
Na lalawgon sa tawo
Sinapak ko an sadiri
Baka nangigiturogan man lang
Pero dai, yaon pa nanggad sinda
Nag kukurahaw nin "Ubuson ta ini"

Pirang minuto pa nagkatok sa pinto mi
Si Junior man lang palan
Igwang kapot-kapot na bote
Mayò daang kuryente
Kaya ma-shot nalang kami

—𝐔𝐧𝐠𝐥𝐨, a Bikol poetry.

Nadakop ko nanaman an sadiri ko
Na hinihiling an mga mata mo
Maski uboson mo pa an numero
Dai mo masusukol an paghiling ko saimo
Dai malalamos sa mga hadok mo
Rurípon mo man dai mo maabot an salóg
An mga mata mo an nagtataong kusog
Dai na kaipuhan itago kan kapagalan
Ta yaon na saimo an kasimbagan
Pirang aldaw man an mag-agi
Ika man giraray an pipilion pírme
Pirang banggi man an maglihis
sa kataid mo man giraray ako balik
Kun hahapoton man ako
Kun sisay an padangat ko
Aram mo naman kun sisay
Uutrohon ko giraray
I love you

—𝐔𝐭𝐫𝐨, a Bikol poetry.

Nagpoon ng higopon kan bulan
An sulo kan saldang
Asin nagsiluwasan na man
An mga aninipot
para paluwason
An kagayonan
Asin kamurawayan
Kan Kabanggihan

Nagpoon naman an pagkalúlà ko
Biyong nag-iirikot an payo
Maayos pa man ako kan subago
Tàno bigla nalang naglain an pagmati ko
Sarong lugar man lang an dinumanan ko
Sarong tawo man lang an nakaulay ko
Tàno ngunyan pang banggi
Kun noarin ako mauli

An bangging dayupot
Sa saiyang palibot
Tinawan akong giya
An mga aninipot
Dai gayong madiklom
An sakuyang paglakaw
Maski na nililipot
An hawak kong putpot
Maray nalang talaga
Yaon an mga aninipot
Sakong giya sa paglakaw
Sa bangging malipot
Dai ko maintindihan
Kun tano birigla nalang
Garo ako natalang
Ano daw an nangyari sako?
An pagmati kong pusog
Ngunyan kaipuhan nin kasurog

Ano daw kun ako na-usóg?

—𝐔𝐬𝐨𝐠, a Bikol poetry.

Nagpundo an sinasakayan kong bus
Sa sarong kakanan sa Tiaong
Kinabahan pati ako ta baka nakalampas
Stop over daa sabi ni manong
Maray nalang
napapaihi naman ako
Luway-luway akong nagbaba
Luway-luway man na naghibi an langit
Makusogon na daguldól
An nagsabat sa sakuyang pag-ihi
Garo baga may gusto sakong sabihon
Garo may naparong akong bihon
Údto na palan, oras na para magkakan
Naglakaw na ko pabalik sa bus
Kan igwang lalaki na nagalok
"Madya, mapangudto" an sabi sako
Hiniling ko an bus garo dai pa man mahali
Kaya dali-dali akong nagkuang plato
Digdi na lugod ako mapangudto
Kadakol kakanon
Pero lumpia an sakuyang pipilion
Nag-luwas pang alak
Ribong na an balanak
Pulotan naman an balak
Basog-basog na an sakuyang tulak
Kan pagkatapos kong magchibog
Nagpahiran-hiran sa irarom kan niyog
Nagpundo na an urán
Maugma na ulit an saldang
Gutom man lang palan

Nagpundo na an urán
Asin mayò naman akong sasakayan
Napasiram kaya an kakan
Uni ako garo tungaw na binayaan
Pero ayos lang
Basog-basóg man

—𝐔𝐝𝐭𝐨, a Bikol poetry.

This is a story of a girl who goes into the shower
but she doesn't want to changed her clothes

And she's ******* infront of me
oh god please I don't wanna see
cause it's tickles down there in me

and then we're
goin' on a free way
we're goin' on a highway
we're goin' to see a movie
we're goin' to see the stars
and watch the milky way
away from the city lights
oh my eyes see everything
even when it's dark

this is gonna be fun
we're gonna run
away from home
we're gonna run
to a place that we we're never ever
to a place that we we're never ever
to a place that we we're never been before

This is a story of a girl who goes into the shower
but she doesn't want to changed her clothes

And she's ******* infront of me
oh god please I don't wanna see
cause it's tickles down there in me

And she's ******* infront of me
oh god please I don't wanna see
cause it's tickles everything inside of me

Tàno kaipuhan pang magrayô
Para hanapon an sadiring na tampó
Tàno ta kaipuhan pang lingawán
An kaugmahan na mayòng kasagkúran
An hagad ko man lang
Katuninongan kan banggi
Sawa na akong kaulayon an sadiri
Ako man sana kaya an nakakaintindi
Mga simbag sa mga kakundian
Mayò, butog man lang an
Basta pinapagian an namamatian
Arog talaga kayan an binabayaan
An pagpadangat na tinao
Kulog an balos saimo
Kan tawong pinili mo
Na pinili man an ibang tawo

—𝐔𝐥𝐚𝐲, a Bikol poetry.

Nagdakulo akōng
tinatao kanakə
A gusto ko
A kaipuwan ko
Kin nababayad ko sana
A mga mingyari pa sana
A mga kaipuhan nirā
Dirî na kintana
Nagrayô pa
Pero agko naman akō
Sadiring pangangaipo
Malang sakit sana nguwan
Ta dakol problemang binabayaran
Pero dirî man ibig sabihon
Dirî na akō migtabang
Paluway-luway sanā
Gatingay na ōras pa
Di pa man kitā ūri
Makaka-abot man kitā
Dawa akō uru-aldəw
Pirmi man na ildəw
Matatapos man adī

Baydun mo,
Mig-ulî man akō

Nagigirumduman ko nanaman an namit
Kan tocino na binakal ni Papa ki Pay Tasing
An parong habang piniprito sa kawali
An pagtilampsik kan lanang sobrang init
Inaabangan ko an pag-ugpa kan kakanon
Sa lamesa ming maugmahon
Yaon si tugang na mayong ibang ginibo
Kundi an magselpon maghapon
Si Papa na inaabangan an balita sa TV
Uni ako sadit-sadit
Dai pa kayang magkakan solo
Kaya inaabang ko an eroplano
Nagitok-itok may darang maluto
Saka paborito kong tocino
Naglalayog daa sabi ni Mama
"Open your mouth na"
Arog lang kani an buhay mi kadto
Simple lang pero magkaibahan
Sa atubangan kan lamesa
Mahihiling mo an pagpadangat ninda
Mauumok ka sa kaugmahang dara
Simple man lang an gusto ko
An makainom nin tubig
Sa atubangan nindo.

—𝐔𝐦𝐨𝐤, a Bikol poetry.

Gusto ko na magulî
Duman sa mayòng ribok
Na kun magturog ako sa banggi
Mayòng iniisip kundi iyo sana an sadiri

Gusto ko na magduman
Dawa mayòng kaibahan
Duman sa lugar kun sain
an oras daing duru-dalagán
Matambay lang ako madalî
Mahandig ning dalî
Ta nanrurulumoy na bagá
An sakóng hawak kakatindog

Kaipuhan ko garo magpundo
Kaipuhan ko garo maghangos
Kaipuhan ko garo magpahingalo

Gusto ko na magulî

Nin huli ta dakulà na ako
Pinadakula kan kinaban
Pero an sakóng pusò asin kalag
Mayò man nin pinagbago

Mas nagkusog lang ang buot ko.

—𝐔𝐥𝐢, a Bikol poetry.
Maybe we didn’t really grow up.

Nadangog ko na naman
An pagbagting kan saiyang púsò
Garo baga igwang nagkakasulô
Pinukaw an pagmati kong nag-aarabadab
Ngunyan na banggi
Hahalaton ko an saiyang pagdungáw
Sa sakuyang bentana
Ika an sakuyang kometa
Na hali pa sa ibang planeta
Ika an ráson kun tàno
mapúngay an sakuyang mata
Dai ko mahali an saiyang gira sa buhay ko
Ngunyan na banggi
Tabangan mo akong makaturog
Ibahan mo ako sa madiklom na kinaban
Tabangan mo akong labanan an mga demonyo
Hahalaton ko an pagbagsak mo
Sa ulonán ko.

—𝐔𝐥𝐨𝐧𝐚𝐧, a Bikol poetry.

Núarín an huríng pagbaba kan duwáng kamót
pasíring sa mahalnás na háwak na nag gigibo kan búhay.  

Núarín an huríng pagkurahaw mo sa pangaran ko
habang kaulay ko an uniberso tanganing daé ka magpundo.

Sa likod ko ta napiling ipadagos an dálan kan búhay,
an henerasyon na madara kan satuyang pagkabúhay,
kitá an mga ákî na inapon kan panahon asin
kitá man an mga ákî na mapadagos
kan kasuhápon, ngunyán asin sa máabot na panahon.

Kitá an mga ákî, na pinangaki para kógoson
an kasâlan kan panahon. Daé ta man iní hinagad.
Basta naáraman ta nalang poón kan
sinabihan kita kun ano an tama asin salâ.

Ako, an hawak na inaapód mo pagkatapos mo magsigarilyo.
Iní an epekto kan paglaóg mo sa sakuyang uniberso.
apódon mo akong saímo, asin aapódon takang bitóon.
Bitóon na kaibáhan ko pirmí sa banggi.
Kun mawara ka man, aram kong masabog ka asin
igwa naman sarông uniberso an mabubuo
hanggang sa ako naman an masabog kaibáhan
an mga ákî na satuyang mabubuo.

Arog palan kaini an pagmati
Kan magtrabaho para sa sadiri
Mamata nin amay
Maayos nin gamit
Malutong pamahawan
Makarigos nin dali-dali
Sasanglian an murusdot na lalawgon
Late ka nanaman
Mayo nanaman kayang sakayan
Diyan sa may kanto

Arog palan kaini an pagmati
Kan mawaraan trabaho
Aro-aldaw ginigibo ko an gabos
Buong púsò kong tinatatao
An kusog asin hawak ko
Mayòng pinapalampas na oras
Aro-aldaw na paulit-ulit
Puon sa pagmata nin amay
Hanggang sa pag-ulî nin banggi

Pero tanò arog kaini?
Mayong nakakaintindi?
Hain na an úgay?
An pagmakulog?
Tanò puro pansadiri?

Mayò na bagang nangyayari
Kamong mga nakatukaw
Halangkawon man an harigi
Daí na nindo nahihiling an kasakitan
Kan mga uripon sa palibot nindo

Arog palan kaini an pagmati
Kan dai magkakan nin sarong aldaw,
Duwang aldaw asin sa ika-tulong aldáw
Daí ko na aram kun ano an totoo
Kun nabubuhay an tao para magtrabaho
O nagtatrabaho an tao para mabuhay

Naglunad ako sa traysikel pa-sentro
Kaskason an padalagan kan drayber
Garo dai ma-lampas limang minuto
Yaon na ako sa padudumanan ko
Pero garo igwá akong nahihiling sa kanto
Kaya bigla na sana ining puminundo
Igwa kayang nag pára na sarong gurang
Nagsakay siya, kaya naglipat ako
Naglipat ako sa tungod ko
Nakahiling ini sa sakuyang mata
Asin nagsabi: "Noy, úbos na"
Dai ko aram kun ano an ibig niyang sabihon
Nagbaba na ako sa plaza
Hiniling si Rizal
Na nakahiling duman sa ido
Na hinahabol itong para-habón
Na igwang hinabon na limón
Naghurop-hurop ako
Nalingawan ko an tuyo ko igdi sa sentro
Naglakaw-lakaw muna ako
Hanggang sa nakaabot sa Market
Pinapabakal palan akong limón ni amay
Napagal ako sa kakalibot
Mayò ni saròng nagtitinda

An pirming simbag sako: "Noy, úbos na".


—𝐔𝐛𝐨𝐬, a Bikol poetry.

"welcome home"

two words that
bring back
the beat in my heart
I feel alive again
I'll take you
to a field
full of reeds
I'll watch you bloom
under the sun
You're all I need
now that you're here
Please don't ever leave
Take my hand
and follow my lead.

Siguro sarò ini sa mga aldáw
Na daí ako makaisip nin tultol
Kadakol ideya, istorya asin manlaenlaen na eksena
Sa panaginip an sakuyang pignonotaran

Baka sarò ini sa mga aldáw na mangyari an mga ito
Kaya man palan kan tao na managinip
Nin dai nagpipikit
Buklat na mata
para sa katotohanan
Mayò nang oras para magisip nin tultol
Kun ano an maglaog sa payo
Iyo na ito.

Siguro sarò ini sa mga aldaw
Na nagluluya an sakuyang imahenasyon
Masakiton magsurat aro-aldaw
Manungod sa maski ano
Pero pinagtitibay kaini an isipan ko
Na imbis na kun ano-ano pa man
An maglaog sa utak ko
Ining mga tataramon ngunyan na banggi
Igwa mang koneksyon o mayo
Libre man bagang maging sala
Basta aram mo kun sain ka nagkasala

Siguro sarò ni sa mga aldaw
Na kaipuhan man umuntók
Kan púsò asin isipan ko
Basta magpakatotoo
Ayos na ito.

—𝐔𝐧𝐭𝐨𝐤, a Bikol poetry.

Namata ako nin alas tres nin maagahon
Dai pinapaturog kan tanog na maribokon
Garo baga idong madramahon
Úngal digdi, úngal duman, makauyamon
Kinukugos nanaman kaya an kwarto ko
Kan mga úro-úro hali sa kalibogan kan tawo
Igwa nanaman nagbaba kan tángil
Asin nagsiruluwasan an mga kuneho
Na mayong ibang hanap kundi
An hadok nin milagro
Asin uni ako buklat an mata
Nagtatago sa likod kan mga libro
Ta dai mawawara an kaugmahan ninda
Dawa ipirong ko man an mga mata
Halaton ko nalang an pagputok kan girabo
Halaton ko nalang huring úro-úro
Padikit-dikit na pagbuklit kan libro
Makakaturog man ulit ako

—𝐔𝐫𝐨-𝐮𝐫𝐨, a Bikol poetry.

Garo pirmi akong hinahapag
Kan hinangos ko
Pag nagdadalagan ako
Pasiring saimo
Dara-dara an balde nin pintura
Asin nag-aasa na mahiling ka
Ano daw kun aram mo man
An sakuyang namamatian
Pag nagrarani ako saimo
Para i-abot ining pinabakal mo
Na pintura na hali pa sa sentro
Ano daw kun padagos ****
Kulayan an buhay ko
Sana dai ka magpundo
Magpabakal sako nin dawa ano

Saro ka sa pinakamatibay na pintor
Kaya **** makagibo nin obra
Sa maski anong kolor
Tinawan **** kulay
An mabublay kong buhay
Iyo garo ito an ráson
kun tàno ika an pinili ko
Maski dakol na tao
An sigeng usióso
Bahala man sinda
sa buhay ninda
Bahala man kita
Basta padangat taka

—𝐔𝐬𝐢𝐨𝐬𝐨,  a Bikol poetry.

You want to travel
You want to walk
You want to feel
and grasp the world
you want to stare at it
be one with it
with your own eyes
with your own body
with your soul
with me

I ask why
It has to be
me

Are you searching
for something
Or is it because
I'm free

Either way
I want to know
So we both
get an answer
from the unknown

I once read
Sir Laurens van der Post's
Story about 'Hunger'

He said:
"The Bushmen
in the Kalahari Desert
talk about two "hungers"
There is the Great Hunger
and there is the little hunger
The Little Hunger
wants food in the belly
The Greater Hunger
the greatest hunger of all
is the hunger for meaning"

And you said:
Maybe that's why
your feet wants to
dance and run
for meaning

Maybe that's why
my mouth wants
to taste and eat
for meaning

Maybe that's why
you feel that
your heart
has hole in it

You said that you
you long for me
you miss me

I stop from walking
I think about
what your feeling

Maybe that's
what we are
Occupants of Time
Traveller for meaning
Constantly searching
Never ending expedition
In greater lengths of life
We don't wait
for the morning light
we change ourselves
in the afternoon of our life
and in the evening
we'll realize everything
has its own meaning

I was thought
to never forget
where you came from
cause after all the running
and searching for everything
we'll all go back from
the beginning
where everything
means nothing
and nothing means
everything to life

Eventually what we have
will be take away from us
What we are will fade
and return to dust
After nothingness
is a life waiting to be lived

You said that life
without love has no meaning
and said your definition
of love is me
and the world is our
safest place
and beside me
is your favorite space
That's why you want to give
the world a dance it deserves
A dance with me
Music will come rushing
from our spine
our souls intertwine
our feet will take its path
our hearts will bring
happiness to the everything
You said that you need me
and you're pessimistic
you choose to
soak yourself
with pain
with sadness
not fighting back

But don't forget about
what I said to you
that I am here for you

You'll always
have my back
when life
pushes you down
sadness starts
to be pour
to the brim
give it to me
Let's drink it
together

You're the Yin
and I'm your Yang
and together
we'll not fall down

Life may bring you down
but I am here for you

Life may take you down
but I am here for you

Life may pull you down
but I am here for you

Don't forget I'm here
Don't forget I'm here
I'm here for you

Life may bring your down
Life may take you down
Life may pull you down
but I'm here for you

Life may break you down
but I am here for you

Goodnight my dear twilight
don't let any bad dreams
come to you tonight
you're the leaves
and I'll be the branches
let's make a world
full of trees and happy places
and put smile on everybody's faces
Goodnight my dear twilight
sweet kisses will travel
the world for you tonight

Igwang sarong aki na kada banggi naghihibi.
Igwang daa kayang nagkukurahaw sa iraróm kan saiyang higdaan, inaapod an saiyang pangaran. Makulog sa matá an pagturo kan luha, malanit kapag namamarâ sa lalawgon asin magabat sa daghan an kada pagsambit kan pangaran niya. Pirmi niyang hinahalat an pagsirang kan saldang, bigla nalang kaya nawawarâ an mga boses sa iraróm kan kama.

Pirang aldaw pa an nag-agi, makatakoton pa nanggad an banggi kaya ginibo niya, inapon niya an saiyang kama asin nagturog siya salóg. Inaabangan an pagluwas kan lalawgon kan nag-aapod sa saiyang sagradong pangáran. Pirang oras pa narisa niya na kinakaulay niya an sadiri niya sa tungod kan salming.

"Mag-uyon ka sa gabos na sasabihon ko"
–Sabi kan nakaulay niya sa salming.


—𝐔𝐲𝐨𝐧, a Bikol poetry.
Who will agree to yourself?