We grew up in the same small town,
summers brushing by like strangers.
One day, you came by during band practice,
and wrote down titles of my CD collection,
and I smiled.

Years later, we crossed paths in Toronto,
you, studying to heal others,
We never named what we were;
sleepovers, meals shared,
your love for my cat, our weekends together.

I think of you sometimes,
your voice from Europe, the music in bed,
your quirky and dorky self, so unguarded.
And though we’ve drifted,

I know you’re well;
still carrying that quiet grace,
living the life you deserve.

— Sincerely, Boris

Lord, give me the heart of a seeker
Give me the love of a teacher
The patience of a caring parent
The wisdom of the aged ones
The energy and joy of the young

Lord, give me the heart of a seeker
Give me the vision of the dreamer
The hope from a heart filled with faith
The peace of a life lived in grace
The satisfaction of knowing you

Lord, give me the heart of a seeker
Give me the zeal of the preacher
The depth and breadth like the ocean
And the delight in my daily devotion
The firmness of a foundation on the rock

Lord, give me the heart of a seeker
Give me the hands of a healer
The power of persistent prayer
The knowledge that you are there
The courage to accept the answer

Lord, give me the heart of a seeker
Give me the faith of the truest believer
The purity of principled passion
The clarity of the chosen calling
The strength and fortitude to ascend

Lord, give me the heart of a seeker
Look with favor upon your creature
For, I still need a savior, a redeemer
The love of your law makes me freer
And as I go, draw me in ever deeper

The juxtaposition betwixt
Hope & agony is often sharp,
Short but sudden.
Yet, is pain not longer suffered
All the times worse?
And of the flames snuffed?
Is this not the worst?
Of our fatigues,
They are addressed only in comfort,
Dressed by the garbs of one who understands
Our needs for medicine.
For the soul downtrodden
And the body corrupted,
As healers or like doctors,
Those whom we love enough to be as companions.
For the best remedy of any wound is care,
Borne out of love & not necessity
But because they wish to be there.

Kasabay ng aking pagpikit
Ang pagsilip ko sa panaginip sa aking isipan.
Namumukod tangi ang Iyong kagandahan
At Ikaw ang nag-iisang kumikinang sa aking paningin.

Napapasilip ako
Sa likod ng lahat ng napakagandang palamuti,
Pagkat nariyan pala ang tunay na may-akda ng lahat.
Pagkat sa kabila ng naghihiyawang palakpakan,
Sa kabila ng mga ngiting bumabandera sa aking harapan --
Ang dahilan ng aking kalakasan.

Pagdilat ko'y tila bukang-liwayway na,
Hindi kumupas ang Iyong kagandahan.
Muli kong kinapa ang aking bulsa,
At muling naghagilap ng anumang umiingay sa aking kalupi.
Dahan-dahan kong pinakiramdaman
Ang magaspang na katauhang gawa sa pilak.
At buhat sa pagkakamulat,
Ay dahan-dahan akong pumikit
Na tila ba sumasabay sa unang pagpatak ng ulan.

Nangungusap sa aking konsensya
Ang tinig **** matagal ko nang hanap-hanap.
At sa naudlot na istorya sa entablado'y
Nagpatuloy ang aking paghahanap.
Hinahanap ko kung saan nagmumula
Ang tinig **** humihele sa akin
At nagbibigay galak sa puso kong
Uhaw sa malasakit at pag-ibig na tunay.

Nasaksihan ko ang paglisan ng bawat katauhang
Kailan lamang ay nasa akin ang pagtingin,
Ngunit ang lahat pala sa kanila'y
Syang palamuti at hindi tunay na kabahagi
Ng aking istorya.

Patuloy silang nalusaw
Gaya ng krayolang nilalaro ko sa apoy
Noong ako'y paslit pa lamang.
Na ang akala kong bubuhay sa pinipinta kong larawan
Ay hindi pala sapat sa magandang imaheng
Aking nasasaklawan sa aking imahinasyon.

Kusa silang naglaho na tila ako'y tinakbuhan lamang
At marahan akong napaluhod buhat sa aking kinatatayuan.
Gusto kong magsalita, gusto kong may masambit..
Gusto ko silang pigilan sa paglisan
Pagkat hindi ko ninais na mapag-isa
At patuloy na mangulila sa pagmamahal.

Kung pwede lang na sa gitna ng katahimikang ito'y
Kaya kong marinig ang sarili kong boses.
Kung pwede lang sa gitna ng aking paghihintay at pagsusumamo'y
Wag muna silang kumilos at aking mahanap
Ang tinig na akala kong susundo sa akin
Buhat sa paglimot ko sa aking sarili..

Namukod-tangi ang boses na aking hinahanap,
Naririnig ko na ang Kanyang mga yapak
Na tila ba patungo at palapit na sa akin.
Ngunit hindi ako makagalaw buhat sa pagkakayuko.
Ni hindi ko na masilayan pa kung sino ba ang paparating.
At dahan-dahan pa rin ang pagpadyak
Ng Kanyang sandalyas patungo sa akin.

At habang Siya'y lumalakad,
Ay dahan-dahan ding nagbago ang senaryo
Na aking kinalalagyan.
Narinig ko ang napakalakas na pagpaubaya ng alon,
Ang tunog ng kampanang magaan sa aking pakiramdam,
At ang mga humiheleng tila mga anghel
Na naging mitsa ng pagtatayo ng aking balahibo.

"Nasaan na nga ba ako?" Tanong ko sa aking sarili.
At muli kong narinig ang mga nagpupuring anghel
Na tila ba walang katapusan ang kanilang galak
At ako'y nadadala kung saan.

Hindi ko pa rin mabuksan ang aking mga mata
At wala akong masilayan maliban sa dilim
Na pilit kong nilalabanan at alisan.
Hinahanap ko pa rin ang tinig Nya
At nais kong tanggapin ang bawat salita mula sa Kanyang bibig.

Maya-maya pa'y narinig ko
Ang isang pamilyar na boses na tumawag sa aking, "Anak."
Habang ang aking kamay ay hawak-hawak pa rin
Ang pilak na muli ko sanang itatapon sa balon..

"Anak, halika na.. sabi ng doktor, may donor ka na raw.."
Sambit ng aking ina habang ako'y akap-akap
Sa kanyang mga maiinit na mga bisig.
Kusang tumulo ang aking mga luha
At sya nama'y humagulgol sa saya.

Walang salita ang sinambit naming dalawa,
Ngunit ang kanyang yakap ay humigpit.
At naramdaman ko ang kanyang mga luhang
Dumadampi sa aking balikat at sa aking damit.

At sa mga oras na iyo'y
Ang kanyang yakap ay higit pa sa lahat ng yakap sa mundo
Ang luha nya'y tila ba binabalot ng isang hiwagang
Nagpapakalma sa aking paghihirap.
Ang gaan ng aking pakiramdam,
Ang saya ng aking kalooban.

At doon ko natagpuan ang aking hinahanap,
At sa aking muling pagmulat
Kung saan may liwanag nang maaaninag,
Alam ko kung kanino na ako muling lalapit pa..
Alam ko, hindi ko man nasilayan ang lahat
Ngunit ang pakiramdam na iyo'y
Habambuhay kong nanaisin
At pasasalamatan.

The heart of a healer
Holds many secrets
To care for another
through vulnerable moments
Through biggest regrets
Through tears and the pleading
To care for the others
Even when you're lonely and bleeding

When The Creator created
it was all by design
To help you help the others
through the same moments
That you were forced to leave behind

It was no mistake
The Creator did create
You to correct the balance of darkness
Because your heart among us
Is such a pure presence
The angels in heaven
Barely could open their eyes
The sun would blink at your sight
because all of your light
Is more blinding than a mirror, sunlit
Because you are here
We are all better for it