Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Kung malamig o basa ang daraanan
Wag mo akong pilitan kailanman,
baka sa bangin ka matagpuan.
Ngunit, habang lalong umiinit,
Ang kapit ko’y humihigpit.
Dulas ay tuluyang nababawasan
habang palapit sa paroroonan.
Tumingin ako sa kalangitan
hawak ang aking sigarilyo
nakita ang ganda at kinang ng mga bituin
habang inaalala ang lahat ng ala-ala na ating pinagsaluhan
Ngiti sa aking mukha ay kasing kinang ng bawat bituin sa langit
ngunit biglang itong napalitan ng kalungkutan
na tila ba natabunan ng ulap ang bawat tala sa kalawakan
nang maalala ko na nasa piling ka na nya ngayon
ang pangako **** makakasama kita hanggang sa aking huling hininga
para bang bula na bigla nalang naglaho at naging isang malaking imahinasyon.
Sabi nga nila ang mahalin ka ay magbibigay sa akin ng sobrang pighati
ngunit mas nanaisin ko nalang ibigay ang huli kong hininga para sabihing mahal kita.
Mahal kita, Subalit paano ko nga ipapadama sayo ang aking pagmamahal
kung sinuko mo nalang ako ng basta ang mga yakap nya ang bumabalot sayo ngayon.
kaya ito ako ngayon nagiisa sa gabing malamig at madilim
tanging unan lamang ang kayakap at kasama
unan na puno ng mga luha na dulot ng iyong pagalis sa aking piling
pipilitin ko nalang maging masaya habang ikaw ay masaya kapiling sya
Salamat sa magagandang ala-ala na iyong naipadama kahit paano
Salamat sa lahat at paalam aking iniibig.
John AD Feb 2019
Luha ng dahon , Isinilid sa Kahon
Init ng nayon , Malamig na Kahapon
Sarili ay Bumangon , Kalungkuta'y aahon
Pag yao'y hinamon , Lumuha ang Panahon

Ang pag-iyak ng mga dahon sa bukang-liwayway
Pinawi ng init ng araw ang iyong mga kamay
At Naglaho sa dapithapon , muling matamlay,
Nag-iwan ng marka sa takipsilim ako'y namatay

Umiiyak Taon-taon,Pighati Ang Baon
Pagkalumbay ko , kinukuwestiyon
Sumabog nanaman ang Mayon
Sa loob ng utak kong naghahamon
rg Jul 2017
ang sarap uminom habang malamig ang panahon
habang nakikinig sa mga huni ng mga ibon
bumili ako ng isang bote ng alfonso
lumipas ang ilang oras tinamaan na ako
heto nanaman tayo
naalala ko nanaman yung dating tayo
ikaw nanaman pumapasok sa aking utak
sarap na sarap ako sa paglaklak
naubos ko na hanggang sa huling patak
hindi pa din gumagaling yung puso kong wasak
napaisip ako ano ba talaga meron sa alak
nabaliktad na ata at alak na ang may balak
pangalan mo na ang nababasa ko sa tatak
walang tawad na iyak at walang humpay na mga sapak
napapaisip kung hanggang alaala na lamang ba
at umaasa na ikaw ay babalik pa
at magigising ka at parang kinakausap ka ng alak na itigil na
wag ka na umasa
dahil kapag iyong binaliktad ang salitang alak
kala mo totoo
kala mo mapapasayo
kala mo hanggang dulo
wag ka maniwala
sa maling akala
-r.g.
JV Lance Jun 2018
Ang pag-ibig ay parang himig
Na parang hangin na malamig
Kaysarap pakinggan sa tenga
Na para bang ika’y kinakalinga

Kahit di alam ang ibig sabihin nito
Ika’y napapaindayog at napapasabay rito
At pilit na sinasabayan kahit na wala sa tono
Na umaalolong na parang aso kahit sintunado

Tulad sa pag-ibig kahit na di ka gusto
Pilit mo parin sinisiksik ang sarili mo dito
Kahit na sobrang sakit, tinitiis mo parin ito
At sunod-sunuranan ka na para bang aso

Ganoon talaga ang mundo, di perpekto
Mahirap ngunit masarap mabuhay rito
Sadyang mahiwaga at puno ng sopresa
Kaya wag kang mawalan ng pag-aasa

Dahil may tamang kanta para sayo
Siguradong masasabayan mo na ito
Maiintindihan pa ang mga liriko nito
At higit sa lahat di ka magiging sintunado

Ganoon din sa pag-ibig may laan para sayo
Nandiyan siya anu man ang iyong gusto
Siguradong sasama siya sa bawat trip mo
At hinding-hindi ka pa iiwan sa ere nito
Josh Wong Nov 2015
Sabi raw,

Walang bagay na tunay na

Malamig,

Kulang lang ito sa init.

Totoo rin na

Wala akong kalagayan na ako'y manhid,


**Wala ka lang.
Ronna M Tacud Jun 2021
Sa may dulo, ako'y nakatingin sa malawak na tanawin.
Tinatamasa ang malamig na hangin,
na animo'y dinadala ka sa ibang parte ng mundo.
Na kung saan ika'y nakakabit sa malaningning na mga bituin.
Hndi alam kung ano at sino ka,
pero darating ang panahon na ika'y dadalhin nang tadhana sa aking mga bisig.
Hindi man ngayon,
pero handa akong hintayin ang tamang oras.
Tamang oras na kung saan bawat puso'y sasaya
at walang hanggang pagmamahal.
Naniniwala akong darating din sa atin ang tadhana.
At sana, sa pagkikita natin ay handa nang lumaban,magtiwala,
at magmahal nang tunay.
Hihintayin kita!
janel aira Mar 2020
Ibubulong sa hangin ang hiling na paghilom
Sikip ang mga alaala sa iisang kahapon
Maglalakbay sa hardin kung saan nagtagpo
Nais nang tumalikod ngunit paano

Dadapo na parang isang paru-paro
Sa mga talulot na nasa palad mo
Iidlip sa ugoy ng hanging malamig
Liwanag ng ‘yong ngiti’y baon sa pagpikit

Tinatangay ng agos ang bawat hibla ng alaala
Ngayong gabi ika’y talang tinitingala
Hihimbing kaya ako sa aking pahinga
Kung kabisado pa rin ang hulma ng iyong mukha
Michael Joseph Nov 2017
Sa’yo ko unang narinig ang katagang “mahal kita”,
sa labi **** mapula at sa salitang
sinambit nang una tayong magkita
tag-ulan, sa ilalim ng tagpi-tagping ala-aala
“Mahal na mahal kita”.

mahirap at malabo ng mabuo ngunit sapat na ito
ang mga ala-alang kasama ko pag malamig
at ramdam ang paglampas ng hangin sa pinto
at sa anino **** palayo ng palayo

Ngunit nandito pa rin ako para sa’yo
dahil sa mga katagang mahal kita
at sa bawat paglipas ng oras
lagi kong nilalasap ang dati mo ng binigkas

Sa’yo ko unang narinig ang katagang “mahal kita”,
at mahal talaga kita, sapagkat ikaw lamang
wala ng dahilan pa, hanggang
(“Mahal, minahal kita’)
tapos na ang tag-ulan.
Leonoah Apr 2020
Pag-ibig St.

Alas nuebe na ng gabi at heto,
Nasa lansangan pa rin at naghihintay ng pag-usad ng trapiko.
Malamig na ang hangin at madilim na ang langit,
Pagal ang katawan kakaikot kung saan-saan at gusto ko na lamang makarating sa aking mahal na tahanan;
Pero ang dami kasing nag-uunahan,
Masyadong maingay at halos lahat ay handa nang magkasakitan-
Walang pasintabi at mayroong sumisingit,
Nananakit,
Sumisitsit,
O di kaya'y nagmumura na sa galit.

Ayan na nga,
Mag-aalas dyes na,
Pero, heto pa rin sa lansangan;
Sa parehong kalsada at parehong estado-
Naghihintay na umusad ang trapiko.
Sa liblib at masikip na kalyeng hindi gaanong pamilyar kaya naninibago-

Pag-ibig St.
Taltoy Aug 2021
Sa dilim at tahimik ng silid,
Tunog ng malamig na ihip ng hanging dumadampi,
Sa mga pader na nakapaligid,
Isip koy nakahimlay, nakakubli.

Ipinipikit ang mga mata,
Sinusubukang sumisid sa dagat ng antok at pahinga,
Subalit hindi malunod itong kaluluwa,
Ayaw lumubog,  umaangat nang kusa.

Kay raming palaisipan,
Kay raming katanungan,
Kasagutan, hindi kailangan,
Panahon ang may alam.
Paola Dec 2017
Ang nahamugang salamin ay binuhusan ng malamig na tubig.
Tila ito'y natauha't nagising, dahil tubig lang ang nakapagpawi ng kanyang duda, nakagising ng kanyang diwa.
Hindi na nito kinailangan ang ibang remedyo na makapagbibigay ng panandaliang ginhawa sa uhaw; sapat na ito para sya'y magpatuloy.

Cold water was poured on foggy glass.
It seemed as if it became aware and awoke, for only water was able to relieve its doubts, to awaken its spirit.
It didn't need other remedies for temporarily quench its thirst; this was enough for it to continue.


pbl---11/20/17
I'd translate but I'm too lazy to...


I just want the truth.


Update (02/18/18) Added a rough translation.
w Nov 2020
101
Noon, ang tanging kinakatakutan ko lang ay ang hindi makatulog sa hapon
Ang mahuli ng magulang na tumatakas para makalabas at makipaglaro
Ang matakot sa mga kwentong multo na gumagala tuwing alas tres ng madaling araw
Ang manuod ng horror na pelikula at matulog na bukas ang bombilya pagkatapos
Ang dumilat at sumilip sa ilalim nang kama

Noon, natatakot lang akong makakita ng pulang marka sa aking papel
Ang hindi makasagot sa pagbigkas sa nakabusangot at nakakatakot kong titser
Ang mahuling nakikipag daldalan sa katabi kong kaklase
Ang hindi makauwi sa tamang oras na binigay ng magulang

Natatakot ako sa mga maraming bagay
Ngunit nagiba narin ang mga bagay na kinakatakutan ko sa mga taong lumipas
Mas lumaki na sila at mas naging matapang
Mas naging matulis ang mga pangil at humaba ang mga binyas, ang buhok, ang kuko
Mas bumilis, mas lumiksi
Mas mahirap nang labanan

Hindi na pwedeng basta idaan sa pagtulog at pagtakas
Hindi na basta basta napapatay ng liwanag na nanggagaling sa bukas na ilaw ang takot
Hindi na rin nawawala ang takot sa pag balot sa buong katawan ang malambot na kumot
Hindi na madadaan sa pagsiksik sa pader upang hindi mahila ang mga malamig na paa sa nagtatagong takot sa ilalim ng kama
Jasmin May 2020
Sa maliit na awang na mayroon ang bintana
Tila ba naging labada ang puting kurtina
Kanina’y hinahangin pa ito nang bahagya
Ngunit nang dahil sa ulan, bahagi ng tela’y nabasa

Ampiyas lang naman kung tutuusin
Madaling matuyo, isampay lang sa mahabang salamin
Pagkatapos pagpagan maisasabit din
Balik pangharang sa malamig na hangin

Malapit na rin pala ang paglubog ng araw
Kanina lamang ang langit ay kulay bughaw
Repleksyon sa munting bintana’y nakasisilaw
Mayumi sa paningin, kay gandang matanaw

Kasabay ng pagbuhos ng ulan ay ang paglalim ng gabi
Gayunpama’y nanatili ang awang ng bintanang katabi
Tubig ulan sa dalawang kamay ay dumadampi
Marahang sinasalo ng ilang sandali

Lumipas ang oras at ang ulan ay tumila na
Ganoon din ang pag-asang matunghayan ka
Aking bituin, nagkamali ako ng hiniling—
Hanggang sa huli, ampiyas lang ang sa’kin.
Michael Joseph May 2018
hinahanap pa rin kita
sa bawat araw na lumipas
mga gabing kayakap ang lamig
sa mga nakatagong larawang kupas
pinamarisan ng mga alaala
nakapinid sa’king damdamin
hinahanap pa rin

ang mga haplos at yakap
nakakulong sa mga kahapong
naglaho kasabay ng mga ulan,
at sa pag tila ng mga patak
ay siyang pag-agos ng aking luha
para sa mga alaalang
hinahanap kita

sa simoy ng tag-ulan
sa mga bakas ng agos ng luha
sa malamig na hanging dulot
ng mga madidilim na ulap
at sa mga naiwang alaala
hinahanap kita

kahit saan man mapunta aking mga paa
sa pag-iisa at sa paghahanap-karamay
sa walang hanggang agos ng kalungkutan
hinahanap pa rin
ang mga alaala
ng kahapong

hahanapin din
sayo.

Michael Joseph Aguilar Tapit
04/07/2017
This is an entry for my post-baccalaureate degree in Creative Writing. I am planning to take a new step in poetry.
kingjay Sep 2019
Kapag natataruk mo na ang tanging ibig
Magawi sana sa pintuan muli
Sa dampang giba-giba
Ngunit tatahakin mo muna ang mga madawag na landas

Kung pagod na't nagbubuntong hininga
Magpahinga sa puno ng mangga
Ang lilim nito'y aking kalinga
Sa iyo kahit hindi naging tayong dalawa

Mag ingat ka sana sa mga malalaking bato
Baka matisod ka sinta ko
Lumakad ka nang mabini
Di ako mainipin para ika'y magmadali

Dahan-dahan na dumaplas
sa kawayan na matinik baka sumalubsob
Sa balat **** manipis na parang sanggol
Sapagkat sinadya na ginawang bakod

Kapag natatanaw na ang aking tirahan
Tawagin mo sana ang unang pangalan
Para agad kong malaman
Sa boses **** malamig sinlamig ng tag-ulan
Malalaman na ikaw na yan giliw
di na bibitawan
Gamaliel May 2019
karagatang mapanglaw
ang sati'y naglalayo
sa malamig na tanglaw
ang ulilang pagsuyo
Taltoy Jan 2018
Isang araw na napakaganda,
Malamig na klima pagmulat ng mga mata,
Pagpatak ng ulan na tila musika,
Mistulang himig na kay tamis sa tenga.

Ano pa ba ang kukumpleto?
Sa umagang matatawag kong "perpekto",
Ano pa ba ang pupuna?
Kung wala namang pagkukulang na nakita.

Isang dilag na may kasuotang itim,
Ang nasagi sa aking paningin,
Kagandahang hindi ko mawari,
Ang sa utak ko nanatili.

Hindi maalis sa aking isipan,
Ang katauhan sa likod ng kasuotan,
Kulay na itim at iyong kagandahan,
Timplang sakto, tapos ang usapan.

Ako'y nagulantang nang nakasalubong ka,
Nabigla sa aking nakita,
Nakalimutan paano magsalita,
Pag-iisip ay di na maitama,

Ang talang matagal ko nang tinitingala,
Ngayon ay kumikinang, di ko na makita,
Talang nais kong maabot,
Pina-igting na damdamin ang naging dulot.
aL Nov 2018
Gabing mapighati, nagaantay sa tamang halik
Pagdampi ng malamig na hanging ako'y nasasabik
Sa iyong namang maiinit na titig sa aking matang nalungkot
Wala nang sawa sa pagmanhid ng puso na iyong pagdulot
Unang beses ko sumubok ng tagalog
aL Jan 2019
Bago sana sumapit uli ang malamig kong umaga,
Aking asam ay 'yong pagdalaw sa aking panaginip
At hindi na humihiwalay ang iyong alaala,
Makulong hanggang matauhan ang pagiisip

Ang pagpawi nito sa aking nalilitong kamalayan,
Mistulang haplos sa aking napapagod na katawan
Bago pa ako uli lamunin ng sangkawalan
Mamamahinga na may saya, ang lahat ng sakit ay naibsan

Tanghali na, mulat ang araw at ang paligid ay makulay
Walang ibang makita ang mga matang mapungay
Huli na ang lahat para magtanto,
Hindi rin naman ako nararapat para sa'yo.
Sangkasalan=nothingness

A girl from years a ago
Jun Lit Aug 2018
Gipukaw ko
sa akong damgo
Morag langgam nga ilo
sa salag nga gigubâ sa bagyo.
Ning-syagit ko
ug ngalan nimo

Ning-abut na ka abi nakò
Dinhi sa tapad ko
Akong gitan-aw,
wa may tawo
Ang habol pilô gihapon,
bugnaw maski gaksun nakò

Uli na langga,
mingaw na kaayo.

PANAGINIP (Tagalog translation)

Nagulantang ako
ng aking panaginip
Parang isang ibong ulila
sa pugad na sinira ng bagyo
Isinigaw ko
ang pangalan mo

Dumating ka na akala ko
Dito sa tabi ko
Tiningnan ko,
wala namang tao
Ang kumot tiklop pa rin,
malamig kahit yakapin ko

Uwi ka na mahal,
Sobrang lungkot na dito.

DREAM (English translation)

In a flash, awakened
by a dream, saddened
like a bird orphaned
in a nest the storm had downed
Your name
I called out loud

you have returned, I thought
here by my side, I sought
to feel and I looked, at once
but there was naught
the blanket still neatly folded
and, even as I hugged it, cold as dead  

Come home now my dear
It’s become so lonely here.
My first attempt to write a poem in Cebuano, one of the major native languages in the Philippines; as a native Tagalog speaker, this is one big leap.
Donward Bughaw Apr 2019
Nakakabulayaw
ang umaalingawngaw
na sigaw
sa katahimikan nang malungkot na gabi
ng tatlong aninong susuray-suray
sa paglakad
habang binabagtas
ang madawag na bahagi ng gubat,
kung saan naglilisaw
ang masasamang loob
at hayop—
Lumabas ako ng bahay
at nakitang nagmamadali sa pagtakbo
ang isa sa mga anino
habang nagsisigaw ng "Pumarito kayo!"
kaya't agad din akong nagtakbo
at natutop na lamang ang sariling bibig
nang madatnan
ang malamig na bangkay
ng isang babaeng
walang alinlangang pinagsamantalahan.
Tirik ang matang
nakatingin sa kawalan katabi ng
Ang tulang ito ay hango sa totoong kuwento at pangyayaring nangyari sa aming lugar.
Sa bawat pitik ng oras
ay isang kahapong nakalampas.
Sa bawat bigkas ng mga letra
ay mga kwentong puno ng saya.
Sa bawat tinig ng iyong mga bibig
ay mga kantang malamig na himig.

Pero paano kung sa isang araw ay bigla ka nalang nawala,

Anong silbi ng pagdaloy ng oras
kung sa alaala na lang kita kasamang lumilipas?
Ang mga letrang binibigkas na sanay para sa'yo
ay nagsilbing sigaw sa kawalan ng aking paghihingalo.
Ang mga malalamig **** halakhakan
ay napalitan na ng nakakabinging katahimikan.

Isang buwan kong tiniis,
itong aking paghihinagpis.
Sa bawat araw ay ikaw ay nakakapit
sa utak at pusong kong masakit
at umaasang di maglaho ang nasimulan
kahit pinutol pa ng isang buwan.
Gemingaw nako nimu.
111921

May mga gabing kukuha tayo ng pluma’t
Kakatha ng mga himig sa ating isipang
Itinuturing nating mga bala’t sandata
Laban sa mga nanghihimasok na mga ideolohiyang
Kumikitil sa ating nag-aalab na mga pangarap.

At may mga gabing
Isusulsi pa rin natin nang magdamagan
Ang mga alaalang pinunit ng kasaysayan.
At siguro nga’y wala na rin tayong
Ibang kuwentong maiaambag pa.
Marahil ang lahat ay maging tuldok
Bilang panimula’t pangwakas.

Kusa ang ating pagtiklop
Bagama’t manhid na tayo
Sa malamig na pag-ihip at pagsipol
Ng bumubugang panahon.

At maghahagilap pa rin tayo ng dahilan
Sa bawat puwang, sa bawat patlang
Na bumabalandra sa ating harapan
Sa bawat pagkabit sa araw
Na parang mga parol pagsapit ng kapaskuhan.

At siguro nga’y magugulat tayo
Sa paparating na sorpresa
Na hindi na tadhana ang may akda.
Na baka bukas o sa makalawa’y
Ibang lenggwahe na ang ating binibigkas
At ang ating mga kasuota’y
Mapupuno ng mga palamuting
Pinili at tunay ngang may basbas.
Jun Lit Aug 2019
bukal na buhay, dalisay, malamig
agos ng pag-ibig
ni Mariang Makiling
mula sa kanyang dibdib

duyan ni Rana
nagpapatulog kay Troides
ipinaghehele si Buot
sa harana nina Balikasyaw at Tariktik
pook-sayawan ng mga bayawak
tuwing konsiyerto ng mga paagang
at mga kuliglig

ninuno ng Lawa
ina ng kapa-kapa
ama ni Strongylodon
kapatid ng tibig at lipa
among tunay ng kawayang-tinik
uway, gugo, saging na pula
Aristolochia

Kagalang-galang kay El Niño
kinakanti-kanti ni La Niña
paliguan ng mamang hubo
labahan ng aling maganda

naglalaro
ang batang takot sa engkanto –
bingwit, tampisaw, lukso
sa mga bato

subalit
ang polusyon –
tahimik na namamaybay
isang almuranin –
mabalasik
ang kamandag
nakalalason, nakamamatay
sapagkat
mga tao’y nagbubulag-bulagan,
bulag.
English Translation:
Molawin

a living spring, pure, cool,
flow of love
from the *****
of Maria of Makiling

cradle of the frog Rana
puts the birdwing butterfly Troides to sleep
sings lullabies to Buot, the cloud rat
accompanied by serenades from the passerine Balikasyaw
and the hornbill Tariktik.
dance floor of the monitor lizards
every time the cicadas and the crickets
have their concerts

ancestor of the Lake
mother of the magnificent Medinilla
father of the Jade vine Strongylodon
sibling of the riverine fig and the nettle tree
the true lord of the spiny bamboo,
among tunay ng kawayang-tinik
rattan, shampoo liana, red banana
the vine Aristolochia

Respected by El Niño
Tickled by La Niña
bathing place of the naked man
washing area of the pretty woman

there they play
children weary of the forest fairies –
line fishing, treading, hopping
among the boulders

but
pollution –
silently swims with the flows
like the cobra, that there also grows –
potent,
its venom
poisons, kills
because
humans feign blindness,
are blind.

Additional Notes:
Rana, Troides, Strongylodon, Medinilla and Aristolochia are scientific (genus) names of a frog, birdwing butterfly, the Jade vine, a magnificent-flowered shrub at a vine that serves as a butterfly larval host plant, respectively, all found along the areas of Molawin Creek; their use in this poem is an attempt to illustrate the important role of biology in understanding the intricacies, not only of Molawin Creek, but also of the entire Mount Makiling, a forest reserve in the southern part of Luzon Island, The Philippines..
Eugene Aug 2017
Kasabay ng malamig na simoy ng hanging nagmumula sa baybaying malapit sa kinatitirikan ng iyong tahanan ay naalimpungatan ka at bumaba ng iyong higaan.

Tila isang robot na tinungo mo ang pintuan palabas sa iyong tahanan at naglakad patungo sa dalampasigan. Isang nakakahalinang tinig ang iyong naririnig at sinusundan mo ito. Manhid ka nang mga sandaling iyon dahil kahit ang napakalamig na tubig sa karagatan ay hindi mo ramdam.

Patuloy ka pa rin sa paglalakad hanggang sa bigla ka na lamang lumangoy habang sinusundan pa rin ang nakabibighaning tinig upang malaman ang pinanggagalingan nito.

Lumangoy ka nang lumangoy.

Langoy dito. Langoy doon ang iyong ginawa hanggang sa unti-unti nang bumalik ang iyong ulirat. Mulagat ang iyong mukha at dali-dali **** iniangat ang iyong sarili paitaas upang makaahon.

Subalit, huli na dahil sa isang iglap may humawak sa iyong dalawang paa at hinila ka pabalik sa pinakailalim na parte ng karagatan. Naramdaman mo pa ang isang matulis na bagay na tumusok sa iyong likuran at walang awang tinanggal ang iyong puso.
Maria Zyka Jul 2020
malamig ang gabi
madilim ang paligid
bago ang buwa't
patay ang bituin

sa 'di kalayuan
isang gamugamo'y
'di maiwan-iwan
mainit na apoy

---isang buong kandila
na ibig niyang lapitan
sarili'y pinigilan
'pagkat siya'y masasaktan

umikot ang mundo
---sangkatlo'y naglaho
umikot ang mundo
---natira'y sangkatlo

teka, sandali
anong nangyari
bakit nga ba kay bilis
maglaho ng sandali

kahit 'di nakikita
siya'y naging masaya
kahit sa malayo
siya'y nakontento

'pag naubos ang kandila
saan pupunta
gamugamong nilalamig
pa'no iibig
What will you do when your last happy pill expires?
John AD May 2020
Y
Wasak aking atay , Nangungulila ako itay
Nais kong mamatay ng hindi ako mapapaaray
Nagtawag ng uwak habang ako'y nakahimlay
Darating ang mga araw lumbay ko'y kapalit ay lamay

Sitwasyong gulong-gulo hindi ako sanay
Lungkot na kalaban , isip ko ay pinapatay
Hinahanap ang kahapon , Saya ay nahiwalay
Nagbabakasaling magkaayos muli kayo ni inay

Katiting na porsyento , yan ang mahirap ibigay
Pisi ay napigtal, dumilim ang buhay
Tarik ng hagdan , makulimlim loob ng bahay
Datdatnan madilim na umaga , pagmasdan,damhin malamig na ang aking bangkay
Konektado ang isip at pisi pati ang pagiyak ng uwak
MarieDee Dec 2019
Sa bawat agiw na nakikita
ay aking naaalala
ang mabuti nating pagsasama
noong tayo'y bata pa

Madalas **** sabihin sa akin
na ako'y iyong pakamamahalin
kahit anong bagyo ang dumating
pag-iibiga'y iyong sasagipin

Ngunit sa pagdaan ng panahon
tila ikaw'y nagbago
Ang pagtingin mo sa aki'y naglaho
na parang nillimot ang kahapon

Puso ko'y nagtaka
anong nangyari't pag-ibig ay nawala?
Ang dati nating pagmamahalan
mauuwi lang ba sa pagkakaibigan?

Tinanong sa sarili kung anong dahilan
at nawala ang ating pagmamahalan
Ako ba'y may pagkakamali?
iniwan mo ako't siya ang pinili

Hanggang ngayo'y umaasa
ang pusong iyong sinugatan
na kahit minsan ay maalala
kahit bilang isa na lang kaibigan

Heto nga at bumalik ka nga sa aking piling
ngunit pag-ibig mo'y naging malamig
At ngayo'y hinihiling
buksan muli ang aking pag-ibig

Ngunit sa pagdaan ng panahon
di ko pa rin malimot ang kahapon
Ang ating mga suyuan
sa panahon nang ating kabataan

Kahit na ako'y mayroong iba
puso ko'y hinahanap ka
Naririnig ko ang iyonh tinig at himig
parang inaalala ang ating nakaraang pag-ibig

Kailanma'y di ka malimot, aking giliw
hanggang ngayo'y sa'yo pa rin nababaliw
ang pusong kahit iyong sinugatan
narito pa rin at umaasang di mo iiwan
kuhanin man ng liwanag
o lamumin ng kalawakan
pagsapit ng dilim
kahit nakapikit
mahiwaga ang tanawin
kita ang mga bituin
maging malamig man ang umaga
maging mainit man ang gabi
o kaya sila'y pagbaliktarin
ngiti ko'y di magninimdim
ako'y maghihintay pa rin
tatangayin, aabutin
Teodi Jan 2019
Gabing mahangin at malamig
Kasama ay mga huni ng kuliglig
Habang naka tingala sa langit
Ikaw ang nasa isip

Pano kung ikaw nga?
Pano kung hinde?
Pano kung masaktan?
Pano kung male?

Ang daming katanungan
Parang paslit sa ka kulitan
Pero ano ngaba ang patutunguhan
Kung hindi ko susubukan

Alam ko naman ang kalalabasan
Istoryang alam ko ang kahihinatnan
Istoryang naka ukit na bago ko pa
Isulat at pag isipan

Sadyang kay layo ng pagitan
Parang lupa at kalangitan
Ninanais na makamtan
Sadya nga bang suntok sa buwan.
**** tignan nlang kung pede na
meliza Jan 2020
m a h i l i g  a k o
sa mga bituin
sa malamig na hangin
sa matamis na awitin
kay sarap dinggin
       lalo kung para sa 'kin.

n g u n i t  m a s  h i l i g  k o
mga mata **** tila bituin
mga mapungay na tingin
tuwing nakatitig sa akin
(para 'kong tutumba sa hangin--)
       ikaw at ikaw pa rin.

t u l a d  n a  l a n g  n g  h i l i g  k o
sa mga bagay na hinihiling
mga bagay na 'di para sa 'kin ang alamin
bagay na nararapat lang sa dalangin
mga bagay na maaari lang hingin
       pero hindi kailanman angkinin.
trying to rekindle my passion for writing.
Miru Mcfritz Aug 2021
Sa t'wing pinagmamasdan ko
ang mapayapang pag-alon ng tubig sa asul na dagat,
naalala kita.

Sa t'wing dadampi sa'kin
ang malamig na simoy ng hangin,
naalala kita

Sa t'wing tatama sa aking mga balat
ang malinaw na tubig ng karagatan,
naaalala kita

Ang kapayapaang dala sa'kin ng mga iyon
ay nagpapaalala kung gaano kagaan
ang pakiramdam na iyong dala

Ngunit napagtanto kong,
hindi araw-araw ay kailangan kita
hindi palagi'y kailangan ko ang 'yong presensya

Hindi araw-araw kailangan kong ilublob
ang aking mga paa at hintaying lumapit ka
upang alisin ako sa pagkakalunod
sa kalungkutang nadarama

Hindi dapat ako umasang sasagipin mo ako
sa mga oras na nanghihina at 'di makatayo
dahil kailangan kong humakbang mag-isa—
at maging matatag kahit hindi ka na kasama

Masakit panigurado,
pero iyon ang hinihingi ng mundo
Ang isuko natin ang laban na ito
dahil hindi lahat ay dapat ipanalo

Palayain na muna natin
ang ating mga sarili sa ngayon
Dahil alam kong magtatagpo ulit
tayo — pagdating ng panahon.

— The End —