Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Paano maaalis ang sakit
na dinulot ng mahal mo?
Paano matitigil ang mga
luhang dumadaloy mula sa puso ko?
Paano makakalimot ng
masakit na nakaraan?
Paano mapapawi ang pait
na sa puso'y naiwan?

Paano mapipilit ang sugat
na humilam?
Paano kung ang kirot ay
laging nagpaparamdam?
Paano patibayin ang
loob na nanghihina?
Paano at saan kukunin
ang lakas na nawala?

Paano matututunang
mahalin kang muli?
Paano makukuhang
hagkang muli ang iyong mga labi?
Paano maituturing na
akin buong buo?
Paano kung sa kanya'y
inialay mo rin ang iyong puso?

Mga tanong na kay hirap sagutin.
Na panahon lang ang makakapagsabi
kung kaya ka pa ngang mahalin.

- July 2009
candykendys Mar 2019
naalala ko pa lahat,
lahat ng ating pinagsamahan,
pinagsamahan mula hirap at saya,
saya na hindi ko inakala,
inakala na magtatagal,
magtatagal ngunit sakit ang naging dulo.

ikaw, naalala mo pa ba lahat?
lahat ng mga alala,
alalang alam ko unti-unti mo ng nilimot,
nilimot kahit ako,
ako na sinakripisyo lahat pero ako pa rin ang mali.

saan nga ba ako nagkulang mahal?
mahal, namimiss ko na ang iyong mga yakap,
yakap **** kay higpit na ayaw akong bitawan,
ngunit dumating ang aking kinakatakutan,
kinakatakutang iwan ako at iyon ang iyong ginawa.
Jamjam Feb 2018
Ito nga pala ay para, o tungkol, tungkol sa
babaeng aking ninanais, nakita kita sa hindi inaasahang oras at pagkakataon.
Kung alam mo lang, ang pagtalon nang aking puso sa tuwing nag sasalubong ang ating mga diwa

Hindi ko lubos maisip na hahantong sa ganito. Lumalim ng lumalim ang inaakalang simpleng pagtingin ko para sayo.

Oo ikaw!

Ikaw, ikaw nga pala yung babaeng aking ninanais.
Ikaw, ikaw nga pala yung babaeng nag bibigay kabog sa aking dibdib.
Ikaw, ikaw yung babaeng pinapangarap kong makamit.
Ikaw, ikaw yung babaeng simple lang pero anlakas ng dating.

At ako, ako nga pala yung taong sumusulyap sayo ng palihim.
Ako, ako nga pala yung taong hindi magkanda ugaga sa tuwing ikaw ay paparating o dadaan sa aking harapan.
Ako, ako nga pala yung taong handang gawin ang lahat mapasaya ka lang.

Kung alam mo lang kung gaano kita hinahangad tuwing nakikita kita.
Pero bakit nga ba ganoon? Hindi ko magawang umamin? Siguro'y dahil sa pautal utal na pananalita ang dahilan o sadyang wala akong lakas ng loob na sabihin sayo ang aking nararamdaman.

Ako'y simpleng tao lang,
Hindi makisig gaya nang ninanais ng nakararami, pero pangako lahat gagawin ko mapasaya ka lang.
Mukang hindi ako yung tipo ng lalake na maaari **** gustuhin

Ako yung taong tahimik lang sa isang tabi
Ako yung tipo ng tao na hindi pang angas sa tropa, pero pangako, araw araw ipagmamayabang kita.

Subalit bakit ganito ang tadhana, ika'y nakakulong sa isang sitwasyon.
Sitwasyon na akin ding hinihiling, siguro nga ay hindi ko ginusto na magkagusto sayo kase alam kong masasaktan lang ako.

Sana ako na lang. Inisip ko na sana ako na lang sya na sayo'y nagpapaligaya
Sana ako na lang sya, na mahal mo ng sobra
Sana ako yung taong lagi **** kausap,
Sana ako yung nagbibigay ng ngiti sa tuwing malungkot ka.

Ikaw yung babaeng nagbibigay ngiti at kalungkutan sa akin. Dahil sa tuwing naiisip kita, pumapasok den sa isip ko na ikaw at ako ay malabong maging tayo.

Dapat bang tanggapin na lang ang katotohanang hindi na mababago? na hindi talaga pwede maging tayo?
Hanggang dito na lang ba talaga ako? na nangagarap na maging tayo?
Siguro ngay maihahalimtulad ka sa ulap sa langit
Kase abot tanaw ka nga, ngunit mahirap ka naman makamit.

Siguro nga'y masakit masampal ng babae no?, pero mas masakit parin siguro na masampal ng katotohanang hindi talaga pwede na maging tayo. Sakit diba?

Namaos ang puso ko kasisigaw sa pangalan mo.
Namaos ang puso ko kalilimos ng barya ng pag ibig mo.
Napagod ako kasisigaw. Pero walang magbabago, lilipas paren ang gabi na walang nangyayare.

Kase kahit na ano pang gawin ko, ikaw at ako ay malabong maging tayo.
Ano bang dapat kong gawin? Para magkaroon ng ikaw at ako na bubuo sa salitang tayo.

May mga bagay talaga sa mundo na kahit hindi mo man makuha, makita mo lang masaya ka na..
Daniela Amor Nov 2015
Ang aking nadarama ay lumalala
O, sinta, bakit ganito na lang bigla
Puso ko tuloy ay tila nagwawala
Bumibilis lahat 'pag lumalapit ka

Sabi ng iba ay hindi tayo bagay
Ngunit sabi mo tayo ay hanggang dulo
Malagot man ang hininga at mamatay
Ikaw lang ang pinaniniwalaan ko

Maghihintay, hindi ka paaasahin
Lahat ng pagsubok ay handang tahakin
Para sa iyo hindi ako susuko
Pinanghahawakan kong mahal mo ako
Euphoria Feb 2016
Paano naman ako,
Sa mga oras na naisip **** iwan ako?
Hindi mo ba napagtanto
Nasasaktan din naman ang puso ko
Dahil sa agwat at oras na tayo'y pinaglalayo.

Sinta, paano naman ako?
Hindi mo man lang ba naisip na ako'y nahihirapan din
Sa walang humpay na pagbulong na lamang sa hangin
Ng mga salitang gustong sambitin
Habang sa mga mata mo'y ako ang nakatingin.

Mahal, paano naman ako?
Sa mga oras na lumilipas na tayo'y magkalayo
Hinahanap ang yakap at halik na mula sayo
Ang mga oras na maaaring magkasama tayo
Ngunit sa panahon nalang pinaubaya ito.

Sabihin mo, paano naman ako?
Ako na alam **** sinira ng kahapon
Nabahiran ng kasinungalingan at poot, nababasag sa pagdaan ng taon
Paano naman ako mabubuo,
Kung kahit ikaw dinurog ako at hindi naging totoo?
Ang sugat ng kahapon ay patuloy na gagambala sa gunita.
Faith Lorelei Aug 2017
Pinaramdam mo sakin ang mga bagay na kahit kanin'y hindi ko nakuha
Nakakabigla, nakakabighani, nakakamangha
Mahal, ibang iba ka

Pinaramdam mo sakin ang mga bagay na kahit kanino'y hindi ko nakuha

Kaya mahal, sobrang iba ka.

Ibang iba sa kanila

Pinaramadam mo sakin ang mga bagay na kahit kanino'y hindi ko pa nakuha

Dahil kahit kailanma'y hindi nila ako binigyan ng mga pasa

Ikaw lang

Kaya mahal, ibang iba ka
*never love someone who keeps on hurting you physically*
Hahayaan kita
Hindi na ko magsasalita
Hindi na ko babalik sa mga araw na masaya pa
Hindi ko na sasabihin pa  
ang mga salitang sinasabi ko sayo
Nung tayo pa
Pero bago ka mawala ng tuluyan
Sana. Sana magkunwari ka man lang
magkunwari kang tayo
na parang mahal mo pa ako
na parang ikaw at ako lang ang tao mundo
Na parang atin parin ang bukas
yung takot tayong dumating ang bukas
Na parang wala sa diksyonaryo natin ang bukas.
Pero wala na nga palang bukas
Hindi na pala sa atin ang bukas
Dahil bukas, ang matitira ay ako
Kaya may isang hiling lang ako sayo
Na kung ito man ang huling gabi na magkasama tayo
Ituring mo akong higit.
Lalo sa puso mo
Bigyan mo ako ng huling sandali
Yung pwedeng kong baunin
Yung pwedeng sa utak ulit ulitin.
Ulit ulit ulit

Hahayaan kita
Hindi na ko magsasalita
Hindi na ko babalik sa mga araw na masaya pa
Hindi ko na sasabihin pa
ang mga salitang sinasabi ko sayo
Nung tayo pa
Nung mga araw na  mahal mo pa ako
na hawak mo pa ang kamay ko
Noong bago dumating ang ngayon
Ngayon
Wag ka nang magsalita
Halata na sa yong mga mata
Na itoy huling gabi na
At alam ko nakikita mo rin sa mga mata ko
Na sa akin ang gabing ito ay mahalaga
Kaya bigyan mo ako ng alaala
Dahil baka akoy hindi na muling magmahal pa.
elea Feb 2016
Tulad ng isang magandang bulaklak na nalanta sa hardin ng mahal kong lola
May bagay na hindi tumatagal gaya ng ating inaakala.
Isang paru-paro ang nakita kong  nakadapo sa nag hihikahos na puting rosas ang naka lagay sa kanyang paso.

Napaisip ako,
pano kapag ako naman ang nawala?

May mga tao bang magbibigay pansin?
May mga dati bang kaibigan na dadating?
May mga tao bang iiyak dahil sa aking pag lisan?
O ang mga mata ko ang luluha dahil sariling multo ko lang ang nakiramay.
#saPaglisan
-poembornwithfeet-
0617

Gusto kong punuin ng letra ang bawat pader ng kwarto
Yung tipong wala akong makikita na kahit maliit na espayo.
Gusto kong guhitan pati ang sahig at kisame
At dungisan ang salamin sa bintana
Hanggang sa wala na akong masambit pa.

Gusto kong kalimutan ang bawat mensahe na pilit **** pinapaalala
Sa bawat sandaling sabi mo'y hindi kukupas ang mga naipinta.
Ang makulay na pader ay pininturahan ko ng puti
Ngunit ngayon, ang bawat salita ay wala nang halaga.

At gaya ng pader na kulay puti,
Wala akong makitang dahilan para balikan ka.
Wala akong maaninag sa bintana na kahit katiting na pag-asa.
Ayoko nang bumalik pa
Kasi ilang beses na akong napuruhan.

Sa isang iglap, nakalimutan ko ang mga salitang "mahal kita."
Napuno ng masasakit na salita ang bawat pader
Na kahit sa aking pagtingala
Ay nananatili akong gising.
At sa pagpadyak ko ng mga paa ko,
Napuno ng bubog ang sahig na dating makintab.

Nagdurugo ang aking mga talampakan
At hindi ko maintindihan ba't ngayon lang ako nasaktan.
At kung bakit pa ako pilit na bumabalik
Sa alam ko namang madilim na silid-higaan.

Inisa-isa kong tupiin ang mga damit sa lapag
At pinuno ko ang aking maleta ng tanging mahahalaga lamang.
Gusto kong bumawi sa sarili ko
At ngayon, aalis na ako --
Hindi ka na mahalaga.
Eugene Dec 2015
Kinalimutan ko ang pag-ibig,
dahil mahirap kang mapa-ibig.
Kinalimutan ko ang pag-ibig,
dahil hindi ako ang iyong iniibig.

Kinalimutan kong umibig,
dahil sa mga matang mapang-usig.
Kinalimutan kong umibig,
dahil unti-unti akong nalulupig.

Kinalimutan ko ang magmahal,
dahil sa pag-aaral kong mahal.
Kinalimutan ko ang magmahal,
dahil ikaw at ako ay hindi tatagal.
#love, #sacrifice, #TagalogPoems, #ObraniJuan
Sydney Nov 2020
Kapag hawak niya ang mga kamay ko, ikaw ang iniisip ko

Kapag sinasabi niyang mahal niya ako, ikaw ang naaalala ko

Kapag tinitignan niya ako, mukha mo ang nakikita

Kapag tumatawa siya, tawa mo ang aking naririnig

Ginusto niya 'to, pero tanga ako

Kasi hinayaan ko siyang masaktan

Oo, napapasaya niya ako. Pero ikaw pa rin talaga! Pinapaasa ko siya kada araw na lumilipas

Sinungaling ako, sinungaling din siya. Sinungaling ako kasi sinasabihan ko siya ng mahal ko siya, kahit ang totoo ay ikaw pa rin

Sinungaling siya kasi kunwari ayos lang siya, kunwari hindi siya nasasaktan

Hindi ako karapat dapat sa kanya, pero hindi ko alam kung paano tapusin

Ayokong tapusin kasi mahal ko na 'ata siya
kate Nov 2020
umuulan nanaman pala.
paglipas ng takipsilim ang akin isipan ay patuloy na binabalot ng kadiliman. ilang oras nang naninimdim sa gabing lumalalim. kasabay ng pag buhos ng ulan ang pag agos ng mga luha na dulot ng kalungkutan, umaasa't naghihintay pa rin sa iyong muling pagdating. naiinip at  kung minsan pa'y napapailing, kailan kaya muling makakapiling? ilang nakaraan na ang lumipas subalit ang puso'y patuloy pa ring kumakaripas. naiwan sa 'king isipan ang mga bakas **** pilit kong tinatakasan. mga alaalang bumabalik sa mga yakap at halik mo'y patuloy akong nananabik.

umuulan nanaman pala.
kasingtulad mo ang isang paparating na ulan; darating, magpaparamdam at pagkatapos ay mawawala lang din pala. hindi ko maiwasang hindi maging malungkot sa sakit na iyong idinulot.  ang paglakas ng ulan ay siya ring pagkirot ng sugat na iyong iniwan. nakagapos pa rin ako sa iyong mga pangakong napako, gabi-gabi pa ring nararamdaman na para bang nakapaloob sa sako.

umuulan nanaman pala.
maalala ko na naman ang sugat na aking napala. luha ko'y patuloy na sumasabay sa pag agos ng ulan subalit lungkot ko'y hindi pa matangay. nararamdaman ko ang lamig ngunit mas nararamdaman ko ang muling pagyanig. mahal pa rin kita, sinta. ngunit gusto kong ika'y kalimutan na. subalit paano? sa tuwing umuulan ay ikaw ang aking naaalala. paano ba matatapos ang paghirap na nadarama? kapag kaya sa wakas, ang ulan ay tumila na? matagal na rin pala. siguro'y panahon na upang sarili ko naman ang aking unahin at palayain. para sa ikalalaya ng aking pusong iniwan, para sa ikagagaling ng pusong lubos na nasaktan.

sisimulan ko na— sisimulan ko nang makalimot.

pero teka lang muna—

umuulan nanaman pala.
'wag naman sana pero ayan na, papatak na naman pala.

huwag naman sana dahil—
dahil—
maaalala na naman kita.
Sara L Russell Nov 2015
Sara L Russell 11/11/2015, 01:45am*

I wanted to end writer's block.
So I got on my magic carpet and said "Take me to India."
It took off at fantastic speed.
Clouds flew past like frantic ghosts.
I thought I saw Lord Ganesh
smoking a hookah by the Taj Mahal.
The sparkling waters of the Ganges soon came into view.
I dismounted the magic carpet and waded out
in my long chiffon dress, into the cool water.
Candles shaped like lotus flowers drifted idly by.
Suddenly I caught my toes on a reed and was falling,
falling, falling...
the magic carpet flew away.
Woke up in ****** Carpet Right.
To be continued...
Nat Lipstadt Mar 2016
my Mumbai woman

~~~

to my Indian poets & friends
all be advised,

my piety, my muse,
has decamped me for weeks on end
to your
yon far and fair lands

the red dot beside her
electronic signature
a sign of her absence,
seemingly to have been
magically transferred
to her forehead

so perhaps my love poetry
will become absent, reticent,
quiescent

or perhaps

it will build brighter, effervescing
in my very own Taj Mahal,
an edifice built by great love past
and yet ever still present,
for I testify,
I have many times it,
seen imbued,
lovingly observed
between a certain
men and women here writ large,
who there permanent reside,
and in my heart as well

spend a minute many,
all my fingers and
toes employed
how many, so many,
Indian fellow travelers
on poetry lanes and yellow dust encrusted roads,
in cities unpronounceable
that this illiterate literary fool
has come to know and multi-arm entwine

to you,

I commend and command to you
her safety,
asking immodestly for
an imposition, an interference

pray to the local gods,
your heads of state and highest nature's,
that they be her
beside,
her unobserved
safe-keepers,
as she treks your country's
Northern pastures

let her skin glow from
your brighter rays,
eyes even wider~wiser opened
by the newness of your antiquity,
your glorious,
poetic place
in our world
of words
Danica Oct 2019
Isang halimbawa ng magandang asal
Mumunting dasal kanyang inuusal
Pambihirang talino,  dedikasyon at dangal
Siya nga ay isang **** na dapat Ikarangal

Salitang ABAKADA ano nga ba ang halaga?
Isang tanong sa sarili gaano siya kahalaga
Sa aking agam agam,  tunay siyang pamilya
Mula sa isip,  sa puso at sakanyang mga gawa

Hapo man sa maghapon, puyat sa magdamag
Laban sa tanghali upang isip ay malinangan
Kanyang ituturo talagang kaabang abang
Ito’y magagamit bilang pananggalang

Bilang anak at estudyante ako ay humahanga
Isa kang modelo, isang tunay na dakila
Ikaw ang dahilan kaya nasulat itong tula
Ito’y hindi maglalaho ng tulad ng mga bula

Sa iyong mga mata,  may kislap ng Pag-asa
Ikaw ang nagbibigay buhay sa aming mga balsa
Umalis man o mawala kasama ka sa gunita
Mabuhay ka!  Mabuhay ka! Mahal ka naming talaga
Tula para sa mga ****,  pagbibigay karangalan sa kanilang ambag sa ating lipunan, kung wala ang mga ito mararating ba ng bawat kabataan kung nasaan sila ngayon?  Tayo'y sumaludo sa ating mga ****.
Àŧùl Jan 2016
I was the Crown Prince,
Prince Khurram was my name,
Of Emperor Jahangir I was the son,
Shāhjahān was the royal title I took,
Shihāb al-Din Muḥammad Khurram
Was my formal name.
It was I who got the Taj Mahal built.

You criticize it as wastage,
As an old man's obsession,
An egotistical marble effigy,
A mark of wasted resources,
And a ******'s rare ambition,
You may detest it's purpose...

But I built it out of sheer love...

Love for power,
Love for wealth,
Love for health,
Love for ruling,
Love for display,
Love for strategy,
Love for history.

I want to be remembered.

Just as I want my poetry in marble,
Pure white poetry to withstand,
In the tests of time to prove me true.

Forever, you'll remember me.

And my crazy love for my Mumtaz.
My HP Poem #994
©Atul Kaushal
Jor Jan 2015
Ilang taon ko inipon ang lakas ng loob
Para sabihin sa’yo lahat ng nakakulob—
Sa puso kong patay na patay sa’yo.
At ang masakit dun parang wala lang sa’yo.

Masakit ang mga sugat na dulot mo,
Tila libong pana ang tumusok sa puso ko.
Wala ba talaga akong puwang sa buhay mo,
At ganun mo nalang itinaboy ang pag-ibig ko?

Ang hirap tanggapin na may mahal ka na,
At ang sakit isipin ako’y itsapwera na.
Isang tyansa lang ang hinihingi ko,
Bakit pati ‘yon ay ipinagkait mo?

Sabagay, bakit kasi ang kupad-kupad ko?
Kung noon pa sana ako nagsabi,
Eh ‘di sana ngayong gabi ikaw ang katabi.
Ang tanga ko rin naman kasi, sana noon pa ako nag-sabi.
Jay Victor Pablo Dec 2018
Tumutugtog sa iisang saliw
Buhay na gustong ipabatid
Imbis na magbigay ng saya at aliw
Kalungkutan at pighati ang siya nitong hatid
Mga tonong nagbibigay buhay
Sa kanta ng ating buhay
Na sabi nila, isang uri ng tagulaylay
Ngunit parang hindi ito tunay.
Sabi nila ang tono ng isang kanta ay iba-iba,
May mataas at mayroong mababa
Ngunit para bang ang kanta ko ay iba
Lagi na lamang nasa mababa
Nasa mababa nga ba talaga
O sadyang ang boses ko’y sintunado lang talaga
Baka naman kailangan ko lang talaga
Itono ang boses kong tunog lata
Para maramdaman ko ang tunay na ganda
Ng kantang iyong nilikha
Binuo mo kasama ng tuwa at ng luha
Para maramdaman ko ang iyong mga salitang:
“Anak, Mahal na Mahal kita”.
Kaya nais ko sanang iparating sa iyo, aking Sinta
Salamat sa Iyo, o aking Ama
Crissel Famorcan Oct 2017
"Ikaw at Ako -Walang Tayo"

Gusto kita, Gusto mo sya
Hahaha nakakatawa
Sa loob ng ilang taon, nagawa Kong mangarap ng gising
At wala akong ibang ginawa kundi Ang humiling
Pero kapag sinusuwerte ka nga naman ---
Teka swerte nga bang mababansagan?
Tng! Ano 'to lokohan?
Ni minsan di ko ginustong maging "Siya" Kasi ako 'to
Pero ikaw? Pinangarap mo?
Hindi ko kailanman hinangad na magustuhan mo dahil sa awa!
Oo! Sabihin na nating nagustuhan mo 'ko --
Pero iba naman ang iyong nakikita!
Hindi ko kailangan ng atensyon mo
Kung gagawin mo lang panakip butas Ang puso ko!
Kung magmamahal ka  din lang naman ,
Siguraduhin mo nang totohanan!
Tng
! Tao ako at may damdamin
Oo! Hindi ko magawang maamin
Na hanggang ngayon gusto kita!
At hanggang ngayon,ikaw lang at walang iba
Pero tng**! Matuto kang makaramdam!
Di porke't nakangiti, di na nasasaktan!
Pinipilit ko lang maging masaya sa t'wing kausap ka
Ngunit sa totoo lang? Bumibigay din ako.
Alam ko namang napaglaruan lang ako ng pagkakataon
Kaya sana naman, matuto kang makiramdam sa sitwasyon,
"Sana nga ikaw na lang"
Oo ! Sana nga ako nalang!
Masakit pakinggan.
Dahil patuloy nitong pinapaalala na kahit kailan,
Di mo ako magugustuhan.
Kase "Siya" at "Siya" pa din ang laman ng puso mo
"Siya" parin Ang nag-iisang tao sa buhay mo
"Siya" pa rin Ang tanging nagpapasaya sayo
At sa kanya pa din umiikot Ang mundo mo!
Nakakainggit "siya" pero kahit kailan,
Di ko nanaisin na magpalit kami ng katauhan.
Mahal ko Ang sarili ko! Ako kaya 'to!
At ito lang ang tanging mayroon ako
Dahil sa mundong ginagalawan natin pareho,
Mayroong ikaw, mayroong ako
Pero kailanman, walang mabubuong Tayo!
Arelove Sep 2017
Ang daming gagawin.
Di na alam ang uunahin.
May mga proyekto't takdang aralin,
At mga thesis na di alam kung kaya bang tapusin.
Nakakasawang mga papel
Pero di ko kayang bitawan.

Lugmok, at laglag ang balikat,
Nang bigla kang sumabay sakin sa paglakad,
Nagyayang samahan ka at mamaya na gawin ang lahat.
Pumayag pa rin ako kahit baka ang oras ay di sumapat.

Ginabi tayo at nagsisisi ako,
Di dahil sa takot na di matapos ang mga gagawin ko,
Kundi dahil sa mga dahilan mo
Kung bakit kinailangan kong sumama sa'yo.

Namiss kita, napansin mo ba?
Hindi, kasi ang nasa isip mo kanina puro siya,
Siya na mahal mo pero di ka nakikita.
Pano naman akong nakikita't mahal na mahal ka?
Hanggang balikat, panyo, at kaibigan na lang ba?
Nakakasawang mga papel
Pero di ko kayang bitawan.
JA Doetsch Feb 2012
We will walk through the Cherry blossoms
in Japan, hand in hand, meandering through
the falling petals.  Our winding path
will weave through the countryside  with
no goal in sight.  We will stop in front of a
particularly beautiful tree, whose branches
are just beginning to look naked.

I will look at you, brush a stray blossom
from your hair...and whisper

           Aishiteru
               .                                                                ­                   
                   .                                                                ­                
                     .   .                                                                ­            
                               .                                                                ­          
                                     .                                                                ­        
                              We trek the Arctic circle and witness
                              the absolute beauty of the Aurora Borealis.            
                              We're be bundled tightly in our parkas,
                              but we are still be able to feel eachother's
                             warmth.  We laugh as we throw snowballs.
                             We lie in the snow and make angels.                          
                             Well...they'll start out as angels, but in the              
                            end, they'll just look like snow that two people        
                            have just rolled around in.                                    
                         ­                                                                 ­      
                           We can't help it.  As we embrace,                             
                           ­                   I whisper
                                                     Negligevapse                                 
                   ­                                      .                                          
                     ­                                     .                           ­             
                                                          .     ­                                   
                                                         .                                          
                     ­                                   .                             ­             
                                                     .                                            
                   ­                              .                                                  
             ­                              .                                                        
       ­                                                                 ­                          
         We stroll the beaches of Hawaii, refreshing ocean               
         breezes cool us.  I picked you a flower,
         which you now wear in your hair.  Your cinnamon              
         brown skin offsets your beautiful white smile.                     
         We run through the breaking waves, our feet                        
         leaving ephemeral indentations that are as                           
         fleeting as our cares.  We fall over into                                    
         the surf and let the ocean wash over us.                                        
                     ­                                                                 ­            
              I kiss your nose and tell you                                               
              ­        Aloha wau ia oi                                                            
  ­                            .                                    ­                                
                                ­  .                     In China, we race eachother along   
                                     .              .   the Great Wall to see who can get 
                                        .          .    to the end first.  We both end up   
                                           .   .       dragging eachother across the         
                                                    ­ finish line...which happens to be      
                                                  a few hundred feet away.          
                                               Th­e locals shake their                
                                           ­  heads disaprovingly, as we stifle      
                                             a giggle.  I lean in and remind you  
                                                           ­                                       
                         ­                                                  Wo ai ni..                    
                                                             .  .                      .            
                         ­                                 .       .                     .          
                                                       .            .                   .          
                                                     .               .                 .            
                                                   .                  .   .   .   .  .            
                                                 .                                                
               ­                In Soviet Russia, girl kiss you               
                               and I gladly let her, for she                       
                               and I have had one too many shots                  
                               of *****.  Our faces are rosy and                       
                               we lean into each other as our feet                    
                               make hard noises on the cobblestone                
                               streets.  Saint Basil's Cathedral                         
                              ­ looms over us, as our lips dance                       
                               a familiar dance.                                          
                ­                                                                 ­                 
                                          Ya tebya liubliu                                  
                       ­                          .                                                
                                                 .                                                
            .  .  .  .                          .               ­                                   
         .             .                      .                                         ­           
       .                .                   .                                                      
      .                    .  .  .  .  .  .                                                 ­       
    .                                                           ­                                   
We gaze at the Taj Mahal, a building                                              
built for a man's true love. I would                                                  
build you a city.  we take in the                                                            
mighty majesty of Everest.  I tell                                                      
you I'd climb it for you.  You tell                                                           
me to stop being silly, and say
you'd get bored waiting for me.
I give you a back rub instead.                                            

  Hum Tumhe Pyar Karte hae 
      .
        .
         .                                      We travel the dutch  countryside
           .                                  ­  and kick off our wooden shoes to
              .     .                           watch the tulips blooming.
                       .                 .     I dedicate an entire field to you.
                          .         .         You blush.
                              .   .         we fall asleep in front of a windmill,
                                           watching the shapes of the clouds pass
                                              over us. I whisper in your ear
                                                             ­                                                         
       ­                                                                I­k hou van jou
                                                             ­             .                        
                                                                ­         .                          
                                     ­                                  .                            
                                   ­                                  .                              
                                 ­                                  .                                
                               ­                                  .                                  
                             ­            .  .  .  .  .  .  .  .                                           ­ 
    France has never been as beautiful as                                                 
    it is now that you're here.  We skirt                                                  
    the cities and explore the countryside,                                            
    Endl­ess fields and clear skies bring                                                   
    out our inner children, and spend the day
    romping and rolling until our clothes                                         
    are stained and our muscles ache.  I                                                    
    ­lay beside you, panting.  In between                                         
    breaths, I manage to impart                                                          
­                                                                 ­                                           
               Je t'aime                                                           ­                      
                   .                                                                ­                        
                    .                                           ­                                             
                   ­   .                                                             ­                         
                        .              ­                                                                 ­     
                          .  .  .    .    .       .          .                                                    
                                                                ­                                            
                    ­                   We explore Roman ruins and concoct      
                                       our own love story had we been born     
                                       in the Ancient city.  I would have        
                                       been a mighty General, who saved      
                                       you from a terrible dicator.  You            
                                       ­tell me to stop quoting Gladiator.       
                                       We share a kiss under the shadow           
                                       of the colosseum.  I brush your         
                                       hair from your face...                       
                                  ­                                                                 ­       
                                                         ­                  Ti Amo                              
                                                                ­               .                          
                                                                ­                                          
                      ­                                                        .        ­                    
                                            ­                                                              
  ­                                                                 ­        .                              
                                                                ­                                          
                      ­                                                                 ­                   
                                             ­                           .                                  
  ­                                                                 ­                                       
                         ­                                                                 ­                
                                                ­                    .                                      
     ­                                                                 ­                                    
                            ­           You smile and reply                                   
                        ­                                                                 ­                 
                                               ­             I love you, too
Feeling hopelessly romantic today.
Twelve Mar 2018
Sa huling araw ng taon
Na wala ka ng panahon
Para sa taong nagpasaya sayo noon

Ngayon ang araw na iyon
Para tayo’y maglaho
Sa mundong dating atin
Na ikaw at ako’y tayo
At ngayon ay bibitawan mo na
sa pamamagitan ng isang salita
na paalam na

pero mahal ko iyong dinggin
ang aking huling hiling
sa natitirang oras pa
na kasama kita
bigyan natin ng halakhak at ngiti
ang bawat sandali
bago wakasan ang istorya
at isulat na sa huling pahina
lahat ng masayang ala-ala

Mahal ko tapos na
Ang iyong pagdurusa
Isa, dalawa, Tatlo
Bibitaw na tayo
Sa mundong ito
Wala ka na.
Mahal kita
Paalam na.
m i m a y Sep 2017
Ano nga bang mas mahalaga
Ang pagkakaibigan natin o ang ibigin ka
Mga bata palang tayo ikaw na talaga
Sa isip at puso ko ika'y nag-iisa

Gusto mang aminin ngunit hindi kaya pa
Wala ring kasiguraduhan pag-ibig ko'y masusuklian ba
Ayoko rin namang masira pagkakaibigang nabuo na
Na noon pa may iniingatan ko na

Kaya't ginawa ko'y ireto ka sa iba
Baka sakaling malimutan ka
Natutuwa akong makita kang masaya, kahit nasa piling ka na ng iba.
Ngunit hindi maiwasang lumuhang magisa

Tama nga bang ibinigay kita sa iba
O dapat na bang ipaglaban ka
Dahil puso ko'y nahihirapan na
Nahihirapan ng makita kang masaya sa yakap ng iba

Kaya heto na aaminin ko na
Ang matagal ko ng dinarama
Kaibigan ko pasensya  kana
Mahal lang talaga kita.
Another TP, same subject
Sa tulang lalagyan ko ng sukat at tugma
Sa bagong kabanata ng buhay na ilalathala
Sa bagong librong babasahin at maaring isantabi ng iba
Hayaan sanang ang tulang ito ang mag kuwento
Kung paano ang ikaw at ako ay magkakaroon ng bago at unang pahina

Maaring tawanan at magduda
Dahil ang babaeng nag sulat nitong tula
Ay nasaktan na
Hayaang ihayag kahit bahagya
Na ang salitang minahal at mahal kita
Ay hindi salita ng isang bata
Ngunit ipinapahayag sayo ginoo ng isang dalaga

Sa bagong kuwento na sisimulan niya
Humiling sa tala na ito na ang huling pahina
Gusto na niyang tuldukan ang mga tauhan sa bawat kabanata
Dahil ikaw na ang pinili sa huling librong susulatin niya
Kaya ginoo, mahalin mo sana siya
Kahit isa siyang prinsesang sinubok ng panahon at tadhana

Sa Pag agos ng alon
Hayaan **** sumabay ka sa indayog
Dahil sa ginoong nag babasa ng tulang isinulat ko gamit ang buong puso
Mamahalin kita nasa bangka ka man o naka lubog sa tubig ng panahon
Isang metapora na ang ibigsabihin ay
“Nasa baba ka man o taas mamahalin ka at hindi iiwan kahit kalaban ko man ang malupit na tadhana at panahon”


-kabanata
Hindi mo ba alam na ako'y nasasaktan,

Sapagkat hindi ko makalimutan ang mga pinagdaanan,

Palimos naman ng pagtingin mo,

Bigyan mo ako kahit na kapiraso.

Ni minsa'y hindi mo tinanong kung ano ang lagay ko,
Pagkaing mga niluto mo ay hindi mo hinahain sa harap ko,

Lumaki akong may hinanakit sa buong mundo,

Kung tutuusin, itong lahat ay kasalanan mo.

Kung minahal mo lang sana ako at tinanggap,

Hindi ka na sana nahihirapang magpanggap,

Sa ibang tao kapag ika'y nakaharap,

Walang bakas ng kahit na anong pangyayaring masaklap.

Ang tanong ko palagi'y bakit binuhay mo pa ako?
Gayong palagi mo namang ipinadarama na hindi mo ako ginusto,

Kahit anong galing, kahit na anong pagbida ang gawin,

Pipikit ka upang hindi mo ako mapansin.

Hindi mauubos ang aking mga bakit,

Dahil sa kabila ng lahat ay mahal kita kahit na anong sakit,

Sa aki'y ipukol mo ang lahat ng iyong galit,

Sasaluhin ko ang hinaing sa mundo **** mapait.
Llanerarjay Oct 2018
Ako'y bibitaw na,
Puso'y napagod na sa pagkapit
Pahinga na muna sa lahat ng sakit
Kahit na marami paring dahilan para ipilit.

Wala na rin namang patutunguhan
Kahit sabihin kong mahal parin kita.
Wala na rin silbi ang lumaban,
Lumaban sa gyerang uuwi kang laging talunan.

Akala ko'y walang hanggan pero bakit heto ngayon sa dulo
Ikaw ay lumayo, pag-ibig ay biglang huminto.
Lahat ng tiwala'y napalitan ng hinala,
Lahat ng pangarap natin ay bigla nalang nawala.

Minsan kailangan mo ring gawin ang mga salitang "bitaw na".
Kasi lahat ng mabibigat, gumagaan kapag binibitawan.
Pero paano ka aayaw sa bagay na gusto mo pa?
Paano mo bibitawan ang kamay na gustong laging hawakan?

Paano ako bibitaw?,
Kung sa bawat minuto,
bawat oras, bawat araw ay laging ikaw.
Paano ako bibitaw?
Kung sa bawat sulyap ala-ala mo ang tinatanaw.
Paano ako bibitaw?,
kung mahal ko parin ay ikaw.
Hindi ko tanda kung bakit
Basta't alam kong masakit...
Masakit ang iwan ka ng taong mahal mo
Tulad na lamang ng  pang-iiwan ko sa'yo

Hindi ko alam kung ano ang rason
Basta't mga damdaming ito'y dapat nang ibaon
Na dapat na lamang limutin ang lahat
Ngunit yun pala'y, hindi ito sapat

Aaminin ko na ngayon na ako'y nagkamali
Na ang iyong pagtitiwala'y tuluyan kong binali
Bakit ko nga ba nagawa ang mga bagay na iyon?
Na pati pagmamahal mo'y basta nalang tinapon

Ako'y di karapat dapat sa isang tulad mo
Ngunit sa pagkakataong ito, sana'y dinggin mo ako
Limutin na natin ang mapait na nakaraan
Pagkat Diyos na rin mismo ang gumawa ng paraan...

Kundi dahil sa aksidente, di ako matatauhan
Sa pagmamahalan nating puro galit at tampuhan
Kaya burahin na natin at magsimula muli
Gawin ang tama't huwag nang mag-atubili

Pasensya na rin kung di kita lubusang tanda
Basta't sa kinabukasan, tayo'y maghanda
Paano nalang kaya ang buhay ko kung wala ka?
Laking pasasalamat ko nalang  sa'king amnesya
XD

© Cyrille Octaviano, 2015
Pj Aug 2017
Noong una hindi ko namalayan, hindi ko pinansin ang iyong presensya
Na mismong dahilan, para iyong kagandahay aking di masilayan
Di nag tagal ikaw ay sakin pinakilala, ngunit ipina-walang bahala dahil ikay  kasamahan lamang
Hanggang sa tinakdang tayoy lubos na mag kakilala
At binigyan ng pagkakataon bilang maging aking kaibigan
Nang nasundan ay aking nasaksihan, ang simpleng ngiti mo pala'y tuluyang nakakahawa
Ako ay sumasaya tuwing sa akiy nasisilayan, ang isang ngiti mo pala'y nag dudulot ng kaligayan
Sa araw araw na ikay aking kasama, ako ay nagbibiro upang aking masilayan
Ngiti **** kay ganda pati na iyong mga mata, hinahanap-hanap sa tuwing ikay aking nakakasalamuha
Di ko napapansin na akoy unti-unting nabubuo at sumasaya, sa mga oras na ikay aking napapatawa
Hanggang sa isang araw biglang napagtantong kulang ako, kung walang ikaw sa buhay ko
Nang pinagtagpong muli, biglang nagpahayag ng aking saloobin
Hindi man masyadong napaghandaan, hindi rin inaasahan ang kinalabasan
Napaka-saya lang, na nag simula ang lahat sa simpleng pag kakaibigan
Lumala at tumibay ang nararamdaman, dahil sa suporta at pang-aasar ng mga kaibigan
Ngunit noon din natin napag pasyahan na tayoy isang ganap na, na magkasintahan
Ipinagpapasalamat sa DYOS ang lahat ng kinahinatnan
Sa umpisa inisip na nag bibiro lamang, pero habang tumatagal napagtanto na ito ay hindi panandalian lang
Dumating ang panahon na parehas nabibigatan, pero sa huli pinili parin lumaban
Hanggang ngayon pinipili pa rin buwagin, ang lahat ng pader na puno ng hindi magandang isipin
Noon ko napagtanto, na ang mga hiniling sa panginoon ay binigay at pinagkatiwala na sa akin.
Pangako hindi mo na sasambitin sa iyong sarili na ikay nakahandusay muli,
sapagkat ako mismo at ang aking mga kamay ay mag sisilbing nakaalalay sayo hanggang huli
Mahal ko (loves ko) gusto kitang batiin ng maligayan kaarawan, palaging **** tatadaan na akoy laging nasa iyong likuran
Makakaasa ka na hindi ka na muling maiiwan, at mula ngayon ang tangi **** mararamdaman ay ang mamahalin ka ng walang kasawaan.
GIFT FOR MY GIRL
Clara Mar 2022
Simula sa araw na ito,
Hindi na kayo pwedeng tumawa, magalit at malungkot,
Hindi na kayo pwedeng makadama ng kahit ano mang emosyon,
Emosyong nagpapakita ng kahirapan, kahinaan, pagkatanda at pagkapagod,
Huwag kang magsasayang ng hininga sa mga letrang alam **** wala namang makakarinig,

At kapag nilabag mo ang isa sa aking mga utos,
Tumayo ka sa sulok,
Ipikit mo ang iyong mga mata,
At harapin mo ang dilim na sa iyo’y lumalamon,
Patungo sa apoy ng impyerno,

At kapag naramdaman mo ang init ng apoy na sayo’y sumusunog,
Pinapayagan na kitang sumigaw,
Sumigaw sa taas ng iyong mga baga,
Palabas ng apoy na nagbabaga,
Patungo sa mga tenga ng mga taong sabi mo’y iyong mga kaibigan at kakilala,

Ngunit huwag kang aasa na ika’y aming sasagipin,
Hindi ka namin aangatin,
At mas lalong hindi ka namin ililibing,
Sa mga lupaing,
Pati ang mga damo ay ayaw kang tanggapin,

At kung ayaw **** maging tulad ng taong iyan,
Bumuo ka ng bahay,
Gamit ang mga bagay na iyong natutunan,
Bumuo ng bahay,
Gamit ang mga bagay na naiwan ng mga mananampalataya,

Ang mga mananampalataya na nagpasabog ng mga bomba,
Upang ingud-ngod sa aming mga mukha,
Na kami’y mga anak ng mga makasalanan,
Pinanood naming maging abo ang aming mga ari- arian,
Sa isang pitik ng kasinungalingan,

Pinanood namin ang mga pinto, mga libro, mga litrato na masunog at madurog,
Nadurog sa sunog ang lahat ng aking minamahal, pinapangarap at hinahanap,
Inalis nila sa aming mga mukha ang kasiyahang panandalian lamang nadama,
Tinanggal nila sa aking katawan ang pangalang minsan na sa akin ay kumilala,

"Ako ay taong makasalanan,
sige,
eto na lang,
totoo naman,
kaya sapat na,"

At kung ayaw **** maging tulad ng taong iyan,
Magtrabaho ka nang mabuti,
At kapag naramdaman mo ang dugo na tumutulo mula sa iyong ulo hanggang paa,
Ipunin mo ito sa isang timba,
At ibuhos mo doon sa nayong nagbabaga

At kapag wala ka nang malanghap kundi ang usok at ang masangsang na amoy,
Hanapin mo ito sapagkat ito raw ang amoy ng mga patay na pangarap at sigaw ng mga bata,
Na sabi nila, ikaw raw ang may sala,

Ikaw ang may sala,
taong makasalanan,

Taong makasalanan,

“Mahal Kita,
Tutulungan Kita,
Pangako,
Patawad,

Paalam,”

---

Dagdag na utos sa paaralan:

Huwag kang maniniwala sa mga salitang inuulit- ulit pa,
Sa mga salita ng sumasamba sa kasinungalingan,
Dahil sa oras na mabuhay ang mga patay,
Hindi ikaw ang una nilang papapasukin sa pinto...

---

Ang pagpapalit ng administrasyon ng paaralan:

Iguhit ninyo sa inyong mga palad ang inyong mga hangad at pangarap,
Gamitin ang dugo na lalabas sa tenga at mga mata,
Gamiting pang pinta ang kada hibla ng iyong patay na buhok,
At kapag ubos na ang likido mo sa iyong buong katawan,

Ngumiti,
Tumingala,
Buksan ang pinto,
Kasabay ang pag sabi ng mga katagang:
“Ang makabagong paaralan ng mga nawawala’t hinahanap”
The poem was written when I was in ninth grade as a school requirement. I used to study in a Catholic School and I didn't like the way we were censored and choked to perfection. The head of the school got replaced as I was writing the poem. They packaged every change as remodeling for the better.. it wasn't.
Faye Feb 2020
Sa mundong maraming tukso
Handa na ba ang puso mo para dito?
Mga kalokohan na nauwi sa tuksuhan
Tuksuhan na nagkagusto sayo ng tuluyan.

Pinipigilan ang damdamin
Na tila ba lumalalim
Inuukit sa langit
Mukha **** mapang akit.

Haplos at yakap na naramdaman
Sa isip ay hindi makalimutan
Pag-iwas sa iyo ako'y nahihirapan
Mahal, kaya ba natin ito kalimutan?

Matang mapungay sa akin nakatitig
Mapulang labi mo'y nakakatuksong humalik
Buhok na kasing bango ng mga rosas
Boses **** parang anghel ang katumbas.

Mga braso mo kaysarap hagkan
Kamay mo na kaysarap hawakan
Mahigpit na yakap na sayo lang naramdaman
Nararamdaman na sana wala ng katapusan.

Pero tama na, mahal. Tama na 'to. Tigil na tayo
Burahin ang mga alaala na nabuo pareho
Kalimutan ang nararamdan at pangako
Sa mundong mapanghusga at puno ng tukso.
corporal Dec 2019
Nakakatawa isipin na sinubukan natin mangahas sa maiksing oras,
tumaya sa natatanaw na dulo,
at maniwala sa pangitain ng bukas.
Pero, Mahal, hahayaan ko na ang mundo
at pagbibigyan itong manalo.

Bulsa ang sagot sa mga tanong na walang katiyakan kung saan aabot.
Kabilang ang mga gusot na sa panaginip na lang maitutuwid.
Sa panaginip, sa tabi mo gigising.
Sa paggising, ibubulong na lang ang hiling.

Dahil kahit ulit-ulit natin ang lahat,
baliktarin man ang aking unan,
sagutin man ang mga natitirang palaisipan,
at kahit manatili man saglit,
hindi magdadalawang-isip na dayain tayo ng langit.

Ngunit, kung sakaling malinlang ko ang taas
magsisimula muli ta'yo sa bagong espasyo na
ta'yong dalawa lamang ang huhulma ng bukas.
Kung saan walang pwersang hihila.
Kung saan, Mahal, katabi ka paggising tuwing umaga.
Ibabaon na lang ang mga natitirang labis
Ja Oct 2017
Hindi ko alam kung anong pwedeng mangyari sa hinaharap
Maaaring wala ka
Maaaring iba na ang kasama mo
Masaya ako ngunit hindi sa’yo
Mahimbing ang iyong tulog sa kanyang piling
Nakakatakot
Nakakakaba
Pakiramdam ko’y ‘di ko kaya
Ayaw kong isipin na magkakaroon ng iba
Gusto ko tayo lamang dalawa
Mahal, maari bang dito nalang muna tayo?
Huwag na tayong lumayo pa
Hindi ko ata makakaya
‘Pag ika’y naging masaya kapiling siya
Mga ngiti na noo’y ako ang dahilan
Ngayo’y iba na ang pinangagalingan
Mga luha **** noo’y ako ang nagaalis
Sa tuwing pakiramdam mo’y ikaw ay mag-isa
Sasamahan kita
Pero baka sa paglipas ng araw, buwan o taon
Siya ng yayakap sa’yo kapag ika’y nalulungkot
Ang yayapos sa’yo kapag lumalim na ang gabi
Ang babaeng babaliktadin ang iyong kalungkutan
At gagawin itong ngiti
Hindi ko ata kaya
Mahal, hawakan mo naman ako
Yakapin mo ako ngayon
Maging masaya tayo sa kung anong meron
Dahil mahal baka bukas iba na ang takbo ng panahon
Georgette Baya Sep 2015
Offline nanaman siya. Pwede naman kasing magsabi sya ng wait, para alam kong di ako umaasa.
Madalas kasi lagi syang bigla biglang offline, ayoko namang tanong ng tanong tapos chat ng chat sakanya kasi minsan parang feel ko nauurat na siya. Feel ko lang kasi kahit ako nauurat nadin eh, paulit ulit nalang. Pero okay lang, kailangan ko nang masanay. Sanayan lang naman to.

But he's worth it, I swear he is.

If i would compare him, to a thing..
Probably it would be a Gum.
Sa una lang sweet, sa huli nawawalan na ng lasa. Bow!

Pero mahal ko padin sya kahit ganun sya.

As a girl, marami kaming gusto sa isang lalaki.
Lalo na ang mga Sweet Conversations, that always makes our days.
At ang pinakabest part? Yung mga Long Goodnight and Goodmorning messages, yung tipong gigising kaming mga babae sa isang sweet and blissful morning messages.

Yung tipong,
"Hi alien! Good morning, sorry kung natulugan kita kagabi,
antagal mo kasi magreply eh kala ko tulog kana. Sorry kung nag antay ka man, babawi ako. I love you"

Charot lang kahit wala ng, I love you.
As long as it touches our hearts.

Kumain ka na ng tanghalian oy, wag ka magpapalipas.
khristine crimen Oct 2017
Anim na letrang salita
magwawakas ang lahat
Ayoko nang paalam
Ayoko nang luha
ngunit ika’y malaya na
sa mga rehas na iginawad
ko sayo

bukas makalawa maaring
limot mo na ang lahat
patawarin mo ako sa
hindi pag suko
umaasa na sana’y may
iaabante pa ang lahat

oo nga pala, walang tayo
kasi hindi naman naging tayo
damang dama ko parin
ang mga init ng iyong halik
na iginawad sakin

ang mga yakap ****
yumayapos saken kaluluwa
ang bawat ngiti **** matatamis
ang lahat ng yan ay
akin’ mamimiss

akala ko ako lang
ang nag iisa para sayo
ngunit hindi ko inaasahan
ako’y pangalwa lang sayo

Mahal kita
dalawang salita pero
mas pinili mo ang
anim na letrang
tatapos sa lahat

Gusto kong makalimot
ngunit ayokong ibaon
ang mga alaalang
napagsaluhan naten
Alaalang mas pinili kong itago

Matatapos na ang lahat
matatapos narin ang tulang
isinulat ko para sayo
Ang tanging hiling ko lang

Maging masaya ka
Isa
Dalawa
Tatlo
Salamat,
Paalam.
Elly Apr 2020
Ikaw yung mangga at ako ang bagoong
pero asin ang gusto mo
Ikaw yung papel at ako ang ballpen
pero lapis ang hanap mo
Ikaw yung medyas at ako ang sapatos
pero tsinelas ang kailangan mo

Ikaw yung mahal ko at ako ang nandito
pero siya ang mahal mo

Ngayon at okay na ako..

Ako na yung bagoong na kayang ipares sa iba na gugustuhin ako

Ako na yung ballpen na pang permanate na hindi na muling ipagpapalit pa

Ako na yung sapatos na mamahalin at kakailangan ng iba

Ako na yung tapos na sa'yo at kaya nang mahalin ang sarili nang higit pa
Sa isang app ng social media
Pinagtagpo ang mundo nating dalawa
Marahil nga ay tadhana
Dahil sa dinami rami ng pwedeng makilala
Ay ikaw pa,
Ikaw pa ang dumating at tumugon sa hiniling ko sa mga tala
Hindi ko inakala dahil para bang walang pag asa
Na mabuhay ang isang relasyon na tanging fb lng ang nagkokonekta
Hindi ko inakala
Pero ngayon alam kona
Alam kona na mahal kita
Alam kona na ikaw ang gusto kong makasama
Alam kona na ikaw ang gusto kong ka kwentuhan gabi gabi at kainuman ng kape sa umaga
Alam kona na di man kita mahagkan
Ikaw parin ang aking hinahangaan
Alam kona na di man kita masisisalayan
Darating pa din ang tamang panahon na tayoy magkikita sa itinakdang tagpuan
Kaya Mahal, Tiwala lang.
Para sa mga nagmamahalan
na hindi distansya ang basihan
beth fwoah dream Mar 2020
russia
the mother of the love was cindy. she lives as wari and has no longer power. her beauty is renowned and she should rule.

argentina was the land of dd but mexico was goal and it was dana's land. dana is alive but needs to take control.

germany was grand and elsa was their king. elizabeth will rule. william was leam and harry was star. charles was ruu.

venice

the leader of the wall must take the city down dunstable will rule but row must take command (paul p) just lift the iron up and drink the holy well. paul (row my) must lead the way and let the city fall like jerico to row.

sibelius was chief his love could control hell. his land was mexico. he will return in 100 years. for now his son razor must reign. razor reigns already he was always strong with his power.

anthony (anthony p) is still rome. druididous stole from anthony. italy will love his power. his father still lives. he was known as tora. he will always save his people every time. (anthony and cleopatra).

simon (simon d) was the bell of the dance. his land was the guard of the law, his saviour was the christ.

palastine was oscar's (livin christ) land. he loved the people first and then the chosen leader. china stole his heart but his mother's magic eye was always the greener for the dome of the bar which was his mother's land.

syria was kim's the turks obeyed her law and her partner simon rice was the lord of undeceived. (kim's favourite sword - immaculate) kim would only ever give land to someone who beat her in a sword fight.

pakistan was morrow. morrow still lives. i will give him pakistan tomorrow.

laura (y) was time of space. her land was always persia. she always controlled the south and gail (r) did not deceive.

gail was the haunted skull. her wind would launch the sail. her seas were ever brave and her love was always true. persia (north)
was her heart. never steal her heart.

spain was not my son he was never in my life but portugal was spain and gavin (p) was their king.

the catharsis will run and run. i will never be deceived the gate is always closed for love is in our hearts.

england

gina (p) was our queen her lands would always flow. china stole her heart but england was her throne. ( i would like gina to come back to china to bend for the corn) gina's mother was druella in the ancient times.

david (b) was the king, he was the lionheart. he was our favourite king and no man could deceive.

scotland

gavin (p) was the james and diamond was his jewel. diamond is his wife and he must now command for nothing could corrupt.

stuart scotten was a scotish noble.

michael never ruled but no man thought he should his love was always wine and wine should not be loved. (as usual we will give him the principality of lowe as a gift so he does not destroy everyone).

serbia was the good, the love that jesus saw. give my son his thone. the love will be believed. in ancient histories serbia was known as dela. (see note lower serbia is now held by lassa and tal as guardians of the land below mount denar.) serbia and palastine must live in peace now the jew is gone who wanted to hurt palastine so much her people were forced south.

ok important note. we believe serbia was originally dunne but he always wanted land so he was not allowed back to earth. his lands were south of mount denar. oscar/ the christ/ the livin held after dunne left the earth but it was eventually agreed serbia below mount denar would be loved by tal and lassa as guardians of the land.

iatilahhomanne is the blue sky is yugoslavia. his wife is doran. she was his love. his old name was swee. yugoslavia is west of tee and north of do or die generally it is where teem is now. (old dree) their language was hebrew their god was jesus. the jews wanted christ to be their god not their christ. it is easy to find yugoslavia of the old world it is next to dree (ethiopia) and west of door. we believe they were also palastinian descent in the old world.  

pakistan was blue, she gave it to her heart and lassa always rules. lassa is alive give him his power back. no man then will grieve for joshua is back.

australia is madam it must return her power she knows the paths of peace and lives as mary rose.

newzealand is (d) (not good) madam must take control or ruby (a place) will aspire.

america is (d) she seethes to take the land. her hatred scalds and scalds it was berire's land. berire was the chief his land was mule and strike the karaoke's scream i will protect his thone.

orinoco should control his mind is always lead he knows no dark of heart and all his love is treve.

treve is always beth but she was ian's soul. please leave me ian's heart and yours should be atol.

atol would not be right. orinoco always marries beth (yet again). gail will not marry jet.

jason (rye) was no fool his lands were israel's heart. he loved the soul of rule but simon (d) could command.

kirby was the goo, india his throne. he was the amicable man his love was always christ the taj mahal he built and that was his home.

ian

i only want to love one girl, her name is beth. her love is like a bird that listens to the sky and then listens to all my love for her.

denmark

denmark was lasa at the dawn of time demeter is the rule and she's the queen of time. demeter now is young she is the queen of time her land is do or die and masa must command.

esotonia

was the house built by the sea it was eric's house and he was the son of the man he was the love of the life and he lives these days as stan.

france was warren hall but i must now be true. please give my catherine (m) land for aragon must rule. she was also in the ancient history joan of arc.

venice
paul (p) row my (principality palace in tlau.) dunstable took paul's money.

laura y (south china) it was the bys that took laura's money.

mowh has saved the word in china but as usual she tried to take power and had to be destroyed..

in venice beth was cocyo (the giver of bliss)  ( row cocco)

stav in south china is oscar's principality. stav is where oscar (the livin) is always happy. tao (ian and my son) loves to live in lowe.

the emperor of berling (north west south china) should have been. martin j. his brother originally drim dra dro was originally the prince of lowe but when i gave martin his territory in berling nick j became the prince of toi with the principality of toi. this was true in ancient times. martin was known as jo.  

orinoco was the emperor of china. the world was the waiting because the love would always be good.  

skybird drew was ray son. drew were the rightful thone of japan. the drew meant the solace of the earth.

gina in venice was tray.

ian's mother was fred.

eusebius was the poet of the heart.

eri (y) sometimes marries the man of the water.

michael is the guardian of the keep. i will always love my true.

helen (v) was the lover of the vine. she was chinese but had no throne.

claire was jezibel.

david was dow and fun

dunstable was char the feather of the water. he stole row fun.

in venice
eri was elea
laura was dezibel
gavin was cla

i have accepted as a gift a principality province in tithale.

kim of indonisia was the man the people loved. kim of the creator. we used to call kim the good man of our lives and the gentle spirit. everything of his goodness is returned.

our love was the strength of the world.

solace was drew. drew was the noblest family of all.

laura (y) was the mwang the rulers of the town and they were always princes.

in 1288 beth said goodness is more powerful than evil.

watling, turner and maccarthy were forced.

i am the family of fwoah.

lauren fwoah meant lauren the beautiful.

it was the evil family foo who made everybody born (or moved) to england. i demand all their money returned.

trump was the man of the star. he wanted the world to be quiet but loved. his name was choo. his current wife is belle and she was always his queen. his throne is peru.

boris was the baron of the star. your wife is livia and your land was mexico and your name was boro. your son was stevio the prayer of the mind and bringer of peace.

blair was catcho, the man who spent the fun. his original land was japan and he was noble but not the throne. the throne is now skybird drew.

it was the swinster family who hurt diana.

the current emperor of china is loco. he will give the territories to beth. his wife was the queen of the north.

*** (orinoco) was the conqueror of time. his destiny was power. he always loved beth and his province was the south.

japan is dalta at the moment it should have been drew. he stole for power as the armies wouldn't work. he wanted peru but i will not give peru for his destiny is fire!

peru should be malta but malta should be fire the love was the love of the love was always peru and peru should be ruled by scotland.

india was palm of par he was death of silence he was a resiliant man and today he lives as par.

atlantis was my sky i'll always love her heart. her chimney burnt to flame when carthage stole my love. phonecia was the blue and blue as of the wave (m) does wish but it is oscar's soul.

ian wynn was wales his love was orinoco. his daughter still lives as simone.

anthony (rome) was cabra in italy and dree in china which meant love me love. he was also lieu which meant the loved. (anthony and cleopatra)

lean built pisa tower. he was best at food.

row meant delight the sky.

the agha khan was dal which meant the love. he believes his true throne tunisia. i believe this is correct. also iran and iraq.

tin is throne of india.

del was the true throne of sweden. he is in charge.

norway was lion's land. it belongs to strong. who lives as guy.

the shah of iran was simon rice's father. he was the true throne. he was known as tal, which meant the good leader. iraq was also his which was the flower of land, denmark was also tal's land because yassa pretended lassa, this meant the throne was wrong but tal is lawful throne and lassa agrees.

godolphin was the arabian throne.

gina's money was taken by tong and fau who was the imposter winner of gold. they are both dead.

beth's love was the strength of the world.

drua took beth's seal in the china parliament. he stole my money. i was the word of china. i will return and take my rightful seat. my friend the shah of iran has already bought me the principality of siam and principality stav for my livin/oscar/christ ( oscar was born 25/12/97 this is the truth) as a wedding present. my mother gail has bought blue principality province. lowe i have agreed purchase when fun returned for my tao and my michaels.

gina was croan in china.

laura (y) married fleep.

dree took beth's money by pretending royal blood.

dominic (b) was poland of the ancient worlds his charm was nina and she was the curl. nina was so beautiful no man could ever resist, deceit could not destroy them there would always be a whirl!
astrid Feb 2018
ang huling pagkikita ay hindi mo man lang napansin.
minsan kang nasilayan sa ilalim ng mga bituin.
ilang buwan naghangad na ika'y makapiling;
kailan ka kaya mapapasaakin?

ang nais ko lang naman ay magkakilanlan -
magkita, magka-usap, maging magkaibigan.
limutin mo na ang iyong nakaraan,
gawing ako ang iyong kanlungan.

sa bawat gabi na ika'y pinapakinggan,
pagsidhi ng damdamin ay 'di maungusan;
sakit at pagod ay maiibsan
kung hanggang sa pagtulog ay ikaw ang pinagmamasdan.

pagmamasdan ang mga matang hapo,
ang mga gitarang sira ang capo,
ang amoy ng kape mula sa hininga mo,
pati ang paghilik **** nasa tono.

ang iyong damit na babad sa pawis,
at ang iyong sapatos na kumikinang sa kinis;
kung sa umaga'y bubungad ang ngiti **** kay tamis
ay hindi ko kailanman gugustuhing umalis.

at sa lahat-lahat ng kaya kong ilista,
habang ang lapis sa papel ay nabubura na;
sisimulan ko sa pangalan **** may pitong letra
hanggang sa kung paano ka tumatawa.

isusunod ko ang mga singsing sa iyong daliri,
habang ang buhok mo'y hindi na mahawi.
sa bawat galaw **** aking tinatangi,
at ang ala-ala mo'y patuloy na mananatili

pagkarupok ng puso ay lalong sumisidhi.
kapag ika'y nakikita, kulang nalang ay tumili,
maraming nagtataka kung bakit ikaw ang napili,
ngunit mahal, alam kong hindi ako nagkamali.

ang pagmamahal kong lubus-lubusan,
tila apoy na sinilaban;
sa'yo inialay ang bawat laban,
ngunit umuuwi akong laging luhaan.

kung gaano ko man gawing mahaba ang tulang ito,
mayroong ibang nagsusulat para sa'yo.
kahit ipilit ko pang gandahan ito -
hindi ko matutumbasan ang gawa ng nanalo.

at kahit magbilang pa ako ng bawat patak ng ulan,
na maaari namang bilangin nalang kung ilang beses akong luhaan;
dahil sa katotohanang hindi ako ang lulan
ng puso **** kay sarap sanang gawing tahanan.

oo, alam ko. hindi ako nagkamali.
dahil patuloy akong magmamahal kahit sa iba pa ako maitali;
patuloy kitang sisintahin sa bawat gabi
na ika'y natatanaw mula sa aking mga hikbi.

aking sinta, ikaw ang aking mundo,
mabura man ng hangin itong monologo,
mabaliktad man ito ay hindi magbabago,
at kung mangyari'y sana'y ako na ang iyo.

— The End —