Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Ito ay isang maligayang araw
Dahil ito'y ang iyong kaarawan,
Wag mo kalimutan ang iyong ilaw
ikaw ang aming gabay sa daanan,

HInding hindi ko makakalimutan
Ang araw na tayo'y may kaligayahan,
Memorya na ito'y aking ingatan
'Di mahalintulad ang kasiyahan

Dahil sayo ako'y may natutunan
Na wag **** tigilan ang kasiyahan,
Ito din ang iyong pagsisisihan
Parang araw na puno ng kariktan,

Itong araw na ikaw ay masaya
kahit isang lungkot, walang makita,
Dapat ang iyong araw ay di masira
Nakakasira sa iyong kay ganda,

Walang sinuman ay isang perpekto
Sa aking paningin ika'y kompleto,
Hindi mo kailangang magpabago
Dahil masaya na ako sa iyo,

Masaya kami kapag kasama ka
Na kalokohan **** nakakatuwa,
Mga tuwaan na nakakahawa
Na kinalalabasan ay himala,

Ikaw pa din ang bituin sa dilim
Nagbibigay sa taong may kulimlim,
Ang mga tawanan na walang tigil
Mga saya na madaling mapansin,

Itong panahon ay muling aahon
Walang rason para ika'y matakot,
Walang panahon para tumalikod
Dahil hindi ito ang iyong desisyon,

Sana natuwa ka sa 'king regalo
BInigay ko dito ang aking buo,
Hindi kayang ikumpara sa ginto
Dahil hindi ito isang trabaho,

Ito'y ginawa ko sa aking gusto
Na sana walang mangyaring magulo,
Itong tula ay para lang sa iyo
'Di ko magawa para sa iba 'to.

Dapat lahat ay palaging masaya
Para walang madulot na problema,
Ang panahon ay lalong gumaganda
Kapag lahat may magandang balita,

Ikaw ang may dulot ng kasiyahan
Na punong puno ng kaligayahan,
Hindi dapat itong pinagdudahan
Parang araw tayo'y nagkakitaan,

Walang saya kapag may kakulangan
Dahil lahat ay walang kahulugan,
Katulad ng masayang kaarawan
Walang silbe kapag ika'y nawalan.
Mark Ipil Sep 2015
Paulit-ulit na nagtatanong,
Palaging may binubulong,
Hanggang kailan ikukulong,
Huling sigaw ay tulong.

Puso’t isip ko’y nasasaktan,
Kailan kaya kita makakakamtan,
Kailan kaya ang tamang panahon,
Kung saan ang pagibig nati’y aahon.

Hanggang sa huli ay ikaw,
Sa mga sandaling ninakaw,
Sa piling mo aking giliw,
Oras nati’y walang maliw.
P.S. My very first tagalog poetry in hellopoetry, Sigaw ng Pagibig: Tulong!
JAMIL HUSSAIN Oct 2016
Jis Ki Janib Woh Nazar Apni Uttha Lete Hain
Uss Ki Soyee Hui Taqdeer Jaga Dete Hain

Towards whom they raise their glance
His resting destiny they awaken in a trance


Teri Duzdeeda Nigahon Ko Dua Dete Hain
Jitne Chubte Hain Yeh Teer Utna Maza Dete Hain

For your peeking gazes, I pray
The more these arrows wound, the more delighted I lay


Jab Se Dekha Hai Unhein Apna Mujhe Hosh Nahin
Jane Kya Cheez Woh Nazroon Se Pila Dete Hain

Ever since them I saw, senseless I have become
What they pour from their glances, a mystery it has become


Takht Kya Cheez Hai Aur Laal-o-Jawahir Kya Hai
Ishq Wale To Khudai Bhi Loota Dete Hain

What is a throne and what are lustrous jewels?
Lovers surrender divinity against the rules


Aik Din Aisa Bhi Ata Hai Mohabbat Mein Zaroor
Khud Ko Ghabra Ke Naqab Apna Uttah Lete Hain

There is one such moment in love, indeed!
With nervousness, they raise their veil


Apni Barbadi Pe Khush Hoon Yeh Suna Hai Jabse
Woh Jisse Apna Samajhte Hain Mitta Dete Hain

Happy with my own ruin I am, ever since I have learned
Who they consider their own, obliterated have turned


Apne Daman Ko Zara Aap Bacha Kar Rakhna
Sakhat Aahon Se Bhi Hum Aag Laga Dete Hain

Your own hem a little, you save and claim
With deep sighs, we set the fire aflame


Jis Ki Janib Woh Nazar Apni Uttha Lete Hain
Uss Ki Soyee Hui Taqdeer Jaga Dete Hain*

Towards whom they raise their glance
His resting destiny they awaken in a trance


— Translated by Jamil Hussain, Sung by Nusrat Fateh Ali Khan
Robert Biene Mar 2018
Sinulat ko ito para sa babaeng inspirasyon ko
Sinulat ko to para sa babaeng gusto ko
Sinulat ko to kahit di mo gusto
Sinulat ko to sa damdaming nanawagan para sayo
Sinulat ko to kahit kupas na ang gamit na mga litanya
Sinulat ko ito sana'y dinggin at pakinggan
Sinulat ko to para sa babaeng mahal at mamahalin ko
Sinulat ko to para sayo, aking sinta.

Babaeng sinta nakita ko sa'yong matang nakasandal sa pighati hatid ay lumbay at kalungkutan
Damdamin mo'y gusot nilukot pinaikot-ikot, kirot ang naidulot
Di ka ba napapagod
Sa iyong matang luhang di mapigilan pumatak ,umaagos hanggang sa mapagod at makatulog ngunit minsan nauudlot dahil sa sakit na naidulot
Bibig at boses na ginapos ng nakaraan sa matatamis mabobolang salita lumipad sa kawalan humantong na bitiwan ka nya
Ngayon ay hikbing paudlot udlot, pwede mo na ba ihinto?
Para sa taong handa kang hintayin at mahalin ng walang halong kasinungalin at tunay.

Handa ang panyo para punasahan ang iyong luha
Handa ang tenga para dinggin ang iyong walang katapusan na drama
Handa ang mga kamay ipagluto ka punan ang iyong katakawan
Handa ang boses para ikaw kantahan kahit sa lumang paraan na tawag ay harana
Handang handa kang paglingkuran kahit labhan ang damit ng iyong mga kuya
Handa kang samahan sa iyong kasiyahan lalo na sa panahon ng iyong kalungkutan
Handang gawin ang lahat ng makakaya para ikaw mapasaya lamang
Handa iaalay ang sarili sa Diyos at hubugin ang sarili para maging karapat dapat sayo at sa pag ibig **** alay

Handa ako ipakilala ka sa aking pamilya
Handa kang hintayin kahit gano man katagal
Handa ako na patunayan ang bawat pangako na nakasulat dahil dapat ang isang lalaki ay may isang salita
Handang handa ako mahalin at ipaglaban ka sinta.

Kapal man ng mukha ang sayo'y iharap
Wag mo sana tingan sa itsura sana makita mo ang puso kong malinis ang intensyon totoong tunay
Pakiusap muling buksan ang iyong sugatan hilom na puso;
Para sa lalake di uso ang laro

Sa bawat bigkas na taludtod
Pangako sayo di mapupudpod
Puso **** naupod napagod
Di na mauulit ang pagkakataon na iyon
Sayo'y di kahit kelan mapapagod
Intidihin ka sa bawat pagkakataon
Respeto at pangunawa ang aahon
Para sa panahon sa muling pagkakataon
Andito lang ako andito ako naghihintay at maghihintay sayo
090316

Pambungad Mo'y matatamis na mga ngiti
Habang bitbit ko ang mga sandaling nilisan ang pagbati.
Batid ng panlasa ang mapait na takipsilim,
Ang kahapong yumurak sa Iyong kariktan.

May iilang sumisirit ng kandilang bilang
Mayroon ding mga nagwawaldas ng dila;
May nagwawalis ng kalat at siyang binabasura,
Mayroon ding naglalakad ng nakaluhod.

Naging tigang ang lupaing napuno ng banyaga
Sa haplos ng mga nanlilisik na mga mangungusig.
Naging batas ang ideolohiyang makasarili,
Itatakwil ang Perlas na sinisid pa't buhat sa bahaghari.

Tila mga kandadong walang susi
Ang pagsaboy ng mga dikdikang tutuligsa sa Bayan.
Dalamhati sa mga Anak ni Juan
Mga bayaning umani ng nagniningas na rebolusyon.

Ramdam ko ang pluma ni Rizal
Sa kamandag nito'y henerasyon ay aahon.
Bulag, pipi't bingi'y aakma't aaklas ng panalangin
Bangon Pilipinas! Ikaw ang natatangi naming Perlas!
Pare-parehas tayong Pilipino, lusubin natin ang Langit, bitbit ang mga panalangin. Hindi Siya bingi, Tayo ang Pilipinas at Siya ang tanging Batas!
Louise Aug 2023
Ikaw
ay isang mataas, malakas at malaking alon.
Kung makakapili at may pagkakataon,
ang mga manlalangoy sa paligid mo
ay hindi na muli pang aahon.



At ako
ay isa lamang butil ng buhangin,
alikabok sa hangin na nakakapuwing,
nakatadhanang tangayin din ng hangin,
isayaw ng agos patungo sa'yong direksyon,
at mananatili sa'yong karagatan ng panaghoy.
Tayo ay patuloy na lalaban
Barko laban sa mga alon
Tumumba man sa digmaan
Sabay tayong aahon
081721

Pikit-mata kong inaaninag ang liwanag
Na dumarampi sa aking mga pilik-mata
Habang bahagyang nagbabadya ang pagsirit
At pag-agos nang marahan
Ng pawis na pilit kong ikinukubli
Sa bawat pagtiklop ng hapon.

Walang oras o segundong hayag
Sa kung papaanong paraan ba aahon ang Araw
Na tila ba kaytagal kong hinintay na bumangong muli.
Ni hindi ko magawang lumapit
Sa mga sinag nitong hayagang yumayakap sa akin
Na para bang nais Nitong hingahang muli
Ang buo kong pagkatao.
Hinahagkan ang bawat pagbugso ng aking pulso
Buhat sa kawalang ulirat sa katotohanang
Minsang kumatok at pinagbuksan.

Nagbigkis ang lahat ng mga mandirigmang
Walang ibang hiling
Kundi sumapit ang takdang araw
Na ilang beses binuhol-buhol sa kalendaryo
Gaya ng pag-aabang sa muling pagsindi’t pag-ulan
Ng mga bulalakaw sa langit
At may iba’t ibang kapaliwanagan.

Nagliwanag naman ang kurtinang nagbibigkis
Sa hagdanang patungo sa kaluwalhatian
At sa pastulang aking minsang sinuklian
Ng Kanyang mga balak
At pinagtaniman ng mga binhing nagbunga na ngayon
At akin nang inaani nang may galak.

Dumudungaw sa lente ng aking mga mata
Ang aking pagkataong binihasan ng liwanag.
At tunay ngang ang mga luha'y papawiin
At wala nang ibang maibibigkas pa kundi
Papuri't pagsamba sa tunay na nagmamay-ari
Ng kaluwalhatiang habambuhay na aakap
Sa panibagong mundong nagtapos na ang kadiliman.

"Bubuksan Ko ang kalangitan,
Maging ang buong kalawakan,
Masilayan mo lamang ang laan Ko para sa'yo.
Tamasahin mo ang kabuuan ng Aking presensya
At ang pag-ibig Kong alay na inihanda ko para sa'yo.
Ang piging sa Aking pagsasalo'y hayag sa buong sansinukob
At ang lahat ay nais Kong makapiling sa Aking pagbabalik.
Ang hamon ng buhay ay siya ring susubok sa'yong katapatan
Kaya't wag kang matakot na waksian ang mga kamaliang
Iyong kinasanayan at ika'y magpasakop sa Aking kaluwalhatin.
Ang lahat ng Iyong mga narinig at nakita'y magliliwanag
Sa pagsapit ng itinakdang oras..
At sa iyong paghihintay ay patuloy kang lumakad
Sa landas kong laan para sa'yo.
Patuloy **** ipalaganap na ang Aking kaharian
Ay bukas para sa lahat,
At ang dugong dumanak
Buhat sa Aking bukod-tanging Anak na si Hesus
Ay siyang nakasuklob sa'yo sa iyong laban.
Tanggapin mo ang regalo Kong Banal na Ispiritong
Syang gagabay sa'yong mga pasya't
Magbibigay kaliwanagan sa mga bagay
Na tanging pang-langit lamang.
Ikaw, kayong mga tinawag Ko'y sama-samang humayo,
Ipalaganap n'yo ang liwanag sa madilim na sansinukob..
At sa Aking paghuhusga'y gagawaran Ko
Ang lahat ng aking mga anak
Na hanggang sa huli'y nanatili, nagpasakop
At kumilos ayon sa Aking mga Salita't mga utos.
Ang pag-ibig Ko'y sa iyo.."
Pawang kaytamis
At kaypakla
Nilunod ako
Ng iyong gunita.

Ugat ay balon sa lalim
Malaking punongkahoy
Nakadipa
Harang sa paglimot.

Martir man
Aahon pa rin
Basta’t sa Ugat
Ako ay nakalapat.

(12/2/13 @xirllelang)
K Nov 2018
pag apak ko pa lang sa pampang,
lunod na ka agad.
tubig na pumapasok sa baga,
hinahayaan lang.

pero bakit ganoon?
pilit ka paring sinisisid,
kahit ang tubig hanggang talampakan,
kahit abot kamay lang ang buhangin.

hindi ako aahon, hindi ako hihinga,
mas gugustuhin kong malunod,
kesa umahon sa mundong wala ka.
sisisirin hanggang may perlas na makuha.
dahil mas lunod pa ako sa hangin na binibigay ng mundo kesa sa tubig alat na inaasam asam ko.
Ain Sep 2020
Bhale se door hain hum tum Bhale se chu nahi sakte. ...
Bhale se saath saath hum is safar mein chal nahi sakte....

Bhale se hum Kadam tu aur maiñ ab  ** nahi sakte......
To kya jo haath mere tere baalon mein nahi tikte. ....

To kya jo honth ki garmi mere honthon pe nahi hai. ...
Bhale se **** tera mujh se kuch lipta sa nahi hai. .....

Mere is dil mein jo ehsaas hai Woh kam to nahi hai. ...
Teri jo rooh chhuti hai mujhe woh kam to nahi hai. ...

Tune hai jo diya woh pyar mujhe kam to nahi hai. ....
Tera na hoke bhi mujh par Jo haq hai kam to nahi hai. ...

Labon pe hai mere muskaan aankhein nam to nahi hai. ...
Meri nida pe tu aayega yaqeen kam to nahi hai. ....

Tere khayaal ki garmi ko main mehsoos karti ***. ...
Tasawwur mein sahi tujh se mulaqaat roz karti ***. ....

Tere wujood se mera yeh jo wujood juda hai....
Marasim kuch tera aisa meri dhadkan se juda hai......

Bhale se tu tadapta hai udhar main bhi tadapti ***....
Tadap mein hain jo yaksaan hum yeh bhi to kam to nahi hai. ....

Tumhara zikr hote hi labon pe yeh jo aati hai. ..
Khushi ki lehr mein woh muskurahat kam to nahi hai. ....

Woh raaton ki woh baaton ke natije kam to nahi hai. ....
Mohabbat ki humari daastaanein kam to nahi hai. ....

Mujhe pukarti hai tere aahon ki woh khamoshi.....
Mujhe sanwaarti hai tere aankhon ki woh madhoshi......

Tamannaon ke dariya pe yeh kashti chal to rahi hai. ...
Ke jab tak saans hai "Ain" teri tujh par mar to rahi hai. ....

Suno zara ke maiñ jo keh rahi *** aaj yeh tum se.....
Maiñ ab tak *** hayat is dehr mein yeh kam to nahi hai. ....

Yeh sab jo zikr hai maine kiya yeh kam to nahi hai. ....
Mana ke paas tu Mere nahi par gham to nahi hai. ...
Rhon Epino Apr 2018
Buwan ang nakatitig saakin
Yakap ang lamig ng hangin
Kandong ng puting buhangin
Tangay ng alon ang damdamin

Ramdam ang pag iisa
Gabing walang kasama
Dala ang mga alaala
At tanging mga alaala

Naghangad at nag asam
Umasang aakayin ng lumbay
Papawiin ng daluyong
Ang pusong napagod maghintay

Naglakbay ang mga mata
Naghanap ng makakasama
Ngunit isang pagkakamali pala
Ang libutin ang dilim na nag iisa

Mas lalong sumidhi ang inggit at pag aasam
Pagtingala'y tala ay ngumiti sa mga ulap
Paglingo'y lupa ang yakap ng dagat
Lumuha, sapagkat, halik ang dampi ng liwanag ng buwan sa dilim ng gabi
Sabay sa pagpatak ng ulan
Ang pagpatak ng luha
Sumigaw ng walang pag aalinlangan
Sabay sa paghampas ng mga alon sa dalampasigan

Tumayo't inihampas ang galit na kamao
Sabay sa pagbato
Ng mga tanong, kung ano at paano
Paanong lahat ay nagbago

Binuhay ng lamig ng ulan
Alaalang matagal nang humimlay
Alaalang akala'y patay
Ngunit nahimbing lang pala ng lumbay

Sumariwa ang mga alaala
Magmula ng unang magkita
Hanggang sa patapos na
Hanggang matapos na

Isang halik mula sa kinatatayuan mismo
Isang halik na nakapagpabago
Ng ayoko muna sa salitang oo
Isang halik kung paanong naging tayo

Isang halik na bumuhay sa buong pagkatao
Ay s'ya rin palang papatay sa kanyang mundo
Dahil ibang tao na ang pumawi
Sa tuyo nyang mga labi

Tumangis.
Inihakbang ang mga paa patugo sa nagngangalit na alon
Lulubog at di na muling aahon.

En el mar me encontrarás
Sa dagat mo ako matatagpuan.
masakit kapag sila na lang yung dating kayo
John AD Feb 2019
Luha ng dahon , Isinilid sa Kahon
Init ng nayon , Malamig na Kahapon
Sarili ay Bumangon , Kalungkuta'y aahon
Pag yao'y hinamon , Lumuha ang Panahon

Ang pag-iyak ng mga dahon sa bukang-liwayway
Pinawi ng init ng araw ang iyong mga kamay
At Naglaho sa dapithapon , muling matamlay,
Nag-iwan ng marka sa takipsilim ako'y namatay

Umiiyak Taon-taon,Pighati Ang Baon
Pagkalumbay ko , kinukuwestiyon
Sumabog nanaman ang Mayon
Sa loob ng utak kong naghahamon
112622

Balikan natin ang mga pahina ng kasaysayan
Bagamat may iilang tekstong isinawalang-bahala na.
Mga pahinang hindi na nagawaran
Ng konkretong kalinawagan
Bunsod sa kusang pagpapasakop natin
Sa mga banyagang hayagang dumidikta
Sa ating kultura maging adhikain.

Hindi man natin nalimot
Na tayo’y minsang nakipisan sa mga bahay kubo,
Tayo pa rin ay tumawid sa lubid ng kamangmangan —
Ilang ulit na‘t tila ba hindi na tayo natuto sa mga kamalian ng nakaraan
Hindi lang tayo basta nabitag,
Bagkus rehas ay atin pang ipinagtibay.

Oo, tayo lang naman ang bumihag sa ating mga sarili
Kusang sumiping at nagpatali
Hanggang huli na nang mamalayang
Hirap na pala tayong kumawala
Sa mga buhol na tayo mismo ang may sulsi.

Iniibig natin ang Pilipinas gamit ang ating bibig
Ngunit ang bandilang ating iwinawagayway
Ay hindi na pala ang sariling atin.
Hindi masamang makisabay sa uso
Ngunit wag nating kaligtaan na tayo’y mga Anak ng Bayan.

Hindi rin mainam na tayo’y magpasakop
Sa samu’t saring ideolohiyang inihahain sa atin.
Pagkat hindi porket nasa hapag na’y
Ito’y para sa ating upang nanamnamin.
Wag kang hangal, Inang Bayan!

Isinisiwalat natin na tayo’y tunay na mga kayumanggi
Gamit ang mga sandatang hiram
Ngunit sa ating pakikibaka’y
Hindi ba sapat ang ating armas
At kailangan pang umasa sa kanilang lunas?

Pluma ang naging sandata noon
Ngunit maging ang ating Bayani’y
Hinayaan na nating maging pipi.
Mga lata’y maiingay
Sa araw-araw nating pakikipagkalakal.

Kahit saan tayo sumipat,
Tayo’y natutukso pa rin —
Bumibigay at bumibitaw, nalilimot maging tapat.
Aahon nang nakapikit,
Maging lenggwahe’y pahiram na rin.

At kung tayo ang huhusga
Sa ating walang modong mga nagawa’y
Linisin natin ang sarili nating mga dumi’t
Wag nang hayaang maging pabigat sa iba.

At Bandilang ginula-gulanit
Ay sama-sama nating susulsihing muli
Nang ang mga galos ng nakaraa’y
Maging umaapaw na pabaon sa ating mga iiwan.

Sa pamamagitan ng ating pagbubuklod,
Tayo’y magiging isang buong Pamilya.
At magbabalik ang sigla
Na minsan nating hinayaang kainin ng mga bukbok
At anay ng ating pagkawatak-watak.
Maria Zyka Mar 2021
Umiihip ang hangin
Nalalanta ang mga dahon
Nagsisihulugan sa lupa
Sa ngayong panahon

Handa silang magparaya
Upang puno'y magbunga
Ng bulaklak at prutas
Sa susunod na bukas

Ang ihip ng hangin
Ang kanyang kakampi
Sa paglagas ng dahon
Siya'y aahon muli
Rebirth.
Ronna M Tacud May 2021
Siya'y aking Ina na kung tawagin
ng iba'y 'Ilaw ng tahanan'.
Dugo't pawis ang kanyang natamo
upang kami'y maitayo.
Sa hirap nang buhay siya'y aking
tinitingala dahil siya'y dakila.
Anumang unos ang dumating
siya'y handang sumalungat.
Upang kami'y maprotektahan at pagka-ingatan.

Aking Ina, paano kami kung wala ka.
Paano ang aming kinabukasan kung
ika'y wala sa aming tabi.
Sino ang aahon at tutulong sa pagsubok na aming haharapin.
Sino ang sisindi ng ilaw kapag kami'y
pumanig sa karimlan.
Sino ang gagabay at patuloy na gumagabay
sa pamilyang binuo ng isang matapang na mandirigma.

Paano kami kung wala ka, aming Ina!
Ika'y Ilaw sa loob ng aming tahanan.
Ang siyang aming sandigan sa bawat suliranin na aming pinagdadaanan.
Mahal naming Ina, salamat!
Salamat sa lahat ng pagmamahal na ibinuhos mo bawat isa sa amin.
Ang tanging hiling ko lamang sa Dios ay kung sana'y ika'y pagpalain.
#Ilawngtahanan #mahalnamingina #Inay #salamat
aboutYv Jan 2022
Pitong taon sa kung saan lima na do’y naging tayo kanlaon.
Sa limang taon na naging tayo,
wari ko’y mahalin ka ng higit pa don.

Itong anibersaryo’y paalala na sa bawat taon ng ating relasyon,
iba’t iba ang ating naging leksyon.
Ngunit sa bawat pagsubok na iyon,
iisa parin ang ating direksyon.
Ang magmahalan sa pang habang panahon.

Ikaw ang pipiliin sa anumang pagkakataon.
Sa’yo, puso’t isipan ko’y humihinahon.
Gaano man kalupit ang hampas ng alon,
Tayong dalawa’y magkasamang aahon.

Sa bilyon-bilyong populasyon,
Ikaw ang natatatanging ayon.
Naaalala ko noon, Nagdasal ako sa Panginoon.
Ikaw na pala ang Kaniyang tugon.

Hindi natin kailangan na sa atin ang mundo’y sumangayon. Sapagkat lahat ng ito’y sagot sa panalangin natin noon.
Saan man tayo dalhin ng ating imahinasyon,
Ang mahalaga’y kung anong mayroon tayo ngayon.

Hindi man natuloy ang ating celebrasyon dulot ng hindi magandang panahon.
Makasama ka’y sapat na para sating okasyon.
Mahal kita, sayong puso’t isipa’y ibaon.

— The End —