Minahal,
Pinaasa,
Binitiwan,
Tinulak,
Bumalik,
Hinabol,
Nahulog,
Nasaktan,
Iniwan.

Mga salitang tinuro sa atin noong kabataan,
Ngayon mga salitang atin iniiwasan.
Minsan ako'y magtatanong,

Anong pagkukulang ko?
Bakit iniwan mo ako?
Saan ako nagkamali?
Paano ko maibabalik?

Hinihintay ko mula sa iyo,
Sabihin **** "Nagkamali ako",
Pero ang nakita ko'y mga luha mo,
Hinihingi ang pagpapatawad ko.

Sana hindi na lang,
Sana wala na lang,
Sana umiwas na lang,
Mga sana na hindi ko pinakinggan,
Ngayon ako'y luhaan.

Pero isang bagay ang hindi ko pinagsisihan,
Ang mga masasayang bagay na ating pinagasamahan,
Mananatili sa puso ko na parang mga litrato,
Lumain man ng panahon ay babalik balikan ko.

Pinasaya,
Pinakilig,
Pinatawa,
Pinangiti.

Para lang sa tabi,
Manong, ako'y may nakalimutan,
Pakitabi na lang sa tindahan ni aleng bebang.

Araw araw ikaw'y lagi sinusulyapan.
Sa likod mo ako'y lagi nagaabang.
Isang lingon mo lang araw ko'y nagkakakulay.

Isa kang bituin sa kalawakang walang ningning.
Komersyal sa tV na puro drama ang naririnig.
Hangin malamig sa tag-araw na sobrang init.

kaya para lang sa tabi,
Manong, ako'y may nakalimutan.
Pakitabi na lang sa tindhan ni aleng bebang.

"Iha, ano bang nakalimutan mo?" tanung ni Manong
"Puso ko po 'nong!" sagot ko.

Ako'y bumaba sa jeepney,
Tumakbo at ikaw ay hinanap,
Nakita ka ako'y bigla sumaya.

"Hoy, ikaw ibalik mo ang kinuha mo?" sabi ko.
Ngtaka at napakamot ka sa iyo ulo.
"Miss, nagkakamali ka ata." sagot mo habang ngumingiti sa akin.
"Paano ako magkakamali sa tao kumuha ng puso ko".

Ikaw'y ngumiti at ako'y nsilaw.
Doon ngsimula ang istorya natin dalawa,
na noon'y pinangarap-ngarap ko lamang.

Parang  alaala na ang sarap balikan,
Lumipas man ang mga sandali sana'y ikaw andyan.
Isang araw ako'y nakakita
Ng bulalakaw sa kalangitan,
Pumikit. Humiling.
Na sana bigyan ako ng pagkakataon ikaw ay makapiling.

Tayo  daw ay nagkakilala sa maling panahon,
Ngunit kailan ba naging mali ang pagibig na totoo?

Sana tayo'y pagbigyan ni inang tadhana,
Tatlo, dalawa o kahit isang araw lang,
Maparamdam ko lang na ikaw...
Oo, ikaw na nga at wala ng iba ang sinisigaw ng puso ko sinta.

Maglalakad ako ng nakuluhod,
Kahit pa saan sulok,
Marinig lang ang dasal ko na maging tayo.
Kahit kidlat man yan o bagyo ay susuungin ko,
Para lang sa iyo.

Kaya sana samahan mo ako,
Hawakan ang mga kama'y ko,
Pangako sa'yo hindi ko bibitawan ito.
Dahil alam ko at ng puso ko,
Na tayo sa habang panahon.

Ngunit tulad ng bulalakaw nung araw na iyon,
Ikaw'y naglaho kasama ng pangako,
Ako'y binitawan sa gitna ng bagyo.
Ngayon isa ka na lang alaala sa buhay ko
na dati ay umiikot sa iyo.

Parang ulan na pumapatak,
Mga luha sa iyong mata'y tagaktak,
Gusto ko man itong punasan,
Dahil ikaw ay sinaktan,
Sa taong pinili mo,
Akala mo'y hindi ka iiwan.

Minsan ikaw'y lumapit sa akin,
Tinanong kung anong tingin,
Sa babae sa malayo nakaupo,
Na tila diwata sa iyong puso.

Pinilit ko ngumiti,
Tinago ng pilit,
Mga luha nagbabantang mahulog,
Dahil ang puso ko'y nadurog.

Umaasa isang araw ako'y masilayan,
Kahit kaunti sulyap lang ako'y maliligahayan,
Ngunit tila totoo nga,
Ang sinabi ng matatanda,
"Kung para sa'yo iha, ito'y kusang lalapit."

Kaya ngyon akin mahal,
Ikaw'y aking iiwan,
Pupunta sa kawalan,
Kung saan ang puso ko'y doon daan,
Para mahanap ang tunay na ligaya,
Sa piling ng iba.

Ilan taon na din ang nakaraan
Noong huli tayong nagmahalan.

Mga batang sabik magmahalan
Kahit ayaw ng magulang.

Naaalala ko yung mga lihim natin
Paghawak kamay sa silid aralan.

Mga tinginan kasing tamis ng candy.
Sulat na punong puno ng pagmamahalan.

Ngunit kung gaano kabilis ang atin pagmamahalan,
Ganoon din kabilis ang katapusan.

Ilang taon na din ang nagdaan,
Naaalala mo pa ba ang ating nakaraan?

Sa ating muling pagkikita,
Ang mga puso'y sugatan.

Takot magmahal dahil sa sugat na
Iniwan ng iba.

Handa na ba tayong suungin ang
Pag-iibigan naudlot?

Handa na ba tayong ipaglaban ang pagmamahalan ito?

Andito lang ako maghihintay sa sagot mo.

Itinaga ko sa bato,
Sinigaw ko sa harapan ng malalakas na alon
Ang pangako hindi na ako iibig muli.

Isa, dalawa, tatlo.
Tatlo beses ako niloko.
Tatlo beses ako iniwan.
Para isang laro,
Naka-bingo na ako.

Dumaan ang mga araw,
Lumipas ang buwan,
Nagsimula ang bagong taon,
Ngunit ang pangako sa nakaraan
Aking dinala.

Isa, dalawa, tatlo.
Hindi na ako muling iibig pa.
Pinagdamutan ko ang sarili ko
Magmahal ng iba.

Kaya ko magisa.
Mga katagang lagi kong binubulong sa sarili ko.
Papatak man ang mga luha ko,
Pero hindi na muli madudurog ang puso ko.

Isa, dalawa, tatlo.
Nahipan ng hangin ang pangako ko.
Isang araw nagising na lang ako,
Inaantay ko ang mga mensahe mo.

Ikaw ang una naiisip sa umaga,
Kausap sa magdamag,
Panaginip sa gabi.

Sa mga araw na mapait,
Ikaw ang nagpapangiti.
Sa mga araw na magulo ang mundo ko,
Ikaw ang nagliligtas nito.

Isa, dalawa, tatlo.
Ayaw ko mahulog sa iyo.
Takot akong madurog ang puso kong
Pinilit kong binuo.

Ngunit paano,
Kung ikaw lang ang nais sa piling ko.
Kaya ngayon itong nararamdaman ko'y itatago muna sa iyo.

Isa, dalawa, tatlo.
Tatlo hakbang palayo sa iyo.
Dalawa tayo sa istorya na ito.
Isa lang ako na may paghanga sayo.

I kissed a frog,
And became a prince.
But, was stolen by another princess.

Huwag ka mag-alala.
Sa darating natin annibersaryo
Ipagsisindi kita ng kandila.

Para sa mga damdamin namatay
At emosyon naibaon ko na sa lupa.

Ipagsisindi kita ng kandila
Para makita mo ang liwanag
Sa mundong panadilim mo.

Ipagsisindi kita ng kandila,
Para maramdaman mo ang init na hindi mo na mararamdaman.

Ipagsisindi kita ng kandila,
Pero huwag mo ito hawakan.
Mapapaso ka lamang at sa huli
Ay papatayin mo lang ito para mapasaiyo.

Mahal, ikaw ba ay handa ng tanggapin ang aking pagsinta?

Mahal, maaari na ba natin hawakan ang kamay ng isa't isa?

Mahal, bakit tila may alinlangan sa iyong mga mata?

Ito ba ay dulot ng nakaraan hindi mo mabitawan?

Mahal, ikaw ang aking panalangin sa may Kapal.
Makasama ka sa bawat pagsikat at paglubog ng mga araw.
Sabay natin bibilangin ang mga tala at hihiling sa mga bulalakaw sa langit.

Mahal, ako ba ay hindi sapat sa para buuin ang puso **** sugatan?

Mahal, maari bang ang puso mo'y sa akin na lamang?

Mahal, handa ako maghintay na sana isang araw maging ako ang sagot sa iyong dasal.

"Isang stored card po."
Sabay abot ng 100piso.
Pinasok sa makina "toot".
Bumaba sa hagdan.
"Hay, nakakpagod."
Nakita ang mahabang pila ng mga taong nagaantay.
Napa-buntong hininga.
5...10...15minuto wala pa din.
Ako'y lumingon sa kanan't kaliwa.
Inobserbahan ang mga taong iritable na sa pagaantay.

Sa kaliwa, nakita ko ang isang lalaki,
Postura, nakasalamin at kagalang galang ang suot.
Mukha nagtatrabaho sa isang malakingkumapanya at may mataas na posisyon.
Abala sa pagtingin sa relos na rolex ang tatak.
Ako'y napatanong sa sarili ko,
"bakit niya mas piniling pumila dito kung saan malulukot ang suot na barong?"

Sa kanan naman ay isang studyanteng binata,
Naka-uniporme, maangas ang dating.
May naksaksak na earphones sa magkabilang tenga at sumasabay ang indak ng mga paa.
Nais ko sana makihati sa musikang kanya naririnig.

Sa likod ko ay isang babae,
Napapamura na sa inis.
Mukhang malalate na sa opisina.
Naka-make up at nakheels.
Gusto ko siya bulangan,
"Ate, kalma lang. Hindi mapapabilis ng pagmumura mo ang pagdating nian."

At sa wakas dumating na,
Ang hinihintay ng lahat.
Inihanda ko na ang sarili,
dahil sigurado ako ay maitutulak, masisiksik,
matatapakan at masisiko sa loob ng train ng MRT.

Isang araw magigising ka na lang,
Ayaw mo na umiyak.
Ayaw mo na malungkot.
Ayaw mo na masaktan.
Ayaw mo na sa kanya.

Ilang araw ka ba umiyak sa loob
Nga kwarto kayakap ang mga unan
**** basang basa na mga luha?
Isa, dalawa, tatlo.

Pinilit mo ngumiti araw araw.
Tapikin ang iyong balikat
At sabihin "Ayos lang yan. Lilipas din yan".

Ilang gabi mo inisip ang mga paano at bakit na hindi nasagot ng tao akala mo'y hindi ka papaluhain?
Isa, dalawa, tatlo.

Lumipas ang panahon.
Lumubog ang araw, nagpakita ang buwan.
Sumikat muli ang araw.
Nagising ka.

Ayaw mo na.
Ayaw mo na sa mga pangako'ng napako.
Ayaw mo na sa matatamis na salitanv puro sugat ang dinulot.
Ayaw mo na sa kanya.

Isang araw nagising ka,
Hindi mo na tinapik ang iyo balikat.
Sa halip, gumising ka na puno ng pagasa.

Ngunit, bakit tila may kirot pa din sa iyo mga mata?
Nagising ka na ba talaga?
O nasanay ka lang sa sakit na iyo nadarama?

Isangdaan at limamput limang araw simula noon kahapon na iyon.
Parang kahapon lang ang iyong mga kamay ay akin lamang.
Parang kahapon lang ang mata mo'y ako lang ang nakikita.
Parang kahapon, ang bawat daan ay tila paraiso sa ating mga mata.
Parang kahapon na ang simoy ng hangin ay ang iyong mga salita.
Parang kahapon lahat ng tala sa kalangitan ay nagniningning na parang walang umagang darating.
Parang kahapon ako'y naniwala sa walang hanggan.

Ngunit ang kahapon ay parang mga bulalakaw sa langit.
Sa iyo pagpikit ikaw'y humiling.
At sa iyong pagdilat ay nawala.
Umaasa na ikaw ay narinig ng mga tala.

Kung ako'y tatanungin kung gusto kong balikan ang kahapon natin?
Oo. Paulit ulit. Kahit na alam ko na masakit ang bukas na naghihintay.

Pero ang kahapon ay pawang kahapon na lamang.
Hindi ito pahina sa libro na pwde **** balik balikan.
Walang na ko magagawa kundi harapin ang bukas.
Ang bukas na gagawa pa ng madami kahapon sa buhay ko.

Maari ikaw ay parte ng kahapon ko.
At sa pagdaan ng panahon ang kahapon natin ay mababaon sa limot.
Kaya ito ang huli mensahe ko sa iyo,

Ikaw ang akin kahapon.
Ang pinakapaborito ko sa lahat.
Isang daan at limamput limang araw simula ng naging parte ka ng kahapon ko.
Isa kang pahina sa libro ko na pilit ko binabasa paulit ulit.
Isa kang bulalakaw na hindi nakarinig.
Darating ang araw ikaw ay mapapalitan ng iba pangkahapon na mas mahalaga

Isang mapait na inumin sa gabing madilim.
Habang nagniningning ang tala gabing mahimbing.

Dahan dahang gumuguhit sa aking lalamunan ang init ng alak.
Kasabay ng pag-agos ng aking mga luha.

Nababasa mo ba ito?
Alam ko oo.
Dahil dito sa mundo ito
Alam ko naririnig mo ako.
Maaring maging mahaba ito isusulat ko.

Pero sa huli pagkakataon magsusulat ako para sa’yo.
Sa huli pagkakataon pakinggan mo ang sasabihin ko.

Naalala mo un gabi sinabi mo sa akin gusto mo ako?
Oo, alam ko na ako yun bago mo pa sabihin.
Nagtataka ka bakit hindi ko sinabi sayo?
Kasi natatakot ako umasa sa bagay na wala patunay.

Naalala mo un araw na niyakap kita mahigpit?
Natakot ako noon dahil baka marinig mo un puso ko kumakabog.

Naalala mo un araw na sinabi ko gusto din kita?
Ilang araw ko inipon yung lakas ng loob na sabihin yon sayo.

Naalala mo yun araw na nagaway tayo at sinabi mo may pag-asa pero takot ako?
Alam mo ba yun araw na yun kinain ko lahat ng takot ko dahil mas takot ako mawala ka.

Naalala mo un araw na sinagot kita ay naging tayo?
Sobra saya ko dahil may tao tumingin sa akin kung ano ako at wala hinging pagbabago sa akin.

Ikaw naaalala mo ba lahat ng yan?
Naramdaman mo din ba yan?

Sa huli pagkakataon magsusulat ako para sayo.
Huli? Oo huli na. Dahil baka kahit kailan ay hindi ka na lumingon sa akin.

Sa huli pagkakataon sasabihin ko sayo,
Oo minahal kita.
Oo mahal pa kita.
Oo nasakatan mo ako.
Oo sobra sakit na mas pinili mo bitawan ako kesa ipaglaban ako.
Oo gusto kita tulungan pero binulag ako ng galit sa puso ko.
Oo galit ako sa kanya sa babae hindi ko mapalitan sa puso mo.
Oo gustong gusto ko na ako ang piliin mo nun gabi un.
Oo na sana pangalan ko ang sinabi mo.

Sa huli pagkakataon, oo kung ako ang pinili mo lalaban ako.

bibitaw ako sa unang araw ng marso.
hindi dahil sa hindi na kita mahal,
ito ay dahil napagod na ang puso ko
napagod na itong magantay sa iyo.

bibitaw ako sa una araw ng marso,
pakiramdam ko ako ay isa studyante magtatapos sa kolehiyo
pero dito ang istorya natin  na kahit kailan ay hindi na masisimulan ang tatapusin ko.

bibitaw ako sa unang araw ng marso,
madaming buwan ang lumipas,
kumapit ako sa pagasa mapapansin mo ako.
mga araw na hinintay ko ang mga sagot mo
mga araw na napuyat ako kakaisip sa iyo.

bibitaw ako sa unang araw ng marso
at ang araw na iyon ay ngayon.

You know,
You're like my favorite cup of coffee.
You're sweet at the start,
But after I indulge the whole cup,
The bitterness would kick in,
That will keep me awake the whole day.

Giving up?
Its not actually included in my vocabulary.
Until you suddenly push me on a cliff.
I hang on.
Waiting for you to pull me up.
But you just look at me from above.
You were crying.
Whispering something I can't hear.
Yet as I look into you lips.
I read the words you want to say.
"Let me go. Move on."
That's when "giving up" became a part of my life and those words and you would always be synonyms in my life.

Tulala sa labas ng bintana.
Matindi ang trapiko sa Manila.
Busina dito, busina jan
Habang bumubuhos ang matinding ulan.

Madami tumatakbo sa isipan ko.
Mga bakit at mga paano.
Bakit natapos tayo agad?
Bakit hindi mo ako pinili?
Bakit ako lagi naiiwan?
Bakit tayo naging ganito?

Madami beses mo na din sinabi sa akin ang sagot.
Paulit ulit ito sa utak ko.
Sa mga sagot mo umugat ang mga paano.

Paano kung hindi tayo naghiwalay?
Paano kung ako pinili mo?
Paano kung ako ang nangiwan?
Paano ko hahanapin ang sarili ko?
Paano kita papatawarin?

Bumubuhos ang ulan.
Hindi ko namalayan pumapatak na din pala ang mga luha ko.
Pitong buwan na simula ng naghiwalay tayo

Pero bakit para kahapon mo lang ako sinakatan?

Mali bang piliin mo ako sa gitna ng kaguluhan ito?
Mali nga ata.
Dahil sa gitna ng kaguluhan ng puso mo iba ang nakita mo.

Mali ba piliin mo ako?
Mali nga ata.
Dahil sa pagbabalik ng nakaraan mo nakalimutan mo ako.

Mali ba na minahal mo ako?
Mali nga ata.
Dahil ang bilis mo bitawan ako.

Mali ba sabihin ko sa sarili ko hindi na kita mahal?
Mali ata.
Dahil hanggang ngayon sumasakit pa din ang puso ko sa pagmamahal ko sau.

Mali ba na magalit ako sayo?
Mali ata.
Dahil sa likod ng masasakit n salita nabitawan ko, nais ko pa din sabihin mahal kita.

Mali ba na pakinggan ko sila?
Mali ata.
Dahil alam ng puso ko ano gusto ko.

Mali ba?
Mali ba lahat ng nasimulan natin?
Dahil kung oo, tang ina tadhana to.

Mali ng sinabi ko ayos lang ako.
Habang unti unting kinakain ng kalungkutan ang puso ko.

Sa isang madilim na sulok
Madalas ako umuupo.
Mga anino nagpapalakas
Sa imahinasyon ko.

Nilalakasan ko ang tugtog sa radyo.
Pinipilit mabingi sa mga kantang
Nilalabanan ang bulong ng hindi ninyo nakikitang nilalang.

Tama na.
Tumigil na kayo.
Bakit ako.
Pinapaalis ko sila.
Pero ayaw nila tumahimik.

Tapusin mo na.
Tumalon ka na.
Lagi nila binubulong ang mga salitang yan sa akin.
Gising man ako o tulog.

Sino ba sila?

Isang linggo.
Isang linggo lang tumagal ang relasyon natin.
Pitong araw lang nagawan mo ako bitawan.

Isang linggo.
Isang linggo ako kinain ng galit.
Sa iyo at sa babae mo.
Sa nakaraan **** pinili kaysa sa akin.

Isang linggo.
Isang linggo puro patawad ang nairinig ko sa iyo.
Andali sabihin tulad noon sanabi mo mahal mo ko.

Isang linggo.
Isang linggo ako umiyak.
Dahil sa mga pangako mo na napako.

Isang linggo.
Hindi ko kaya kalimutan lahat ng nagawa mo sa isang linggo.

Sakit.
Galit.
Lungkot.
Isang linggo lang naitanim mo sa puso ko yan.

ikaw ang istoryang ayoko matapos.
talatang ayaw ko tuldukan.
mga pangungusap na walang hanggan.

sa bawat taong nagsabi sa akin itigil na,
ay ang puso kong nagsusumigaw na laban pa.
lalaban pa ba? o bibitaw na?

araw araw ko tinatanung ang sarili ko,
sabay ang panalangin sa Diyos na bigyan ng sagot
ang magulo kong isip at puso.
.
ilang tula pa ang akin dapat isulat,
ilang salita pa kaya ang akin iaalay,
hanggang sa mapagod ang pusong ito
at tuluyan ka ng bitawan.

pero sa ngayon, lalaban pa ako.
lalaban pa ako habang ang puso ko'y ikaw pa ang sinisigaw
at sana bago ako'y mapagod ay mahawakan mo ang kamay ko
at sabihing ako din ay mahal mo.

Mga masasakit na salita,
Mga matang nangdidilat.
Minulat ako ng lugar na ito
Sa marahas na katotohanan.

Sa likod ng mga ngiti,
Mga tawanang nakakabingi,
Ay mga tao sinasaksak ka ng palihim.

Mga halimaw na nagkatawan tao,
Mga sungay na nagtago sa talinong may dugo.
Hahawaan ka hanggang ang dugo mo'y maging kulay asul.

Unti unti, dahan dahan
Ang puso mo'y didilim.
Ang boses mo'y tataas,
Ang mata mo'y manlilisik.

Nagising ka,
Humarap sa salamin
At isang halimaw ang iyong nakita.
Naging isa ka na sa kanila.

My bed was my bestfriend,
That's what I thought.
But, no. I am wrong.
It's laziness that's always with me,
Ever since I met my bed.

To my first love,
The man who would always be in my dreams,
To the guy I want to be with me till the end of time,
My knight in shinning armor,
Now, I want to be your princess willing to slay any monster who would dare to hurt you.

Love,
Your daughter

You’ll find this little poem
I wrote for you.

I forgive you.
I have already forgiven you.

Let’s set each other free
From the pain of the past.

I will live happily as I am today.
So remove all the guilt in your heart.

I hope we find happiness in the roads we take.
Cause we deserve joy in the pain we encountered.

A blank canvas in front of us,
An image of you with colors black and white.
As you walk along the path,
You will encounter different people that will add colors to your life.

Some would paint you yellow,
Like a sun beaming with a smile.
They will bring you warmth that you will never forget.

Blue like the ocean will come in your way,
A feeling of comfort and sense of calmness,
They will greet you with a wave that will hit you but would never hurt you.

Sometimes there will be gray that would cross your path.
Loneliness and sadness comes with them.
They are those who lost their way while trying to fill up the canvas of life.

Pink blooming like a flower on a field.
They best fit with things that glitter and spark.
You would see happiness in their eyes,
And wanted to keep them by your side.

An image of a strong and dependable man forms in my mind when I saw Brown.
Like earth I can stand, they will never let you down.

Green green grass dancing in the wind.
A suitable partner when your in need,
Someone to cry on and would never leave,
A true friend during thick or thin.


No, they will never let you get hurt,
Violets are like knights who never fails.
Tough like a wall but with a heart as soft as a foam.

My favorite color of all? Red.
A color that makes life such an interesting work of an art.
You may see Red in a different way.
Red, like a lover that left us.
Red, like the husband we pledge our love.
Red, for my first love.
Red, for the man I can never have.
Red, for the unconditional love of a mother.
Red, for the person I want to spend the rest of my life.

All this colors,
Once painted on the canvas of life,
Creates a beautiful portrait of you,
That nobody else can have.

Isang tahimik na panalangin.
Habang ang mundo’y nagkakagulo.
Hinahanap ang paraiso
Sa lugar na puno ng mga armado.

Maaari bang ako’y sagipin?
Sa madilim na kwartong akin kinaroroonan.
Tunog ng baril at wala humpay na pagsabog ang akin hele sa gabing malalim.

Nasan si inay?
Nasan si itay?
Ang katawan nila ay kasing lamig ng yelo.
Hindi na sila nagsasalita.
Hindi na sila gumagalaw.
Tulog na ba sila?

Maaari bang ako’y sagipin?
Sa bangungot na sa akin ay kumakain.
Sana sa akin pagising isa maliwanag na kinabukasan
Ang sumalubong sa akin.

I looked at the woman in front of me,
I asked her, "How can you love me so deeply?"
She smiled at me.
A smile much brighter than any pearl I saw.
She answered, "because your from me. inside of me, you lived for 9 months."
And tears suddenly fall from my eyes.

Like a cat,
I want to sleep all day,
On a soft sheet,
with you rubbing my back.

Like a cat,
I will call you with my sweet "meows",
When I feel sad.

Like a cat,
I want you to hear me purring on your ears,
That will send chills down your spine.

Like a cat,
I want to snuggle beside you,
When you are sleeping on a sofa.

Like a cat,
Please fogive me when I hurt you with my claws.
I just want to hold you near me.

Like a cat,
I may look like I don't care,
But I do understand you,
Every little bit of what you say.

Like a cat,
If you don't want me anymore,
Please don't throw me away.
Because your all that I have.

a heart is made up of muscles,
to pump blood and keep us alive.
But, why does it hurt when someone leave us?
'cause in our mind,
we made an imaginary heart.
Like cinderella's shoes made of glass.
When we try to fit someone inside,
who is not meant for that place
it gets broken.

I was blinded by the word "Love".
Like entering a world full of sparks.
I remembered the time when they try to pull me out,
But I was to stubborn to stop.

I didn't listen to their advices,
I never gave any second glance.
I offered my heart,
As a ticket to a place I thought would last.

One day, everything shattered in front of me.
I tried to fix things but never succeed.
I plead to give me a seconde chance,
But was not granted.

I was like a child being thrown out of a house,
Looking for a place to hide,
When the storm arrive.

I cried in the corner,
Waiting for him to rescue me.
But he never did.

I walk.
I run.
But then, this time they pulled me again,
Back to the reality I thought I will never see again.

They saved me from the depths of the dark hole I created for myself.
Slowly, I'm trying to fix myself,
patching up the fragments left broken somewhere.

Just like a leaf,
blown away by the wind.
everything I love about you,
is gone by a blink.

..where did my man go?
Replaced by a childish boy,
whinning every little bit in life.
An inconsiderate fool,
who care less about others.

...where did my love go?
Somewhere deep in you heart,
you buried a treasure I hold dear in my life.
The man I adore so much,
now trapped in a stone heart.

...how can I save you my dear?
when all you do is push me away.
I tried to climb up your walls,
but you made it higher for me to fall.

I still love you, yes I do.
But, I'm tired.
Tired of chasing after you,
when all you do is run and hide from me.

I'll just wait for you to comeback.
To look back and find me not there at your back.
I hope you wouldn't take so much time,
because my heart might forget,
as time eats our memories away,
all the beautiful things we created.

It's like entering an amusement park,
With loads of rides.
But you will definitely leave
with a smile.

If you see me with somebody else,
Would you care?
If you see me holding other guy's hand,
Would you get jealous?
If you see me happy with someone else,
Would you get hurt?
If you see me kissing a different lips,
Would you get angry?

I asked all those questions to myself,
All my answers are Yes.
And if by chance you said No,
Then, I think its time to say Good bye,
To the man I thought you are.

I should be sleeping,
With soft sheets under my skin.
But my mind wanders,
To memories I can't let go.

It's exactly three months,
Since you left.
But the wound feel so fresh
Like it was  just yesterday.

I browse through my profile,
Jumping from albums to photos.
I realize most of it was you and I.

Hundreds of us together.
Smiling goofily at the camera.
We are so happy that I didnt see this moment coming.

Here I am remembering
What was gone.
Trying to hold something that was just a distant past.
Like pouring salt on my own cuts.

It's 1:45 AM.
I should be dreaming of something,
But I choose to dream of you and I.
A story that already ended.

I missed you.
But it seems my eyes are tired of crying for you.
Maybe its true,
Our heart never stops loving,
But it gets tired of waiting
And gets used to the emptiness inside.
That someone once a plays a big part,
Now an empty hole in my heart.

There's no greater pain,
than tryingto mend what was broken.
You may put it back toegter,
but it will never be the same.

I once caught myself,
Staring at the person who broke me to pieces.
I wonder why he never tried to put me back together,
But then, every ounce of me long for him.

I fall ******* the ground,
That every bits of me shattered.
I pick up the pieces slowly,
But I still ended up hurting myself with my own fragments.

Because loving someone is letting yourself be fragile.
Either to be loved or to be broken.

I can feel the heat of the sun painfully in my arms,
But inside me,
My heart is pouring rain.

Today, you left me again.
Alone in this dusty roads.
You know how much I want to cry?
That the very person I wanna be with,
Doesn't care for me a bit.

Today, I realize I am not your priority.
When you are always on my top list.
I waited for you to call my name,
But you never did.

Today, I was so hurt.
That I just want to runaway from you.
From all the memories with you.
Because everytime I think you of I'm slowy fading away.


Today, I want to say to you "I really wanted to hate you, but I love you."

Isang patak ng luha,
Para sa damdamin naguguluhan na.

Isang tingin sa mga tala,
Hiniling ang sagot sa Bathala.

Isang hingang malalim,
Dahil mundo  ko'y bigla nagdilim.

Isang tanong na narinig,
Paano ko sasagutin.

I am a girl who aims something else,
I am a girl who goes somewhere else,
I am a girl doesn't want to be stop by anyone else,

I have flaws that are so visible,
Scars that are undeniable.
I've learned to love myself,
Without listening to your voices.

You can hurt me.
You can judge me.
You can pull me.
But you will always be a step behind me.
Like a shadow always aiming for the light to be seen.
And dies when darkness fall.

We are strangers in the daylight.
Lovers in the moonlight.

We seek the darkness to
Fulfill our love.

We hate the light that separates us

We know love is a btch.
But we keep fckin with it
Until we perish.

I have no intentions of seeing you fall down.
Nor be happy while everything crumbles in front of you.
I've been there, where you are right now.
The reality you wanted to see,
seems like an impossible dream.

You've turned your back to me when I offered my hands.
You've pushed me away when I'm willing to hug all your
broken shards.
Your broken pieces cut through my heart.
I was wounded by my own love to you.

Dear, I'd still wanted to hold you close to mine.
Until all your pieces are fixed together.
While mine are being cut apart.

But seems like this is not what  you want.
If seeing you fall down is what you wanted me to look,
I won't see it.
If cutting all of ties will bring you peace,
I'll grant it to you.
If me being out of sight would relieve you,
I'll gladly walk away.

I covered up all my love for you with words of hate.
If that would help you feel a less guilty.,
I'll live under that covers.

I don't mind being branded as the bad person in your story.
But if blocking me away will help you,
Then I'll be the first to leave.

Finding happiness is what I wanted to see from you.
No tears, just smile.
But I know that happiness is not with me.

Painted in my life,
Always in my heart,
Unable to forget my
Love for you will always remain.

Gone in the wind,
Acted like nobody cares.
Because you left me alone,
Reality slowly pops me like a balloon.
I never thought you would leave like this
Even the wind didn't feel,
Like a ghost that never exist.

Hoping someday I can smile,
Out of this black hole I hide.
Forgetting about the past,
Ending  a story that can never last,
Risking everything I have.

For some reason you wanted to be alone,
For some reason you wanted to walk a little further,
For some reason you alight the train one stop earlier than your destination,
For some reason you pass a road you never seen,
For some reason your sweating a lot,
For some reason you are lost in deep thoughts,
For some reason you crave for someone's presence,
For some reason you keep asking  yourself "why" ,
But you can't figure it out.

They're like candies,
Sold on the streets,
With different flavors,
You will surely love.

Sweet like a cotton candy,
My friend you make my day,
With a smile away.

Sometimes I want to hit you in the head,
Because your like a jaw breaker
That don't want to bend.

I really hate that bitter taste,
Like your face when your wasted,
I told you its non sense
But you keep making that mistake.

That sour flavor makes my eyes tear,
Like when I need you and your not there.
Don't worry I will forgive you over and over,
For I believe in forever.

I want to keep this candies in my mouth,
But they melt so easily without a doubt.
I thank God, I met a friend like you,
At least I will never run out of candies because they are as sweet as you.

I was like the coffee I left on the table...

Cold and half empty.