halina't alalahanin ang nakaraan
sabayan n'yo ako sa aking paglalakbay
balikan natin ang mga mapait na katotohanan
mga pangakong hindi naging matagumpay
kasabay ng mga bagay na hindi kayang panindigan
hindi matanggal mga lamat sa aking kamay
kaya naman heto ako at bumabalik kahit na ang puso ko'y muntikan mo nang mapatay

Sa dinami-rami ng mga tala sa kalangitan,
sa bilyung-bilyong bilang nilang hindi malaman,
sa paglubog ng araw at paglitaw ng buwan,
ikaw ang tanging bituin na nais kong masilayan.

"Nakalimutan ko na ba?"
Yun ang pangamba
Nakalimot na nga ba?

Sino ka?
Saan ka pupunta?

Ilang araw din
Ilang oras sa madilim
Sa malabo
Sa magulo

Tuloy, nakalimot nga yata ako?

Matagal na panahon
Ang nilaan
Sa paghahanap
Nang kung saan
Nang kung sino
San nga ba tayo tutungo?

Pagtapos ng lahat
Ng isang mahabang panaginip
Ang mga mata’y muling nakasilip

Naalala ko na ulit
Nakalimutan ko lang saglit
Pero nagbabalik na muli

..ako

Small bumps on the road,
the orange light from the street lamps glow
like a midnight sun
and I fell in love with the girl beside me,
sleepy and lovely
with a scar underneath her chin -
a childhood souvenir because
she could never stay still;
her hair free and wild
like her.

And I'm looking at her,
feeling the cold wind on my face
though I've never felt this warm.

Stupid and spirited,
I know I will give her name as the answer
when years from now a child asks me
about my youth.

Old man Bukowski said:
The flesh covers the bones
and they put a mind in there
and sometimes a soul..
I believe God
poured and poured
all the glorious things on her
and gave her a hand-made heart of gold.

And maybe this isn't going to end well
and well, all of this is forbidden,
like the apple
but still sweet
so never mind the toothache
or the possible heartbreak.