Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Chi Oct 2017
Mahal,

Naalala mo pa ba yung mga panahon na puro ngiti at saya?

Mga araw na puno ng kwentuhan, asaran at tawanan

Na hindi ko malaman

Kung saan nanggaling ang mga iyan

Naalala mo pa ba kung paano ko lagyan ng ngiti ang iyong mga labi

At tila nilagyan ng bituin ang iyong mga mata?

Naalala mo pa ba kung paano mo sinabi sa akin na gusto mo ako?

Tila hindi ka pa nga sigurado sa nadarama mo

Naalala mo pa ba nung tinanong mo ako kung pwede bang manligaw?

Tila nanlumo ka pa nga sa sagot ko.

At hindi nagtagal, ay unti unti mo din binitawan ang salitang “Mahal kita. Mahal na mahal kita”

Dahil ako? Naalala ko pa


Naalala ko pa kung paano tayo nagkakilala

Kung paano sinabi sa akin ng kaibigan mo, na gusto mo ako

Kung paano mismo nanggaling sa bibig mo, na gusto mo nga ako

Kung paano ko binigkas ang salitang “Mahal din kita”

Kung paano mo unti unting binabawi ang salitang “Mahal kita”

Dahil sabi mo,

Sabi mo pagod ka na, ayaw mo na, sawa ka na

Kung paano ako nagpakatanga, habang tinutulak ka sa babaeng gusto mo

Habang sinasabing “Kung saan ka masaya, duon ako

Kahit masakit, kakayanin ko”

At naalala ko pa, kung paano mo sinabing “Patawad, mahal pa din kita.”

Tinanggap kita.

Tinanggap ko lahat ng eksplenasyon at rason mo.

Lahat lahat, kahit ilang beses kong narinig na ang tanga ko

Dahil tinanggap kita, pero masisisi ba nila ako?

Masisisi ba nila ako kung mahal pa din kita?

Masisisi ba nila ako kung patuloy pa din akong umaasa na babalik yung tayo?

Hindi naman diba?

Kasi unang una sa lahat, hindi sila yung nagmahal

Hindi sila yung sinaktan at iniwan


Ilang gabi akong umiyak

Ilang gabi kong iniyakan ang paulit ulit na dahilan

Ilang beses akong nagpakatanga sa paulit ulit na rason

Ilang beses akong tinanong kung kaya ko pa ba?

Kung masaya pa ba ako?

Kung pagod na ba ako?

Hanggang saan yung kaya ko?

At duon ko natagpuan

Duon ko natagpuan ang sarili ko

Namamahinga sa pagitan ng “Mahal kita” at “Pagod na ako”


Pero mahal, masisisi mo ba ako kapag sinabi kong pagod na ako?

Masisisi mo ba ako kung sinabi ko sayong gusto kong magpahinga habang minamahal mo?

Kung ang gusto ko lang ay ipadama mo ulit sa akin ang nadarama mo?

Kung ang gusto ko lang kalimutan ang sakit na dinulot mo?

Kung pagod na ako kakaisip sa salitang “kayo”?

Kung pagod na ako kakaiyak dahil parang siya pa din ang gusto mo?

Kung lagi kong naiisip na baka kaya mo ako binalikan, dahil hindi ka niya gusto?

Mahal, wag **** iisipin na ayoko na sayo

Wag **** iisipin na kaya ko gustong magpahinga dahil pagod na ako

Dahil tulad ng sabi mo, kung pagod na ako, magpahinga ako

Kasi mahal, gusto kong magpahinga

Para muling madama ang init ng pagibig

Na tila ba sa akin ay iyong ipinagkait Muling masulyapan ang mga matang

Tila ba hinahanap ako sa libo libong tao


Mahal, patawad.

Mahal kita, pero pagod na ako

Pero hindi ibigsabihin nito ay palayain mo ako

Ibig kong sabihin, ipaglaban mo naman ako.

Ipaglaban mo naman ako, dahil pagod na ako.
anj Dec 2015
Sinusulat ko ito para aking matandaan
Ang pangako na minsang sinundan
Ng sakit at tampo ng nakaraan
Pero hindi ito susundan ng sakit at kahihinatnan.

Minsan aking pinangako na magiging okay lang ako
Na lahat ng ito ay malalagpasan at makakalimutan rin
Pero lahat pala ito’y napako,
At napadaan lang sa daan na bako-bako.

Daan na bako-bako, parang tayo.
Di malaman kung san liliko, palagi nalang nakakalimutan at nahihilo,
Kung ang damdamin ay pareho. Umasa ang isa at nagpaka-tanga,
Sa pangako at pag-ibig kung san lahat ay nalito.

Pangako. Sinusulat ko ito para aking matandaan
Ang sakit na dinulot mo sa akin
Mas masakit pa kesa sa paluhudin sa bilao ng asin
At kalian man umasa na ikaw ay mapapa sakin.

Pangako, salitang palaging napapako.
Katulad ng tulang ito, parang pangako.
Paulit-ulit sinasabi, ngunit nalilito at napupunta sa daan na bako bako
Pero aking tutuparin, ang pangako na ito hangga’t sa kakayanin.
Pero hindi kita tutularin, na ginawa ang pangako na parang bang kasing nipis ng asin.
#PrayForJean :)
Random Guy Oct 2019
paalam
sa mga alaalang nagtagal
paalam
sa pagaakalang walang hanggan
paalam
sa natitirang pagaalangan
paalam
sa tawang aking nakasanayan
paalam
sa lungkot na sayo'y nasilayan
paalam
sa dinulot sayong karamdaman
na kahit kailan
ay hindi na kaya pang takpan
ng kahit ano pang
lunas o ng kahit itong ating paalam
Glen Castillo Jul 2018
Anim na taon,
Anim na taon ka ng nagpahinga
Dahil sa takot na ‘dinulot ng iyong nakaraan
Pinilit **** bumangon at magpasya
Para manatiling buo kahit wala na s’ya

Ang bawat gabi at umaga
Ang pinili **** makasama
Dahil sila'y hindi magbabago kailanman
Di tulad ng iyong sininta na nagsabing Hanggang dulo'y walang iwanan
Pero ngayon siya ay nasaan?

Anim na taon,
Anim na taon **** pinili na mag-isa
Dahil nakakulong ka pa rin sa kayraming pangamba
Na baka may dumating muli at maging mundo mo sya
Tapos isang araw ay gigising ka na namang nag-iisa

Sapat na ba ang anim ng taon?
Upang palayain ka na sa tanikala ng kahapon
Sapat na ba ‘yon upang lumigaya ka na ngayon?.
Sapat na ba yun upang muli **** hayaan na may isang tao na muling mag may-ari ng iyong daigdig?
Sapat na ba ang anim na taon para muli kang huminga at pumintig?
O puso,araw mo ngayon,
Pasensya ka na sa anim na taon..




© 2018 Glen Castillo
All Rights Reserved.
A Valentine's letter to Myself.
Kailanma'y hindi ako nagsawa
Hindi ako magsasawa
Na titigan ang masaya **** mga mata
Tingnan ang labi **** tumatawa
Pakinggan ang boses **** musika sa aking tainga
At tanawin ang nakabibighani **** mukha
Hindi ako magsasawa

Ilang araw man ang dumaan
Patuloy pa ring ikaw ang nasa aking isipan
Tila nga nalulusaw na ang kisame
Kakatitig ko, at ang mahahalagang bagay ay isinasantabi
Malaanan ka lamang ng oras
Kahit man lang sa isipan ko
At ang pananatili ng iyong mga bakas
Ay ang hindi mo paglisan sa puso ko
Dahil kung merong pagkasugat
Kasunod agad nito ang peklat
Na mananatiling sa aki'y nakatira
At hindi na ito mabubura

Pero mahal, hindi pa rin ako magsasawa
Hindi ako magsasawang kabisaduhin ang iyong bawat paglingon
Ang iyong mga di pagtugon

Kabisado ko na ang iyong mga galaw
Kagaya nang kung paano ko laging naaalala
Ang iyong pagtanaw
Pagtanaw mo sa akin kasabay ng iyong ngiti
Kabisado ko ang iyong mga "hindi"
Kabisado ko na kung saan kita makikita
Sa mga lugar na minsan sa aki'y naging mahalaga
Alam na alam ko kung kelan tumitibok ang aking puso
Tuwing nakikita ko ang sapatos mo
Itim at pula
Ang kulay kung saan lagi kitang naalala
Rinig ko na ang malakas na pagtibok
At agad akong nagtatago sa sulok

Hindi ako magsasawa
Magpapatuloy ako
At kahit nasasaktan ako sa mga pagbitiw mo
Oo, ramdam ko ang pagbitiw mo
Kahit pa hindi mo kailanman hinawakan ang mga kamay ko

Oo, masakit
Nasasaktan ako
Pero pasensya na, magpapatuloy pa rin ako

Lumipas ang mga buwan
Sa aking puso ka pa rin nanininirahan
Sa dami ng unos na aking naranasan
Nahihirapan akong tumahan

Hanggang sa napagtanto kong pagod na ako
Hindi ko alam kung paano nangyari ito
Biglaan nalang
Kagaya ng paglaho mo
Pagod na ako
Pagod na akong intindihin ang aking nadarama
Pagod na akong umasa
Pagod na akong maghintay sa wala
Ang umasa sa mga bagay na kailanma'y di mangyayari
Mga bagay na hindi ko mawari
Pagod na akong paniwalain ang sarili kong magugustuhan mo rin ako
Paniwalain ang sarili kong may dadalhin ka sa pagbalik mo
Pero nagkamali na naman ako
Dahil nakalimutan ko
Na hinding hindi pwedeng maging "tayo"
Dahil iba ang gusto mo
At hinding hindi mangyayaring magiging ako ang tipo mo
Dahil hindi tayo talo
Pagod na ako sa mga bagay na di pwedeng ipilit
Pagod na ako sa pagkapit ko na dati'y mahigpit
Pagod na akong kumapit
Pagod na ako sa sakit

Ngayon, gumagawa na naman ako ng tula
Para sa taong iba ang nilalaanan ng kanyang mga salita
Pero bago matapos ang tulang ito...

Pakinggan mo ako
Pakinggan mo ang bawat salitang aking sambit
Pakinggan mo ang liriko ng aking awit
Pakinggan mo ang tono ng aking tula
Damhin mo ang bawat pagbigkas ko ng mga talata
Dahil maaaring ito na ang magiging huli
Ito na ang bagay na hindi ako magsisisi
Sa huling pagkakataon, ramdamin mo ang aking pagkapit
Ramdamin mo sa huling pagkakataon ang aking bait
Dahil, sobra nang pait
Ayaw ko nang damhin
Ang mga sugat na dinulot nito
Dahil ngayon, nagdurugo ang puso ko
Habang tinitingnan ang mga sugat sa kamay ko nang dahil sa patuloy na pagkapit sa'yo
Ako lang pala ang kumakapit
Kaya tatapusin ko na
Ako'y bibitiw na
Nang sa gayo'y maging malaya ka na
inggo Jul 2015
Ang edad ko na ngayon ay dalawamput tatlo
Pero ang mukha ko ay edad pang labingwalo
Wag na kayo kumontra at magreklamo
Pagbigyan nyo na dahil kaarawan ko

Salamat sa mga taong nakaalala
Kahit ung iba sa facebook lang nakita
It's the thought that counts ika nga
Maraming salamat sa dinulot nyong saya
Random Guy Nov 2019
patawad
sa mga tulang
nagpanatili pa sa'yo
o sa kung ano man ang meron tayo

patawad
sa muling pagbukas
ng matagal ng saradong pinto

patawad
sa paulit-ulit
na pagsaksak sayo
ng mga salita at letra
na sinusulat ko

patawad sa pagsulat pa nito

pero sana maintindihan mo

na ito na lamang ang kaya kong gawin
upang mawala ang sakit
na dinulot din naman nating dalawa

ito na lamang ang naging gamot
sa mga sugat na nadama
noong una kang nawala
at ngayong patuloy kang nawawala

ngunit huwag kang magalala
wala naman akong gustong dugtungan
sa mga bagay na tapos na
at alam kong mali
at alam **** mali

kaya patawad sa pagsulat pa nito
at paulit-ulit na patawad
sa pagsusulat pa ng paulit-ulit
kagaya nito
Paano maaalis ang sakit
na dinulot ng mahal mo?
Paano matitigil ang mga
luhang dumadaloy mula sa puso ko?
Paano makakalimot ng
masakit na nakaraan?
Paano mapapawi ang pait
na sa puso'y naiwan?

Paano mapipilit ang sugat
na humilam?
Paano kung ang kirot ay
laging nagpaparamdam?
Paano patibayin ang
loob na nanghihina?
Paano at saan kukunin
ang lakas na nawala?

Paano matututunang
mahalin kang muli?
Paano makukuhang
hagkang muli ang iyong mga labi?
Paano maituturing na
akin buong buo?
Paano kung sa kanya'y
inialay mo rin ang iyong puso?

Mga tanong na kay hirap sagutin.
Na panahon lang ang makakapagsabi
kung kaya ka pa ngang mahalin.

- July 2009
RLF RN Nov 2015
Ilang taon na ang nakalipas
ng huli kong masilayan
ang haplos ng pag-asa.
Ang paghangad na makapiling ka,
na siyang nabaon lamang
sa alikabok ng kahapon.

Halintulad sa isang bangungot,
ang sakit at pait na kanyang dinulot.
Kahit anung pagsusumidhing magising
ang gawin, hindi matanggal-tanggal
ang sakit at bakas ng pag-asang
paulit-ulit na binigo.

Sa mataimtim na panalangin,
sinubukan kong idaan.
Huwag lamang bumitiw
sa pangakong dala ng pag-asa.
Sa bandang huli, subalit
akin ring napagtanto,
mga naturing na panalangin,
para bang mga salita,
na isinambit lamang sa alapaap,
hindi dinidinig ng nasa Itaas.

Kaya't ako'y sumusuko na.
Tama na. Sukdulan na
ang pighati ng aking puso
na umaapaw sa kirot,
na nagdurugo dahil
sa ipinagkait na pag-asa.

Parang isang pilas na papel,
na sinulatan at minarkahan
para lamang lukutin, itapon, at
nagmistulang balewala --
walang isinulat at hindi sinulatan.
Miss na miss na kita
Ang aking minamahal
Nang parang ito'y sugat
Basag na salamin sa sa aking paa

Nang nawawala ka
Ay dinulot ng tuwa
Kalungkutan, mabigat na bulsa
At notebook na puno ng tula at minsan pera

Noon ubos ang pera sa aking bulsa
Piso, rosaryo, medalyo at picture mo
Ngunit ngayon ay idinulot mo ang sakit sa bewang
Parang may UTI o palo ang iyong dala

Bulsa, pantalon at zipper
Kinalimutan mo na ba?
Kung gaano katagal na tayo magkasama?
O minamahal ano pa ba?

Mamatay lang ako huwag lang mahulog ang aking pantalon
Buhat ang labing limang taon ng pagsasama
Sinturon, nasaan ka na?

(DEDICATED SA AKING ITIM NA SINTURON)

MAY YOU REST IN PEACE KAHIT SAAN KA MAN
Jor Jul 2016
I.
Blangko na naman ang utak ko,
Inuukupa mo na naman ito.
Hindi ako makapagsulat ng husto.
Kahit ano pa ang pilit ko.

II.
Aaminin ko, niyayakap ko pa rin ang unan mo,
At pakiramdam ko’y ika’y nasa tabi ko.
At kahit masakit ang dinulot mo.
Ikaw pa rin ang hinahanap-hanap ko.

III.
Hindi ko akalain na may kapangyarihan ang tulad mo,
Kaya **** pabilisin ang tibok ng puso ko,
Kaya mo ring ukupahin ang utak ko,
At kaya mo ring patigilin ang mundo ko.

IV.
Pero hindi ako papayag na manipulahin mo ako,
Kailangan kong makalaya sa kapangyarihan mo.
Kaya simula sa araw na ito’y,
Tatanggalin na kita sa sistema ko.
leeannejjang Jun 2018
Isang araw magigising ka na lang,
Ayaw mo na umiyak.
Ayaw mo na malungkot.
Ayaw mo na masaktan.
Ayaw mo na sa kanya.

Ilang araw ka ba umiyak sa loob
Nga kwarto kayakap ang mga unan
**** basang basa na mga luha?
Isa, dalawa, tatlo.

Pinilit mo ngumiti araw araw.
Tapikin ang iyong balikat
At sabihin "Ayos lang yan. Lilipas din yan".

Ilang gabi mo inisip ang mga paano at bakit na hindi nasagot ng tao akala mo'y hindi ka papaluhain?
Isa, dalawa, tatlo.

Lumipas ang panahon.
Lumubog ang araw, nagpakita ang buwan.
Sumikat muli ang araw.
Nagising ka.

Ayaw mo na.
Ayaw mo na sa mga pangako'ng napako.
Ayaw mo na sa matatamis na salitanv puro sugat ang dinulot.
Ayaw mo na sa kanya.

Isang araw nagising ka,
Hindi mo na tinapik ang iyo balikat.
Sa halip, gumising ka na puno ng pagasa.

Ngunit, bakit tila may kirot pa din sa iyo mga mata?
Nagising ka na ba talaga?
O nasanay ka lang sa sakit na iyo nadarama?
Sumasabay sa buhos ng ulan abg emosyon.
Bb Maria Klara Jan 2021
Ikaw ay isang pambihirang hika
na hindi mailarawan sa anumang wika;
Ang pagnais sayo ay tulad ng ubo,
Sa pagsikip ng dibdib ikaw ay tumubo.

Ang pagtanging naganap ay bukod tangi at
mainit, tila isang pagsibol ng lagnat.
Pangalan mo ay pahirap sa aking lalamunan
daig pa likidong apoy sa matinding inuman.

Tila ako'y nawalan ng panlasa,
sapagkat napaibig sa irog ng masa.
Na-abisuhan man lamang sa idudulot na sakit
ng hamak at panandaliang pagkaakit.

Walang manggagamot ang nakakilala sa kaso
nitong nakakawalang-hiyang trangkaso.
Walang mabuting dinulot sa katawan:
sinumpaang pangangailangan lamang ng laman.

Nawa'y ang pagkalalin ay hindi nakahahawa
sapagkat sa ngayo'y mag-isang tumatawa
dahil sa pagtangkilik lamang ng mga alaala.
(Isa sa mga sintomas na talagang lumala.)

Sa kabila ng pagkilala na ito'y sakit lamang sa ulo;
ipinatili hanggang sa luha ay tumutulo.
Itinuloy ang pananabik sa tuwina,
kunwari ang gawain ay ligtas na bitamina.

Ang ibubunga ay malalaman lamang sa wakas
kung sasapat pa ba ang natitirang lakas
upang sugpuin ang delikadong damdamin
at ang sariling katinuan ay panatiliin.

Sa kabila nga ba ng mga dinanas,
may matatagpuan bang ganap na lunas?
Upang lahat ng aspeto'y manatiling malusog
at sa karapat-dapat na lamang ang loob ay mahulog?

Masakit na uri ng pangangalaga,
ang payapang makakamit ay mahalaga.
Wala lamang ito sa sapat na distansya;
kailangan rin ang pagpaparaya.
2019 was the year of the heartbreak that I thought was going to **** me. 2020 was the year of the virus I thought was going to **** me. 2021 cannot POSSIBLY be worse; this is me synthesizing both killer life experiences thanks
ZT Apr 2020
Sila na nagkasala
Sila pa ang galit
Kahit ikaw sana tong nabahala
Dahil ikaw ay pinagpalit

Dating tiwala ay sinira
Nung kabit ay kanyang tinira
Tapos ngayong nahuli
Parang ikaw pa ang may mali

Kesyo, bat ka raw nag eskandalo
Sa harap pa ng pamilya
Ng kinakasama
Ng ASAWA Mo

Siya pa ngayon ang galit
Kasi ikaw daw ay nagbitaw ng mga salitang mapanakit
Di ka naman daw sana ganyan dati
Dahil dati kaw daw ay mabait

Pero di ba nya mapagtanto
Kung bakit ikaw ay nagkaganto
Dahil sa labis na pangagago
Na dinulot ng sariling asawa mo
Affected lang sa napanood na korean series. Masyadon kainis si guy. Cheater na nga, xa pa ang galit.
Isang araw na masaya ako sayo.
Isang araw na sakin lang ang oras mo.
Pero di ko akalain dadating araw na ito.
Na iiwan mo din pala ako .

Gusto kong ilabas ang bawat sakit.
Na dinulot ng Pag-ibig .
Sa bawat araw na darating.
Kalimutan ka lang ang nais .
Sigrid Lundang Feb 2019
Gagawin kong lahat
Manatili ka lamang
Buhay kong nakasanayan
Babaguhin ng walang pag-aalinlangan

Takot na dinulot ng nakaraan
Sa di makampanteng kasalukuyan
Pagkatao'y ibibigay ng tapat
Upang sayo'y maging karapat-dapat
Chris Balase Mar 2018
Sana sa susunod
Ako naman ay sumaya
Sana sa muling pagtatagpo
Ng aking tadhana
Sa iyong liwanag
Ay tuluyan nang mapawi ang dilim
Na dinulot ng mapait na nakaraan.

Sana hindi na tayo
Luluha ng ganito

Sana ang sakit
Ay tuluyang magbago

Sana ang mundo ko
Ay sya ring mundo mo

At sana ang bawat gabi nati'y
Wala ng dalamhati

Pagkat nais kong ihanda
Ang langit ng aking pagsinta
Para sa iyong pagpunta
Ay makumpleto na ang iyong ligaya

Sana

Sana'y sa susunod
Hindi na tayo ang luluha
.

— The End —