Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Lumipas ang Mga Taon,
Sa sulyap ng isang mata,
Mga sandali ng kalungkutan,
At ang kagalakan ay lumipad.

Mga taong mahal ko,
Dumating na at wala na,
Ngunit hindi tumigil ang mundo,
At nagpatuloy kaming lahat.

Hindi madali ang buhay,
At ang mga pakikibaka ay naroon,
Napuno ng mga oras na mahalaga ito,
Mga panahong hindi ko lang pinansin.

Nakatayo ako sa sarili ko,
At natagpuan ko pa rin ang aking daan,
Sa ilang gabi na napuno ng luha,
At ang bukang-liwayway ng mga bagong araw.

At ngayon sa katandaan,
Ito ay naging napakalinaw,
Mga bagay na nalaman ko na mahalaga,
Hindi kaya kung bakit ako narito.

At kung gaano karaming mga bagay,
Na pinamamahalaang kong bumili,
Hindi kailanman kung ano ang gumawa sa akin,
Mas mabuti ang pakiramdam sa loob.

At ang mga pagkabahala at takot,
Ang araw na iyon ay sinaktan ako,
Sa katapusan ng lahat,
Gusto lang mawala.

Ngunit kung gaano ako nakaabot,
Sa iba kung kinakailangan,
Ay ang tunay na panukala,
Sa kung paano ako nagtagumpay.

At kung gaano ko ibinahagi,
Sa aking kaluluwa at puso,
Sa huli ay,
Ano ang naghiwalay sa akin.

At kung ano ang talagang mahalaga,
Ang aking opinyon ba sa akin,
At kung o hindi,
Ako ang pinakamahusay na maaari kong maging.

At gaano pa karaming kabaitan,
At mahal na maipakita ko,
Bago sabihin sa akin ng Panginoon,
Ito na ang oras ko.
M e l l o Sep 2019
binalak kong baguhin
ang isip mo
at nang tumagal
ako yung nalito
kung saan ko ba
ilulugar ang sarili ko
sa'yo
Naisip ulit kita.
Michael Joseph Oct 2022
"Nak, kumusta ka na?" habang inihahain yung Cinnamon bread mula sa oven.

"Naku, Ma'am. Ito single pa rin, dami ko pa kasi need patunayan sa sarili ko."

"Gaganda na nga ng mga na-achieve mo eh kulang pa ba? Hanapin mo rin yung magpapasaya sayo, ako nga simpleng life lang pero masaya ako sa partner ko at sa work ko."

Bumulong sa katrabaho, "Siya yung sinasabi kong prof namin na life coach rin. Pinakilala niya sa akin yung the Ballad of the Lonely Masturbator ni Anne Sexton. Sobrang ganda niya pumili ng mga piyesa para sa class namin."

Ay, Ma'am, si Ara nga po pala. Katrabaho ko."

"Ay, hi po, Ma'am."

"Ikaw ba, pinopormahan ka ba nitong si Michael?" Pabirong udyok ni Ma'am Pola.

"Ingatan mo si Michael, mga sunod na faculty to ng CAL."

"Ay, Naku, Ma'am. Di po ako qualified, baka maligaw ng landas mga taga ABE. Hehe."

"Lahat naman tayo, may mga bagay na akala natin di pa tayo qualified, pero binibigay sa atin kasi may mga taong alam kung ano talaga kaya natin. Ngayon lang yung memo nagrerequire ng Masters kaya di na kayo makapasok. Tignan niyo nga kayo, ang gagaling kaya ng batch niyo."

"Oh, eto nak, mainit-init pa yung order mo, apat na boxes ng Cinnamon bread. Pasensya ka na ginabi ka na ang dami ko ring binebake, baka may pasok ka pa bukas."

"Ay, salamat po, Ma'am. Buti po at bumuti-buti na pakiramdam niyo. Solid po yung mga binabake niyo sana mabuksan niyo uli yung store niyo sa may great wall."

"Ay naku, hoping and praying anak. Sana maging masaya family mo sa binake ko."

"Naku, Ma'am, bentang benta to kasi minarket ko na sa kanila. Sana kahit papaano nakatulong po ako."

"Thank you, Mike ah. Balitaan mo ako at kumustahan tayo sa kape pag may time pa."

"Bye, Ma'am. Ingat po kayo lagi."
Alaala ka palagi, Ma'am Paula Arevalo-Destacamento .

Salamat sa literatura, sa maayos na pagtuturo, sa pagkain, sa inspirasyon, at sa iyong buhay.
Maria Leslie Mar 29
Iโ€™ve been thinking of someone can touch me but
Inside out itโ€™s still empty
No one can turn too

I've been traveling for decades but my heart is still alone
How many times have I been with you and met you
But it's still not you

Many battles have passed but itโ€™s fair
I thought it was you but until now I still haven't won
I always left alone winning myself but not together with you
I'm left victorious in myself but you're not with me

No matter what I do I still can't see the real
No matter how I open the door
The opportunity is still elusive

Even if I don't look for it, it's always whispered
The real face still doesn't face me
The real for me is still hidden

Is there nothing left for me?
Is it already written?
How long will I wait?

Is it always destined for someone else?
Another opportunity will be waiting again
But how far will the journey go without you

Is this just the new beginning
Is it just the beginning?
There is always a new door to open

You only open a door once and a while and you have a chance
At the wrong time, not in the right direction
The world stopped in the elusive happiness

My tired heart cannot be satisfied
The winding,
tiring battle is not quiet
The direction does not straighten to be with you and see you

It is difficult when I have chosen you but you do not choose me
I thought you were the one,
but I will also go back to the old days and accept that you are no longer here
There is no partner.

************

"๐•Ž๐•’๐•๐•’ โ„™๐•’๐•๐•’ ๐•‹๐•’๐•๐•’๐•˜๐•’๐•Ÿ๐•˜ ๐•‚๐•’๐•“๐•š๐•ช๐•’๐•œ"

Ako ay nag hihintay na mayroong makaka hipo sakin
pero hanggang ngayon wala paring laman
Wala paring lumilingon

Ilang dekada na akong nag lalakbay pero ang puso koโ€™y mag isa parin
Ilang beses na kitang nakasama at nakilala
Pero hindi parin ikaw

Marami nang nagdaang labanan akala ko ikaw na yon
pero hanggang ngayon hindi parin naipapanalo
Naiwan akong nanalo sa sarili pero hindi ka kasama

Kahit ano gawin ko hindi parin makita ang tunay
Buksan ko man ang pinto
Mailap parin ang pagkakataon

Hindi ko man hanapin palagi itong binubulong
Hindi parin humaharap ang tunay na mukha
Nakatago parin ang tunay na para sakin

Wala na bang para sakin?
Naka tala na ba ito?
Hanggang kailan ako mag hihintay?

Parati nalang ba sa iba nakalaan?
Panibagong pagkakataon ulit ang hihintayin
Pero hanggang saan aabot ang paglalakbay ng wala ka

Ito palang ba ang bagong simula
Nagsisimula palang ba?
Palaging may bagong pinto ang bubuksan

Minsan ka lang mag bukas ng pinto at pagkakataon
Sa maling pagkakataon na hindi natapat sa tamang direksyon
Nahinto ang mundo sa mailap na lumigaya

Hindi mapagbigyan sa napapagod kong puso
Hindi matahimik ang paliko likong nakakapagod na labanan
Hindi tumutuwid ang direksyon para makasama at makita ka

Ang hirap kapag pinili na kita pero ikaw hindi mo ako pinipili
Akala ko ikaw na yun uuwi rin din pala ako sa dati at tatanggaping wala ka na
Wala palang kapareha.
Written: 1.3.2025
sayrinne Apr 2020
1
saya, asan ka na ba?
pati ikaโ€™y lumisan na,
sinama aking sinta,
sanaโ€™y maibalik pa.

dating tayoโ€™y maibabalik pa ba?
dating mga sulyap, miss ko na
dating mga ngiti na may totoong saya.
mahal, ako baโ€™y mahal mo pa?

mahal mo ba ako dahil mahal mo ko?
o mahal mo ko dahil ako laging nasa tabi mo.
araw araw pinili, di kinailangang ipilit.
ayaw kitang iwan, ngunit mataโ€™y ipikit.

paalam sa mga naging sandali,
sandaling hindi ko maipagpapalit.
sana ikaโ€™y sumaya,
kahit hindi na ako ang kasama.

paalam sa mga panahon na sumaya,
kahit naging panandalian pa.
salamat sa lahat, sinta
sanaโ€™y ipinaglaban pa.

naibigay sa iyo lahat,
ngunit hindi pa ba sapat,
para akoโ€™y mahalin nang tapat?
pagbalewala sakiโ€™y hindi dapat.

binuo ang isaโ€™t isa,
tuwing kasama kaโ€™y masaya
tuwing nag-iisaโ€™y naiisip ka,
mahal, ako baโ€™y naiisip mo pa?

nasirang tiwala,
mahirap nang buohin pa.
nasirang pangarap,
tutuparin ay mag-isa na.

salamat sa lahat,
mahal, ikaโ€™y naging sapat.
mahalin kaโ€™y karapat dapat
patuloy na mamahalin, kahit hindi na dapat.

kasama ka sa lahat,
wala nang hahanapin pa sa iba
mga oras na hindi nagkakaintindihan,
sanaโ€™y inayos pa.

pag-asa, anjan ka pa ba?
dapat bang isuko na?
laban nating dalawa,
iniwan akong nag-iisa.

sariliโ€™y hahanapin lang, ika nga nila
akoโ€™y hindi maghahanap ng iba
sayo lang nakita ang saya
ngunit mahal, bakit may siya?

sanaโ€™y lumaban pa
kung kinaya lang sana.
sinta, akoโ€™y napagod na,
maaari bang magpahinga?
pour vous
Kev Catsi Aug 2019
ang sugat ng nakaraan
ay huwag mo ng balikan
dahil kusa mo nalang sinasaktan
ang iyong sarili ng walang kalaban-laban

sa halip ito'y gawing sandata
sa iyong bagong kabanata
dahil ngayo'y ika'y isang  banta
para sa mga taong walang kwenta
MarieDee Feb 2020
Bakit ba tayo nagkaganito?
Sana'y di na lang tayo nagkatagpo
Kung ganito lang ang mangyayari
Sa tingin mo ikaw'y aking inaglahi
Kung noon tayo ay nagkakasundo
Bakit ngayo'y tila nagbago?
Alam kong pag-ibig mo'y naging sapat
Ngunit ako sa iyo'y di nararapat
Alam kong ikaw'y aking nasaktan
Na ang turing ko sa iyo'y kaibigan lamang
Alam kong ikaw'y umasa
Na ang pag-ibig ko'y iyong makuha
Bakit ba nagawa ito sa iyo?
At ngayon ikaw'y nagtatampo
Ang iwanan mo ay napakasakit
tanong sa sarili'y "BAKIT??"
shy soriano Apr 2019
Alam kong napakabata ko pa para  umibig ng sobra sa isang taong akala ko'y tama. Subalit ito'y kailangan ko ng itigil sa pagkat sinasaktan ko lamang ang aking sarili mahalin kalang.  lalo na't ngayon akin na pagtanto na ako lang pala ang nag mahal ng lubusan sa ating dalawa.
PandaPao Jul 2018
#5
Love? mahal?
Alam mo nung sinabi kong kakayanin kong mawala ka?
Kasi wala akong choice?
Naniwala ka ba?
Sorry ha? Sorry niloko kita
Di ko naman sinasadya
Niloko ko din pala sarili ko
Alam mo kung bakit?
Kasi nung naalala kong pwede ka pang mawala sakin
Di ko kinaya
Di ko kinaya yung posibilidad na mawala ka
Hindi ko talaga kakayaning mawala ka
Kaya mahal pakiusap
Nakikiusap ako
Pwede bang diyan ka na lang lagi?
Lagi mo na lang din akong mahalin?
Pangako mamahalin lang din kita
Mamahalin kita habambuhay
Mahal pwede na ba yun?
Pipilitin ko naman
Na maging masaya ang bawat sandali ng pananatili mo
Kaya Pakiusap Mahal
Akin ka na lang lagi
Sorry makasarili
Sorry mahal
Sorry mahal na mahal kita
Cepheus Jun 2019
Ako yung pending
Na nalimutan **** asikasuhin
Isipin
Sa dami ng iyong gagawin
At dalahin
Nawala sa iyong isip
Dahil na din siguro ika'y makakalimutin
At ang iyong isip ay lumilipad sa hangin
At sa sakit
Na di mo pa kayang burahin

Pero ako yung pending
Na nandito pa din
Na mananatili
Sa iyong tabi
Parang aninong
Bubuntot buntot
Na 'di ka hahayaang mag-isa
Sa dilim man ay iyong kasama
Paglingon mo, ako ay tatawa
Makaguhit man lang kahit papaano ng ngiti sa iyong mukha

Kahit na ako yung pending
Na di ko alam kung kailan mo balak gawin
Kung gagawin nga ba o buburahin
Na nakatawa man ay may kirot pa din
Na tumatagas pag ikaw ay 'di nakatingin
Hahaha heto na naman akong martir
Pero ayos lang hihintayin kitang gumaling
Mananatili hanggat hindi papaalisin
Sarili mo muna ang iyong mahalin
At saka na ako isipin
Kurtlopez Jun 2021
Pakiramdam niyaโ€™y wala siyang halaga,
Nararamdaman niya sa mga turing ng mga nakapaligid sakanya,
Walang silbi at walang kwenta,
Maraming ginagawa ngunit hindi makita kita.

Pinipilit niyang labanan lahat ng masasakit na salita,
Hindi tinuring na kalaban ang mga taong nakapaligid sakaniya,
Malakas siya ngunit may humihila,
Ilang beses nang bumagsak ngunit muling nagsisimula.

Sanaโ€™y tingin ng tao ay huwag pagtuonan.
Ugali nang manghusga, sanaโ€™y masanay na,
Ang mahalaga, kilala mo ang sarili mo.
At humahawak ka sakanya.

Magpokus sa nakataya,
Iwasan ang walang saysay na problema,
Huwag magpapatalo,
Marami talagang gustong bumagsak ang isang tao.
Levin Antukin May 2020
Tara.
Umpisahan natin
ang malikhaing pagbabahagi
ng aking mga kuwento.
Hindi na mabilang ang titik
na maingat na inuukit sa isipang
hitik sa karanasan at emosyon ngunit kailan
sasapat yaong mga nilikhang tula kung ikukubli lamang?
Kaya inihahandog ko ang sarili simula sa isang salita
at dinagdagan bawat linya. Ngayong nasa ika-sampu na, hindi mamamaalam


bagkus, maligayang pagdating!
[Filipino] a short poem, structured with lines increasing in word count per line (fr 1-10),  I wrote to get in HelloPoetry.
Akala ko noon, sapat na ang mahalin,
Na kapag totoo ka, 'di ka sasaktan.
Ngunit natutunan kong kahit gaano kabuo,
May pusong pipili pa ring lumayo.

Pinili kitang mahalin sa bawat araw,
Sa bawat paghinga, ikaw ang dahilan.
Ngunit kahit anong pilit kong hawakan,
Ang isang pusong sawa, 'di na mapipigilan.

Akala ko ang โ€œtayoโ€ ay pangmatagalan,
Na kaya nating lagpasan ang bawat sugat at lamat.
Pero hindi pala laging sapat ang dasal,
Kung ikaw mismo, ay ayaw nang lumaban sa ating pagmamahalan.

Ang sakit, hindi lang sa pagkawala mo,
Kundi sa tanong na: โ€œSaan ba ako nagkulang saโ€™yo?โ€
Ginawa ko ang lahat, pati sarili'y kinalimutan,
Pero sa dulo, ako pa rin ang iniwang luhaan.

Walang perpektong pag-ibigโ€”oo nga, totoo.
Pero sana, hindi ko nalang inialay lahat saโ€™yo.
Sana natutong magtira kahit kaunti,
Para may natira sa sarili kong muli kong buuin.

Ngayon alam ko na,
Ang tunay na trahedya ay hindi ang pag-iisa,
Kundi ang manatiling umiibig
Sa isang taong kayang mabuhay na wala ka.
Elly Apr 2020
nakikita ko ang pinaghalong sakit at galit sa kanyang mga mata, โ€œnasaan ka nuong kailangan kita?โ€

nanlalabo na ang mga mata ko dahil sa mga namumuong luha na nagbabadyang bumagsak, โ€œnuong panahong kailangan mo ako, kailangan ko rin ang sarili ko..โ€
Hinding-hindi ko maintindihan
Ang nararamdaman ko ngayon
Walang kasing bigat
Walang kasing lamig
Walang kasing init
Walang kasing sakit

Ang dibdib ko'y parang sinasaksak
Ng sampung libong karayom
At daan-daang tinik ng rosas

Muli na naman akong naglalakad
Sa apoy ng imypernong ginawa ko
Para sa aking sarili

Unti-unting dumadagdag
Ang aking mga sugat at pasa
Dahil sa mga latigo ng mga demonyo
Na sumusunod sa aking paglalakbay
Sa impyernong ito

Sana'y malapit na ang panahon
Na makita ko muli ang liwanag
Kasi hindi ko na kaya
Hindi ko talaga alam kung saan ako magsisimula.
Hindi ko alam kung alin sa mga bumabagabag sa isipan ko ang dapat kong unahin. Pero isa lang ang sigurado ako ngayonโ€”kailangan ko itong himayin.

Magsisimula ako sa tanong na:
โ€œSi Ate na lang ba talaga palagi?โ€

Si Ate na lang ba talaga palagi ang mag-a-adjust?
Ang utusan sa pamilyang ito?
Kesyo ganito, kesyo ganyanโ€”mga rason na hindi ko na alam kung valid pa ba o hindi. Pero sige na nga, i-aagree ko na lang. Para matapos na ang usapan. Para hindi na humaba pa ang diskusyon.

Si Ate na lang ba talaga palagi ang magsasakripisyo para sa pamilya?
Si Ate na lang ba ang mag-iisip kung paano magtitipid, kung anong dapat unahinโ€”hindi ang luho, hindi ang sariling kapakananโ€”kundi kayo?
Kayo na lang muna. Ako, mamaya na lang.

Si Ate rin ba palagi ang kailangang magpakumbaba at magpatawad?
Ang aako ng responsibilidad, ang gagawa ng gawaing bahay?
Alam ko namanโ€”may mga kapatid ako. Pero ako na lang ba palagi ang kikilos?
Ako na lang ba ang laging may kusa?
Ako na lang ba ang mag-iisip kung anong ulam ang lulutuin?
Maglalaba, maghuhugas ng pinggan, maglilinis ng bahay?

Kabisado ko na lahat โ€™yan. Hindi niyo na ako kailangang pagsabihan. Hindi ko na kailangan ng utos.
Pero paano kayo?
Paano kung wala na tayong mga magulang?
Paano kung ako na lang ang natira?

Si Ate na lang din ba ang laging magtuturo at magdidisiplina?
Noong ka-edad ko pa lang kayo, namulat na ako sa responsibilidad.
Pero ngayon, anong nangyari?
Halos lamunin na kayo ng cellphone. Wala nang kusa. Wala nang malasakit sa paligid.

Baka nakakalimutan ninyoโ€”tao rin si Ate.
Hindi ako robot. Hindi ako ginawa para lang sumunod sa utos.
Marunong din akong mapagod. Marunong din akong masaktan.
May damdamin din ako.

Sana maintindihan ninyo โ€™yan. Na may sarili rin akong buhay na kailangang atupagin. Hindi ako utusan na sunod-sunuran lang. Hindi ako kailangan bigyan ng sahod para gawin ang iniutos ninyo, walang barya o walang pahinga ang makakapagbigay sa akin ng pahinga na hinahanap ko.

Pagod? kaya kong tiisin, kaya kong matulog nang ilang oras lang, kaya kong pagsabayin ang trabaho ngunit anong nangyari sa akin? nagkasakit ako in return. Walang halaga ang bawat barya na binibigay ninyo sa akin, kapalit ng nawala kong adrenal gland.

Puyat at pagod, ipagsabay mo. Instant noodles at walang masustansyang pagkain ang makakapatay sa akin. Coke at kape na ginawang tubig. Pagbantay sa lola kong maysakit ang naging libangan.

Hindi sa hindi ako marunong magpasalamat o baka isipin ninyo hindi ako grateful at wala akong utang na loob sa ginawa niyo para sa akin. Ang utang na loob na habangbuhay kong pagbabayaran ay hindi katumbas nang pilak at ginto o salapi, kundi habangbuhay na karangalan at respeto ang ibibigay ko sa inyo sa pagsilang sa akin sa mundong ito at dahil binuhay niyo ako at hindi pinabayaan.

Hindi niyo ako narining na nagrereklamo, hindi niyo ako nakikita na nagmamaktol, hindi niyo ako naririnig na nagpapaliwanag at nagrarason dahil alam ko sa sarili ko na sarado ang isipan at taenga ninyo kung sakali man na ako ay magpapahiwatig nang aking saloobin sa inyo.

Alam ko, naiinitindihan ko na napapagod rin kayo, iba rin ang pagod na nararamdaman ko. Hindi kumpletong tulog, hindi unan at kama ang lunas nito, dahil kung minsan kung ako ay tulog na ay sadyang nag-iingay rin ang aking isip. Ang tanging lunas na gusto ko sa pangungulila ko sa pahinga ay kapayapaan, katahimikan at dalampasigan. Iyon lamang.

Hanggang dito nalang,

Nagmamahal,
ย ย ย ย ย ย ย ย ย ย ย ย ย ย ย ย ย ย ย ย ย ย ย ย ย ย ย ย ย ย  Ate :)
Euphrosyne Feb 2020
Mahal na mahal kita
Mayroon kang tulad ng isang malaking puso
Iyon ang una kong napansin
Sa simula palang

Gustung-gusto ko ang nararamdaman nito
Kapag hinahawakan mo ako ng mahigpit
Sa wakas ay nakakaramdam ako ng ligtas
Tulad ng makatulog ako sa buong gabi

Mahal ko na hindi mo ako hinuhusgahan
Para sa aking hinding perpektong sarili
Iyon ay mas kaakit-akit
Kaysa sa anumang halaga ng kayamanan

Marami pang dahilan
Ngunit magsisimula ako sa iilan lamang
Siguro balang araw
Ibibigay ko sayo itong tula na ito
Hindi lahat ng bagay nasusunod ayon sa kagustuhan naten minsan ito ay nauudlot at minsan hindi na natutuloy at madalas nangyayare.
Sana lahat may Ina, Oo totoo iyon
Sana buhay ka para makita mo aking emosyon
Sa totoo lang ang hirap mawalan ng ina
Mabigat sa pakiramdam, mahapdi sa mata
Malungkot sa isipan at sa Puso ko pa
Pakiramdam ko'y nag-iba kahit lalaki pa
Diba? Oo, alam mo iyan sa sarili niyo
Kahit ako alam ko dahil naranasan ko
Edad pitong taon ako 'nung mawala ka
Sa aking feeling, sa aking kamay
Sa aking tabi hanggang sa dalawa kong mata
Ang bata ko pa para ako'y mawalay

Isip ko 'di pa malawak sa mga ibang bagay
Kaya lagi tayo nagtatanong sa ating nanay
Alam ko lang noon kaya sa sahig ka nakahiga
Ikaw ay natutulog at nagpapahinga
Ngunit ang totoo ay hindi na humihinga
'Di na nakangiti at 'di na nakabukas mga mata
Bakit ganon nalang ang aking nasaksihan?
Bigla nalang nagpaalam na 'di tinawag aking pangalan
Nakatayo ako sa harap mo habang mukha'y pinagmamasdan
Huling panahon na masisilayan kita ng personalan
Aking tanong ay bakit, Bakit kailangan mangyari ito?
Ako'y sa lupa, ikaw sa langit, Magkikita pa ba tayo?

Katawan mo'y wala na sa ibabaw ng Mundo
Ngunit mukha mo'y 'di mabubura sa isipan ko
Kahit 'di mo nasubaybayan nang personal aking paglaki
Ngayong binata na pinili ko pa rin maging mabuti
Masamang bisyo sa paligid sinubukan ko iyong iba
Mariajuana, sigarilyo pero kinontrol ko sarili ko, 'Ma
Alam ko sarili ang mga iyon ay mali at masama
Alam kong ayaw mo ang Buhay ko'y mapariwara
Kaya iniwasan ko mga masamang bisyo nang lubusan
Ayaw kong magsisisi sa huli dahil 'di mo ako ginabayan
Ayaw kong mag-alala ka dahil sa masamang kalagayan
Ayaw kong lumuha ka diyan dahil 'di ko iyan mapupunasan

Para naman sakin iyon, diba?
Kasi nabubuhay pa ako kahit wala ka na
Pipiliin ko maging mabuti at maging matatag
Para ang puso't isip mo maging panatag
Habang lumalawak na ang aking isipan
Unti-unti kong nakilala aking pagkatao at kasarian
Kung sabihin ko sayo, ako'y isang bisexual,
Tanggap mo ba ako at ako'y iyo pa rin mahal?
Sana magpakita ka sa amin nang personal
Miss ko na ang yakap mo at pagmamahal
Ang katulad **** angel higit pa sa maykapal
Miss na miss na miss kita nang kaytagal
XIII Nov 2019
Ako yung pending
Na nalimutan **** asikasuhin
Isipin
Sa dami ng iyong gagawin
At dalahin
Nawala sa iyong isip
Dahil na din siguro ika'y makakalimutin
At ang iyong isip ay lumilipad sa hangin
At sa sakit
Na di mo pa kayang burahin

Pero ako yung pending
Na nandito pa din
Na mananatili
Sa iyong tabi
Parang aninong
Bubuntot buntot
Na 'di ka hahayaang mag-isa
Sa dilim man ay iyong kasama
Paglingon mo, ako ay tatawa
Makaguhit man lang kahit papaano ng ngiti sa iyong mukha

Kahit na ako yung pending
Na di ko alam kung kailan mo balak gawin
Kung gagawin nga ba o buburahin
Na nakatawa man ay may kirot pa din
Na tumatagas pag ikaw ay 'di nakatingin
Hahaha heto na naman akong martir
Pero ayos lang hihintayin kitang gumaling
Mananatili hanggat hindi papaalisin
Sarili mo muna ang iyong mahalin
At saka na ako isipin
ยฉ Cepheus June 5, 2019
Everon Young Jul 2019
Ako'y nakatawa
Pero ito'y totoo ba?

Ako'y nakangiti
Pero sa loob nagpipighati

Ako'y nagsisikap na kayo'y
Mapatawa pero sa sarili ko
Hindi mapadama

Ako'y nalulunod na sa
Aking problema hindi
Na makahiya sa bigat
Ng aking nadarama

Ako'y lumuluha sa
Pag-asang ito'y maibsan

Ako'y wala ng makita
Dahil ang aking araw
Parang gabie na.
Matias Jan 2019
Isang tanong, isang salita
Limang letra, oo lima.
Ba, bakit kailangan mangyari pa?
A, ano bang mali kong nagawa?
Ka, kalayaan ba ang hanap mo?
I, ikaw lang naman laman nito.
Ta, tangang-tanga na nga sayo โ€˜to.

Kaya bakit? May kulang ba?
Tinatanong kita ng paulit-ulit, siya na ba?
Sa tingin ko ay kaya mo na.
Dapat ko ng turuan yung sarili ko na kaya ko na
Kung sakal ka na
Malaya ka na
limang letra ay sapat na
Bakit?
Ang tanong ko sayo.
Limang letra ay sapat na
Apple Mae Aug 2020
Isang bukod tanging espasyong maaliwalas,
Kung saan dito ako nagkamalas-malas.
Madalas ako ay napapabulong,
Hanggang kelan ako makukulong.

Aminadong dito sa loob ay nahihirapan,
Sapagkat sarili ang kalaban.
Malalim ang iniisip,
Sa maliit na bintanaโ€™y napapasilip.

Kalayaan kayaโ€™y makakamit?
O pag-asa ay ipagkait.
Mga pangarap ang siyang naibaon,
Mga oras at panahon ang siyang naitapon.

Ngunit hindi rito matatapos
Kahit na akoโ€™y nakagapos
Sapagkat naniniwala ako na may Diyos,
Na tutulong upang pighatiโ€™y ang siyang matapos.
para sa mga nawawalan ng pag-asa
janel aira Sep 2020
munting salamin sa โ€˜yong mga mata
sarili koโ€™y nakikita
salitan sa paghinga
puso moโ€™y kinikilala

babagsak ang mga luha
isa isaโ€™t dahan-dahan
malayang magtatampisaw
tuwing sasapit ang ulan

panahon ang kalaban
sa bawat kinabukasan
hindi mag-aalinlangan
hindi rin magkukulang

tahimik ang gabi
puso minsaโ€™y humihikbi
sa pagtulog ikaw ang dalangin
nag-iisang hiling sa mga bituin

ikaw ang tanging dahilan
kahapon, ngayon at kailan man
pangarap kong tahanan
ikaw at ako sa iisang larawan
J De Belen Feb 2021
Ang saya lang sa feeling ng ikay nakapiling at dumating sa aking piling kahit sa ilang saglit lang
Pag kapiling ka ang saya koy abot hanggang sa tenga
Yung tipong di ko maipinta kahit sarili kong mukha  sa galak at tuwa
Pag kasama ka wala na kong hinahanap na iba
Basta ang alam ko lang,masaya ko pag nandiyan ka.

Hindi mo lang alam
Matagal na kitang mahal
Palihim nga lang
Hindi ko pa kayang sabihin sa ngayon
Pero baka,bukas 'o sa ibang araw,diko alam kung kailan
Dahil baka dumistansiya ka na
Kaya patuloy pa rin akong magtatago sa anino ng "saka nalang."
Para sa kahit ganoong paraan ikay patuloy paring makapiling at malambing na rin
Yung lambing kong iba
Yung parang may engkantasiyon na bigla nalang magpapaamo sa iyong mukha at tatawa nalang bigla,na parang sira.

Ayokong umabot sa pinaka sukdulan na akoy iyong kasuklaman dahil lang sa nalaman **** akoy nahulog na sayo ng tuluyan
Bigyan mo sana ako ng kahit kaunting importansiya
Para sa iyo'y maipadama ang aking  tapat at tuod na nadarama
Baka sakaling di ka na lumingon sa iba
Pero kahit maghanap ka man ng iba
Lagi mo  tandaan na kahit ipagpalit mo man ako sa kanya
Ikaw pa rin ang nais kong makasama,
Maging desperada kumbaga
Ako yun,walang iba.

Alam kong di ka pa handa sa ngayon
Pero akoy mag hihintay pa rin hanggang sa dumating yung araw na puwede kana
Hanggang dumating yung araw na gusto mo na
Hanggang sa araw na puwedeng maging tayo na
'O hanggang  dumating yung araw na handa ka na
'O Hanggang dumating yung araw na magaan na sa loob mo na buksan ang damdamin mo para sa iba
At yung bagay na gustong-gusto kong balita na
Handa ka ng sabihin sa akin  ang mga salitang
Sige
Oo na
Tayo na at
Ako'y handa na.
010324

Ikaw โ€”
Ikaw ang nag-iisang Pag-asa,
Ni hindi Mo ako binigoโ€™t
Ni minsaโ€™y hindi ako tinalikuran.

Sa bawat pagkakamaliโ€™y
Ni hindi Mo ako hinusgahan
Bagkus tanging yakap Mo ang naging sandigan.

Ikaw ang aking Pahinga,
Ang aking kalasag at kalakasan.
Sa Iyong mga Salitaโ€™y nabubuhay ako โ€”
Nagiging bago ang lahat,
Nagiging payapa ang puso.

Sa tuwing isasandal ko ang aking sarili,
Saโ€™yo lamang ako nakakahinga,
At nagiging mahimbing ang aking pagtulog.
Ikaw ang lunas sa bawat sakit,
Walang duming hindi Mo kayang hugasan.

Ngayoโ€™y nandito ako
Upang manghiram Saโ€™yo
Kahit alam kong hindi ko ito masusuklian.

Pahiram โ€”
Pahiram ng lakas sa bawat araw,
Pahiram ng bagong pananaw
Nang akoโ€™y makausad at makaahon.

Pahiram โ€”
Pahiram ng hininga at sandali,
Pagkat hindi ko batid
Kung hanggang kailan lamang ang buhay.

Alam kong ang lahat ng sa akin ngayoโ€™y
Tanging hiniram ko lamang Saโ€™yo
Kayaโ€™t turuan Mo akong hindi angkinin ang mga ito.
Saโ€™yo ang lahat, at balang araw ay kukunin Mo rin ito
At ibabalik ko Saโ€™yo ang aking paghinga.

At ang tanging hiling koโ€™y
Mapapurihan pa Kita,
Maging malinis ang puso
Hanggang sa pagbabalik Mo.
Salamat โ€” Salamat, Ama.

— The End —