Magdungan ta ug damgo, ug matug nga malinawon
mumata sa kabuntagon para atoa kining abton.

kon'  kita man gani di makatulog,
duyogan ka sa paghagakhak tunga sa kadlawon
mulingkod ko ug maminaw
sa hunahuna **** adunay saba nga kalinaw

Paminawon tika.

Tunoli ko'g bugnaw nga kalinaw
sa sabaan kong kalibutan

mga busdak sa tambol,
ritmo sa bass
Ug kaskas sa distorted nga gitara

Duyog sa kasingkasing kong
nalunod sa lawom nga kasubo.

Kini ang akong depinisyon sa kalinaw.

Kini ang bulak nga hilig gayod mamakak
gakson ka sa tunok sa kainit niyang mga hagakhak

Kini ang dila nga tam-is mulabtik ug mga atik
duyog sa dagat na mga awit kong gipangtagik

Gidulaan ug gikutaw ang mga pulong ug silaba
duyog sa hangin ug uling sa kalayong gabaga

Bisayang pinulungan ang ugat sa katingalahan
mahimuyo sa dughan bisag mapalong man ang adlaw ug bulan.

Ang melodiyang taghoy sa mga gipangtagik kong awit,
duyog sa tumoy sa lapis kong gaugom ug kasakit
muhabol sa gagukod nga panganod sa lawom nga kagabhi-on
ang ugat sa kasubo ang hinungdan sa pagsulat sa karung higayon.

My momma told me na I'm no musikero;
I am but an educated tambay
'cuz all I do is study and tagay.

Maglagot ko maglantaw sa bituon
kanunay gayod kalagot akong maipon
nahitungod kini tanan sa damgo daw lisod kab-uton.

Gisaad kong damgo na anaa sa kawanangan,
nagpangutana ug kini pa ba kay akong maabtan.

Wala nako kahibalo kung asa ko padulong
kanunay nalang gayod malipong ug mapakong
ug kana ang nag-inusarang hinungdan og
nganong maglagot ko maglantaw sa bituon.

Mga gi-amgo kong damgo
sama sa mga bulak sa hardinero
na uga ug nalaya ug 'di na gayod mutubo.

Sa tigpipila ka kagabhi-on nga giduyogan sa bituon,
gikuyog ko ikaw sa lakaw padulong sa kalipayon,
Wala ko damha, na sa imoha,
gikapoy ug lakaw, nihunong.
Ipaagi ko nalang og mga hilom nga paghiyom,
kay ako 'wa kaingon sa ganahan kong ingnon,
ang kasakit nga nagkumot,
hangtud karun, ikaw gihapon ang gipaabot.

Tam-is niyang paghiyom ang nagahatag kanako’g
kalagsik hangtud sa kahangturan.    


Gahum! O Gahum! Nga dalagita sama sa nagbagang kalayo sa kabatan-onan    
‘Di mapalong kon agi-an man sa mug-ot nga panganod o uwan,    
Sama sa usa ka punoan, aduna siyay gibarugan,    
‘Di matarog ug matangtang bisan igka pila mo pang tayhupan,    
Kini jud mga dalagita, kusog magpapitik sa dughan    
Ma-anaa man sa luyo o sa atbang, mahutdan gayod ka’g hangin bisag wala gadagan    
Ug in-ani ka-cool ang nag-inusarang dalagita nga akong gipanguyaban.    


Sa mga pulong nga akong gihandum sa kagabhi-ong itum  
Sama sa mga words nga akong gihandum, aduna kini gahum     
Words ug mga pulong, mabutang man sa taas o sa silong, kini tanan kay akong sagolon    
Mag-iningles man o sa ma-bisaya, gugma lang sa gahum nga babae akong maangkon      
She is undeniably adorable murag, life in cotton      
Babaeng angayan bisag unsa pa iyang sul-oton     
Kay aduna siyay own things nga maka-empower sa iyang kaugalingon.    




She’s an epitome of an empowered woman that looks at you with unbothered recognition;    
Like a walking sculpture beyond the measure of imagination and description.    
Her mind is filled with wonders, and her heart is a slate;    
born to be herself and not to solely procreate    
A capable woman that hits like a note    
A note that is enough to float your melodic boat    
One that accepts you even if you look like a goat.    


Sa nagtuyok-tuyok na mga pulong na gipuga sa akong utok    
Anaa pa sa akong mind, ug ni-retain, ang pahigugma niyang pagtutok,    
Aduna puy times nga musuol ang iyang katok,    
Pero bisag unsa kagahi ang iyahang dughan, naa juy times nga kini kay humok    
Samot na sa times nga ako maghinuktok    
samtang ikaw nalunod sa tam-is **** paghinanok    
Paghigugma ko kanimo sama sa usa ka ubo, kusog muugbok.    


Sama sa usa ka lyrics sa usa ka song,    
Di malipong ug paminaw sa naglatagaw kong mga pulong    
Ako mubalik ug Iningles para ikaw na naminaw;    
makakita pa ug preskong  silaw sa adlaw.    
Aduna napud ko pabalik, padulong na mag-iningles ug balik    
Sa hunahuna ako nalumos, pero dughan ko pa kay abtik    
Samot na ug ikaw ang mutunga, mupadayon kini ug pitik.    



An empowered woman, An empowered woman!    
Balak kong gitagik, kunus-a paman ni mahuman,    
Ay, ‘way kurat! Padulong nani sa katapusan,    
So fret not and relax! Higopi sa ug kape kay naa nata dapit sa katapusan    
To sum it all up, she is an empowered woman    
She is someone that believes nga aduna siyay padulngan.    
‘Di matarog bisag igka pila mo pa ihuyog.

An empowered woman that looks at you with unbothered recognition;
Like a walking sculpture beyond the measure of imagination and description.

Her mind is filled with wonders, and her heart is a slate;
born to be herself and not to solely procreate
A capable woman that hits like a sweet note
One that is enough to float your melodic boat.

Nagbaga nga kalayo sa atong kabatan-onan.
'di mapalong kon agi-an man sa mug-ot nga panganod ug uwan,
sama sa usa ka punoan nga aduna'y gibarugan,
'di matarug ug matangtang bisag kapila mo pang tayhupan.

Strum me like a string with the coarse tune of your laughter,
embrace me like the quill that you use to write with a paper.
as I lie awake; reminiscing the times we've had together,
a ticking time slowly pacing from one way to another;
a kiss from the wind; leaving one's heart lost in constant blunder.

Makamingaw ang makabungol nga kahilom sa probinsya,
sa dihang magpaduyan ka'g pahayahay sa may punong mangga,
samtang naminaw ug nagpatukar sa gubaon nga radyo ni lola.

Nagpainit sa silaw sa adlaw,
kainit nga mulimpyo sa utok kong hugaw,
sa hangin, mukuyog ako ug sayaw.
aron musilip ang mga panganod nga akong ginahidlaw.

Kung ikaw pirme 'kong madamgohan;
ayaw nako'g pukawa pa.

Ang hapsay nga pagtulog ug paghulog
sa makatintal nimong mga mata.

Busa ayaw sa unta ko'g pukawa;
muhangyo'g pa ug pila ka minuto
para lang gayod makita ka.

Dalan ra **** ko kay 'di ako ang padulngan

Tired of waking up like this, there's nothing to look forward to.

Same routine every day, nothing new.

Siya ang nagahatag ug kahayag
aron ako 'di mag-inusara ug masaag.
sa mga malangitngiton kong mga dalan
andam niyang saw-on ang tanan
gikan sa'kong pagkabut-an paubos sa'kong pagkakiatan.

Sa masubo niyang kahimtang
nga magtrabaho ug taman
para lang mahapsay ang tulog namong tanan.


Ug mahitungod kini tanan sa pinalangga kong amahan.

Nilabay ang 'di maihap na kamingaw sa kagabhi-on
nagbaklay ug nasaag sa mga langit ug bituon
ang kahapdos mihuot sa mga pisi sa'kong dughan
gibati kong 'di maipahulagway kung 'di sa mga pulong lamang;
kamingaw'g kasakit ang bugtong mugakos kanako kada kadlawon.

Mapalong man ang adlaw ug bulan
magpadayon gihapon ug dagan
ning gugma kong wa'y padulngan
Tul-id na unta ang gidaganan
apan nganong niliko paman sa laing dalan?

Akong dila daw kay kusog mulabtik ug tam-is na mga pulong
Mukatay ug muginhawa pagawas sa akong ilong.
ay giatay ay nalang, kini diay kay sip-on.

Nakadungog ka na ba?
Sa hinagubtob na nagpitik sa akong dughan?
Nga kanunay nagahatag ug blangkong tinutokan
nga nag laruy-laroy dapit sa imong dunggan?

O Titser! My Titser!

Dughan kong naglatagaw sa tibuok adlaw
nahibalik sa paglantaw sa agtang **** hayag kaayo musinaw,
Ug sa dihang nisulod kas eskwelahan, ikaw ra gayod ang nag inusarang kahayag na akong nakit-an.
Pangalan mo palang, mupitik na'g kadali ang akong dughan.
Kung gali magleksyon ka dira sa atubangan, sa'kong hunahuna, hagbay na tikang gipakaslan.

O Titser! My Titser!
Pinalangga kong katingalahang maestra
Hangtud kunus-a paman ko maghulat
na ikaw gayod ma-akoa?

Tagda ning kasingkasing sa usa ka magbabalak
Paminawa kining mga hilak sa akong mga gitagik na mga balak
gugmang tinuod, 'di gayod kini bakak.

Isa ko ka estudyanteng bugoy, pero ayg kabalaka, apil nakas akong mga pangandoy.
Dira sa simbahan, sa fuente, sa mango, ug bisag asa maabot, nganli ko'g lugar, atoa nang isuroy.

O Titser! My Titser!
Pinalangga kong gwapang maestra,
nganong 'di man jud tika ma akoa?
andam ko pang abton mga bituon,
mamupo'g tambis sa kabuntagon,
unsa pamay laing dapat nakong buhaton?
aron ang tam-is **** paghigugma ako dayung maangkon.

Nagpatunga sa dalan sa lingin na bulan,
akong mga damgo ug kasakit, aduna paba'y maabtan?
Paminawa'g dawata kining usa ka basong puno sa mga pulong,
mga pulong nga suod ug gumikan sa'kong dughan
Dayun iyarok ug kadali kay yab-an pa tika'g lain
ihipos ang mga panunduman ug ibilin na sa daplin
diri sa inumanan ako nag inusara ug tambay’g pahayahay,
Ang inom, mao ba gayod kini ang tinuod kong kalipay?
‘wa pa nahuwasan, ug diri sa lamesa ako mupahuway
dughang puno sa kasakit na diri sa eskinita nagpahupay,
kay ang pinalangga kong inday aduna  nay laing kalipay
siya kay sama sa usa ka bituon,
dili maabtan ug lisod kab-uton.
Bituong nagpaduyog sa laing kamot
‘Di na  makuha'g balik bisag unsaon ug paningkamot.

Birahon ko nalang pabalik ang akong mga damgo ug magpadayon,

dawaton ko nalang na wala na ka sa akoang kaugmaon.

Ang kainit sa kape nga mugakos sa imong tiyan,
nahibalik sa panundumang siya pa ang imong gikaibgan
pero sa mga niaging mga adlaw ug bulan
sa paghunahuna ka pirme maglutaw ug mawad-an
mawad-an ug saktong paghunahuna, kay ikaw nga busog,
busog sa iyang mga atik nga kusog mulanog.

Mapalong man ang adlaw ug bulan,
sa ngitngit nga dalan nga atoang gilaktan
paglaom ko'y aduna paba'y maabtan?

Ang gugma sa imong mata kay milubad na,

nihilaw ang naandang katam-is sa imong mga katawa.

Mga gakos **** sama sa usa ka dagat,

dagat nga mihubas ug misubra'g kaparat.

Asa ang dalan nga dapat natong padulngan?

Mga hulagway nga gikalimtan tungod sa away.

Naa ba sa maayong lugar ning dughan kong samaran?

Mga buwak hilig gayod kini sila mamakak,

gakson raka sa tunok sa kainit sa ilang mga hagakhak,

ug dayun ikaw nga wala'y mabuhat

kung 'di mutagik nalang ug mga balak,

dula-dulaan ang mga pulong,

ug ihapon ang mga silaba,

lantawon kung sakto ba ang kutaw,

ang pagkutaw sa silaba sa mga pulong,

gibira sa pagtuo nga ikaw ang buwak

buwak nga nagpataliwala sa mga tunok,

ug ako nga wala'y mabuhat kung 'di

magpadala nalang sa katam-is na labtik sa imong dila.

Drenched with the burning ocean blue

There clouded a thought,

and it was solely the thought of you.

You are the late sun that greets me by the window,

As I lie awake and dream about tomorrow,

We’re like waves that are crashing by the shore,

To not bother, and let the heart alone implore,

To search every nook and cranny,

As your imperfections make up the ocean floor.

You are like the ocean to me,

Struck with its thundering vividness,

A blissful sight of the loving sea,

as you dance with the sound of your heart with glee,

paired with a somber sight of the lonely night,

as you walk towards me with your gobbling light,

To wrap you in my arms once again, like an ocean that hugs the
shore

The warmth of summer waves that melts away the pain.

As you allow the cold breeze to tickle your toes,
With its salty winds stumbling under your nose.


I see you in yonder with the light of day,

You let me wander without dismay.

As you scatter your tears that created the stars,

Stars that wanders by the night sky’s endless null,

Lost myself in the quicksand of your eyes,

As I wipe your tears as you bid your goodbyes;

creates a blunder of heavenly bliss,

You’re the ocean, and I’m your shore.

A so-called love that sinks along with the ocean floor,

Pila ka kagabhi-on ang mga nilabay,
Dughang natagak na gibalik ug tapok
sama sa mga sanina sa ukay-ukay;
gilibutan sa kahibulongan ug katingalaan,
nangitag bubong na akong masandigan;
nangitag mga pulong na arun akong madula-dulaan.
Utok na sige'g kahinuktok,
aduna ba'y buwak na wala'y tunok na makatusok?
Puno sa mga pangutana,
apan kini wala nimo tubaga.

Maaghop na pagduyan sa hangin,
Mangatik diay ang mga buwak?
sama sa usa ka tunokon na buwak;
mga tam-is na labtik sa ilang mga dila,
nagpagawas ug hapsay na mga sturya,
sama sa mga linya sa usa ka salida.

Ang pagkalit na paghanaw sa bidlisiw sa adlaw,
sa dihang kitang duha magpahabol sa kangitngit,
dungan natong abton ang mga bituon sa langit,
samtang kita kay nagbaylo ug kainit sa'tong mga panit.
Sa kalami, kalagot, ug kalipay,
magpalunod sa'tong mga tinguha arun dili magmahay,
kitang duha kay magtagbaw,
hangtud sa ikaw musinggit ug mutiyabaw,
mga pangandoy sa atong lawas atong ipagawas
giduyan sa gakos ug nagpadala sa bugnaw na huyohoy,

Gidusog, gibira, gidusog, gibira
dusogbiradusogbiradusogbira

Sa kagilok ug katam-is sa imong mga halok,
gisabayan ug pagsimhut sa imong mga puting ilok,
sa pagbarug ug pagpakita sa bidlisiw sa adlaw,

ikaw, nikalit ug kawala ug nihanaw,
tungod sa kalami nahabilin imong lawas,
imong lawas nilupad, nawala ug nitakas.

YAWA NAHABILIN IMONG LAWAS

Nanumpa kining malipayong magbabalak,
na tratohon ka sama sa usa ka bulak,
taga-adlaw bisbisan ug ampingan,
padulong sa dalan sa kahangturan.
kay ikaw ang gusto kong makauban,
hangtud sa katapusang pitik sa akong dughan.

Hugti ang pisi,
sa atong paghigugma,

ug lubagi ang tahi,
sa atong dughan,
arun atong madunggan,
ang tinuoray nga singgit sa atong dughan.

Sa kahayag sa bulan,
ug sa kangitngit sa mga dalan,
kitang duha magpa-ilawom sa bilog na bulan,

dapit sa kapehan na atong naibgan,
atong mga damgo ug kaagi atong sturyahan,
kining mga damgong nahitumong sa mga bituon,
andam mulayat ug mukab-ot sa atong mga dughan,
mga damgong maabtan kung ato kining paningkamutan.

Paglalang ra daw sa'kong hunahuna,
Ang bugnaw na kakulba ni gakos sa'kong tutunlan,
Ako gayod kahibalo na naa sila sa atong kalibutan,
Sa hayag na bulan, ug sa bugnaw na mga dalan,
aduna'y tiguwang naghuwat kanako sa atbang,
siya kay niduol ug nangayo sa akong pangalan,
nisuway ko'g dagan, ug ako'y nakuratan; gikuptan,
'di kalihok ug 'di kadagan, wa nako kaibaw asa akong padulngan,
pero ingon sila, paglalang ra daw sa'kong hunahuna,
nag bulong sa akoa ang mga taligsik,
sa dihang nikusog ang dalugdog,
akong panit namugnaw, ug akong mga balahibo nitindog,
Ingon si mama,
limbong ra daw kini ug paglalang sa'kong hunahuna.

Imong gugma sama sa usa ka ubo,

'Di makaginhawa, sige lang ug lagubo,

Unsa'y tambal? Sige lang ug halhal,

Naghagakhak ug natagak.

Kamatayon, akong i-angkon,

Kung ako, 'di nimo sugton.

Dughan sa plorera nabuak ug natagak,

sama pa sa usa ka hapsay na balak,

imong gugma mura'g balili ug mga bulak,

malaya ug mamatay, ug 'di na magdugay.

Imong kalipay kay ang akong kamahay,

ang kasakit na gibati sa'kong dughan,

naghibalik sa adlaw na siya pa ang imong kauban,

Ako, sa luyo gatan-aw, samtang kamo napunho sa kalipay,

akong kalibutan dayun napunho sa limbong,

akong kaugalingon wa'y mabuhat,

kung 'di  mag-inom, ug magpadala sa kalipong.

Malipayon man ko na pagka-taw

Sige ug katawa ug lingaw lingaw,

apan sa tinuoray lang na pagkasulti,

akong mga kakulangan sa usa ka tao,

mga kasakit, wala pa nalimti.

'Di ako interesado sa kanimo,
Naa nako'y uyab na mas maayo pa nimo,
Palihug hunongi na,
Wa naka'y maabtan kung 'di anino ra,

Nakit-an tika pagkagahapon,

Nakita nako imong mahigugmaong paghiyom,

Akong dughan sig ambak, 'di jud muhilom,

Sa imong mga simpleng pag talidhay,

Inday, akong dughan 'di jud tawn makalihay.

Ikaw ang bugtong babaye na akong gipanguyaban,

Apan ako nalang sad kini gipugngan,

Kay dili ako ang pusta sa imong mga ginikanan,

Inig hapak sa oras sa tungang gabii,

Paghulat sa gawas, aduna ako'y ganahan isulti,

Ug ipahayag akong ginakumkum na mga balak,

Sa kamingaw ug kangitngit sa gabii,

Ipaabot tanan ang gusto natong ipangsulti,

Kitang duha magdungan ug tagak,

wa'y pulos atong hinilakay ug hagakhak,

Kining akong balak alang lang gyud kanimo,

Apan kung ako kita'y masakpan sa mama nimo,

Magbulag ta,

kay wa ta'y mahimo kung 'di magdamgo.

Akong iring nanglungkab ug bahaw,

nganong 'di naman tawn ni siya maminaw,

gilutuan na gani ug inihaw,

nangita pa ug bahaw,

'Di man sad ganahan ug sabaw,

ako na intawn mabuang ug mahimo'g amaw.

Hoy paminawa kini akong gisulat,

Nag inusarang tambal ni sa dughan **** sige'g hilak,

kasakit na imong gibati, mukalit ra'g kawala,

mukatawa ka'g taman, hangtuds mawagtangan ka'g dila.

Kining ang tambal na  'di kailangan ug reseta,

paminaw kanako, 'di jud siya ang para imoha,

apan wa jud nimo damha, gipaagi raka ug bisag unsa,

gidulaan ug mga dula ug gibuta-buta.

Pila ka gabii nang wala pa natulog,
naghuwat nalang ko sa bituon na mahulog,
Ikaw akong kalipay ug ang akoang tabanog,
Sa imong gugmang init, akong panit kay nasunog.

Ikaw akong pangandoy sa kinabuhi,

apan imong mama, sa kanako naghatag ug dili,

tungod daw kay 'di tika kayang makab-ot,

sama ka sa usa ka bituon, ako ang sagbot.

Sa gabiing kalangit-on,

Gikuyog ko ikaw sa lakaw padung sa kalipayon,

Wala ko damha, na sa imoha,

gikapoy ug lakaw, nihunong

ipaagi nalang ug ngisi ngisi,

kay ako wa kaingon sa'kong ganahan ipangsulti,

ang kasakit na nagkumot,

hangtud karun, ikaw gihapon ang gipaabot.

Pila ka bulan ang gihulat na mutuyok,

akong paghulat kanimo,

Sama sa paghulat ko sa mga bituon,

Bituong hapsay na ang pagkatulog,

kuwang nalang kay ikaw ang mahulog,

Ang kainit sa buntag, ug ang kabugnaw sa gabii,

Naghulat sa kahangturan, kunus-a man ko nimo matagaan ug silbi?

ang mga minghoy na tuyok sa naghilak na bulan,

dili makaapas sa imong makidlatong dagan,

sa akong paghulat kanimo,

Kuhaon ko ang kidlat ug ihapak sa imong agtang na grabeng kasipat,

Wa nani lain padulngan, padung nako pagkabuang

Guniti ko, guniti ko’g tarung,

Kay murag kusog kusog baya akong pagkahagbong.

Ako aduna’y pangutana

Ikaw ba kay nagpakabana?

Kahibalo naman ko sa imong tubag,

‘Di na jud diay madala ug lubag?


Mura bituon sa kalangitan

Taas kaayo ka, ‘di jud maabtan

Kung aduna ko'y pako aron makalupad,

Makasturya pa ba ka o makabalibad?

Malipayon man ko na pagka-taw

Sige ug katawa ug lingaw lingaw,

apan sa tinuoray lang na pagkasulti,

akong mga kakulangan sa usa ka tao,

mga kasakit, wala pa nalimti.

Didto sa karaang puno-an akong gipatik,
Pangalan sa usa ka babaye nga sa akong dughan nagpitik
Didto, akong kasingkasing kay imo ra diay ginagitik,
Nawala ka'g kalit, asa naabot, pwerteng ka abtik.

The moon gleams through the dullness of the night,
the dreary silence resonates with my breath,
the cold night's breeze waltzed through the open window,
the humming of an exhausted phone streams with ease.
the silence, the silence of the night,
ceases away all emotional turmoils,
greets peace and kisses me a goodnight
As the night faints through the soundless skies,
the stars patiently wait to sing their sleepy lullabies.
The vivid night slips into your bed of memories,
memories that will drag you back in time,
train of thoughts dwelling in sorrow,
questioning yourself and the decisions you've made.
Led astray in the garden of mind,
pumping my ruptured heart,
no one comforts me like I do,
where were you when I needed you?
you water the lingering seeds of sadness,
where tangible heartstrings drift afar,
you are my universe but I'm just a star.