Nagpatunga sa dalan sa lingin na bulan,
akong mga damgo ug kasakit, aduna paba'y maabtan?
Paminawa'g dawata kining usa ka basong puno sa mga pulong,
mga pulong nga suod ug gumikan sa'kong dughan
Dayun iyarok ug kadali kay yab-an pa tika'g lain
ihipos ang mga panunduman ug ibilin na sa daplin
diri sa inumanan ako nag inusara ug tambay’g pahayahay,
Ang inom, mao ba gayod kini ang tinuod kong kalipay?
‘wa pa nahuwasan, ug diri sa lamesa ako mupahuway
dughang puno sa kasakit na diri sa eskinita nagpahupay,
kay ang pinalangga kong inday aduna  nay laing kalipay
siya kay sama sa usa ka bituon,
dili maabtan ug lisod kab-uton.
Bituong nagpaduyog sa laing kamot
‘Di na  makuha'g balik bisag unsaon ug paningkamot.

Birahon ko nalang pabalik ang akong mga damgo ug magpadayon,

dawaton ko nalang na wala na ka sa akoang kaugmaon.

Sa taliwala niining akong kalibutan nga puno sa kaguol,
ikaw dinhi sa akong kibuhi ang niabot ug niduol,
hinaot unta nga ikaw dili ug dili magabasol,
kay ako intawn kanimo wala'y ika hatag bisan gamay na suhol,
kung pananglitan nga ikaw bation ug kakatol,
hinaut unta nga sa lain tawo dili musagol,
kay ako ania man nga pirme andam itunol,
ang gugma ko nga sa kasing kasing mo mu-bukol.

Hoy paminawa kini akong gisulat,

Nag inusarang tambal ni sa dughan **** sige'g hilak,

kasakit na imong gibati, mukalit ra'g kawala,

mukatawa ka'g taman, hangtuds mawagtangan ka'g dila.

Kining ang tambal na  'di kailangan ug reseta,

paminaw kanako, 'di jud siya ang para imoha,

apan wa jud nimo damha, gipaagi raka ug bisag unsa,

gidulaan ug mga dula ug gibuta-buta.