Magdungan ta ug damgo, ug matug nga malinawon
mumata sa kabuntagon para atoa kining abton.

kon'  kita man gani di makatulog,
duyogan ka sa paghagakhak tunga sa kadlawon
mulingkod ko ug maminaw
sa hunahuna **** adunay saba nga kalinaw

Paminawon tika.

Ang melodiyang taghoy sa mga gipangtagik kong awit,
duyog sa tumoy sa lapis kong gaugom ug kasakit
muhabol sa gagukod nga panganod sa lawom nga kagabhi-on
ang ugat sa kasubo ang hinungdan sa pagsulat sa karung higayon.

Maglagot ko maglantaw sa bituon
kanunay gayod kalagot akong maipon
nahitungod kini tanan sa damgo daw lisod kab-uton.

Gisaad kong damgo na anaa sa kawanangan,
nagpangutana ug kini pa ba kay akong maabtan.

Wala nako kahibalo kung asa ko padulong
kanunay nalang gayod malipong ug mapakong
ug kana ang nag-inusarang hinungdan og
nganong maglagot ko maglantaw sa bituon.

Mga gi-amgo kong damgo
sama sa mga bulak sa hardinero
na uga ug nalaya ug 'di na gayod mutubo.

Sa tigpipila ka kagabhi-on nga giduyogan sa bituon,
gikuyog ko ikaw sa lakaw padulong sa kalipayon,
Wala ko damha, na sa imoha,
gikapoy ug lakaw, nihunong.
Ipaagi ko nalang og mga hilom nga paghiyom,
kay ako 'wa kaingon sa ganahan kong ingnon,
ang kasakit nga nagkumot,
hangtud karun, ikaw gihapon ang gipaabot.