Ikaw ang gusto ng aking puso,
Pero ang utak ko ay gusto kang maglaho.
Sila ay nag-aargumento ng parang na sa korte.
Kailan kaya kita maibabalewala,
Katulad ng pagbalewala mo sa mga ginawa ko.

Kinakalimutan ko na mahal kita,
Pero nung ngumiti ka,
Nahulog nanaman ako sayo.
Kailan kaya mananalo ang utak ko sa laban na ito?

margaret

Langit ang nagbigay biyaya nang ambon ay dinilig
Ang aking hiling sa panginoon ay biglang nadinig
Pinadala ang anghel na sa mundo ko’y yayanig
Tinawag ng ng kanyang tinig, at Napatulala sa mga Titig

Maari bang malaman ang yong pakay sa akin
Kung ikaw ba ay pasakit at tuluyan na akong wawasakin?
Laging kong tanong kung ano ba ang dapat kong gawin
Kung ang kahulugan mo ay kabiguan patuloy pa ba kitang iibigin?

Nagtatanong kay Bathala, Paano ko ba mapapaliwanag ang  hiwaga
Nitong pagmamahal na kung bakit sa puso kumapit ka ng kusa
Ako’y nagtataka’t di maka paniwala Bakit ito ang yong ginawa
Sa bigay **** biyaya, Ano ba ang kasalanan ko  para isinumpa

Gaano ba kita pinapahalagahan? Alam mo ba ang dahilan?
Hiling ko lang ay sanay iyong maunawaan itong nararamdaman
Kaya ang paliwanag ko ay simple nalang
Masikip dito sa loob ko, kaya ang kasya ay ikaw lang

Alaalang bitbit pano ko makakalimutan
Kung Sa puso koy nakaukit  ang yong pangalan
Ibinalot ng tatag ng loob para ika’y ipaglalaban
Di kita hahayaang lumuha lagi kang aalagaan.

Nagaabang ng sasakyan para dalhin sa langit, iwan ang mundo
Nakikiusap Pagbigyan sana Hiling makamit, Anghel na sundo
Saan nga ba tayo patungo? Byaheng langit sa impyerno,
Sa isipan kong magulo, Kasinungalingan ka ba o Totoo?

Linalaro sa panaginip ang dakilang pagsuyo
Tuluyang Hinamon Ang matapang na puso
Sayo napalapit at ayaw nang lumayo
Ang silakbo ay di na kaya, kayang isuko

kahit ano dito sa lupain ay handa kong ialay
Pagkat ang langit sa akin ay una mo nang binigay
Ang halaga mo sa akin ay Walang katumbas na materyal
Dahil Di kayang sukatin kung gano kita kamahal

Isang dosena na pala
Noong tayo'y nagsimula
Sino bang magaakala
Na mapapasakin ka

Isang dosenang rosas
Na tila susing nagbukas
Ng iyong damdamin sinta
Kaya di na naitago pa

Isang dosenang tula
Na sa puso nagmumula
Sana'y patuloy mapasaya
Gamit tong mga salita

Isang dosena na pala
Isang dosena pa sana
Sana di na magtapos to
Pagmamahal sayong totoo

Tulala sa labas ng bintana.
Matindi ang trapiko sa Manila.
Busina dito, busina jan
Habang bumubuhos ang matinding ulan.

Madami tumatakbo sa isipan ko.
Mga bakit at mga paano.
Bakit natapos tayo agad?
Bakit hindi mo ako pinili?
Bakit ako lagi naiiwan?
Bakit tayo naging ganito?

Madami beses mo na din sinabi sa akin ang sagot.
Paulit ulit ito sa utak ko.
Sa mga sagot mo umugat ang mga paano.

Paano kung hindi tayo naghiwalay?
Paano kung ako pinili mo?
Paano kung ako ang nangiwan?
Paano ko hahanapin ang sarili ko?
Paano kita papatawarin?

Bumubuhos ang ulan.
Hindi ko namalayan pumapatak na din pala ang mga luha ko.
Pitong buwan na simula ng naghiwalay tayo

Pero bakit para kahapon mo lang ako sinakatan?

"Wag mo akong iiwan",
Lagi **** sambit sa akin.
"Ako'y nasasaktan at malungkot
Puso kong wasak gustong makalimot.
Jan ka lang sa'king tabi't
Damayan ako hanggang takip silim.
Iyong pasayahin panandali
Upang lungkot ko'y wag manatili."

"Wag mo akong iiwan",
Paulit-ulit kong pinakikinggan.
Lungkot mo'y aking papawiin,
Puso **** wasak aking bubuuin.
Di ako aalis sa iyong piling
Bukang liwayway pa'y dumating.
Sarili ko sa'yo ay iaalay,
Di ipagdadamot.
Wag mo lang din akong iiwan sa iyong paghilom at paglimot.