Iemand reikt me een hand
Als ik verstar
verdwijnt de hand opnieuw in de schaduw
Twijfelend blijf ik staan
Ik tast in het duister ..
Niets

Net als ik me omdraai
verschijnt de hand opnieuw
Deze keer neem ik ze zonder aarzelen in de mijne
En als de schaduw wegtrekt
kijk ik recht in twee hemelsblauwe ogen
en wil ik nooit meer loslaten

No one likes a mystery-
we hate being left in the dark.
To not know is to suffer
night after night.
What a cruel fate
to be void of
clarity.

I love how you imagine us together
Oh how knifes are so pretty.

Forsaken shrine,
Nights align,
In a spotted chalice,
Like onyx wine.
Out rings a bell,
A raven knell,
The wicked cry,
And doleful spell--
     --Of witching's time.

A wayward soul,
On blinded stroll,
As through the dark,
They must patrol.
The traveled path,
A harsh lambast,
And so return,
The hour's bath.

Fore a shape,
A phantom escape,
Awaiting idol,
Past a molten scape.
River quelled,
Fusion's shell,
Lest a shade and shadow weld,
Beware the spell--
     --Of witching's time.

Am I in love or am I convincing myself?
I would be a fool to be either.