Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
John AD Apr 2020
Nahihirapan na ako makisalamuha sa ibang tao
Kinakain na ng Duda ang sensitibong utak ko
Bawat kilos, iniingatan ko !

Malaya ako ! (pero nakakulong naman ang tunay na mga paa ko sa loob ng kaluluwa ko!)
Nais kong takasan ang mundong ito!
May tahanan naman ako , bakit ako lilisan dito sa mundo?

Duwag na ba ako? dahil di ko malutas ang problema
Mahina na ba ako? dahil di ko na kayang lumaban sa gera
Lumalala , lumuluha , kala ko tapos na

Pansamantala lang pala ang sigla
Mapang-akit ang kalungkutan
"Pinagmukha ka lang malaya , maluwag ang selda"

Mas nakakaawa pa nga ako , nasilayan ko ang awa sa mukha ninyo
Sa sobrang maawain ko , kinunsumo ko lahat ng lungkot para mawala ang awa sa mukha nyo.

Naglalaban na ang dalawang grupo sa utak ko , hilahan ng lubid , palarong lahi ang tema
Palakasan nalang ng pwersa kung mapipigtal , aba mukhang balanse pa
auxilium
John AD Apr 2020
Ang titik kong namumutiktik sa sabik,
Matabil ang dila , maligaya kung maghasik
Mga matang nakapikit , Husga ay saltik
Madalas akong matinik , hindi nalang ako umiimik

Kahindik-hindik na katahimikan , ipipiit ka ng iyong isipan
katampalasanan ay ginugol , alingawngaw ng asong kumakahol
Dumanak kasinungalingan , dayukdok ang mamamayan
Di-masusupil ng kapangyarihan , Mapaniil ng may alam
Jonathan Moya Sep 2019
Each launch begins with a prayer
until I have a puncture, a rip, a tear.
Mayday!  Mayday!  Mayday!

I am always falling
either to the earth or to the stars,
falling forward to God the Father
or father to son.
  
To survive I move in the vacuum
between calm heartbeat
and silent in-breath,

hurling to my final mission
to repair a disconnection
of a mind that can
***** life with a thought
or by sniffling
a remembered tear,

knowing not whether to
****** the monstrous soul
or to hug the last, lost dead part.

I swim through
the waterfalls of mars
knowing I never really knew you
nor am I you.

“Stay where you are.
Do not proceed any further,”
you hiss in loving defiance.

In the space in between
I see that madness is
never once thinking of home,
being free of all moral doubt.

Tethered to the umbilical
I cut the insanity to the vacuum,
suffocate the space between
with love,

until I can no longer see
what is not there,
until I miss what
is right in front of me.

In the after-burn from Saturn
I am looking forward
to the day of my self return.

I will rely on what is closest to me.
I will live and love.
Lindsay Hardesty Sep 2019
I hate bouquets of flowers, the smell of lavender, and chocolate ice cream.
If you take me to a movie when I’m tired, be prepared for me to fall asleep halfway through, missing the best parts.
I’ll forget to put mascara on in the morning, but remember the shirt you wore on our first date, or the story you told about your sister in the second grade.
I know when to bite my tongue, but sometimes lose my tact.
I’m honest, independent, and can carry the groceries up three flights of stairs in one trip.
I’m not perfect, nor am I afraid to admit when I am wrong. I keep the doors to my heart locked up, but if you knock I might let you in.
Mark Wanless Jul 2019
the tree of 300 ad
feels like a tree
we feel happiness
we feel
John AD Jul 2019
Nakakasawa na ang klima ng panahon sa aking utak
Pabalik-balik na ala-ala sa nakaraan
Nagmistulang Pawis ang Luha kong tumatagaktak
Palihim sa ilalim ng kaulapan sa aking isipan,

Nagiisa na lamang madalas , Di masilayan ang sikat ng araw
Katog na aking Dibdib , Uhaw parin sa pagmamahal
Tag-ulan nga ba sa kagubatan o inulan ako ng kalungkutan sa Tahanan?
Kinakalaban nga ba ako ng aking Isip , o Sadyang Hindi ko na kayang buksan ang Pinto ng kinabukasan?

Tahan na o Tara na sa Tahanang Katakataka ang Puhunan
Kaibigan kong pinagkakatiwalaan , Di nila ako Maramdaman!At
Madalas o Minsan ako'y nagiging sisa ,
Madalas din o Minsan ako'y Nagiisa,

Kapag ako'y nagiisa , nakakagawa ako ng Lubid sa aking isipan
Paano kaya kapag iniwan ko na ang Mundong ito?
Makikita ko na kaya ang Kulay ng "Buhay ko"
O Magdidilim lang muli ang Kulay ng "Buhay ko".
Patawad sa mga Ginagabambala ko
Tuwing Humihingi ako ng tulong sainyo
Minsa'y inisip ko na  aabala ko kayo,
"Nilalason ako ng isip ko o sadya nga bang totoo"
John AD Oct 2018
Kay tagal kong hinahanap ang sarili,patuloy parin ang lungkot at nananatili
Ang isip ko'y gulong gulo , Akala ko'y kalmado na ang lahat , subalit meron parin akong lagnat
Sakit na habang buhay ng nasa aking katawan , kinakain paunti-unti hanggang ako'y magpaalam,
Utak ko'y sirang sira na pinagsama ko kasi ang lungkot at saya

Ang alak na ngayo'y aking muling tinikman ganun parin ang lasa , lasa ng kalungkutan,
Mga taong aking nakilala , aking iniwanan para lang mahanap ang kaligayahang inaasam-asam
Bumuti lang ako ng ilang porsyento , bagkus may mga bagay na hindi perpekto
Dahil ang ugat ng ito ay nakatanim sa aking pagkatao , kaya't hanggang ngayon ako'y isang Preso.
John AD Jul 2018
Raise the Flag , Start the fight !
Unleash your Strength , Reveal who's Right!

Eruption of War , Many People Die
Innocent Mind , Endless Lie

Now Show me who's Right , and
Let the people Fight , for
Freedom,Abusive Power the dark of light ,
Scrutinize The Identity  , The Government is our enemy
People of Society , Sufficient of Equality

Dyslexia of the Human Brain
Humanity are going Insane

Incessant noise of people dying
Priests and bishops are always screaming
For help from their imagination being
Media Are the slave of the Political , Religious Healing!
Wake up people!
John AD Jun 2018
Lumalala nanaman ang aking isip , kakaisip,
Kailan ba ako matututong makisalamuha sa mga tao?
Palagi ko nalang sinisilip ,
Ang bawat laman ng kanilang mensahe habang humihigop sa isang baso

Ng kape na mainit,dagdag kaba sa sarili kong hindi ko maipinta
Sa sarili kong nagpapagaling pa,
Wala akong lagnat , Hindi nga lang marunong kumalma
Ang utak ko'y pagod na pagod na sa mga ideyang kakaiba at di ko alam kung san papunta

Ang isip ko na di ko mapakalma,
Nararamdaman ba nila , o patuloy paring humahalakhak
Sa kalagayan kong patay na patay na,
Kaya minsan ayaw ko ng kasama, di ko kasi maipaliwanag sa kanila na

Ako'y biktima lamang ng kalungkutan ,
Biktima ng nakaraan at kasalukuyan
May mga bagay lang talaga na madalas kong makalimutan,
madalas ding matandaan , (ako'y nagpapagaling pa at dahang-dahang nagpapakalma)
Tag-Ulan
John AD Jun 2018
KKL
Sira nanaman ang kalikasan
Para sa makabagong kalakaran
Gumanda nga ang larawan
Magkukulang naman sa kasaganahan

Matatandang puno at halaman
Dapat nating alagaan , darating ang araw
Wala nang proteksyon sa kapaligiran at,
Tayo'y titingin muli sa nakaraan

Kapag ako'y pumanaw , katawan ko'y tamnan
Upang sa gayon ang aking bunga ay dapat pangalagaan
Ngayon nasan na ang dignidad ng mga mamamayan na
pinagpalit ang magandang larawan
sa mga punong pinutol na kasama natin sa kaunlaran.
Kalikasan Kapalit ng Larawan
Next page