Limang taon ng nakakalipas Simula nang ika'y aking makita
Bakas parin sa aking labi ang saya ng unang beses kitang makasama
Na tila ba'y ako na ang pinakamasayang dilag sa mundong ibabaw
At ang aking kasiyaha'y talaga namang nag-uumapaw

Nagtapos akong Ikaw ang aking gusto
Nagpatuloy sa pakikipagsapalaran ng Ikaw ang gusto
Saksi pati ang mga kaibigan ko
Pagkat ikaw lang ang tinitibok ng aking puso

Sa paglipas ng panahon patuloy kong pinanghawakan
Pangako sa sariling ikaw lamang ang aking aabangan
Pagkat ako'y sobrang naniwala sa salitang "ITINAKDA"
Dahil iyon ang aking hiniling sa Poong Lumikha

Puso ko'y isinara para magmahal ng iba
Pagkat ikaw lang talaga ang sa puso ko'y nagpapasaya
At kahit sa larawan lang kita nakikita
Aba'y 'di ko alam kung bakit ang puso ko'y tila nababalot ng mahika.

Ngunit isang araw nagbago ang lahat
Nang may isang balitang sa puso ko'y nagbigay sugat
Ang kaligayaha'y napalitan ng kalungkutan
Ngayo'y 'di ko na alam kung paano ko pa panghahawakan

Panghahawakan pa ang aking pangako
Na ikaw lang ang hihintayin ko
Pagkat ikaw lang ang kaligayahan ko
Dahil ikaw ang "Leleng Ko"

Ngunit paano pa aasa
Kung sa Simula naman pala'y wala ng PAG-ASA
At ang puso ko'y akin lamang sinisira
Pagkat ang aking minamahal ay may ibang sinisinta.

Alam kong hindi lang ikaw ang lalaki
Ngunit puso ko'y ikaw ang pinili
Kaya kahit kapalit nito'y pighati
Patuloy parin kitang mamahalin

Sabihin man ng ibang ako'y tanga
Pasensiya na ngunit wala akong magagawa
Pagkat ako'y tao lamang
At 'di napipigilang magmahal.

Kaya hanggang sa huli, ako'y may isang hiling
Pagkat alam kong ang tamang panaho'y darating
Na tayong dalawa'y pagtatagpuin
"Sana sa pagkakataong iyon, sayo'y wala ng pagtingin , pagkat 'di ko kayang madurog aking puso
Habang ika'y masaya sa taong iyong gusto."

Anong oras na’t puno na naman ng puwang at kalungkutan?
Mga saya na bigla na lamang naglaho sa kawalan.

Sa paglipas ng oras,
tila ba’y nawawalan ako ng lakas at para bang gusto ko na lamang tumakas—
tumakas sa rehas na aking dinaranas.

Tahanan — ang palatandaan ng aking katauhan.
Dulot ng bigat ng kursong pinili sa kolehiyo,
ako ngayo’y malayo sa palatandaan ng aking katauhan.

Nakakamiss.

Malayo sa palatandaan ng aking katauhan,
katauhan na binabalot ng kalungkutan,
at hindi maipaliwanag na pakiramdam ng kawalan.

Paano nga ba ito?

Sa kabila ng nararamdaman,
patuloy akong lalaban at patuloy na paniniwalaan
na ang panghihinang  nararanasan,
ay pansamantala lamang.

patuloy kong tatandaan,
na ang kawalan ay panandalian lamang,
at ang palatandaan ng aking katauhan ay akin ding mahahawakan
dahil bukas, higit kong pagsisikapan
na aking pangarap ay makamtan.

Sa salita **** isang kahulugan
Sa akin ay labinisang kabuluhan
Ang lima'y malungkot na hangganan
At ang pito'y masayang katapusan

Nariyan ka nanaman at kumakatok
Pumapasok at hinahagilap ang sulok
Sa dakong saan ako nakamukmok
Paliwanag mo'y nakapapawi ng lahat ng usok

Sa paglipas ng panahong waring nagtatanim
Ganap na sumisibol ang damdamin
At sa tuwing pinagmamasdan ng mataimtim
Lalo lamang nahuhumaling

Handa na bang magtiwala muli
At magpahinga na muna sandali
Sa isip na laging may tunggali
Ngayon ako na ba ay magwawagi?


JGA

Sa bawat pag gising
Tila ang umaga'y hindi kasing tulad dati
Ang akala kong magpapatuloy
Ay may hindi inaasahang paghinto

Sa bawat paglipas ng araw
Tulad ng paglaho ng oras
Lumalaho na rin ang aking pag-antay
Pag-aantay sa kawalan

Sa bawat paglubog ng araw
Sinasama nito ang sakit na
Aking nadarama tuwing dapit-hapon
Kung kailan kita naaalala

Sa bawat pag usbong ng buwan
Ako'y nakakakita ng bagong pag-asa
Pag-asa ng kinabukasan na
Magkakaroon ng kasagutan ang lahat

At sa bawat pag kinang ng mga bituin
Naaalala ko pa rin ang nakaraan
Ang lahat ng masasayang alaala
Na sana'y napagpatuloy hanggang ngayon

Hindi ko alam kung anong pwedeng mangyari sa hinaharap
Maaaring wala ka
Maaaring iba na ang kasama mo
Masaya ako ngunit hindi sa’yo
Mahimbing ang iyong tulog sa kanyang piling
Nakakatakot
Nakakakaba
Pakiramdam ko’y ‘di ko kaya
Ayaw kong isipin na magkakaroon ng iba
Gusto ko tayo lamang dalawa
Mahal, maari bang dito nalang muna tayo?
Huwag na tayong lumayo pa
Hindi ko ata makakaya
‘Pag ika’y naging masaya kapiling siya
Mga ngiti na noo’y ako ang dahilan
Ngayo’y iba na ang pinangagalingan
Mga luha **** noo’y ako ang nagaalis
Sa tuwing pakiramdam mo’y ikaw ay mag-isa
Sasamahan kita
Pero baka sa paglipas ng araw, buwan o taon
Siya ng yayakap sa’yo kapag ika’y nalulungkot
Ang yayapos sa’yo kapag lumalim na ang gabi
Ang babaeng babaliktadin ang iyong kalungkutan
At gagawin itong ngiti
Hindi ko ata kaya
Mahal, hawakan mo naman ako
Yakapin mo ako ngayon
Maging masaya tayo sa kung anong meron
Dahil mahal baka bukas iba na ang takbo ng panahon

Pinilit **** bumangon
sa umagang mapanghamon
mula sa isang gabing hindi mo nakuhang managinip
pinilit **** kumilos
sa mundong hindi umayon sayo
ngayon ang iyong tadhana ay tila nagtatampo

pinilit **** lumipad
papunta sa malayong malayo
ngunit pinipigilan ka ng iyong puso

pinilit **** pumikit
nung sandaling ika' y masasaktan

pinilit mo lahat yun,
pinilit mo lahat yun

pinilit **** tanggapin
ang lahat ng nangyari

sa paglipas ng panahon
hindi mo namamalayan
na hindi mo na pinipilit ang mga bagay
handa ka na,
tanggap mo na,
malakas ka na.

Enero Diez y Nueve, Dos mil Kinse
Tulad ng pagdating, pag-alis naging simple
Subalit tulad ng unang araw
Mga nag-antabay sa daan nag-umapaw
‘Di parin natinag ang hiyawan
Ng mga taong sumalubong sa lansangan
Tulad ng pagdatal, panahon ay maganda
Napakaganda ng araw sa umaga
Paglipas ng mga araw na inulan
Bumalik din sa maaraw na pinagmulan
Mula umpisa hanggang sa wakas
Lulan parin ng Pope Mobile na bukas
Sa Villamor meron paring sayawan
Tulad ng unang paglapag sa bayan
Salamat sa wakas maayos na nakabalik
Ang Supremo ng Simbahan na sa bansa humalik.

-01/20/2015
(Dumarao)
*Pope Francis Fever Collection

8 Ang panday na si Birio
Ang natatanging iho

9 Mula sa pamilyang gumgawa
Ng mga punyal at espada

10 Bilang kaisa-isang anak na lalaki
Maagang tinuruan ng gawaing pangmalaki

11 At sa paglipas ng panahon
Siya’y naging bihasa sa nayon

12 Kung may magpapagawa ng itak o espada
Lumalapit lamang sa kanya

13 Itong si Biriong kay agang natutunan
Ang pamamanday sa kanluran

14 Sa pamilya ni Alyna bumabaling
Tuwing kinakailangan ang uling.

-07/15/2012
*Gintong Lupa Series

Ako’y biktima ng tadhanang malupit,
Sa tindi ng hagupit di alam kung saan kakapit.
Minsan lang nabigo itong puso ko sa pag-ibig
Parang gumuho itong aking daigdig.

Nang dumating ka at nakilala,
Sugat sa puso’y  unti-unting nawawala.
Ano nga bang mayroon ka
At puso ko’y napapatalon sa tuwa?

Paglipas ng panahon, sa tagal ng ating pagsasama
Puso ko’y nakadama ng kakaiba
Pakiramdam ko’y ligtas ako sa tuwing kasama ka;
Pag-ibig na naman ba itong aking nadarama?

Sa paglubog ng araw at pagsikat ng buwan.
Sa ihip ng hangin at patak ng ulan.
Sa pagdaan ng taon.
At sa bawat paglagas ng dahon.
Pangalan mo ang baon.
Sa pag-agos ng luha at sa paghikbi,
Sa pagsibol ng mangilan-ngilang ngiti.
Pauli-ulit na tatanawin,
Mga ala-ala mo na kumikinang kasama ng mga bituin.
Ikaw ang hiling.
Ikaw ang tinatangi.
Ikaw ang minimithi.
Ikaw ang sinta.
Ikaw ang payapa.
Ikaw ang pag-ibig.
Ikaw ang dalanging, nawa'y marinig.
Ngayon at sa paglipas ng panahon.
Pangalan mo ang sambit ng puso sa bawat alon.

Paano ako uusad kung sa bawat minuto hinahanap ko siya?
Sa bawat paglipas ng araw ang nasa isip ko ay siya?
Paano maghahanap ng iba kung sa pagtatapos namin ay nagpanggap lang ako na tanggap ko na?
Paano masasanay na wala nang kami sa panahong kuntento na?
Paano naging ako na lang ang dating ikaw at ako kung ang kapalit ng pagiging malaya ay kawalan ng aking ligaya?

Maligayang kaarawan "Happy Birthday to me"
Ihanda na ang pulutan, baso, yelo at empe
Imbitado ang lahat pati ang mga LGBT
Kahit walang pang regalo pwedi makipagparty
Pero bago ang inuman ay ating pagsaluhan
Ang masarap na pagkain dito sa hapag-kainan
Mayroon cake, palabok at macaroni salad
Lumpia at tinolang manok na may tanglad
Dahil minsan lang 'to sa isang taon dumaan
Kaya sulitin na ang handaan at kasiyahan
Habang sinasabayan ng birthday song sa videoke
Akin nang paputukin wine na nasa bote
Kinabukasan maraming platong huhugasan
Pero ang alak 'wag na nating ipagpaliban
Kung sa babae, disiotso ang debuhan
Pagsapit ng kinse, ako na ay twenty one

Ako'y bente uno na ang bilis ng panahon
Parang kailan lang ano? Dumedede sa tsupon
Gatas sa kahon 'pag madaling araw tinitimpla
At ang iniinom na gatas ay mula pa sa ina
Ako'y nag evolve sa itsura, boses at katawan
Ang manuod ng bold ay hindi maiiwasan
Uminom ng alak, magpausok ng sigarilyo,
Kumain, koljak, magmahal at magtrabaho
'Di na natin magagawa 'pag sa mundo tayo'y nawala
Kaya gawin ang nararapat habang may buhay pa
Kahit ang oras at buhay sa mundong ito'y mahalaga
'Di natin alam kung kailan tayo mawawala
Ako ang bida't kontrabida at tema sa aking kaarawan
At wala ng iba kaya diretso lang ang kantahan
'Di na mahalaga kung gaano kagara ang handaan
Mahalaga naidaos ng maayos at 'di nakalimutan

Sa paglipas ng panahon kasabay ng pagtanda
Oras at lakas na naipon unti-unting humihina
Ang dating mga kababata isa-isa nang nawawala
Pagbabagong nagaganap dapat laging handa
'Di maikakaila isa sa mga the best na okasyon
Ipagdiriwang ang kaarawan kahit saanman lokasyon
Tawid dagat ang pagitan kahit walang imbitasyon
Matikman lang ang pagkain iyon ang intensyon
'Di pa tapos ang misyon natira iyong balutin
Kasama ang kutsara sa loob ng pagkain
Lahat uuwing busog mula sa biyayang hinain
Mahalaga nakatikim kahit walang regalo sa akin
Madagdagan ng edad ay okay lang sa akin
Dahil hindi ko naman kaya itong harangin
Mabuti pa rin sa kapwa aking hangarin
Para sa buhay lagi tayong pagpalain