Tunoli ko'g bugnaw nga kalinaw
sa sabaan kong kalibutan

mga busdak sa tambol,
ritmo sa bass
Ug kaskas sa distorted nga gitara

Duyog sa kasingkasing kong
nalunod sa lawom nga kasubo.

Kini ang akong depinisyon sa kalinaw.

Hahay...
anaa lagi koy dakong balay
apan wala gayud tawoy
bisan jutay'ng kalipay,
walay oras nga dili
maglantugi
hiniktan ang kalinaw
ug dili gayud makaipsot
sa adto nga pisi

dako lagi ug balay
apan wala gayud gugma
dako nga balay
apan ang kagubot
dili gayud
mahilona,
daghan lagi nga k'warta
nga natagamtaman
ning mga kamot
apan pubri ra gihapon
magasige lang sa mug-ot
daghan lagi ug suga
nga makit-an
apan kung tarungon
ug lantaw
ngit-ngit pa sa alkitran

maypag wala nalay
dakong balay
kung ing-ani man galing
maypag wala nalang
kung mao ra kini ang
makasamad sa akong
kasing-kasing.

noong una kitang nasilayan
inaamin kong hindi ikaw ang nais kong kamtan
ngunit habang tumatagal,
puso ko’t loob, sayo’y natuluyan

hindi ko rin alam kung bakit
dahil ba sa boses **** nakakahumaling?
o sa mga matatamis **** mga ngiti?
mistulang nawawala ang iyong mga mata
sa tuwing ito’y iyong gawin
di ko alam, pero simpleng titig mo lamang
ka’y laki na ng epekto nito sa akin
hanggang sa palagi na kitang hinahanap-hanap
aba’t ginayuma mo nga ba ako?

ngunit, kung ano't saya ang nadarama
ganoon din ang kapalit nito kapag nandyan ka
sa mga panahon na wala ka sa tabi
pasakit at dalilubho ang naranas
bakit ba hindi ko kayang sayo ay mawalay?
ngunit kailangan kong magtimpi at alamin
kung hanggang saan lang dapat ang hangarin

ngunit aking nagunita,
ikaw talaga ang natatangi sa puso, at tuwina
ngunit kung gusto ko ring makaalpas sa sakit
kailangan ika’y kalimutan
sa gayon ay baka matagpuan ang kalinaw

pero ang alaala ng kahapon ay sadyang bumalik
kahit saan man magpunta, ika’y naka-aligid
kung alam mo lang ang aking tinahak
pagod, at hirap – naranas upang sayo’y makalapit

ngunit ano ba pa ang magagawa?
sa una pa lang, nagmahal ng isang tala
at kung bigyan man ng pagkakataon
mas pipiliing sarili ay ibaon
lahat ng nararamdaman
na hindi mo rin kayang ipaglaban

dahil hindi mo rin naman ako mahal,
mas mahal mo ang iyong pangarap
at hindi ako yun, ito'y tanggap

sakim man sa kanilang paningin
ikaw lang naman ang gusto ko
ngunit, bakit? bakit…
ipinagkait pa sa akin ng mundo?
pero ito ang nagpapatunay
na kahit gaano pa ako kailangan na maghintay
para sayo'y hindi ako nararapat
dahil tunay nga ba ang aking intensyon?
o ginagawa lamang kitang desisyon?
tingnan mo nga, miski ako may pagdududa

kahit man ito’y pag-ibig natin ay isusugal
kahit gaano ko pa ipagsamo sa Maykapal
wala rin naman itong mahahantungan
hindi rin naman ako ang iyong kailangan

kaya't ito'y hahayaang dalhin ng langit,
kung saan mang lupalop ito'y dalhin
pinaubaya sa Maykapal,
antayin na lang maglaho
ito ang aking huling habilin,
bago kitang tuluyang iwan

pero ito'y mananatiling nakaukit
sa puso't isipan,
dahil kaya nga ba kitang kalimutan?

ito’y magsisilbing alaala
ng minsan nating pagsasama,
kahit sa panaginip lamang

ang ipagtagpo ang isang ikaw at ako,
ang mabuo ang salitang 'tayo' –
napaka-imposible…
napaka-imposible.

eng trans:
when I first saw you
I admit you're not the one I yearn for
but as time passes by
my heart, and mind – fell for you

I don't really know why
is it because of your alluring voice?
or because of your sweet smiles?
it's as if your eyes disappear
whenever you do this
I don't know but in your simple stares
it has a big impact on me
until I'm always looking for you
oh my, did you put a spell on me?

but in what happiness I felt
that's what I also feel whenever you're there
in times that you're not beside me
pain and dreading was experienced
why can't I stand being apart from you?
but I have to resist and know
to where I should stand in line

yet I've realized
you're the one that's always in my heart
but if I want to get rid of this pain
I have to forget you
by then I might find peace

but the memories of yesterday kept coming back
everywhere I go, you're there
if only you knew what I've been through
exhaustion, and rigor – I have to face to get close to you

but what can I do?
from the start, I've loved a star
and if given a chance
I'd rather choose to bury myself,
all these feelings
that you're not even willing to fight for

because you don't even love me,
you love your dream more
and it's not me, I've accepted it

it may be selfish in their eyes
you're the only one I want
yet, why? why...
did the world denied + you from me?
but this just proves
that no matter how long I have to wait
I'm not the one for you
because is my intention real?
or am I just making you a decision?
see? even I have doubts

even if I gamble this love of ours
even if I plea from the Creator
this will just go nowhere ++
I am not the one you need

that's why I'll just let the sky take this
wherever in the heavens this will be held
let the Creator take charge
I'll just wait for it to fade
this is my last will
before I will leave you

but this will remain etched
in my mind, and heart
because can I truly forget you?

this will serve as a memory,
of our once encounter
even if it's just in a dream

for you and me to meet,
to form the word 'us' –
it's so impossible,
**it's impossible

Magdungan ta ug damgo, ug matug nga malinawon
mumata sa kabuntagon para atoa kining abton.

kon'  kita man gani di makatulog,
duyogan ka sa paghagakhak tunga sa kadlawon
mulingkod ko ug maminaw
sa hunahuna **** adunay saba nga kalinaw

Paminawon tika.

Unsa’y ikatambal sa kasing-kasing nga nasamdam?
Unsa’y pwede ikapugong anin’g mga luha nga wa’y undang sa pag-agas?
Unsa’y akong buhatun para mawala nin’g nipilit nga kasakit
Sa akon’g dughan nga sa imu ra gihapon nipitik?

Ana sila mawala ra daw ni
Ana ka “this is for the better”
Ana ko, “asa ang better?”, “kanus-a pa?”
Kung sa paglabay sa mga adlaw, sakit gihapon
Sama atun’g adlawa nga ako nabiya-an.

Unsa’y akon’g buhatun anin’g dughan ikaw gihapon
Ginapangita, ginadamgu, ginahuna-huna?
Ako nagpabilin sa tunga-tunga
Sa pagsangpit nga ako balikan nimu
Ug sa pagbiya, paglubong anin’g paghigugma
Nga wala na lingi-a.

Ug samtang karun nga bisa’g gamay lan’g nga pagtakdol
Sa kasing-kasing ug sa mga kagahapon’g panumduman
Wala’y lain kan’g madunggan kundili
Hagulhol nga daw namatyan
Ug sa padayun nga pagpatay anin’g ala-ut nga gugma.

Ako padayun nga mamasin
Nga pag-abut ugma damlag
Mahuman ang kasakit
Magsugod ang bag-un’g
Kalinaw, kalipay, malipay
Akon’g kasing-kasing unta magmaya na sab.

Apan karun nagpabilin kon’g mangutana,
Unsa’y ikatambal sa kasing-kasing nga nasamdam?
Unsa’y akong buhatun para mawala nin’g nipilit nga kasakit
Sa akon’g dughan nga sa imu ra gihapon nipitik?

i

Aghast I was in, then an alien nonnative of this planet aroseth,
Her precious stones pierced me, nonjudgementally, I cried;
I bawled, as tis not in a bad way, but because her beautiful glimpse, her standing there, she saved me from the darkly stench.

ii

The kilig she giveth me is overwhelming, Kalinaw is delivering
I shalt Indak with her on the Hill's of her land, an Oriental band;
A queen, and one man, that man me, aforetime's I was lonesome
Tis now I am happy, she maketh mine wing's, flappeth so highly.

iii

She cometh at perfect timing, she assuage's mine hand's hole's,
She taketh the rivet's out from mine feet, she inspires me with her coming goals, mine sensation for her as a backarapper
Cracking to the fireworks glitz, her head on mine shoulder, lip's.


©Brandon nagley
©Lonesome poet's poetry
©あある じぇえん

Mine lily of the valley, mine lotus of the unrestrained.
Mine Senna alata, mine allay of human angst;
Mine Kalinaw in mine Stygian juncture's,
Mine Kaulayaw aloft the extraterrestrial
Structures.                          Mine Paraluman that giveth me these word's to writeth, the one that bringeth me excite;
In mine core thou art invited.
Mine Kundiman by which I replay in this skull,
Mine hand of time, mine angelic mind-
That I do learn from.
Mine Makisig precious stone, undug from the clay,
Mine, all mine, I canst sayest it all day.
Mine past, present, future; woman of now, forever's our's
Mine Jane. O' how Dalisay, O' how Dalisay, doth ourn water run sparkling; Only because mine love, we sip it as queen and king. One time soon, to shareth wedded ring's, wherein the pain's of the now; art gone and unforseen.


©Brandon Nagley
©Lonesome poet's poetry'
©Earl jane sardua Nagley ( àgapi mou) dedicated

Bahala na ko,
bahala na ka.
Bahala na tang duha,
bahala na ug magkinaunsa ta.
Ang gugma'ng walay pulos.
Dili na gyud nato mapugos.

Magkita nalang ta sa mga panganod.
Maglantaw sa gugmang gi anod,
sa makusog nga hapak sa mga balod.
Hinaot atuang makaplagan,
ang kalinaw sa atuang huna-huna.
Pag amping sa kanunay, kay ako pud.

i.

Buoyant, as bubbly toddler's, giggly as drunkard's on a midnight
Swoon. Though sober, ourn limb's limber, high as we osculate;
Her countenance is seductive, her saliva reproductive, none to crosseth ourn citadel; a playground carousel, ourn kid's to relate.

ii.

O' crème de la crème, the kalinaw that thou hast brought
The solace that I hath sought, awaiteth in thine intellect of light;
Beyond the grave's of death and fright, on a train, or just one
Flight, I shalt meeteth thee mine amare, between the bijou veil.

iii.

In novel's, In tale's, on bookshelves, in robust detail, when the fall
Arriveth, and the winter enter's, when Hades breaketh loose;
As the universe loses it's center, and the Cosmos goes to blood, as the planetoid's faileth, a letter in the mail, mine heart sail's.

©Brandon nagley
©Earl Jane nagley dedication
©Lonesome poet's poetry founder.