Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Louise Dec 2023
F*ck the postcards and dried mangoes, baby.
The prayers in The Philippines,
The prayers from and by Filipinos,
will be the best souvenir one can ever get.


The Prayers in The Philippines, by the Filipinos
are what has been keeping our islands, vintas and mangroves afloat
and why more new islands have been popping up like moles.
The Prayers in The Philippines, by the Filipinos
are what has been keeping the storms, typhoons and hurricanes all but a joke.
Another one? Bring it on and on and once more.
The Prayers in The Philippines, by the Filipinos
are what has been putting earthquakes and tsunamis to shame.
My grandmothers have been through worse,
what's a little bit of motion and shake?


The Prayers in The Philippines, by the Filipinos
are what has been keeping this country a curse and a miracle;
why we have mountains that we have today,
why and how they're shaped that way.
Despite the chaos of politics, corruption and news of crimes...
Why we have oceans that are bright blue
and how they could make a weary traveler or a desolate native feel brand new.
Despite the familiar dangers and age-old stereotypes...


The Prayers in The Philippines, by the Filipinos
are what has been holding Filipinos together,
be it with each other or to fight through another day for much longer.
The Prayers in The Philippines, by the Filipinos
are what has been keeping this country ever magical and mystical,
even if some days it's harder to feel that way.
The Prayers in The Philippines, by the Filipinos
are the reason why I'm here, why I exist,
why I'm alive and kicking,
full of dreams and spite and hope, writing,
the reason why I'm full of life, full of love
and will keep on living and loving.


I will live and die saying my prayers
in The Philippines,
as a Filipino,
for The Philippines
and for other Filipinos.
The country that we hate to love and love to hate,
but we would die for in a heartbeat.
Louise Nov 2023
Stop.
Don't puff.
See the ocean?
Run and go.
Want to make a new friend?
Put down your phone.
Or do as you please,
but please don't smoke cigarettes in Siargao.
Don't make an irony of your stay
and a fool of yourself here.
Don't disrespect her sweet air,
don't bastardize her fresh breeze.

See the ocean?
Run and go.
Make a friend.
Do what you please.
Breathe in the sweet air.
Feel the kiss of the fresh breeze.
Don't smoke cigarettes in Siargao.
Please don't smoke cigarettesㅡnot in Siargao, not anywhere.
梅香 Jul 2023
your love in my life shines like rubies,
feeling so sweet like candies,
made me sing soft melodies.

distance may keep us physically apart
but all my fond feelings for you won't depart
because i know i'm always held close to your heart.

since you came, each day has been beautiful;
even mundane days are delightful
because in every second, you make me joyful.

a love like yours is a rare gem
even if we're miles apart, it's not a problem
we'll always be the perfect tandem.
a poem for a strong, real, and loving long-distance relationship ♡
Ram B Jan 2023
Ngayong ako’y nakakalabas na
Ngayong ako’y nakakagala na
Ngayong ako’y nakakabalik na
Sa mga gawaing dati’y
Di nagagawa
Bakit may lungkot
Kapag naaalala ka
Sana kasama ka
Sana nandito ka
Sana…
Nandito ka pa.
#postpandemic #postcovidpandemic #postlockdown #postquarantine #filipino #tagalog #philippines #sad #love #life #death #grief #grieving
hindi ko alam saan magsisimula
saan pupulutin ang mga naiwang piraso
ng pagkatao ko
naliligaw, nalilito,
parang lalagyang walang laman
lumulutang at walang patutunguhan
sasakyang walang destinasyon
ibong naiwan ng mga kasama nito
nasaan na nga ba ako?
ba't naliligaw pa rin sa mundong 'to?
kakahanap ko sa sarili ko,
bakit di ko pa rin matumbok kung nasaan ako
051022

At sumapit na nga araw ng paghuhusga
Kung saan hindi na pulso ng taumbayan
Ang ating sisiyasatin
Kundi ang puso ng bawat Pilipinong
Sumasambit ng “Mahal ko ang Pilipinas.”

Sabi ng iilan,
“Mahirap raw mahalin ang Pilipinas”
Iniisip ko nga paminsan,
Sapat na nga ba ang pagiging makabayan?

Sapat ba?
Ang panunumpa ng bawat Juan sa watawat
Na ayaw sana nating dungisan
Ngunit tayu-tayo rin ang nagwawasto
Sa paningin nating madayang pagpili
Ng lipunang ating ilang beses nang sinumpaan.

Kung hindi ako naniniwala sa Poong Maykapal,
Ay baka hindi ko rin maititikom ang talas ng aking dila
At walang himpil ding tatalak na walang pinipiling katauhan
Buhat sa makamandag na bugso ng aking damdamin.
At marahil ay sasabihin ko na lamang
Na ito ay isang paraan ng pagtindig para sa saking Bansa
Na may demokratikong pamamalakad.

Ngunit sa kabilang banda’y
Binabaling ko na lamang ang paghuhusga
Sa tunay ngang nasa tronong
Hindi na kailangang luklukin pa.

At naniniwala pa rin akong
Ang pag-asa ay hindi natin maaaring itaya
Sa sarili nating mga palad
Na kalauna’y mapupuno rin ng mga kalyo’t
Babalik din lamang sa alikabok.

Ano pa nga ba ang ating ipinaglalaban?
Sino nga ba ang tunay nating kalaban?
At para kanino nga ba tayo naninindigan?

Baka sa kasisigaw nati’y
Hindi lamang boses ang mawala sa atin,
Maaring nakawin din ang ating mga lakas at oras
Na sana’y ibinabaling natin
Sa pagpapalaganap ng natatanging katotohanang
Buhay ang ating Panginoong Hesus
At ang magandang balita’y
Nakadikit sa kanyang Ngalan.

Sinasabi kasi nating naghihinagpis ang ating mga kababayan
Kaya tayo na lamang ang magsisilbing mga boses para sa kanila.
Minsan nga'y nananatili na tayong hangal
Pagkat sa sariling dunong, doon lamang tayo nakaangkla.
Ngunit hanggang kailan ba matatapos
Ang sinasabi nating pakikibaka para sa mga nasa laylayan?
At ano nga ba ang dulo ng bawat hiningang napapagal na?

Sana hindi tayo tumigil sa paraang alam lamang natin,
Sana mahanap natin ang ating mga sariling
Nananatiling may pananampalataya
Sa Diyos na Syang may lalang sa sanlibutan.

Sana wag na tayong mag-alinlangan pang lumukso
Sa kung saan nga ba tayo pinasusuong ng Maykapal
At sana mahanap natin ang halaga natin
Sa presensya Nyang kayang pumuno ng bawat kakulangan.

At dito na rin ako pansamantalang magtatapos —
Pilipinas, gumising nang may pag-asa
Pagkat hindi natutulog ang ating Diyos!
Pilipinas, mahal kita at mas mamahalin pa
At patuloy kitang ipaglalaban
Hindi gamit ang mga armas
Na syang panukso't patibong ng mundo,
Titindig ako sa kadahilanang hindi lamang ako isang Pilipino —
Titindig ako para kay Hesus na aking pinaniniwalaan!
Salamat Ama, Sa'yo pa rin ang aming Bayan.
Louise Apr 2022
I want to open my ports like never before
I want to welcome you into my shores
I spent months bending my trees
I spent weeks without sun or sleep
Until you came, my summer sky
I forgot about the heavy rains of December
I forgot about all the damages from November
I feel like I could even grow mountains
Like I'm brand new
I feel like an unnamed island again
Because of you

My new season
My summer sun
My rebirth
My new earth
Imagining Siargao Island as a living, feeling and walking being... like Te Fiti. She wakes up every once in a while just to write poems and hum songs.

Siargao is recovering and open again ❤🇵🇭
John AD Apr 2022
Ama
Nakakasawa din pala magpanggap maging masaya,
Nakakulong sa kasinungalingan , Marami na rin ang nagtataka,
Diyos-diyosan ka ba ama ? bakit hindi kita makita o madama,
Walang ginawang paraan nakinig sa mga hindi kilala.

Ang daming balita , Nasagap ng aking dalawang tenga,
Nanatiling Pipi , ngunit matalas ang aking mga mata,
Puno ng galit inggit sa sarili ang aking mga nadarama,
Hindi nyo ko tinutulungan , hinayaan nyo lang akong mag-isa.

Kailangan ko bang saktan ang sarili ko para sa atensyon at simpatya?
O Mamamatay muna ba ako para lang mabuo muli ang aking pamilya?
Iiwan ko na ba kayo para lang tayo ay mag kanya-kanya?
O Baka may paraan , para ibalik ang masaya.
Sayang ang Panahon
042522

Sasapit na naman ang pinakahihintay na araw,
At hindi ito mananatiling sagrado magpakailanman.
Lahat ay mabibigyan ng patas na paghuhusga
At mismong lipunan ang syang magpapasya.

Naririnig ko na ang sigawan sa bawat dako ng gintong kompas
Kung saan ang kanilang hiyawa'y pagkakawatak-watak.
Iba't ibang ideolohiya sa demokratikong bansa
Kailan nga ba matatamasa ang tunay na pagkakaisa?

Sa bawat kulay na sinasabi nilang ito raw ang bukas
Ay ito rin ang gumuguhit sa kasaysayang tayo na't makibaka.
Kaya nga nating kulayan ang ating pagdikta
Ngunit sa ganitong paraan nga lang ba tayo kakalma?

Sa tuwing may mauupo sa trono na kataas-taasan,
Paano nga ba ang ating pagtindig
Para sa sinasabing mahal na bayan?

Pilipinas nga ba ang ating pinipili?
O kung saan lamang tayo kampante
Habang nananatiling namamaypay
At abala sa kabi-kabilang pag-uusig.

Iniisip nating tayo'y tunay ngang nasa laylayan na,
Ngunit ito nga ba ang kapeng gumigising
Sa dugo nating makabayan?
At sapat ba ang ating paghiyaw
Na walang hinihinging basbas mula sa Itaas?
Mga bibig natin, paminsan nga'y
Puno lamang ng mga palatastas.

Sapat ba na tayo-tayo na lamang
Ang naghihilaan pababa't paitaas?
Pagkat mismong pananampalataya'y
Nadudungisan ng walang katapusang pagkawatak-watak.

Bayang Magiliw, Perlas ng Silanganan --
Ikaw ang bansang hinirang ng Pagkataas-taasan.
Panatang makabayan, iniibig ko ang Pilipinas --
Sana'y mapaninidigan kita't
Hanggang sa huli'y maipaglaban
Pagkat maging aking hininga'y
Pansamantalata't pahiram lamang.

At hindi ito lotto o binggo,
Hindi tayo nagtataya nang kung sinu-sino.
Ngunit kung sinuman
Ang maging huling sigaw ng bawat Pilipino
Sana tayo pa ri'y magkaisa
Para sa dangal na nais nating isulong.

Ating pagkatandaan na kahit noon pa ma'y
May iisang hindi tayo tinalikuran,
Iisang Pangalan na may hawak ng bawat kapalaran
Higit pa sa bawat kulay na ating tinatayaan --
At Hesus ang Kanyang Ngalan!
Bangon Pilipinas!
Next page