he discovered himself in the
steam on the window
and the lace
of her lingerie.
"did you think you would find yourself here?"
she asked.
"no," he breathed, "but i'm glad i did."

Minahal kita
higit pa sa inaakala kong
kayang magmahal ang isang tao.

Kung tutuusin
walang limitasyon ang pagmamahal nguni't
hindi natin maikakaila na pinipigilan natin ang mga sarili natin
sa pagmamahal ng higit pa
sa limitasyon
na ating ginagawa.
Pero kapag nakilala nila ang taong mahal ko
ngayon ay magiging isang tila
bahay-bahayan nalamang ng mga bata
ang limitasyon
kung saan ang akala nila'y
simpleng luto,
alaga ng bata,
at paghahalik sa asawa lamang
ang pagbahay;
napakarami pa kaysa sa kanilang inaakala.

Minahal kita na higit pa
sa inaakala kong hawak kamay
at
titigan lamang sa mata
at
pagtatanong kung anong ginawa mo ngayong araw na ito
at
pagbabati paggising ng umaga
at pagpaalam bago matulog sa gabi.

Salamat,
dahil natuto akong
magmahal kaysa sa inaakala kong
dapat
**** mahalin ang isang tao.

I don't know what is worse:
Happy moments that can't be experienced again, or
The tragic memories we can't forget.

and if i longed for a sense of belonging
i would just lie down, facing the ceiling;
i am my home
here is where i belong.

darling, you may not understand,
but it's more heartbreaking to leave
than to be left behind.