never to deep
never enough to die
but enough to feel the pain;
enough to scream inside

You always point out every flaw dad
Always reminding me of everything I do wrong
You never cared how I felt dad
Always comparing me to someone else
I already know how stupid I am dad
Believe me I’ve been told thousands of times
That’s why I want to move away from you
You’ve made me feel alone dad
While still saying you’re my friend
I cared but you didn’t
That was my problem I accept responsibility for that
But the hardest part about letting go is that
I’ll never hear you running after me
Deep into the cold

there are tears on the piano scores
i play for you
tears on the letter that you wrote
that flew
from 1500 miles of blue
across Pacific, the Gulf—
it’s true
all the seas between
us made of tears
my music made of all my fears
that you would never get through
that blue
‘till all of my cried-out notes
rung true
and all my tears forged seas
for you

i always have
the urge to run.

but what is it like
to be a tree?

to be confident enough
to root yourself
and grow with
wild abandonment,
being unapologetically
you?

i'm still running,
but i wish i knew.

And if you are to love,
Love as the moon loves.
It doesn't steal the night,
It only unveils the beauty of the dark.

And if you are to love,
Love as the rain loves.
It doesn't wet the bodies,
It only washes the sad dirt of the souls.

And if you are to love,
Love as the wind loves.
It doesn't drift away,
It only cleanse you to the core by invading through each pore.

And if you are to love,
Love as the sun loves.
It doesn't radiates heat,
It only pours its warmth on you to enlighten your way.

And if you are to love,
Love as the star loves.
It doesn't delightfully twinkles,
It only reminds you that not even death can separate two hearts.

And so forth,
if you are to love
Love as the whole universe
& not just a part of it.

Palaisipan ang pagpili ng regalo para sa taong minamahal
Syempre hindi pwedeng pandesal... pero di rin naman importante kung mahal
Gusto ko sana yung personal, yun sa lungkot tagapagtanggal
Para sa katulad **** espesyal, sana sa puso at isip mo magtatagal
Syempre hanggat maari kasing bisa ng dasal, yung kasing saya gaya ng mga ikakasal
Yung tipong pag-abot ko pa lang sayo, yung ngiti mo mula U.P hangang La Salle
Maligayang kaarawan!! Dapat ngayon puro saya lang
Kasi araw mo ito.. sayo lang.. walang pwedeng humadlang
Hayaan **** mabahiran ng tsokolate ang iyong matamis na ngiti
Kasi yung nagiisa **** TSOKOLATE.. wala ng sino man makakabili

Written: 01/08/2011

ang huling pagkikita ay hindi mo man lang napansin.
minsan kang nasilayan sa ilalim ng mga bituin.
ilang buwan naghangad na ika'y makapiling;
kailan ka kaya mapapasaakin?

ang nais ko lang naman ay magkakilanlan -
magkita, magka-usap, maging magkaibigan.
limutin mo na ang iyong nakaraan,
gawing ako ang iyong kanlungan.

sa bawat gabi na ika'y pinapakinggan,
pagsidhi ng damdamin ay 'di maungusan;
sakit at pagod ay maiibsan
kung hanggang sa pagtulog ay ikaw ang pinagmamasdan.

pagmamasdan ang mga matang hapo,
ang mga gitarang sira ang capo,
ang amoy ng kape mula sa hininga mo,
pati ang paghilik **** nasa tono.

ang iyong damit na babad sa pawis,
at ang iyong sapatos na kumikinang sa kinis;
kung sa umaga'y bubungad ang ngiti **** kay tamis
ay hindi ko kailanman gugustuhing umalis.

at sa lahat-lahat ng kaya kong ilista,
habang ang lapis sa papel ay nabubura na;
sisimulan ko sa pangalan **** may pitong letra
hanggang sa kung paano ka tumatawa.

isusunod ko ang mga singsing sa iyong daliri,
habang ang buhok mo'y hindi na mahawi.
sa bawat galaw **** aking tinatangi,
at ang ala-ala mo'y patuloy na mananatili

pagkarupok ng puso ay lalong sumisidhi.
kapag ika'y nakikita, kulang nalang ay tumili,
maraming nagtataka kung bakit ikaw ang napili,
ngunit mahal, alam kong hindi ako nagkamali.

ang pagmamahal kong lubus-lubusan,
tila apoy na sinilaban;
sa'yo inialay ang bawat laban,
ngunit umuuwi akong laging luhaan.

kung gaano ko man gawing mahaba ang tulang ito,
mayroong ibang nagsusulat para sa'yo.
kahit ipilit ko pang gandahan ito -
hindi ko matutumbasan ang gawa ng nanalo.

at kahit magbilang pa ako ng bawat patak ng ulan,
na maaari namang bilangin nalang kung ilang beses akong luhaan;
dahil sa katotohanang hindi ako ang lulan
ng puso **** kay sarap sanang gawing tahanan.

oo, alam ko. hindi ako nagkamali.
dahil patuloy akong magmamahal kahit sa iba pa ako maitali;
patuloy kitang sisintahin sa bawat gabi
na ika'y natatanaw mula sa aking mga hikbi.

aking sinta, ikaw ang aking mundo,
mabura man ng hangin itong monologo,
mabaliktad man ito ay hindi magbabago,
at kung mangyari'y sana'y ako na ang iyo.