Magsusulat na naman ako
Gaya ng dati --
Nagsusulat na naman ako
Para sayo --
Nagbabakasakali.

Ilang beses kong nilimot
Na ikaw ang aking unang panalangin,
Na sa tuwing pinagmamasdan kita'y
Nalililimot ko ang 'yong pangalan
At wala akong ibang hangad
Kundi purihin Siya.

Na sa tuwing tayo'y ipinagtatagpo,
Ay naroon tayo sa presensya Nya.
Tila ba kahit naisin kong lumapit sayo'y
Tayo'y pinagigitnaan Nya
At wala tayong ibang dahilang pumarito
Kundi magpasakop sa Kanya.

Parang tayong mga ekstranghero
Sa mundo ng isa't isa.
Lilihis at lalayo,
Yan ang kusa kong pagsinta.

Siguro nga,
Hindi ako nakapaghintay
Pinangunahan kita..
At nakaraang taon di'y
Naging masaya ka na rin sa iba.

Nagsusulat ako --
Bilang aking pagtugon
Sa panalangin ko noong
Ikaw lang ang hihintayin,
Ang mamahalin.

At sabi ko pa nga sa'king sarili'y,
"Kung ikaw talaga,
Handa akong iwan lahat.."
Tila ba kaybigat ng aking panalangin
Ngunit kaygaan din kung para naman sa Kanya.

Sana malaman **** --
Minsan kang naging paksa sa'king mga tula,
Ako'y naghintay nang ilang taon
Ngunit siguro nga,
Nauna akong sumuko --
Pagkat hindi ka naman tumugon.

Hindi ako nakaramdam
Ng anumang galit o tampo
Nang minsan mo akong iwan sa ere,
Matapos **** magtapat ng pag-ibig.
Nautal din ako noong mga panahong iyon,
At tanging dasal ko'y,
"Kung hindi pa natin panaho'y,
Tanggalin na lang muna tayo sa isa't isa.."

Ni hindi ko alam kung saan nanggaling
Ang lalim ng ganoong panalangin,
Ang lakas ng loob kong humiling
At tinugon naman iyon agad ng Langit.

Ngayon lang kita ulit napagmasdan,
Nahagip ang puso ko gaya ng dati..
Alam ko, wala ka naman sa lugar
Para muling magtanong sa'kin
Pagkat iba na ang himig
Ng sarili kong damdamin.

At kung sakali mang ikaw pa rin sa huli,
Hayaan **** ako'y maging tapat na sayo --
Pagkat sa bawat oras
Na ika'y sumasagi sa'king isipa'y,
Ramdam ko pa rin ang pagsambit mo
Nang "Ikaw na,"
Hanggang sa muli nating pagsinta.

Sa pagdalamhati na rin ng kalangitan
Tila may pagbadya na manipis na pagulan
Sa bawat sanag ipapatak ng mahinahong ambon
Sasabay ata ang mga luhang natago sa ipon

Wala nang katumbas na salapi at ginto para sa iyong kasiyahan

Pilit nalang sa paglimot sa malalambing na sandaling ika' naghagkan

Sa mas malayo na ang pagpunta
ng iyong mga tingin na datirati ay sa akin lamang
Hindi na sapat ang talinhaga at pagsinta
Sa panaginip nalang lagi ang pagabang

sa isang minsan
naglaro ang tadhana,
pinagtagpo ang mga mata
ng dalawang uhaw sa kahulugan

sa isang minsan
nagsimula ang tagu-taguan,
mga salitang walang kahulugang
sinasambit ng mga labing mapagpanggap,

sa isang minsan
nagdikit ang mga labi,
pilit itinago ang init na nadama
ngunit mga ngiti natin ang nagsasabi

sa isang minsan
maipapakita natin sa lahat
na nandito tayo para sa isa’t-isa
at di na kailangan pang matakot sa panghuhusga

sa isang minsan,
kailangan nating maniwala
sa pagdating ng oras at tadhana,
magkasamang lalaya,
sa isang minsan

masasambit rin natin ang ating pagsinta,
sa isang sulyap na walang takot,
walang alinlangan,
sa isang minsan

ang minsan ay magiging walang hanggan,
panghabang-buhay, kahit saan,
kahit kailan, kahit anong oras
sa isang minsan

darating rin na magtutugma ang tadhana
kaya’t makontento muna tayo
sa mga nakaw na sandali,
sa isang minsan

magtatagpo ang ating mga mata at ngiti
kahit na walang kahulugan,
kahit na tayo’y  nasasaktan,
sa isang minsan

tayo ay nagkatagpo at nagmahalan,
kahit alam nating tayo ay sawi,
sa pag-ibig nating
tulad ng ulan
sa isang minsan

Hahayaan na lang ba na balewalain ang aking pagsinta?
Hahayaan na lang ba na ako ay tuluyang madapa?
Paulit-ulit mo man akong saktan
Hindi ko pa kaya na ako ay lumisan

Kung ako ay sadyang hindi na mahal
Kung sadyang hindi mo kayang samahan
Sana ay sabihin mo sa akin ng harapan
Upang masaktan man ay mula sa iyo ang katotohanan

Kahit madalas ay ipakita mo ang tunay na nadarama
Kahit madalas ay nararamdaman kong ayaw mo na
Kahit madalas na alam kong napipilitan ka na
Pinipilit kong huwag bumitiw sa iyo, sinta

Hindi ako bibitiw hangga’t hindi mo sabihing tama na
Hindi ako titigil hangga’t hindi mo sabihing ayaw mo na
Kung nais mo ay huwag na ako makita
Sabihin mo lang sinta, ako ay aalis na

Kay gandang tanawin ng iyong ganda.
Kay sarap pagmasdan,
ngiti ng yong mga mata.
At sa bawat sulyap mo,
mundo ko'y humihinto.
Sabay ng pag bilis,
pintig nitong aking puso.

Ako may kinakabahan sa twing' nakikita ka.
Hindi naman nito napapawi,
tuwang aking naipipinta.
Huwag lang sana umiwas sa akin o sinta,
Tiyak namang pag-ibig,
itong aking nadarama.

Ipagpatawad mo minahal kita agad sabi ng kanta.
Ngunit syang tunay,
ito ang batid ko sa twina.
Malabis man na kabilisan,
itong aking pagsinta.
Pangako ika'y iingatan,
saksi man ang mga tala.

Sa bawat taludturan ng tula kung ito.
Ipinababatid ko,
ang pag giliw ko sayo.
Ngunit kailan ma'y,
hindi aasang susuklian mo,
Mabasa mo lang ito'y,
lubusang ikasisiya ko.

Ako ba'y naghihintay sa wala?
Parang kay tagal mo nang nawala
Ganun rin ba ang nadarama mo para sa akin
Ako lang ba ang ganito sa atin?

Sarili ko'y pipigilan
Hindi kita hahayaang malaman ang aking saloobin
Lahat ay gagawin manatiling kaibigan mo
Gagawa ng paraan para makasama mo

Hindi ako aamin
Ayaw mo naman talaga sa akin
Huwag mag-alala, ako'y lalayo na
Pagkatapos ng Linggong ito, ika'y kakalimutan na

Damdamin ay hindi hahayaang lumago
Natatakot na hindi mo naman kayang magseryoso
Ano ang aking magagawa
Hindi naman planado ang aking pagsinta

May mga bago ka bang babaeng kinakausap?
May bago ka bang kinikilala?
May bago ba na maganda, matalino, masayang kausap at kasama?
Anong laban ko eh ayaw mo nga magkwento?

022325

Papuri at Pagsamba —
‘Yan ang alay ko Sa’yo aking Ama.
Dalisay ang ‘Yong Pagsinta,
Balewala ang lahat ng mga nagniningning
Sa kalangitan, maging sa buong kalawakan.

Ikaw ang Hari at nag-iisa Ka,
Wala Kang katulad,
Walang kapantay —
Ni walang kalaban
Pagkat siya’y Iyong tinapakan na,
Ginapi ng Iyong kapangyarihan.

Ikaw ang nangingibabaw,
Sa puso kong walang ibang hangad
Kundi ang Iyong presensya,
Ang Iyong kagandahang
Balang araw ay masasaksihan ko rin.

Kusa Mo akong binabago
Maging ang bawat tibok ng puso ko.
Damdamin ko’y higit na sa mundo,
At wala akong ibang nasilayang
Mas maliwanag pa Sa’yo.

Ang linaw ng Iyong intensyon,
Hindi Mo itinago ang Pag-ibig Mo.
Na kahit saang lupalop ng mundo,
Nahahanap Mo ang puso ko
At nakikita Kita —
Nang napakaganda.

Kakaibang pakiramdam
Na hindi ko naranasan sa iba.
Sinasamahan Mo ako,
Sinasabayan.
Pero nauuna ang Iyong mga hakbang,
Ang mga yapak ****
Kapayapaan ang hain sa aking pagkauhaw.
At Hindi Mo ako binibitawan.

Ikaw ang Aking Ama,
At ako ang Iyong anak dahil kay Kristo Hesus,
Ang yakap Mo’y sapat sa bawat araw,
Ang mga Salita Mo’y lakas ko sa maghapon.

Akala ko nga noon,
Sa’yo akong uuwi
At Ikaw ang magiging pahinga ko.
Pero kahit pala wala pa ako
Sa Tahanang sinasabi Mo,
Ay nandito Ka na sa akin.

Ginawa **** Tahanan ang puso ko,
Na dati ang mundo lamang ang laman.
Hindi ka lang isang bisita,
Nanirahan ka pa sa Akin
Na noong una’y hindi ko maintindihan.
At sobra-sobra ang binago Mo
Sa loob kong inaanay at inaalikabukan.

Wala na akong nagawa pa,
Bumitaw na ako sa mundo,
At sinalo Mo ako.
Ikaw na ang bahala sa buhay ko.
Sa’yo na ‘‘to at sa’yo na ako.

021824

Ikaw ang Buhay, ang aking Hininga
Ang nagdudulot sa bawat pintig
Na noo’y nais nang mamahinga.

Ikaw ang Pangakong aking panghahawakan,
Ilalaan Sa’yo ang lahat
Nang walang hinihinging kapalit.

Ikaw ang Pagsinta
Sa gitna ng mga mapapait na nobela —
Nobelang akala ko’y syang bubuo sa’king pagkatao.

Ikaw ang Lunas sa bawat sakit,
Sa bawat hapding walang ibang makapagpapagaling…
Ikaw ang aking Kagalingan.

Sa libis at parang
Ako’y kusang hahakbang.
Na kahit ang dilim ay walang kapangyarihan.

Ikaw ang Aking Liwanag —
Akayin Mo ako hanggang sa huling hininga’t
Salubungin ako ng pag-ibig **** walang kapantay.

Sa madilim na pagsapit ng pagkaumaga
Siya na lamang ang nasa isip na dala-dala
Saan ka dadalhin ng iyong pagsinta?
Lamang ay nariyan ngunit papalayo ang pagdama

Kahit na sa pagtakas ng munting mga mata
Hawak parin sa isipan ang sa tuloy na humahalina

Ayaw ngang pakawalan ang inaaliping **** sariling ikaw

Ni Omar Valdezamo-Tolosa

Sa indak ng singkil na iyong pagsinta
Gaslaw-galaw sa hampas **** mosala
Wari’y talastas sa aking pandama
At  sumabay sa saliw ng Octavina
  
Tumpong mo ay lira sa aking diwa
Sa ihip mo’y sumaksi ang bathala
Tila Oyayi O kaya’y Diona
Na bahagi tayo ng Morpolohiya!