daming alam//
habang sinusulat, nakaupo sa sofa sa sala, nag iisip.
bakit ganun?
sya pa rin?
ewan, palitan natin.
bakit nga ako nagsusulat?
san ba to nag simula?
siya kasi //
siya nanaman.
makwento ko lang sa inyo ang pinagdaanan ko noong isang taon at pitong buwang nakalipas.
ayos lang naman sana ako.
masyadong makulit, mapagbiro, maingay.
pero seryoso. //
di man halata pero, oo... kahit papaano.
siya naman,
masyadong madilim, yung tipong pag sa anime,
siya yung si senpai na di ka mapapansin kasi tahimik lang siya at gusto nya palaging mag isa...
pero gusto lang nya sana ng tamang taong makakasama.
doon ako pumasok sa buhay nya, dun ko ginulo ang mundong hindi ko sinasadyang wasakin.
kung dati rati'y screamo at ******* lang na musika ang bumabalot sa kanya,
nadagdagan yun ng matinding impact ng bunganga ko at malakas na halakhak.
kung dati rati'y mas matipid pa sya sa intsik ngumiti,
nakikita mo na syang humahalakhak na parang walang bukas...
****, that smile.
ACHIEVEMENT UNLOCKED.
di nagtagal, di na pinatagal at nagtagal naging tayo.
Ang saya, ang lungkot, nagagalit ako, ikaw,
naaawa, nasurpresa, nasaktan, bumalik sa dating tayo...
strangers.
na parang di lang nating namalayang naging tayo pala?
//
tama na.
malulungkot nanaman tayo nang wala sa oras.
wala nang oras para malungkot.
dahil kahit anong pilit mo, di na mababalik yung oras.
kung saan, naglalakad lang tayo sa daan, tawa nang tawa,
napapaluha na sa....
*CTRL + A + Delete
this is the second tagalog entry i have. this is for him. please know that i still think about you. </3
