Kinalaban ko ang tadhana
Kinalaban ko ang luha
Kinalaban ko ang sakit
Kinalaban ko ang galit
Kinalaban ko ang lungkot
Kinalaban ko ang takot
Kinalaban ko ang antok
Kinalaban ko ang pagsubok
Kinalaban ko ang kahapon
Kinalaban ko ang bawat noon
Kinalaban ko ang oras
Kinalaban ko ang bawat panahon

                            Kinalaban ko ang mundo
                    Kinalaban kong lahat PARA SA'YO...





© 2018 Glen Castillo
All Rights Reserved.

May mga lugar tayo na mahirap sa atin ang balikan
Minsan malayo,
Minsan maulan,
Madalas walang oras.
Pero kailangan natin puntahan.

                 Ilan lang yan sa mga rason na mas gusto ko nalang isipin
                 Para madaling magdahilan.
                 Pero kapag puso ang tumawag,
                 Kalinga ang nangailangan
                 Pag unawa ang nais maging hantungan.

Iniisip ko,
Ano ba ang dahilan bakit mahirap balikan.
Binabalik ako sa katotohanang,
Wala na.

                                     Wala na ang tao sakin na madalas maghanap.
                                          Madalas mangamusta.
                                              Madalas­ magsabing magpataba ka.
      
                 Ang kahit kelan hindi ako tinuring na iba,
                 Kahit kailangan na.

                                          Marahil ito nga.

Dinadala ako sa ibang direksyon,
Sa ibang tahanan,
Sa tahananang walang ibang tao.
Sa tahanang hindi ko na maririnig ang tinig mo.
Hindi ko na mahahawakan ang malambot at mapagkalinga **** braso.
Wala na ang biro, tawa at masigla **** tinig na nagpapaingay ng paligid.

                                        Marahil ito nga,

Bumubungad sakin ang isang kahon ng alala
Na sa pag ihip na lang ng hangin ko maradarama.
At sa ganda na lang ng paglubog ng araw ko na lang makikita.

Ang mga tinago kong munting ala-ala

Minsan a kaipuhan ka tawo,
Talinga na migrungog,
Matang nakakabayad ka kulog,
Ngangang diri nag riribok.

Minsan mas maray
na magirongog,
kaysa sa sabayan
a pagsilyak ku pinagaagihan,
kaysa mag ngabil
sa uda man kamalmagan,
sa lugar na uda man iiyanan.

Minsan mas magayon na magtambay
sa lugar na uda pakialamanan,
sa kapehan, usip, surat
Sabay silyak kading mga namamatian.

Anim na taon,
Anim na taon ka ng nagpahinga
Dahil sa takot na ‘dinulot ng iyong nakaraan
Pinilit **** bumangon at magpasya
Para manatiling buo kahit wala na s’ya

Ang bawat gabi at umaga
Ang pinili **** makasama
Dahil sila'y hindi magbabago kailanman
Di tulad ng iyong sininta na nagsabing Hanggang dulo'y walang iwanan
Pero ngayon siya ay nasaan?

Anim na taon,
Anim na taon **** pinili na mag-isa
Dahil nakakulong ka pa rin sa kayraming pangamba
Na baka may dumating muli at maging mundo mo sya
Tapos isang araw ay gigising ka na namang nag-iisa

Sapat na ba ang anim ng taon?
Upang palayain ka na sa tanikala ng kahapon
Sapat na ba ‘yon upang lumigaya ka na ngayon?.
Sapat na ba yun upang muli **** hayaan na may isang tao na muling mag may-ari ng iyong daigdig?
Sapat na ba ang anim na taon para muli kang huminga at pumintig?
O puso,araw mo ngayon,
Pasensya ka na sa anim na taon..




© 2018 Glen Castillo
All Rights Reserved.

Sabi nila,kapag nahanap mo na daw ang tunay na pag-ibig ay nahanap mo na rin ang iyong langit dito sa lupa. Kaya't naniniwala akong langit din ang maghahatid sa'yo patungo sa akin. Pero naiinip na akong maghintay at nanghihinayang sa bawat sandaling lumilipas , na hindi ko man lang magawang hawakan ang iyong mga kamay sa mga panahong kailangan mo ng karamay.Na hindi ko man lang magawang damayan ka kung dumadanas ka ng lumbay.Alam kong katulad ko,pakiramdam mo minsan ay binitawan ka na din ng mundo.Kaya't patawarin mo ako kung sa mga pagkakataong nararanasan mo yan ay wala ako d'yan para ikaw ay aking ma-salo. Kung totoong ang pag-ibig at ang langit ay may malalim na kaugnayan sa isa’t-isa,malakas ang kutob ko na tayo din ay iginuhit na katulad nila. Minsan na din akong nagtanong,saang sulok ng langit ka kaya naroroon? Malapit ka kaya sa araw? O marahil nasa tabi ka lang ng buwan,na sa tuwing sasapit ang dilim ako ay binabantayan.Kaya pala kahit saan ako magpunta ako'y lagi niyang sinusundan. Pero maaari din na ika'y kapiling ng mga bituin na kay daming nais mag angkin. Kay palad kong pagdating ng araw ikaw ay napa sa-akin. Kaya habang wala ka pa,ako muna ay magiging kaisa ng mga mabubuting kawal ng ating bayan. Makikidigma kung kinakailangan,ipaglalaban kung ano ang makat'wiran. Upang sa iyong pagdating ay malaya nating tatamasahin ang payapang buhay. Kaya habang wala ka pa ako'y taos puso kung manalangin sa ating may likha. Na paghariin niya nawa ang kabutihan sa aking puso bilang isang tao at higit sa lahat ay bilang kanyang anak , upang sa sandaling tayo'y pagtagpuin ako rin sa iyo ay magiging isang mabuting kabiyak. Hindi pa man tayo nagtatagpo,nais kung malaman mo na laman kang palagi ng aking panalangin. At habambuhay kong itatangi ang iyong pag-ibig na siyang dahilan kung bakit maka ilang ulit kong nanaising mabuhay. Nais kong ipagsigawan sa mundo na iniibig kitang wagas,ngunit mas mamatamisin kong hintayin ka at kapag naglapat na ang ating mga dibdib,ibubulong ko sa'yo na ikaw ang aking daigdig. Maghihintay lang ako,habang wala ka pa.




© 2018 Glen Castillo
All Rights Reserved.