Sa bawat patak ng ulan
ay mga dalita ng nakaraan
at mga alaalang ayaw balikan.

Ang lamig ng panahon,
pilit pinapaalala ang kahapon
tila ayaw akong makaahon.

Sobrang dilim ng kalangitan,
animo'y walang hanggan
itong aking kalungkutan.

Ang lahat ay lilipas din
Katulad ng panahong hindi napapansin
Sulat sa aparador na nilimot din
Katulad ng pangakong binitawan din

Mga kaibigang lumisan din
Para sa bagong buhay na haharapin
Mga ala-alang kalilimutan din
Sa bawat pag ikot ng araw at bituin

Ang lahat ay lilipas din
Maging ang luha mo sa dilim
Ang lahat ay lilipas din
Maging ang taong ikinaiingatan din

Ang lahat ay lilipas din
Maging ang mga nakakauyam na suliranin
Ang lahat ay lilipas din
Maging mga pangarap sa ilalim ng bituin

Ako may lilipas din
Sa ala-alay nagdaang parang hangin
Akoy napapagod na rin
Sa daigdig na abala sa iba ang tingin

-JGA

Mahal, kumusta ka?
Ako ay masaya sapagkat panaginip kita.
Mahal, masaya ka rin ba ?
Ano bang nadarama mo? Sana’y nalalaman ko.

Mahal, nandito lang ako..
Sana andito ka rin, nandito sa tabi ko.
Ngunit alam ko na kahit ako pa’y manalangin
hinding-hindi ka na posible pang mapasaakin.

Mahal, bakit ka lumisan ?
kaunti na lamang ay akin nang maaabutan.
Kaunti na lang mayayakap na kita
ngunit pagdating ko nakaalis ka na. Tuluyan nang nawala.

Nawala ka, dumating ako.
Tumakbo ako palapit, tumakbo kang palayo.
Bakit ba hindi man lang tayo nagtagpo?
Bakit ba umakyat ka na noong bumaba ako?

Ngunit ganoon pa man ay panaginip kita.
Kung pwede lang manatili ay ginawa ko na.
Kung pwede lang matulog nang mahimbing, gagawin kong talaga...
Ayoko nang magising, panaginip kita.

Sa pagkagat ng takipsilim isa lang ang natatangi kong hiling,
nawa'y sa agad na paghiga ay siyang agad ring mahimbing.
'pagkat ako'y sabik na ng labis na muli kang makapiling—
hintayin mo aking sinta, sa tagpuan natin ako'y darating.

Sa napakalaking puno tayong dalawa'y nagtagpo
Tila nag-uusap ang ating isip at puso kahit hindi kumikibo,
hindi ako makapagsalita sa kadahilanang dinadaga ang aking puso..
Sa pagsalubong mo sa akin, niyakap kita at hinalikan sa iyong noo.

Mga luha mo'y nagsitulo mula sa'yong napakagandang mga mata,
wala akong ibang nagawa kundi titigan ang iyong napakaamong mukha..
Sadya namang hindi natin masukat ang kaligayahang nadarama,
Hiniling ko na sana ang oras na iyon ay hindi na matapos pa.

Muli sana akong lalapit para muli kang yakapin,
ngunit sa aking pagkahimbing kinailangan ko nang gumising.
Huwag mag-alala, aking sinta 'pagkat muli akong darating...
sa aking susunod na mga panaginip ang oras ay atin nang susulitin.

sa magandang bukang-liwayway
isa na namang bagong paglalakbay,
ang naghihintay upang mas maging matapang
ang bukal na pusong naghihinayang.

sa pagsikat ng araw
bagong pag-asa ang lumilitaw,
para gumawa ng mga desisyon
upang buhay ay may direksiyon.

sa pagdating ng dapit-hapon
at nakuha na ang lahat ng pagkakataon
hindi alintanang nagawa kung anong tama,
ngunit walang malay rin sa nagawang masama.

at sa pagsapit ng hatinggabi,
wala ka nang ibang katabi
kundi ang iyong sarili,
at konsensyang naghuhunos-dili.

Nasaan na nga kaya ako
At tila hindi alam ang tungo ko
Tiyak na buhay pa nga ako
Ngunit bakit patay ang paligid ko

Ayaw ko nang manalamin
Sawa na ako sa paulit-ulit nagagawin
Gusto ko nang aminin
Wala nang lunas sa akin!

Maaari pa kayang lahat ay ulitin?
Pagod na akong magsinungaling
At ang sarili ay dayain
Pagod na ako, pagod na akong gumising.

JGA

hindi naman ako tanga
upang sa inyo pa ay humanga
kung ang kahirapan ngayon ay bunga
ng pagtatakip ninyo ng inyong mga tainga.

alipin man sa pang-aabuso,
pamahalaan man ay payaso;
paniniwalaan ko pa rin ang mahinang proseso
balang araw makakarating rin tayo sa paraiso.