Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Glen Castillo May 2020
Hindi kalayuan ang mga bituin
Kung ito’y sagad na susumahin
Di hamak na mas mahirap marating
Ang pusong hinding hindi mo ma-angkin

Hindi kalayuan ang pangarap
Kung ito’y sakdal nasang makaharap
Di hamak na mas malayo ang agwat
Ng dalawang pusong di magka sabwat

Pangarap kong maisulat kita sa aking mga tula
Pangarap ko ring maisulat mo ako sa iyong mga akda
Sana’y sing dali tayong maglapit at maglapat
Na tulad ng mga papel at kanyang panulat.


© 2020 Glen Castillo
All Rights Reserved
Sa kabilang dako ng mundo ay nakaharap ko ang manunulat na katulad ko.
J May 2020
A night where one side of the world still sleeps,
You ask yourself "Is it still worth it?"
Taking a big leap?
When you already know the piece does not fit.

Not anymore, not this time,
You try to push. Like trying to make poems to rhyme,
And it gets lamer each line,
But remember it is okay; it will be fine.

Do not forget that there are other puzzles,
Waiting for the piece that they need,
The one who can make the picture complete.
Hi! It's been a while since the last poem that I posted.
I hope everyone's healthy and safe. :)
G A Lopez Apr 2020
Noong ako'y nasa elementarya,
Ang pag-ibig para sa akin ay mahiwaga.
Hindi ko maintindihan
Kung ano nga ba ang kahulugan.

Marahil hindi ko pa nararanasan
Ang umibig at ibigin ng lubusan
Ngunit mayroong dalawang tao
Ang sa akin ay nagturo; narito ang kwento.

Maganda at payapa
Ganiyan ilarawan ng dalaga
Ang kaniyang mundo noong wala pa ang binata
Hindi lubos akalaing sa isang iglap ay mawawala.

Wala pa sa isipan ng dalaga
Ang pag-aasawa
Hanggang sa dumating ang binata
Nagsimula ng mangarap na sila'y maging isa

Hindi niya alam ang kaniyang motibo
Kung ito ba'y pagpapanggap o totoo
Basta't ang alam niya siya ay masaya
Kung panaginip man ay ayaw na nitong magising pa.

Ang babae ay nalinlang
Sa mukha ng isang lalakeng nilalang
Kaniya siyang binusog ng mabulaklak na salita
Ang lalake ay labis na natutuwa

Nagtagumpay ang plano
Sa likod ng kaniyang mukhang maamo
Dala nito'y tukso
Ang babae ay nabulag sa kaniyang panlabas na anyo.

Kaniyang ibinigay ang lahat
Pati ang mga bagay na hindi dapat
Hindi inisip ang bukas
Ngayo'y nagsisisi sa naging wakas

Sa tagal ng kanilang pinagsamahan
Mauuwi rin pala ito sa hiwalayan
Nagdaan ang mga araw
Ang lalake ay hindi na muling tumanaw.

Umalis na ng tuluyan
Mag-isa na lamang siyang nagduduyan.
Ang nasa kaniyang isipan,
Ay ang bata sa kaniyang sinapupunan.

Ang babae sa tula ay ang aking matapang na ina
Ang lalake sa tula ay ang aking duwag na ama
Si babae na takot masaktan ngunit piniling lumaban
Si lalake na duwag ngunit nagtatapang tapangan.

Ako ang naging bunga
Ng kanilang pagsasama
Sa katunayan
Ako ay bunga ng kasalanan.
I WAS RAISED IN A FAMILY WHERE WOMEN MADE IT HAPPEN WITHOUT MAN.
Pakibasa po ang kasunod ng aking tula'ng ito na pinamagatang "Tunay Na Pag-ibig"
Support natin ang isa't isa HAHAHAHA
Angelito D Libay Apr 2020
Gisaysay sa imong matahom na nawong.
Butang na nakapadasig sa akoa karon.
Naghatag ug kusog sa huyang kong kaugalingon.
Kadasig sa dughan ko na ikaw ra permi sangpiton.

Adlaw-adlaw nako ni dinahandom.
Nagpaabot sa takna na kini makit-an sa dayon
Bidlisyo sa kahayag dala sa imong nindot na pahiyom.
Nagahandom, usa ka adlaw, ako kanang maangkon.
Elly Apr 2020
‪huwag ka masiyadong lumapit at baka ika'y aking maging permanente tulad ng tinta na dadaloy sa pagbaybay ko sa iyong pangalan‬ na para bang ito ang pinaka paborito kong talinghaga sa bawat tula na aking ililikha na ikaw lamang ang paksa
Elly Apr 2020
hindi ko rin alam kung kailan ko ba ito matutuldukan
dahil sa totoo lang natatakot ako na baka ito maging tutuldok-tutuldok
o baka madagdagan pa ng napakaraming tandang pananong
at akalain ko na tapos na ang lahat ngunit masusundan pa pala ng kuwit
o ng panibago pa ulit na tudlok-kuwit
aaminin ko na hanggang ngayon naman umaasa pa rin ako
na baka sakaling magamit mo rin saakin ang panipi
sa tuwing may ikukwento ka, na baka tungkol na saating dalawa
na kahit man lang sa pamamagitan ng panaklong
maranasan ko ang mayakap mo kahit papaano sa storya mo
na maidugtong man lang ng gitling ang pangalan mo sa pangalan ko
o kahit siguro malagyan lang ng kudlit ang pangalan ko
na para bang inaangkin mo ako
na dumating sa punto na magamit mo ang tandang padamdam
pero alam kong hanggang dito nalang dapat
na kahit kailan hindi ito magkaroroon ng tutuldok
upang maipaliwanag kung bakit hindi
o kahit sagot kung paano ito matatapos
na hindi ito ganoon kadali tulad ng pag-ubos ko sa mga bantas
sa pag-ubos ko sa nararamdaman kong ito
upang matapos ang piyesa na ito
tulad ng pagtapos ko sa naiisip kong 'to.
Elly Apr 2020
Minsan ko nang nakita ang mga ngiti mo sa labi, na siyang minsan na rin akong naging dahilan
Minsan na rin akong nalunod sa iyong mapungay na mga mata, na siyang hindi ko sigurado kung ako’y nakaahon na ba
Minsan ko na ring nahawakan ang iyong mga kamay, na siyang ka’y higpit na para bang ito ang iyong paboritong laruan
At minsan ko na ring narasanan ang mahagkan gamit ang iyong mga bisig, na para bang natatakot na ako’y mawawala.

Alam mo ba kung ano ang pinaka paborito kong minsan?

Ang mahalikan mo gamit ang iyong mapula at malambot na labi na siyang paulit-ulit akong nadampian sa iba’t ibang parte ng aking mukha.

Minsan.

Kung iisipin ay nakakatakot dahil ang lahat ng mga bagay na masasaya ay nauuwi sa minsan. Yung minsan na hindi sigurado kung uulit pa ba, o yung minsan ba magiging madalas na?

Ngunit sa minsan kong karanasan sa piling mo. Ako ay lubos na naging masaya. Lubos na nagkaroon nang pag-asa na minsan ko na itong naramdaman, at siguradong darating din ang bukas na maaaring maging madalas na, yung sigurado na akong hindi magwawakas.
Elly Apr 2020
Isang saranggolang nasa himpapawid
at tila'y iyong puso ay kanyang tinawid
kanyang hatid ay puno lamang ng saya
walang ibang hangad kundi ang magpaligaya

Siya'y makulay at tila puno ng buhay
nagbibigay ng pag-asa sa bawat isa
Na sila'y makakakita muli ng ligaya
sa pamamagitan ng kulay na kanyang pinagsama-sama

Isang saranggola na siyang makulay
binibigyang kahulugan ang bawat buhay
pag-asa na kanyang binibigay
kaya't puno ng pag-ibig ang kanyang inaalay

Sa kanyang paglipad sa himpapawid
mag-iiwan ng isang mensahe
na ika'y magsilbing pag-asa
sa mundong hindi na natin mabasa
Elly Apr 2020
Ikaw yung mangga at ako ang bagoong
pero asin ang gusto mo
Ikaw yung papel at ako ang ballpen
pero lapis ang hanap mo
Ikaw yung medyas at ako ang sapatos
pero tsinelas ang kailangan mo

Ikaw yung mahal ko at ako ang nandito
pero siya ang mahal mo

Ngayon at okay na ako..

Ako na yung bagoong na kayang ipares sa iba na gugustuhin ako

Ako na yung ballpen na pang permanate na hindi na muling ipagpapalit pa

Ako na yung sapatos na mamahalin at kakailangan ng iba

Ako na yung tapos na sa'yo at kaya nang mahalin ang sarili nang higit pa
Elly Apr 2020
Mga katagang binitawan mo nung mga panahong umaasa ka pa..

"Parang mahal niya rin naman ako"
"Parang gusto niya rin ako"
"Parang meron eh"
"Parang may kami"

Parang. Oo parang, yung walang kasiguraduhan? Yung walang patutunguhan. Yung wala talagang kayo. Oo yung ikaw at siya.

Yung katagang 'tayo' na pinanghawakan mo na wala naman talaga umpisa palang. Yung pinaglaban mo ng ikaw lang ang sumugod ng walang kasiguraduhan kung mananalo ka ba o uuwi ka ng luhaan.

Dahil sinubukan mo. Sumubok ka kung baka sakali, baka sakaling mayroon. Yung akala mo may pag asa. Nag akala ka. Umasa ka. Nag baka sakali ka.

Ayun nga lang ang pagkakamali mo.
Next page