Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Randell Quitain Sep 2017
pangalan na wari'y awit,
dalangin sa bawat sambit,
ibinulong kay bathala sa himig,
tadhana na tinugon ay dumating.
Randell Quitain Sep 2017
isang tagpo na tila sinulat,
daluyong ang ginawang panulat,
tula sa bawat galaw ay lihim,
pag-irog ng buwan sa bituin.
Randell Quitain Sep 2017
dagitab sa kanyang titig,
bihag ang puso sa bawat pintig,
tanong na dulot ay ngiti,
ito'y matalinghaga, natatangi.
mac azanes Sep 2017
Hindi ka nag iisa*.
Kataga na nais ko na malaman mo,
Sa bawat araw na naisip mo ang salitang,
Bakit?

Sa bawat pagdurusa na nilamon ka ng iyong isip,
At mga guni guni na naglalaro sa mga gabi,
Na akala mo ay walang nakaka alala sa iyo,
Mag isip ka.

Ikaw ay pinagpala,
na dumidilat sa umaga.
At makita ang liwanag ng mudo,
At marinig ang awit ng mga ibon.

Wag kang matakot na harapin ang umaga,
wag kang matakot sa sasabihin ng iba.
May sarili kang buhay,
Tulad ng isang ibon na malaya.

Malaya kang gawin ang sisnisigaw ng iyong puso,
damhin ang bawat yakap ng hangin.
At pag masdan ang pag bukadkad ng mga bulakak,
Na tulad mo ay may buhay din.

Wag kang papatanagay sa iyong isip,
At lunurin ka ng mga imahenasyon.
Patuloy kang maglakad,
At sundin ang bawat tibok ng iyong puso.

Maraming nagmamahal sayo,
Wag **** hayaan na makulong ka,
Sa mga pagkabigo,
Dahil ito ang magpapatatag sa iyo.

Lumaban ka,
Dahil inuulit ko.
Sa mundong ito.
Hindi ka nag iisa.
leeannejjang Sep 2017
Isang mapait na inumin sa gabing madilim.
Habang nagniningning ang tala gabing mahimbing.

Dahan dahang gumuguhit sa aking lalamunan ang init ng alak.
Kasabay ng pag-agos ng aking mga luha.
Yan ang unang salita na biglang pumasok sa aking utak
Kapag narinig ko ang iyong pangalan na noon akala ko isang bulaklak
Akala ko ikaw ang nag-iisang napagandang bulaklak sa hardin na malawak
Pero nung nakuha kita di ko akalain na ako pala’y iiyak

Mahal, saan ba ako nagkulang?
Minahal kita ng sapat pero bakit ako’y iyong sinaktan?
Ako ang iyong iniwan
Pero bakit ako itong luhaan?

Nasasaktan ako tuwing na-alala ko ang magandang pagsasama
Kulitan doon, tawa dito, hatid-sundo, at loob ko’y nakuha mo na
Hanggang sa binigay ko sa’yo ang aking tiwala
Pero di ko inasahang itatapon mo lang ‘to ng bigla-bigla

Binigyan mo ako ng madaming motibo
Pinakita mo sa’kin na masaya ka kasama sa piling ko
Ipinaramdam mo sa’kin na importante ako sa’yo
At higit sa lahat sinabi **** ako’y mahal mo

Mahal, oo Mahal mo ako
Mahal mo ako tuwing walang kasama
Mahal mo ako tuwing wala kang kalaindian na iba
Mahal mo nalang ako tuwing may kailangan ka
Oo, kasi madali lang sa’yo ang sabihin ang salitang “MAHAL KITA”

Mahal, isa kang napakalaking PA-A-SA
PA – pagmamahal na akala ko nasa’kin na
A – akala ko abot ko na ang pangarap ko sinta
pero
SA – sakit lang pala ang idinulot mo at puso ko’y namamaga
kaya paalam na sa’yo Mahal kong PAASA
Sha Aug 2017
Hassle.
Nagsulat si Fidel,
Pero anong nangyari?
Walang napala sa isang daang tula,
Luha ang kapalit at sakit ang sinapit
Dahil pinilit ang gusto pero ang gusto niya ay pumili ng iba.

Kaya hindi na kita gagawan ng isang daang tula.
Titigil na dito sa pang pito at hindi na tutuloy sa walo.
Talo.
Talo lang din naman kahit umabot pa ng singkwenta,
Dahil hindi naman benta sayo ang mga pakulo,
Ang mga salitang kinumpila para iparating na ika'y gusto.

Ano na nga ba ang gagawin ko?
Ititigil na ang pag titig sa litrato,
Lalabanan ang isipan na pagbulay-bulayan ang mga dahilan
kung bakit hindi maaring maging tayo.

Piniling hindi ka na alayan ng 'sang daang tula.
Piniling alisin ka sa aking haraya.
Pinipiling maging malaya.
Magpapaubaya.

Pero minsan talaga
'Di mapigilan magsulat ng isa pa
At isa pa,
Hanggang sa nakakatawa na
Dahil umabot na pala sa isang daan ang mga tula.
Nakiki 100 Tula-inspired poem
anj Aug 2017
A land of false hopes and dreams
A land where nothing is at it seems
A place where people are blinded by the truth
A place where you get tricked
A place you'll be sick
A place where you are lost
A place where you are found
Welcome to this great city
A city that is hopeless
A city that will rise
A city where your heart sets ablaze
A place where you'll get amazed
A city where everything is bound to happen
A city where you seek your purpose
Manila, a city called Manila.
This poem is not to promote Manila. It is just to portray how I see mnl nowadays. No hate please, just a minor writer here :)
Nichole Aug 2017
Naranasan mo ba ?
Yung biglang may lalabas
Pangalan mula sa nakalipas
Nakakagulat diba

Kasi ang alam mo tapos na
Naka move on ka na eh
pero heto nanaman ba ?
Bumalik ka kasi

Nilandi
Nagsaya
Nahulog ulit
Ang saya diba

Na alam mo sa sarili **** pampalipas ka lang
Na diyan ka magaling ang maging past time
Tinanong ko nga sarili ko?
Sino ba talaga ko sayo?

Oo heto tayo
Naglalandian na parang tayo
Pero ang pagkakaalam ko wala akong titulo sa salitang
"Sayo lang ako"

Sorry na
Eto kasing gaga
Naging loyal sa isa
kahit wala na

Wag ka magalala
Darating yung panahon na
Masaya na ko sa iba
At kaya ko ng wala ka

Yung mga araw na sasabihin ko "ang saya pala"
makahanap ng iba
siya na nagpapasaya
kahit nasasaktan ka

Siya na nagpapangiti
ng mga panahong sawing sawi
Bumangon ako
Kasama siya na bumuo sa pagkatao ko

Magiging masaya ako kahit wala ka
dahil eto siya
siya na akin talaga
anj Aug 2017
Pag-asa, tayo daw ang pag-asa
Kabataan ang pag-asa ng bayan sabi nila
Pag-asa, pag-asa sa pagbabago
Pero nasaan ang pag-asa,
Kung mismo tayo'y nababalisa
Nababalisa sa paikot-ikot na problema.
Droga,patayan,droga,patayan droga
Paikot-ikot nalang nakakapagod na.
Laman ng balita'y paulit-ulit nalang
At ang mga buhay, mga inosenteng buhay
Ay nasasayang, paulit-ulit nalang.
Pag-asa, nasaan na ang pag-asa
Kung mismo ang ugali natin ay nagbago na.
Ang respeto sa lahat ay nababalewala,
Ang pagpapahalaga sa damdamin ng iba' nawawala na.
Pag-asa, nasaan ang pag-asa kung
Ang ating lipunan ay nagdudusa na?
Nasaan ang pangako ng pagbabago,
Eto ba ay nawala, naglaho o napako?
Mistulang lasing ang mga tao
Nagbubulagbulagan sa sinasabing pagbabago.
Pero nasaan ang pagbabago kung mismo tayo'y di natututo?
Na parang alak ang ating lipunan,
Sa una'y walang epekto, walang pakiramdam
Pero habang tumatagal ika'y mababaliw,
Matutuwa, malulungkot, samu't-saring emosyon.
Pero habang tumatagal ikaw ay mapapaisip
Kung para saan nga ba ito.
Itong paglaklak ng napapakong pangako.
Nasaan na angand nasabing pag-asa at pangako,
Kung tayo ay uhaw sa alak na walang pagbabago?
First of all this poem is related to my country, the Philippines. Just a way of voicing out my opinion. Somehow, us teenagers need to take a stand and be heard.
Next page