Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
George Andres Mar 2018
Isang-libo, siyam na raan, siyamnapu't-siyam
Nang una nilang marinig ang pagtangis

Dalawang libo't labing-walo
Napakarami kong gustong bigkasin
Pero nauutal ako't lumalabas pagiging utak alipin
Para sa'yo sana, gusto ko pa ring sabihin,
Na, patawad Felipe, kung kay hirap **** mahalin

Wala ako nang tumangis ka kay Macoy
Huli kong nalaman ang tungkol kay Luisita
Masyado pa ba 'kong musmos upang ibigin ka?

Lubha lamang daw akong bata
Nagpupuyos ang damdamin
Walang pang kaalaman magdesisyon ng tama
Mapusok at madaling matangay
Manatili na lamang daw ako sa klase,
at kinabukasan ko'y sa mataas na marka ibase

Kaya't pinilit kong hindi pakinggan ang pagdaing mo
Ano bang alam ko upang magalit, maghimagsik?

Batid ko man ang kasaysayan mo sa mga prayle, kano't hapon, labis ko pa ngang inidolo si Luna't Bonifacio noon

Hindi ba't namatay rin sila sa kasibulan nang dahil sa'yo?
Natatakot ako, na balang araw iyon rin ang sapitin ko sa piling mo
Mainit ang puso ko, pero malamig ang paa't kamay
Hindi ko kayang palayain ka
Tipid ang boses ko upang ipagsigawan ka
Nagtagpo tayo sa panahong akala ko malaya ka na

Hindi ka pa pwedeng umiyak
Hangga't hindi pa tapos ang lahat
Ano bang alam mo upang magalit, maghimagsik?

Ngunit hindi ko kayang lumingon pabalik
Hindi ko kayang matulog muli nang wala ang 'yong halik
Hindi ko kayang mahimbing nang wala ang mga gunita

Dekada Sitenta.
Bungkos ng namumuong nana
Nilalapnos ng kumukulong tubig
Dumaranak ang dugo sa sarili **** balat
Tumatalilis at tinatanggalan ng bayag

Paiikutin ang roleta't ipuputok sa sintido
Ihihiga ang katawan sa bloke ng yelo
Papasuin ng upos ng sigarilyo
Ibabalanse ang katawan hangga't may lakas pa ang kabayo
Hindi ito mga metaporang naririnig ko lang sa mga kwento

Hindi na ako magtataka kung may diyos pa ba
A kung kahit isang beses nilingon ka man lang niya



Kung ang nakikita ng mata ay dumudurog ng puso
At ang mga salita ay pumapainlalang

Silang 'di nakaririnig ay dapat kalampagin
Hampasin ang higanteng pintuan at sipain
Ang pader na marmol na walang bintana
Galit na sumusunog ng patay na tala
Hindi kumakalma, pilit nagbabaga, nagtatangka

Ano bang alam ko upang magalit, maghimagsik?
Maaari ko bang palitan ng paglilingkod ang iyong biyaya?
Mas madali naman siguro magsalita
Kung 'di mo batid ang paghangos ng maralita


Mainit ang puso ko, pero malamig ang paa't kamay
Hindi ko kayang palayain ka
Tipid ang boses ko upang ipagsigawan ka
Nagtagpo tayo sa panahong akala ko malaya ka na

Nang masulyapan ka nang unang mabuksan ang aking paningin
Gusto ka lang naman palaging kita ng mata
Wala pa man natatakot na akong makitang umiiyak ka
Mas mapalad ba ang mga bulag o tulad kong piring ang mata?
Hinayaan mo akong maging alipin
Itinatatwa ko ang araw na namulat ako
Ang hirap naman kasing maka-usad mula sa'yo
Matapos mabura ang mga kasinungalingang sa'yo'y ibinabato
Kumbaga, ikaw 'yung maraming sakit na pinagdaanan, dadagdag pa ba 'ko?
Patawad
Oh, Felipe, kay hirap **** mahalin

Habang binabasa ko ang kasaysayan ****
Nagaganap pa rin hangang sa ngayon
Parang itinutulak ang aking sikmura
At ang balat ko'y nagsisiklabo
Hindi tumitigil ang mga luha

Ilang taon matapos maghalal ng bagong pangulo
Pinaulanan ng bala ang mga humihingi ng reporma


Dalawang-libo't apat
Matapos ang tatlong dekada
Mga batas na pabor lang sa mayama't may kaya

Gusto lang naman namin mabuhay
Nang hindi inaagaw ang aming kabuhayan
Nagtatanim ng bala't hindi binhi
Umaani ng bangkay hindi punla

Lupa mo'y hinulma ng dugo
Parang imbes na pataba ay pulbura ang inaabono
Para bang ang buhay ko sa'yo'y Walang katapusang pakikibaka
Para bang ang inaani ko'y dusa sa Buong buhay na pagsasaka


Dalawanlibo't-siyam
Matapos ang apat na taon

Kinikitil nila isa-isa ang mamamahayag
Nilibing ng traktora't patong-patong ang buto't balat
Pinagkanulo mo at hayagang pumayag
Mga berdugong hinayaan mo lang lumayag

Dalawang libo't labing-lima
Nangingisay sa walang habas na pangraratrat
Hanggang huling hininga'y maubos, mawala sa ulirat
Apatnapu't-apat **** mandirigma
Lumusong sa mapanganib na kagubatan na walang dalang sandata o pananggalang man lang
Malupit ka, hanggang saan ipagtatanggol ang laya mo?
Hindi pa ba sapat ang lahat ng luha?
Nagsasakripisyo para sa hindi siguradong pagkakakilanlan bilang Pilipino


Ikalawang Milenya.
Ngayon naririnig ko na ang pagpapatahimik laban sa karapatan **** magpahayag
Nagsasakripisyo ng dugo ng mga tupa
Para sa huwad na pag-unlad
Pinapatay ng bala ang uhay
Habang matapos tapakan ang upos ng sigarilyo,
Pagtatalunan ang dilaw at pula
Kung sino ba ang mas dakila
Aastang **** na tagapagligtas
Na siyang hawak ang lahat ng lunas
Napakarami nang diyos sa kasaysayan
Pawang dinikta, ibinigkis ang kalayaan

Ninais kong mahiga na lamang at hintayin ang bukang liwayway
Na pinangarap din noon ng mga ilustrado't rebolusyunaryong mararangal
Wala nang lunas ang sumpa ng edukasyon
Magpalaya ng isipang noo'y nakakahon

Wala sa akin noon ang lakas ng bagyo
Hanggang sa nabatid kong malulunod na rin ako
Wala akong nagawa kundi tumangis

Felipe, lumuluha ka rin ba? nasasaktan ka pa ba o manhid ka na?

Gayunpaman, tahan na, Felipe, tahan na.
112718

PoemsForE
Nat Lipstadt Apr 2017
~
Bala^ comments:
"alignment - any which way one can if possible to make
****** and ******* simultaneously happen,
without any best position plan"

~

may all the gods bless you, Bala,
for waking me at 4:33 with this poetic induction
coaxed from my spinal fluid sanity
with perfected clarity

my own circadian rhythm masters internal,
the most reliably unreliable human container technology teachers,
semi-skilled in the entrainment arts for this impoverished body mine,
deem it appropriate that early morn messages of
propitious possibility be greeted immediately

entrapped, awaken me at four AM with great glee,
because these elusives^^  know exactly what stirs
this being's cochlear cockles into birthing a
poetic cookie ******* *******

your message meme provoking, inducing,
be honest man - simply seducing, my within
by your teasing words from without


"without any best position plan"

not to confuse the mere appearance of a routine
as worthy of the entitlement of "plan,"
much as the poem's own vanity chooses it own alignment
the relationship, the relativity -
always the
flexing flummoxing freaking insatiable pleasuring

when your thrusting unplanned message
****** and bests my brain,
releasing a fully formed, instantaneous parrying poem
from an aroused, passing, unsanitized, second of sanity

for no better *** than this...
as per the unplan?

this tissued life,
this in and out
of punching and counterpunching continuous,
but rarely contiguous,
for we are never aligned for more than a moment,
the moment that almost always goes unnoticed,
for the heart's ***** tissues,
are mostly torn by how life
uses us roughly

so here is an aligned confession fecundity

this poetry gig, my salve,
to tenderize the daily redness,
the irritation residual of having no plan

however these fingerprints decided for you,
to present, upon completion,
this soft-spoken loud *******,
a peaking, not a leaking,
** ** ** - a screaming

hallelujah, i'm aligned!

the man found albeit briefly
a  beat, a plan and its verbal, herbal,
best solution

may all the gods bless you, Bala,
for waking me at 4:33 with this poetic induction
coaxed from my spinal fluid sanity
with perfected clarity

the man and his plan, for a mega-second
his best,
unplanned but got and given,
in poetic planetary alignment
positioned

as are you and I -
the thousands of miles of distance tween us
as you read this
collage collapse
into a singular synapse
of ****** and *******

hallelujah, we are aligned!*

~

disclaimer:
anything you say to me, can and will be used
for a poem

~
5:55am
April 1, 2017
^K Balachandran  comment on
http://hellopoetry.com/poem/1897028/alignment-the-theory-of-poetic-relativity/
"any which way
one can
if possible to make ****** and *******
simultaneously happen
without any best position plan"
Bala

^^http://hellopoetry.com/poem/747333/the-elusives/
Born Aug 2017
Poem. Call me poetry
Debbie Jean Embrey  ***! how those words spoke to me! Very well done! I love the part about calling you 'Messenger.' Keep inking! :)

Poem. She's said II
Terry Jordan  Amazing piece, esp. "It is for us to wash away our painful confusion with tears...." I'm sending a sympathy card today to the mother of a former student of mine, so this really speaks to that most terrible loss that we have no word for it. TFS, Born

Poem. I won't forget that you liked my poetry
Mary-Elizabeth Cotton  Beautiful write! I especially love the lines "When I could barely form words,/that would impress my shadow."


Poem. I'm Born
Pradip Chattopadhyay  your words are fabulous

Poem. Hi(gh)
Kim Johanna  Baker  Great write Born...I must say, you are a great writer and enjoy very much your pieces...this is raw and gets the message across.. tyfs... kimx

Poem. If I told you my story
Law lith iminika Reading this was like observing a preview to a movie, but I didn't pay for it, instead showed up willingly. And I'm hungry for knowledge and inspiration because I was refused popcorn

Poem. Thank you Pamela Rae
Pamela Rae  Please know that you have such talent and your words not only touch me, but so many here--keep writing, expressing and touching our souls, dear Born. You are a gift to this world and deserve to find your way, to embrace peace and tranquility and it will come. Will be sending along good vibes, thoughts for peace and happiness and Room to breathe with ease... (((hugs)))

Poem. Hello poetry
Wolf spirit Wow ..is this a poem . Because Id rather read this than delve on eloquent flattery of wistful words . Honesty expressed with such brevity is still the best policy .


Poem. When my heart pounds a little bit more
Modern Serenity  very well executed! truly deserves to be the poem for atleast a week. freaking fantastic poem. well done. honestly totally jealous of your poem its truly amazing and well said.


Poem. Shantel
---  Superbly penned, echoes of the great Pablo Neruda

Poem. Here we are
K Balachandran  so peaceful and meditative
yet passion filled love and life
chiseled and beautiful...without hiding truth
you have eyes full of love and light
exquisite..
Bala

Poem. Virgo 
Star BG  And..... open gateway to healing the soul.you are such a master with words. Thank you

Poem. Dusty coin
Pax  there will always be hope, even just a spark, or one candle, it can do many things in the dark..

Poem. My deepest sympathies
South by Southwest  There are answers to every question you pose . Only by a lifetime of searching will you find them .

Poem. Muse dear daughter
Sylvia Frances Chan  A most divine poem, loving and caring words. I have enjoyed this poem very much. God's Blessings be upon thee. Thank you for sharing this divine piece.

Poem. Leonard Cohen
Lazhar Bouazzi  Ah! Wonderful poem about one of my favorite poets/composers/singers of all time! Thank you for sharing

Poem. This poem III
Wyatt  Such a harsh, blunt piece. It hit me right in the gut! Congrats on the daily!

Poem. I won't forget that you liked my poem
patty m  Comments are a wonderful gift. I love your poem and the emotions that surface you are truly gifted.
hugs

Sally A Bayan  So much truth in your wondeful, touching words, Born..
I keep coming back to this poem...just had to repost.
Thank you for sharing

Poem. Juliet
Jamie King  I like the flow here the transition from one imagery to the imagery while maintaining the same flow requires a certain degree of finesse. Excellently executed piece

Poem. Un(real) istic
Botan  A high tech emotional intelegence will take over while humans express thier feelings by emoji. good writing
Poem. Poetic flavor
SøułSurvivør An awesome tribute! You're one of the poets I would elect for showing the most growth of any on this site. My heart twinkle with happiness, TOO! Thanks for your heart, Born! ☆♡☆

Lori Jones McCaffery  You make exquisite use of the words you have captured, Born. Keep thirsting. Love

SøułSurvivør Awe! I'm so glad to encourage you... you have such a powerful way with words. An innate talent. I count you as one of my best friends here. Be blessed!

Poem. 5 million am not just a number
Corvus  Wonderfully compassionate. It's so easy to be kind and sympathetic to those on your doorstep. Those further away but in even greater need are often ignored. Brilliant write.
The most important part of posting a poem is the response you get, I'd love to appreciate every single one of  you for the words you offered. For those who didn't make the list, I still appreciate you.

This poem is coming from an emotional place, for the longest time I never believed in myself. But now I do, thanks a lot
Kiara del Valle  Jul 2014
La Bala
Kiara del Valle Jul 2014
La bala con nombre designado estallando en la ciudad, me susurró…

que todo estaba llegando a su fin.



El borracho del colmado me lo advirtió, pero mi vida pasaba muy rápido

para tomarme el tiempo de decifrar su dialecto.



Ese día, en el que la bala me susurró…

conmigo se confesó:

“de plomo estoy cargada, pero de ira no tengo una mancha”

y la bala se perdió,

en el laberinto craneal se desintegró

y por una segunda oportunidad nunca regresó.
madrid Mar 2016
ito

ang sasabihin mo

sa mga taong iniwan ka

ito ang mga salitang binibitawan
sa panahong niloko ka niya, sa oras
na ang inihain sa iyong hapagkainan
ay ang sarili **** pusong naghihingalo
sumisigaw at sugatan, durog at duguan,
eto na


ang sarap ng tiwala




lasang PUTANGINA.




dahil tangina ng mga taong walang respeto sa tiwala
tangina  ng mga taong sinabihan na ng kanan pero nangangaliwa
tangina ng mga taong walang pagpapahalaga sa nararamdaman ng iba
kaya ang sarap ng tiwala

nabudburan ng isang kutsarang 'tarantado ka pala'
nasangkapan ng limang tasang pagpapakatanga

kaya siguro lasang putangina

sabi nila walang aasa kung walang paasa
walang masasaktan kung walang mananakit
walang mafafall kung wala namang,
pafall
pero hindi ito paninisi sa mga kupal ng mundo
dahil sa gitna ng lahat
ikaw parin ang nandidikta sa tibok ng puso mo
nasa huli ang pagsisisi
at walang ibang maituturo ang iyong mga daliri
kundi ang iyong saliri
na iiyak iyak matapos malaglag
mula sa ika-sandaan apat na pu't tatlong palapag

sino ang sasalo sayo?

na pinaasa, nasaktan at nagpakagago
nauto ng makukulay na salitang umagos mula sa kanyang bibig

sino ang sasalo sayo?

ikaw at ikaw rin ang susubok magtagpi
sa mga tingi-tinging bahagi ng iyong sarili
na ibinigay mo ng buong buo
at ngayon ay ibinabalik sayo ng

pira-piraso

sino ang sasalo sayo?

pero tangina talaga eh

bakit mahirap tanggapin
ang hirap ilapat sa ngipin, kainin at lamunin ang ideya
na sadyang may mga indibidwal na ang tanging ninanais sa buhay
ang tanging hangarin bago sila mamatay
ay ang mangolekta ng mga pangalan, listahan
ng mga napanaan ng simpleng katangahan

Eh sino ka nga ba?
Para maging mahalaga sa isang taong sa simula palang
ay alam **** sasaktan ka na
Tanga ka rin eh.
Ganyan talaga
Mahal mo eh.
Ang tanong,
Mahal ka ba?

Oo - masakit.
Pinaglaban mo eh.
Oo - mahirap.
May pinagsamahan na kayo eh.
Oo - mapait.
Dahil sa bawat minuto na hindi mo siya kasama
mapapatanong ka nalang ng
"Bakit, hindi ba'ko naging sapat?
Hindi ko ba binigay ang lahat?
Ang oras, dugo,
Pawis at puso
Para lang maparamdam sayo
na ikaw lang ang gusto ko.
Na ikaw lang ang pinagdadasal ko.
Ikaw lang ang akala ko iba
sa kanilang lahat.
Uulitin ko hindi ba'ko naging sapat?"

Siguro nga hindi.
Pero tatandaan **** hindi lang ako ang nagkamali.
Hindi ako ang nanakit.
Hindi ako ang nagpaasa.
Hindi ako ang nanggago.
At mas lalong hindi ako ang nagsabi ng mga salitang.
"Mahal kita"
Pero hindi naman talaga.
Ako ang naging tanga.
Pero putangina mo.

Dahil sayo,
hindi nako naniniwala
sa salitang tiwala.
Hindi na ko naniniwala
sa mga katagang "namiss kita".
Hindi na ko naniniwala
sa anumang hugis ng pag-ibig.
Nang dahil sayo,
Natuto na ako.

Ito na ang huling beses na lolokohin ako ng tadhana
Ito na ang huling pagkakataon na ibibigay ko lahat
sa iisang tao lang.
Ito na ang huling mga salita.
Kaya makinig ka.
Hindi na ako magpapakatanga
Para sa isang taong walang karapatang tawagin
akong pagmamayari niya.

Tama na.

para sa mga taong walang lakas ng loob magsalita
para sa mga nagpakatanga, nagpapakatanga at may balak na magmukhang tanga
para sa mga pinaasa ng salitang tiwala

pasensya na sa mararahas na salita
sa pagsabog ng aking dibdib
at pag agos ng mga bala
kailangan ko lang talagang ibahagi sa iba
ang pait ng isang taong binulag ang sariling mga mata
ang kasinungalingan sa likod ng pagiging masaya
ang pinagmumulan ng punyetang duda
ang sarap ng pagiging malaya
ang lasa
ng putanginang tiwala
JOJO C PINCA Nov 2017
“It's being here now that's important. There's no past and there's no future. Time is a very misleading thing. All there is ever, is the now. We can gain experience from the past, but we can't relive it; and we can hope for the future, but we don't know if there is one.”

― George Harrison

Ang kamusmusan daw ang pundasyon kung gusto mo’ng magkaroon ng matibay na kinabukasan. Dahil ang isipan daw ng isang paslit ay tulad sa Tabula Rasa (blank slate) na magandang sulatan ‘pagkat tiyak ang kalinisan. Nasa labi ng isang musmos ang katotohanan at nakikita nang kanyang mga mata ang malinaw na mga kaganapan at naririnig n’ya ang bawat katagang binibigkas dalisay man ito o masama nang walang halong alinlangan.

Subalit may mga paslit na hindi na makikita ang kanilang kinabukasan dahil maagang nawawala ang kanilang buhay. May mga paslit na sa muarang edad ay marami ng lamat ‘pagkat dangal nila’y hinapak ng mga hinayupak. Mga inosenteng paslit na dahil sa maling pagkonsenti nang mga hangal na magulang ay naging mga pasaway at salot sa lipunan. Naging sinungaling ang kanilang mga murang labi kaya’t natutong magtahi ng mga k’wentong mali. Naging mapurol at mabalasik na tulad sa isang asong ulol.

Nagsisiksikan sila sa mga madidilim na eskinita habang sumisinghot ng solvent at lumalaklak ng syrup. Nagumon sa bisyo at kalaswahan, binaon sila ng sistema. Naging mga dilingkwenti at walang kwenta. Nasayang na buhay, nasayang na panahon. Ang iba ay bigla na lang tumutumba kapag tinamaan ng bala o di kaya ay nahagip ng saksak sa tagiliran. Mga makabagong desaparecidos na bigla na lang naglalaho sa dilim ng gabi.

Hindi ko na mabilang ang mga eksena sa telibisyon na tulad nito: binatilyo nawawala, dinukot daw nang mga di-kilalang lalake makalipas ang ilang araw natagpuan na patay. Binaril, tinadtad ng saksak. Riot sa kanto mga kabataan nagsagupaan. Nagpaluan, nagsaksakan at may nagpaputok pa ng baril – patay bumulagta na lang bigla. Sabi ni Rizal ang kabataan ang pag-asa ng bayan; hindi mali ka Pepe, ang kabataan ay hindi pagasa ng bayan kundi sila na ang panlaban sa mga sagupaan. May mga pick-up girls na nahuli sa kalye, ilan taon daw ito? Disisyete anyos lang, putang-ina naman hija kabata-bata mo pa bakit naging pakantot kana? Grabe! May gatas ka pa sa labi puro kantutan na ang alam mo bwesit kang bata ka.

Mga kabataan na pag-asa sana ng inang bayan bakit kayo nagkaganyan? Hindi n’yo ba naiisip ang iyong magiging kinabukasan? Bakit kayo nagpapatangay sa mga tuksuhan at mga walang kwentang huntahan? Meron pa kayong mapupuntahan, ang kabiguan ay hindi isang hangganan. Umahon kayo sa pagkakalugmok habang meron pang paraan. H’wag n’yo sanang sayangin ang inyong buhay.
Engineer Mikay Jan 2016
Sala bala ang mangimon
Kapin pa pag may rason
Buang na ina bala dayon
Kung nagpalangga ka lang halin sa tagipusuon

Adlaw2x himuon ang tanan
Mabal-an lang ang kabutigan
Madakpan lang nga ginaluiban
Sang nobyo nga ginahalungan

Kung wala gid man dapat pangimunan
Ti ngaa indi gid mahimo palayuan
Kung wala gid man sila
Ngaa himu-himuan ka pa storya nila

Kung sobra ka man sa reaksiyon
Ti kay bali2x man ang rason
Kung gulpi ka lang daun gadesisyon
Sa ulihi ikaw pa ang kontrahon

Tuod nga indi mo gid malikawan
Mga tawo nga indi ka gid maintsindihan
Di bala mas mayo na lang ang imunan
Kis-a sa panghatag-hatag ka lang sa iban
Ilonggo Poem boredom moments
dalampasigan08 Jun 2015
Bawal ang Tinta

yan ang sabi ng bala

Pagka’t kung susulat

ang itim ay pupula

At ang ibang tinta

mahahaluan ng pulbura.

Lason daw ang pera

‘yan ang sabi ni tinta

At ito’y nakatago

sa bulsa ni bala

Ito’y gamit ni bala

upang tabunan si tinta.

Bawal daw ang Tinta

utos ni bala at pera

Inuubos ang tinta

binabaon sa dusa

Kaya’t asul, dilaw, pula

aliping aba.
Erikyle Aguilar  Mar 2018
Bulag
Erikyle Aguilar Mar 2018
Ang isinulat ko ay isang pagtatala mula sa bulag,
na matagal nang ninanais na makakita ng liwanag,
dahil kumpara sa atin, kahit ipikit ang mga mata,
kahit takpan pa 'yan, mayroon pa rin tayong nakikita,
mapa-asul, mapa-dilaw, mapa-pula,
hinding hindi ito aabot sa dilim,
dahil mayroon pa ring mga bituin.

Ito ang pagtatala ng bulag,
"'Nak, kagabi lang ako nakaramdam ng galit sa isang tao,
sa buong buhay kong nakatira sa tapat ng simbahan,
kagabi lang ako nakaranas ng kulo sa puso ko,
kagabi lang ako natulog nang galit,
sana patawarin ako ng Diyos.

Lumapit sa akin ang isang lalaki,
sabi niya, 'Lo, mahirap bang magmahal?',
'Oo, hijo. May asawa ka na ba?',
'Meron **. E lagi ** kaming nagaaway,
kaya umalis nalang ako ng bahay,
ayoko na siyang kausapin,
dahil baka husgahan nanaman ako, baka masaktan lang ulit ako,
baka sabihin nanaman niyang ang hina-hina ko,
sasabihin nanaman niyang hindi na ako natuto sa mga kasalanan ko,
ang dami ko raw nasaktang tao,
wala na silang nagawa kundi tumungo,
dahil sa lungkot, dahil sa insulto,
dahil sa mga salita kong galing sa puso.

Naalala ko sabi ng nanay ko,
na lahat ng sinasabi ko ay galing sa puso,
pero bakit kung kailan ko gustong mabuo,
napakahirap ibalik ang dating ako?'

Ito ang iyak ng isang nangangailangan ng pagmamahal,
isang lalaking may pusong bakal,
ito ang naging payo ko,
'Hijo, kausapin mo ang asawa mo.'

Biglang sigaw niya,
'E ayaw ko nga! Nagkasala rin naman siya,
pareho lang kami,
siya dapat ang lumapit sa akin.'

Parang tinamaan ako ng bala ng baril,
at ang puso ko'y biglang tumigil,
dahil hindi ko naman kayo pinalaki nang mayabang,
kaya hinawaan na ako ng galit,
'Ang yabang mo!
sarado ang utak mo
sarado ang tainga mo
sarado ang puso mo
mas bingi ka pa sa bingi
at mas bulag ka pa sa bulag

ayaw **** mahushagan kasi ayaw **** masaktan,
ayaw **** masaktan kasi ayaw **** matuto,
hindi ka natututo sa mga kasalanan mo,
kasi akala mo na lahat ng ginagawa mo ay ayos na,
hindi mo pinapansin ang kalagayan ng iba,
na naghihirap sa kakaisip kung sila ba ang dahilan,
kung bakit ka nagkaganyan.

Minahal ka nila,
pero hindi mo tinanggap,
minahal ka nila,
pero tinulak mo sila,
minahal ka nila...
hindi mo ba sila mamahalin?

Lalo silang napalayo sa'yo,
nung kinailangan mo ng tulong,
pamilya at pagmamahal'

Wala na akong narinig na boses,
umalis na siya,
sana lang kinausap niya ang asawa niya.

'Nak, tandaan niyo ang payo ko sa inyong magkakapatid,
na 'wag na 'wag kayong maghihiwalay,
dahil pag ako'y nawala,
sana manatili kayong nakadilat sa katotohanan,
na ang kayabangan ay nakakasira ng isang pamilya.".
False Poets Oct 2017
does the moon get tired?

~for the children who never tire of moon gazing upon the dock,
by the light of the fireflies,
till the angels are dispatched by Nana,
to sprinkle sleepy dust in their eyelashes so long and fine~


<•>
while walking the dog I no longer have,
a happenstance glanceable up over the River East,
there you were, mr. moon, in all your fulsomeness ,
surrounded by a potpourri of courtier clouds,
all deferentially bowing, waving,
passing past you at a demure royal speed on their way
perhaps,
to Rebecca's northern London,
of was it south to grace of  v V v's Texas^,
in any event,
the cloudy ladies, all bustling and curvaceous,  
all high stepping in recognition of your exalted place,
Master of the Night Sky

We,
the word careless, poets excessive,
sometimes called silly poppies, old men,
left footed, still crazy after many years,
most assuredly poets false all of us,
without a proper prior organized thought train,
outed,
bludgeon blurted,
an inquiry preposterous and strange,
strait directed to the sombre face,
to mister moon himself!

tell me moon, do you ever tire?*

the obeisant clouds shocked
as that face we all uniform know,
unchanged anywhere you might go  to gaze, be looking upon it,
watched the moon's face turn askew.

He looking down at our rude puzzlement,
with a Most Parisian askance,
a look of French ahem moustacheoed disbelief,
while we watched as the moon cherubic cheeks
filled with airy atmosphere,
then he sighed

so windy winding, was it,
so mountain high and river deep,
that those chubby clouds were blown off course,
from a starless NYC sky
all the way past Victoria Station,
only to stop at Pradip and Bala's
mysterious land of
bolly-dancing India,
on their way to Sally's Bay of Manila,
magic places all!

Mr. Moon looked down at this one tremulous fool representative  
(me) and in a voice
basso beaming and starry sonorous,
befitting its stellar positioning,
squinting to get a closer look at the
who in whom
dare address him in such an emboldened manner!

Mmmmm, recognize you, you are among those
who use my presence, steal my lighted beams, my silver aura,
my supermoon powered light, borrow my eclipses,
reveal my changeling shaped mystery without permission,
only mine to give, you tiny borrowers who write that thing,
p o e t r y

head and kneed, bowed and bent,
I confessed
(on y'alls behalf)

we take your luminosity and don't spare you
even a tuppence, a lonely rupee, no royalties paid
to you-up-so-highness,
and we hereby apologize for all the poets
without exception,
especially those moon besotted,
only love poem writing,
vraiment misbegotten scoundrels....

with another sigh equality powerful,
mr moon pushed those clouds across the Pacifica,
all the way to the  US's West Coast,
up to Colorado,
where moon-takings from the lake's reflecting light
so perfect for rhyming, kayaking,
and moonlight overthrowing,
once more, the moon taken and begotten,
nightly,
as heaven- freely-granted

yes, I tire
and though  here I am much beloved,
usually admired though sometimes even blackened cursed,
seen in every school child's drawing,
in Nasa's calculations,
of my influential gravitational pull,
moving human hearts
to love and giving Leonard a musical compositional hint,
and while this admirable devotion is most delighting,
would it upset some vast eternal plan,
if but one of you once asked,
you fiddler scribblers
my prior permission,
even by just, a lowly
mesmerizing evening tide's tenderizing glance?

yes, I tire,
even though my cycles are variable,
my shape shifting unique, my names so at variance
in all your many musical sing-song dialectical languages,
my sway, my tidal currents so powerful a deterrence,
unlike my boring older sunny cousine  who just cannot get over
how hot looking she is,
I,  so more personally interesting,
yet you use me as if I were a fixture,
on and off with
a tug of the chain string,
never failing to appear,
even when feeling pale yellow and orange wan,
and worse,
mocked as an amore pizza pie,
do you ever ask how I am doing?

yes, I tire,
of my constant circuitous route that changes ever so slowly,
but yet, too fast for me to make some nice human acquaintances, especially those young adoring children
who give me their morn pleasurable squeals when they awake and my presence still there,
a shining ghost of a guardianship protector still
watching over them

how oft in life do we presume,
take for granted
grants so extra-ordinary
that we forget to remember
the extra
and see only the ordinary

how oft in life do we assume,
the every day is always every,
until it is not,
only an only
a now and then,
till then,
is no longer a
now*

<>
oh moon, oh moon,
our richest apologies
we hereby tender and surrender,
our arrogance beyond belief,
what can we offer in relief?

silence heard loud and clear,
mr. moon was gone,
a satellite in motion,
so our words burnt up in the atmosphere
unheard

we did not weep
nor huff and puff,
blow those clouds back to us,
for we knew
the extraordinary
would return tomorrow,
we will be ready,
better another day,
to prepare
a lunar composition,
a psalm of hallelujah praise,
for mr. moon
of which
mr moon will never tire,
for filled with the perma-warmth
of our affection
for the one we call mr.moon
False Poets is a collective of different poets who write here, in a single voice,
hence the confusing interchangeable switching of the pronouns.    sorry bout that.


^ HP - give them back the claimed  V name!
Euphoria May 2016
Pagod na ko sa kakasulat.
Hindi ka naman ata namumulat
Sa sakit at hinagpis na iyong dala.
Na sa puso ko'y nagsisilbing bala.
Mapapatawad pa ba natin ang isa't isa,
Sa mga sala nating nagawa na nagpatung-patong na?
Kailanman hindi ito napunta sa aking hinuha
Na tayo maiiwang may agwat at sirang-sira.
Kaibigan, ako sana'y patawarin
Sa pagpayag sa mga bagay na maaaring sumira satin.
Patawarin mo sana ang pusong nagmamahal
Na sumira sa pagkakaibigan nating kay tagal.
Nalulungkot, nasasaktan ang puso ko sa ideya
Na ang minsan kaibigan ay isang estranghero na.
Patawarin ako sa pagbibigay ng hinagpis
Sa iyong kaluluwang takot at puno ng pagtitiis.
Kaibigan, ito'y hindi pagmamalabis
Ang tanging hiling ko lang ay huwag kang tumangis
Sabihin mo lamang kung ika'y nasasaktan na
Huwag kang mag-alala, handa na kong iwan ka.
Kung ang pagkakaibigang ito ay hindi na masasalba
Sabihin mo lang, wag nang magdalawang isip pa
Dahil sa pagtakbo ng oras, lumalaki lamang ang lamat
Unti-unting nababasag, nasisira ng hindi naman dapat.
Kaibigan, sana'y sabihin mo
Kung gusto mo pa bang ipagpatuloy ito.
Pagkakaibigang puno ng tawanan
Nagapos ng pangakong walang iwanan.
Pagkaibigang pinahahalagahan
Hindi sinasadyang masira at mayurakan
Sa paglipas ng panahon
Nagbago na ang noon at ngayon
Ngunit umaasa pa rin ako
Na hanggang sa dulo'y magkaibigan pa rin tayo
Kaya pa ba natin patawarin ang isa't isa gayong tila lumalayo ka na?

— The End —