A tiny flower swayed silently in the wind.

He knelt and cupped the blue petal in his hand.

A voice he didn't recognise echoed in his ear.

A tear fell from his eye, but he didn't know why.

To my left there's a small book bound in blue;
It's faded, but the letters glisten with golden hue.
On the inside cover is a note from an old friend;
I sigh, for I don't think I shall hear from her again.

Elke dag bring ek notepad op,
En begin ek om te skryf,
Maar die woorde kom nie.
Ek kan vra en ek kan smeek,
Maar hul wag langs die kantlyn
En spot my stil.

Welcome to a Taco Tuesday
With the Boys from Outer Space
It is Such a Weird Delight
To Acquaint the Human Race

If you Listen you will Hear
That the Lions now give Chase,
And ****** the Revolution,
That Ignites upon the Wastes

It is you that I love.

Every hair upon your head is dear to me,

Not for the beauty of each hair,

But for that it is yours.

It is you that I love.

Daar's 'n plek in ons siele,
War die seer nie kan inkom nie.
Maar waar is hierdie punt,
Waar lê dit binne ons?
In die diepte van ons harte,
Agter die mure wat ons bou,
Kan ons kyk tussen die krake,
En vind 'n Sleutelsteen
Wat ons heel hou?

'n Klein onbreekbare IETS
Waarin ons vergete hoop nog slaap?
'n Picture van wat ons is
Voor die ligte uitgaan

Maar wat sou ons dit noem,
As ons dit selfs kon vind?
Sou ons dit selfs kon herken,
As dit ons in die oë sou staar
En sê: „Ek bestaan“?
Sou ons daarna kon luister,
As ons dit selfs kon **** —
As ons selfs kon onthou
*** om sy taal te praat?

'n Klein onbreekbare IETS
Waarin ons vergete hoop nog slaap
'n Picture van wat ons is
Voor die ligte uitgaan

Daar's 'n plek in ons siele,
Waar die seer kan nie inkom nie.

Maar ten spyte van al die seer

wat ek regtig verdien het —

daar was ook pyne

wat ek stil gedra het

wat nie my las was nie.