Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Louise Jul 2016
(A tagalog poem)



Tyaka na lang kita papansinin,
kapag kaya na kitang bigyan ng isang
matamis na ngiti gamit ang bibig na hindi
nangangamoy usok ng sigarilyo.
Tyaka na lang kita kikilalanin,
kapag kaya ko na ring kilalanin ang sariling tinig at hindi ang sigaw ng mga demonyong nangungupahan sa aking isip.
Tyaka na lang kita tatawagan,
kapag kaya ko nang alagaan ang aking katawan at muli na akong natutulog
bago pa magpalitan ang araw at buwan.
Tyaka na lang kita iisipin,
kapag ang tanging kinakatakutan ko na lamang ay ang pagkakawalay sayo
at hindi ang maaari kong gawin sa sarili
oras na maiwan nang mag-isa sa kwarto.
Tyaka na lang kita papakatitigan,
kapag ang aking mga mata'y hindi na pagod, namumugto, namumula.
Tyaka na lang kita kakausapin,
sa araw na pag-ibig na ang aking bukambibig,
sa oras na kasiyahan na ang nasa isip
at hindi kung paanong tali ba ang gagawin sa gagamiting "lubid".
Tyaka ko na lang hahawakan ang iyong kamay,
kapag naghilom na ang mga hiwa at sugat na ginuhit, inukit sa pulso,
kapag ang isip at kalooban ko'y
muli nang nagkasundo.
Tyaka na lang kita hahalikan,
kapag kaya ko nang talikuran ang mga bote ng alak kapalit ng dampi ng iyong labi.
Tyaka na lang kita yayakapin,
tyaka ko na lang hahayaan ang sariling
maranasan na iyong mahagkan,
kapag muli na akong nakakakain ng tama, sa tamang oras.
Kakayanin mo kaya ang maghintay kahit magpa-hanggang kailan?

At patawarin mo ako. Patawarin mo kung ano ako. Patawarin **** ito ako.
Patawarin mo ang kototohanan na
binubuo ako
ng kalungkutan at kaguluhan.
Patawarin **** kung minsan
kapag bumuhos ang luha
ko'y mas malakas pa sa ulan.
Isang araw, aawit ako
ng awit ng pananalig at katiyakan.
Susulat ng tula na naglalaman ng kasiyahan.
Ngunit sa ngayon,
dasal ko'y patawarin mo muna ako.

Giliw, tyaka na lang kita iibigin...
kapag kaya ko na ring ibigin ang aking sarili.
Angel Tomas Sep 2015
Matagal na kitang kilala,
Matagal na kitang nakikita
Minsan nakatayo't paligoy-ligoy
Minsan nakaupo't para bang susuko.

Parati kitang naririnig,
Balita ko'y sikat ka
Minsan sa kababaihan,
Minsan sa iyong kababalaghan

Siguro hindi ko maintindihan
Bakit may kislap sa kanilang mata
At ngiting di maalis sa kanilang labi
Tuwing andyan ka

Kasi nga matagal na kitang kilala
Ilang buwan, taon na nga ba kita
Parating nakikitang nagmumuni-muni
Sa iyong sariling pangarap, alaala

Pero bakit hindi ata kita kilala?
Ako yata'y mali
Sa mga hinalang pasubali
At siguro'y nagbabakasakali

Bakit nga ba sila natutuwa sa'yo?
Bakit ka nga ba sikat sa kanila?
Bakit ganito ako ngayon?
At bakit ako nagsusulat ng isang tula,
Tungkol sa'yo?
Mga tanong sa isipan ko tuwing dumadaan ka dito.
solEmn oaSis Dec 2015
Anak ng poocha naman o oh
Sa lahat naman ng ayaw ko...
Anigma pasubali...fliptopan ba'to
Pooja' una pa lang pinagsabihan na kita,
Pero ngayon... malamang magtanda ka na!!!

Unang banat.. wala akong ganang mag ingles
Nakakawalang galang ka! Hinde naman sa naiines
Hinde na lang talaga kasi ako makatiis
Sa pigura **** pagkakinis-kinis
Kahit tuwalya wala ka man lang tapis
Daig mo pa nakatihayang ipis
Pasalamat ka walang pambura dala kong lapis
Kundi aabutin ka sa 'kin ng walang humpay na daplis
Sa patuwad **** nakalilis
Landas ko'y nalilihis.

Pangalawa..hinde pa ito ang huli...
ayoko sanang maging arogante
Sa lubot **** mala elepante...
Ambot sa imo wag kang makampante
Sa postura **** naka bra lang at panti
Naturalmente 'pupusta pa ako ng mil bente
Magsusumbong ka...magagalit ang mga higante
mapapagbigkas ka sa iyong linguwahe
'lintek lang ang walang ganti
Hinde ako intelehente...
dati lang akong ahenteng galante.
anong gusto mo diamante o brilyante
hahaha!! nganga!,, parehas lang yun impertenente!!!

Pangatlong banat,
.... ito ang tutuo
Pinoy Ako!!!
Purong tagalog den ako...
Pero kung iinglisen mo ako..
Then go ahead..english-san na 'to...ehheemmh,,,
=Do you understand the word that coming out of my mouth
You're some kindda liberated there in the south
Don't sample me (huwag mo akong subukan)
...perhalps change me'''' (ibahin mo ako)
YOU CAN NOT EYES ME ANYMORE!!! (hindi mo na ako kayang mata-matahin)
i will "the rich zoo" you! ("diretso"-hin na kita)=
Hey What's up Pooja Sweety?
Nose bleed??? I don't care if i look scary
To you i'm not being pity'
Real talk''' ...i'm not heavy
But you won't be able to carry
This trash talk of my tongue full of messy
Even your closest bessy
In your ***..shall be freaky
Mabuti pang nag selfie ka ng wacky !!!!!
I'm sure .....you gonna be pretty!!!!
Garantisado.....Madlang b-side...tuwa pa nila so plenty
......TIME ;)
rebut

balagtasan noon
fliptop-pan doon

sa lawak ng mundo ng hiphop lahat ay kasya!
KRRW Aug 2017
Si Jamaeda:
Isa siyang matrona
na ang pangarap
ay ang wagas
na kagandahan.
Palagi siyang
nilalait ng kanyang
mga kaeskwela.
Maging mga kapatid niya
ay nilalayuan siya.
Samantala,
ang mga magulang niya
ay ikinahihiya
ang kanyang
kakatwang presensiya.

Isang araw,
kanyang natuklasan
isang natatanging pormula
upang makamtan
pinakamimithing kagandahan.

Mula sa laboratoryo
lumabas ang isang
mestisang diyosa
na siyang nagdulot
nang tiyak na pagkahulog
ng bawat panga
na nilalampasan niya.

Puri dito, puri doon.
Ang tainga niya
ay pumapalakpak.
Kaway rito, kaway doon,
hindi siya matigil
sa kahahalakhak.

“Sa wakas,”
ika niya,
kagandaha'y napasakanya.
Subalit,
ngunit,
datapwat,
langit biglang
kumulog,
kumidlat.

Habang ang diyosa'y pauwing
mahinhing naglalakad,
nakasalubong niya
ang isang matrona
na siyang nagpaalala
ng mapait na nakaraan niya.
Itsura ng matrona
sadyang kasuka-suka
mas masahol pa
sa dating muka ng diyosa,
wika ng marami
pinagsukluban ng langit at lupa
maging impyerno ay nakialam pa.

Hiling nito sa diyosa
ibahagi ang sikreto niya
sa pagbabago ng uling
at naging isang ginto,
ngunit ang kagandahan
ng diyosa'y panlabas lang
sapagkat kanyang budhi
lubos-lubos ang kaitiman.
Itinaas ang kilay
at saka pumanhik,
hindi niya namalayan
ang nagbabadyang panganib.

Plok! Plak!
Inay ko po'y kaysakit!
Ang diyosang marikit,
napasubsob sa putik.

Ngunit sa halip
na malambot ang lupang hahagip
'yon pala'y sa ilalim
may nakatagong talim.
Matigas niyang mukha
ginuhitan ng pait
ang maladiyosang matrona
nasiraan ng bait.

Lahat ng tao'y
naengganyong lumapit,
sa lakas ng kanyang sigaw
dahil sa sobrang sakit.
Imbis na tulunga'y
pinagtawanan, nilait.
“Hahaha! Buti nga sa 'yo,
mayabang ka kasi,”
ang kanilang sambit.
Luha niya'y nangingilid,
ngunit walang pasubali,
ang kutya nila'y sumasabay
sa ulang masidhi.

Sa hindi niya inaasahan,
dinamayan siya ng isa.
Isang pamilyar na mukhang
hindi rin naman
naiiba sa kanya.

Magbuhat noon,
natutunan niya
ang isang malaking
leksiyon:
“Mas masarap ang maging duryan,
kaysa maging isang mamon.”
Written
31 August 2013


Copyright
© Khayri R.R. Woulfe. All rights reserved.
solEmn oaSis Oct 2020
ang kaakit-akit
**** bating-
pangwakas
ang siyang wagas
na nagdala ng madamdaming
mga katanungan
mula sa iyong puso patungo
sa iyong kasintahan,
gamit ang ibabaw ng
mga matikas na alon...
walang pasubali na ipinahayag mo
ang iyong pangmatagalang
paglalarawan sa marami,
bagaman ang mundo
ng magkabilang dako
ay pansamatalang natutulog na
... ang kagandahan niyon
ay mananatiling gising pa rin.
Dahil siya ang natatangi **** daigdig
at ikaw nga ang makulay niyang pag-ibig!
At mula sa iyong napakalambing na pagsisimula
Mayroong "kayo" na magsasalo sa magdamag
habang heto si Ako...mananatili ring tapat
at gaya niya na di nakakalimot sa akin!
Kaya naman sa iyo aking mahal,
Malayo ka man sa akin ngayon,
lagi pa rin namang merong "tayo"
Maulap man ang papawirin
Ating babagtasin
ang araw at sinag nito
hanggang sa isang kabilogan
na lang ng buwan
ang aking pananabikan at bibilangin ko!
Sa pagsapit niyon
matamis na katahimikan
ang siya nating mabubuo!
tanging sa ating pagniniig
nang may buong kasabikan
ang mga himig na maririnig!
mula sa simula hanggang
sa ang wakas ay magsilbing hudyat
na sa langit nating inaasam
ay magigisnan ang malakidlat
na tilamsik ng ating pagsusuyuan
Di-kapara ng naunang magsing-irog
mula sa bukana ng talon ay nahulog
at kapwa bumitaw sa ere sa gitna ng kulog
pero tayo...Hindi tayo sa patibong matutulog!
patutunayan nating Hindi tayo
ang tipong mauuwi sa TaLiwaS
dahil sa katunayan nga mahal ko
sa pamagat pa lang binungad ko na ang SiLaw aT
labo na nananahan sa pagitan ng tukso
at ng bahay na inaakala nilang
panghabang-buhay na tahanan!
Transferring my feelings
of longingness
from formal norm
into a tagalog love-poetry
120615

Ba't naantig ang puso?
Sa ngiti **** walang pasubali.
Ba't pagsilip ang tugon?
Bagamat palpak itong pag-ibig,
Maling panimpla ng pag-ibig!

Sana'y maplantsa ko ang nakakunot **** noo,
Sana'y masalo ko ang ngiting sa iba ang tapon,
Sana'y mahawakan ko ang puso **** moog,
Sana, sana, bagkus ito'y nakatikom.

Minsan, sana'y hindi nalang nagtapo,
Minsan, sana'y hindi nalang nagpaubaya,
Minsan, sana'y kinitil ang tibok.

Ako'y haliging hinampas mo ng maso,
Konkretong biniak-biak,
Ilaw na pinatay-sindi't naging pundido.
Ako'y halamang binunot,
Telang pinunit at sinunog,
Papel na ginupit-gupit -- *
Ang saya'y* naging sanay
Hanggang maging **sayang.
psyche Mar 2016
Kapag yung ex mo nakipagbalikan sayo
tatangggapin mo pa ba?
Ako?
oo.
tanga lang eh noh?
oh tapos tatawa tawa ka?
Kung sabagay…
Hindi kita masisissi.
Hindi naman ikaw ang minsang lumigaya
Sa ibabaw ng alapaap
Sa yakap na mahigpit
Sa kamay na minsang nakatagpo ng
Palad
Palad na handang dumamay
Palad na handang umakay sa matarik na bundok
Binuo ng mga daliring handang takpan
Ang minsang mga matang walang humpay na lumuha sa pait na
Dulot ng mapanghusgag tingin ng mundo
hindi.. hindi kita masisisi
dahil hindi naman ikaw nag nakadama
ng matamis na lasa sa pagbigkas ng mga katagang
ikaw.. ikaw lang.. ang mahal ko.
Hindi. Hindi mo narinig ang bawat ngiting
Ipininta ng bawat tawang ibingay
Sa mga simpleng kantang inialay.
hindi.. hindi mo nasaksihan nung araw na ipinaglaban
nya ang pagmamahalang tanging mahalagang bagay na meron ako at sya noon.
Hindi.. hindi mo naramdaman ang lambot ng kasiguraduhang
Matutulog kang nakangiti dahil sya ang katabi mo
At gigising kang may ngiti pa rin dahil panatag ka
Panatag kang sa bisig nya parin nakahimlay.
Hindi.. hind kita masisisi
Dahil hindi mo ramdam
Ang kirot na humiwa dito..
Nung araw na sinabi nyang
“Ayokona”
Ayokona?
Walang eksplenasyon ni walang pasubali
Nabura lahat! Natabunan ng mga tanong hanggang sa naging panghihinayang at poot at
Sinabi kong tama na
Tama ka nga siguro
Ayaw mo na..
Lahat yan tinanggap ko, pilit ipinilit sa isipang
Wala na. tapos na. ending na.

Tapos
Isang araw
Bigla syang kumatok, sabi
“sorry”
Tanginamo. Para san pa?
Ako pa rin daw..
ako parin daw.

Kapag yung ex mo nakipagbalikan sayo
tatanggapin mo pa ba?
Ako?
oo.

pero di gaya ng dati
hindi
na
ako
tanga.
Hindi na...
Eugene Feb 2018
Tama na! Tama na ang mga pagtangis.
Tama na ang mga pagdurusang nararamdaman ng aking puso.
Tama na ang mga pasakit na pinapasan ko sa mahabang panahon.
Tama na ang mga luhang palagi na lamang pumapatak sa tuwing naiisip kong wala akong kuwenta!

Hanggang kailan ba ako dapat na aasa sa wala kung hindi naman akong kayang mahalin ng taong mahal ko dahil ako ay iba?
Bakit ko ipagpipilitang isiksik ang sarili ko kung sa simula't sapul ay hindi nila ako maintindihan?
Dalawang beses lang ako nagkamali at sa mga pagkakamaling iyon ay humingi ako ng kapatawaran pero bakit tila hindi ako pinakinggan?
Nasaan ang kalayaan kong ako ay dapat na pakinggan sa mga isiniwalat kong pawang katotohanan lamang?

Anong pruweba ba ang dapat kong ipakita upang mapagtanto nilang karapat-dapat din akong mahalin,
at bigyan ng pagkakataong
patunayan ang sarili kong hindi ako ang taong inakala nilang katulad ng taong kinamumuhian nila ng mahabang panahon?
Pera lamang ba ang kailangang maging dahilan upang mapansin ang kahilingan kong matagal kong inasam na makamit ito?

Tao pa ba ang tingin nila sa akin o bagay na kapag nakuha na ang gusto ay itatapon nalang nang walang pasubali at hindi na kayang balikan o kamustahin?

Hindi ako nagmamalimos ng pag--ibig mula sa kanila!
Ang gusto ko lamang ay tanggapin ako sa kung sino ako at kung ano ang nakaraan ko.
Sana ay bigyan naman nila ako ng puwang sa kanilang puso pagkat ako ay sabik na sabik na sila ay mahagkan nang mahigpit.
Kung buhay pa sana ang ilaw ng aming tahanan ay hindi niya pahihintulutang magkakaganito ako.

Tama na!
Tama na ang mga baluktot na katwiran!
Tama na ang mga salitang iyong binibitawang
Hindi sumasang-ayon sa nilalaman ng iyong puso at sa sinasabi ng iyong isipan.

Ikaw na nagmamahal pa, magmamahal pa ba,
Kung kaliwa't kanan ng ipinaparamdam sa iyo na hindi ka nararapat maging bahagi ng mga puso nila?
Ikaw na nagmamahal pa, magpapatuloy ka pa rin ba
kung tahasan ka nang itinataboy sa pintuan ng kani-kanilang damdamin at isipan?

Saan ka nga ba nagkamali?
Ang mahalin sila nang buong puso, tapat, at totoo?
O ang umasa ka sa mga mabulaklakin nilang mga salita
Na kasinungalingan lang pala ang lahat at hindi ikaw ang nais nilang makasama?
Kev Catsi Oct 2019
Para sa mga nag mahal at hindi pinili
Lumayo na at wag ng mag atubili
Para sa pag ibig na pasubali
Na ibinigay lahat at walang naibalik na sukli

Yung tipong ika'y kailangan lang
Pero hindi ka mahal at hanggang don lang
Sa puso nya'y wala kang puwang
Maiiwan kang blanko at palutang lutang
Louise Mar 31
Naririnig ko na ang awit ng mga anghel
Naaaninag na ang liwanag,
sikat ng araw ay tila ginto at kahel.

Maniwala ka, babalikan kita,
katulad ng pagbalik ng alon sa baybay.
Maniwala ka, hahanapin kita,
katulad ng paru-paro sa bulaklak.

Naririnig mo na ba ang yapak ng aking paa?
Handa na bang maaninag ang aking mukha?
Masilayan ngiti kong 'singtamis ng ubas?

Maniwala ka, hindi kita nilisan,
katulad ng hangin, lagi mo akong kapiling.
Maniwala ka, hindi kita lilisanin kailanman,
katulad ng oras, laging tatakbo sa iyong tabi.

Binasbasan mo ako ng haplos mo,
binasbasan din kita ng puso ko.
Ito na ang langit, ito ang paraiso.
Nandito na tayo, hindi na lalayo.

Isusulat ko at ipapahayag sa lahat,
babaguhin ang bawat aklat.
Pag-ibig ko'y ipagmalaki at iulat,
kaluwalhatian ng pag-ibig ay ibunyag.

Sa pagbalik ko
at sa pagbalik mo
sa piling ko,
at sa kaligayahan mo...
Mananatili, walang pasubali
Magwawagi, walang makakapigil

Sa muli **** pagdating
at sa pagkikitang muli
sa kaharian mo,
at sa kaluwalhatian mo...
Aawit ng papuri, mabagal at mabilis
Aawit ng himnong walang mintis
En nuestro reino, no hay dolor, lágrimas ni sangre de la historia.

En nuestro jardín y mundo, sólo hay flores, el mar y la salvación eterna.

"Semana Santa Sadgirl Series": no. 14
Lecius Dec 2020
Sasapit na naman ang dapit-hapon
Marahang lumulubog ang araw sa kaunluran
Kasabay ng pag-lubog ng puso mo sa kalungkutan
Mababasa muli mga unan ng dahil sa matang luhaan

Sa tuwing nilalamon ng gabi ang paligid
Maririnig pag-hagulhol mo sa silid
Tatangis kana naman na para bang isang bata
Walang pasubali kung sino man sa'yo makahalata

Muli mo naman sarili pinag-tatakhan
Kay raming namumuong tanong sa isipan
Kakayanin ko ba ang buhay pag-sapit ng umaga
Mayroon kaya ako na ibubuga

Tila nababalot ka na naman ng pangamba
Tinatanong sarili kaya ko paba
Subalit 'di ka dapat mag-alala
Dahil ngayong gabi mayroon kang makakasalamuha

Hindi kana muling mag-iisa
Mayroon sa'yong sasamang kusa
Ipapabatid 'di kailangang mag-sarili sa isang tabi
Dahil mayroon kana ngayong kahati sa gabi

— The End —