Patapos na ang ulan
Na tila isang luhang di mapigilan
Umagos nang di namalayan
Tumila na din
Tumahan din

Yung bigat ng ulap
Na antagal din binuhat
Na kusa na lang nalaglag
Yung dating pangarap

Pero tila na
Tapos na
Bawat patak
Pangako at pangarap
Nahuhulog mula sa taas
Isa isang tumatakas

Pero bawat pagbitaw
Ng kada pirasong ulan
Pilit ko mang pigilan pero
Unti-unting gumagaan

Paano kung magkita tayo
Nang di naman natin pinaplano
Ano kayang sasabihin mo
O iiwasan mo ba ako

Paano kung magkunwari
Tumingin sa malayo at magkubli
Sa likod ng mga taong nagpapanggap
Sa likod ng mga matang naghahanap

Pero paano kung tawagin kita
Magugulat ka kaya
Kung marinig mo
Yung dating tawag ko sayo

Pero hindi pala ikaw yung nakita ko
Yan lang yung nabuo sa isip ko
Paano kung isang araw nakatayo ka na sa harap ko
Maririnig ko kayang muli yung mga salitang nagpatibok sa puso ko.

Kay bilis din ng panahon aking kaibigan
Tulad ng paglaho ng pangalan mo sa inbox ng cellphone na gamit ko
Na dati ay napupuyat upang makatext lamang ang isang tulad mo
Ngayon ay nagtatanong kung mayroon ka pa ba ng mga numero ko?

Kay dali nga siguro lumipas ang oras
Tulad ng chat box sa facebook na hindi na kita mahanap
Na noon ay laging nasa unahan at puno ng tawanan ang nilalaman
Ngayon ay tila nalulumbay at ayaw tumahan

Salamat sa lahat ng mga alala na ito aking mahal
Masaya akong ulit ulitin ito sa aking isipan
Huwag ka mag alala dahil ako ay hindi nangangamba
May langit pa naman, kung saan walang time limit ay makakapiling ka.

mukha mo’y paulit-ulit na inaalala,
kasabay ng paulit-ulit kong pagluha,
mata ko’y pasulyap-sulyap,
ikaw ang palaging hinahanap-hanap.

tuluyan na akong nalunod,
at tuluyan na akong inanod,
sa aking bawat pagtingin,
bumubugso ang aking damdamin.

sa oras ng iyong paglingon,
tila naguluhan ako sa sitwasyon,
ang lahat ba ng akala ko ay umaayon?
mahal mo na ba ako ngayon?

sa iyong paglakad, ako’y napatagilid,
sa aking mata’y may luhang nangingilid,
sapagkat sa iba ka lumapit,
at heto ako, tiniis na lamang ang nadaramang sakit.

Humiga tayo sa damuhan
Tanaw nating ang kalangitan
Di makapaniwala na kasama kita
Puso ko’y tumatalon sa sobrang saya

Parang walang ibang tao sa kapaligiran
Ang oras ay tila binagalan
Hiling ko’y dito lamang manatili
Ngunit darating din ang oras ng pag-uwi

Panahon na noo'y kaibigan lang ang pagtitinginan
Nasundan ng di inaasahang pagiibigan
At doon sa mundo nating binuo na puno ng paruparo
Doon tayo naglalaro at humihinto ang oras na ginto

Pero ano na tong nangyari?
Di ka na kagaya ng dati
Ako lang ba itong nahihirapan
Mahal kita kaya ako lumalaban

Kahit di mo man sabihin
Nararamdaman ko naman
Kahit di mo man aminin
Maiintindihan ko naman
Kayat sabihin mo na lang
Ng matapos na ang nasimulan
Ayoko na kasi nitong
Nararamadaman

Ngayo'y ako na lang
Ang naiwan sa mundo
Nating ginalawan
Iiwan ko na din ito
Para simulan ang sumaya
Na ako lang

Salamat sa nangyari
Di ko nagawa lahat dati
Bigyan ng oras ang sarili
Mabuhay ng walang pagsisisi

lapis
gamit panulat
sa dulo'y pambura
pantanggal ng sulat

lapis
pinapatulis
gamit ng maliit na pantasa
panlinaw ng sulat

hapis
pilit pinipiga
mula sa pusong sumusuko na
papunta sa dulo ng pansulat

lapis
wala na
tinasahan at pinilit buuin
ngunit nabali na

Sumibol* sa akin ang 'yong tahanan
Ang hangin ko'y malinis, pinaramdam sa'yo ang kapayapaan
Pananabik ay labis sa iyong pagtuloy
Di inasahang mapapalitan ng panaghoy
Dahil ako'y tahanan mo lamang
Kapag sa ulan ay kailanganin mo ng *masisilungan...

Di ko alam paano magsimula,
Di ko rin kasi alam kung paano "ito" nagsimula.
Kung paano mo ginising
ang puso kong himbing na himbing.
Kung paano mo ginawang makulay
ang boring kong buhay.

Saglit lang ang panahon na tayo'y nagkakilala
Pero sa panahon na yon pinaramdam mo sakin pa'no maging masaya,
Pinaramdam mo sakin kung pa'no tumawa
sa likod ng mga problema.
Binigyan mo ng kahulugan
ang buhay kong walang pakinabang.
Binigyan mo ako ng rason
para gumising at bumangon
sa umaga, at inaasam kong marinig
ang matamis **** tinig,
masilayan ang mga ngiting **** daig pa ang araw
sa pagbigay ng liwanag na sa akin at pumukaw.

Di ko na alam paano paano to tapusin,
Basta't ang alam koy ayaw ko muna to'ng tapusin.