Tam-is niyang paghiyom ang nagahatag kanako’g
kalagsik hangtud sa kahangturan.    


Gahum! O Gahum! Nga dalagita sama sa nagbagang kalayo sa kabatan-onan    
‘Di mapalong kon agi-an man sa mug-ot nga panganod o uwan,    
Sama sa usa ka punoan, aduna siyay gibarugan,    
‘Di matarog ug matangtang bisan igka pila mo pang tayhupan,    
Kini jud mga dalagita, kusog magpapitik sa dughan    
Ma-anaa man sa luyo o sa atbang, mahutdan gayod ka’g hangin bisag wala gadagan    
Ug in-ani ka-cool ang nag-inusarang dalagita nga akong gipanguyaban.    


Sa mga pulong nga akong gihandum sa kagabhi-ong itum  
Sama sa mga words nga akong gihandum, aduna kini gahum     
Words ug mga pulong, mabutang man sa taas o sa silong, kini tanan kay akong sagolon    
Mag-iningles man o sa ma-bisaya, gugma lang sa gahum nga babae akong maangkon      
She is undeniably adorable murag, life in cotton      
Babaeng angayan bisag unsa pa iyang sul-oton     
Kay aduna siyay own things nga maka-empower sa iyang kaugalingon.    




She’s an epitome of an empowered woman that looks at you with unbothered recognition;    
Like a walking sculpture beyond the measure of imagination and description.    
Her mind is filled with wonders, and her heart is a slate;    
born to be herself and not to solely procreate    
A capable woman that hits like a note    
A note that is enough to float your melodic boat    
One that accepts you even if you look like a goat.    


Sa nagtuyok-tuyok na mga pulong na gipuga sa akong utok    
Anaa pa sa akong mind, ug ni-retain, ang pahigugma niyang pagtutok,    
Aduna puy times nga musuol ang iyang katok,    
Pero bisag unsa kagahi ang iyahang dughan, naa juy times nga kini kay humok    
Samot na sa times nga ako maghinuktok    
samtang ikaw nalunod sa tam-is **** paghinanok    
Paghigugma ko kanimo sama sa usa ka ubo, kusog muugbok.    


Sama sa usa ka lyrics sa usa ka song,    
Di malipong ug paminaw sa naglatagaw kong mga pulong    
Ako mubalik ug Iningles para ikaw na naminaw;    
makakita pa ug preskong  silaw sa adlaw.    
Aduna napud ko pabalik, padulong na mag-iningles ug balik    
Sa hunahuna ako nalumos, pero dughan ko pa kay abtik    
Samot na ug ikaw ang mutunga, mupadayon kini ug pitik.    



An empowered woman, An empowered woman!    
Balak kong gitagik, kunus-a paman ni mahuman,    
Ay, ‘way kurat! Padulong nani sa katapusan,    
So fret not and relax! Higopi sa ug kape kay naa nata dapit sa katapusan    
To sum it all up, she is an empowered woman    
She is someone that believes nga aduna siyay padulngan.    
‘Di matarog bisag igka pila mo pa ihuyog.

Unsa’y ikatambal sa kasing-kasing nga nasamdam?
Unsa’y pwede ikapugong anin’g mga luha nga wa’y undang sa pag-agas?
Unsa’y akong buhatun para mawala nin’g nipilit nga kasakit
Sa akon’g dughan nga sa imu ra gihapon nipitik?

Ana sila mawala ra daw ni
Ana ka “this is for the better”
Ana ko, “asa ang better?”, “kanus-a pa?”
Kung sa paglabay sa mga adlaw, sakit gihapon
Sama atun’g adlawa nga ako nabiya-an.

Unsa’y akon’g buhatun anin’g dughan ikaw gihapon
Ginapangita, ginadamgu, ginahuna-huna?
Ako nagpabilin sa tunga-tunga
Sa pagsangpit nga ako balikan nimu
Ug sa pagbiya, paglubong anin’g paghigugma
Nga wala na lingi-a.

Ug samtang karun nga bisa’g gamay lan’g nga pagtakdol
Sa kasing-kasing ug sa mga kagahapon’g panumduman
Wala’y lain kan’g madunggan kundili
Hagulhol nga daw namatyan
Ug sa padayun nga pagpatay anin’g ala-ut nga gugma.

Ako padayun nga mamasin
Nga pag-abut ugma damlag
Mahuman ang kasakit
Magsugod ang bag-un’g
Kalinaw, kalipay, malipay
Akon’g kasing-kasing unta magmaya na sab.

Apan karun nagpabilin kon’g mangutana,
Unsa’y ikatambal sa kasing-kasing nga nasamdam?
Unsa’y akong buhatun para mawala nin’g nipilit nga kasakit
Sa akon’g dughan nga sa imu ra gihapon nipitik?

Pagsalig ang nagbugkos natong duha,
Hinungdan nganung kita nahimong managhigala,
Pero na unsa kini pagkahitabua?
Ania ang atong estorya.
Kung abrihan ko ang mga panid ug dahon sa kasaysayan,
Ug kung ako kini tuki-tuki-on sa makadaghan,
Dili ko mahikalimtan ang kagabin-on nga atong naagi-an.
Ana-a ako sa mangitngit na dapit,
Ug sa dehang dunay hubog nga sa akoa gihapit,
Naghilak ako sa daplin nga hilit,
Ug ikaw nga saksi, mitawag sa imong mama sa makalit.
Gelakag kini  sa imong mama ug walis tingting,
Ako nga nagluha ug katawa,
Kay siya naka tini-il ra.
Emu dayon akong gegakus,
Aron mawala ang akong kahadlok ug kaligutgot.
Sukad adto kita nagkahigala,
Ang panganod galantaw natung duha,
Malipayon kita nga nagtampisaw,
Sa tubig nga matin-aw.
Ug sa dehang kita manginhas na,
Pwerte natung lipaya
Sa matag kinasun nga makuha ta,
Asta natung bebuha
Ug sa dehang emu akong gedala sa kapilya,
Nadunggan nato ang kanta nga nag-uluhang, "Bato balani Sa Gugma".

Malipayon kita nga nagpunit sa mga kendi,
Kini gakahitabo kada gabii,
Sinugdanan sa atong pagtuo sa Balaang Rosaryo,
Ug kay Senior Santo Nino.

Abe-----abe kog kato dili matapos,
Apan pagka-ugma kita taman nalang sa pag gakus,
Naghilaka ta ug nagbangutan,
Nagdagayday ang mga luha sa atong dughan,
Samtang ikaw ug ang emung pamilya,
Naghatud namu sa pantalan,
Ang emung mga kamut emu dayun hinay-hinay nga gebuy-an.

Getan-aw ko ang layo nga mga barko,
Ug gi-ingon ako, " Goodbye Cebu mobalik ako!".

Walay adlaw ug kagabi-on,
Nga ako dili nimo padamguhon,
Nag-alindasa, nagsalimu-ang,
ang akong kasing-kasing ug dughan,
Kay gepangandoy kong kita magkita na.

Katorse katuig ang nilabay,
Abe nakug kita wala nay panag estoryahay,
Natingala na lang ko sa "text message" nemu bai.
Abe mo nga ikaw ako ng gekalimtan.

Salamat! kay gipili mo ang kurso natung duha,
Malipayon ako higala,
Hilabi na nagla-um ka ,
Nga ako mubalik pa.

Way sukod ang imong pagsalig sa akoa,
Wa jud ka nagbag-o,
Gasa ka nga gehatag kanako a Ginoo,
Abe! nakug sakit ang musalig dala ang pagla-um,
Pero luyo sa mga dag-um,
Nagpahipi ang kamatuoran ug paghandum.

Sakto ko! nga ang pitik sa akong kasing-kasing,
Mao sadang getinguha mo,
Samtang nadunggan ko ang tingog mo,
Wa jud kay pagbag-o,
Ngisi! todo-max ka detso.

Piso-piso para sa barko,
Akong paningkamut para nemu,
Aron dili masayang ang atong mga tenguha ug damgo.

Hulata ko sa pantalan,
Saksi kini sa atong pagluha,
Pero mu abot ang panahon
Nga kini mahimong saksi sa atong kasadya!

Salamat! tungod kay dagat man ang pagitan,
Dili kini mahimong babag sa atong padulngan,
Para magpadayon ang relasyon,
Nga nahimo nakung inspirasyon!



"LDR" tang duha!
Wala jud d.i forever,
Pero na-ay together.

Wala ko gihandom nga ikaw makit-an
     ning mga mata
Ug wala usab ko gihandom nga ikaw
     higugmaon ko pa,
Kay ikaw wala ko nahigustuan
    niadtong mga panahona
Ug sa dihang naibog man nuon ko nimo
     karon sa pagsobra-sobra.

Bidli man paminawon, apan kini
     mao mo'y tinuod
Tinuod pa sa unsang kamatuoran, wala man
     unta ni sa sugod:
Ug sa dihang karon pa na ko
     nahibaw-an nga ikaw diay
Ang bugtong kalibutan ning mga tiil
     ko nga gibaklay.

Apan ikaw usab langit ug ako
     usa lamang ka yuta;
Apan ikaw lisod tawon abton
     niining mga kamota
Ug sa dihang asa man ko
     karon nga mulugar,
Kay gikinahanglan pa ang tanan
    ko nga isugal?

Ug sa dihang gugma nga dili unta
     sama sa giatay;
Kung ikaw maako ug ako maimo,
     dili ka gayud magmahay:
Pagahigugmaon taka hangtod
     sa walay kahangturan
Kay ikaw pud usa ka dyamante
     nga tunhay nga handumanan.

Ikaw ra ang naa niining akong
     utok ug dughan,
Ug bisan pa'g uklabon mo wala
     nay lain, wala nay uban
Kay ikaw usa ka babaye nga lisod
     gayud pangitaon ug ilisdan;
Ug sa dihang magapaabot na lamang
     pud ko nga ako usab imong makit-an.

ANG BABOY by John Iremil E. Teodoro

Sugot takin nga mangin baboy
Kon ang tangkal ko mga butkun mk.
Basta damogan mo lang ako
Kang imo nga yuhum kab haruk
Aga, hapon.
Dali man lang ako payambukun.
Ang pangako mo man lang
Nga indi ako pagpabay-an
Amo ang bitamina nga akun
Ginatomar.
Kag kon gabii gani
Ang mga apuhap mo man lang
Sa akun likod kag dughan
Anb makapahuraguk kanakun.


THE PIG translated by Leoncio P. Deriada

I am willing to be a pig
Provided your pen is my arms.
As long as you feed me
With your smile and kiss
Morning, afternoom.
It is easy to make me fat.
Your promise
Not to abandon me
Is the vitamins
I take.
And during nighttime
It's your touch
On my back and breast
That can make me snore.

Kini ang bulak nga hilig gayod mamakak
gakson ka sa tunok sa kainit niyang mga hagakhak

Kini ang dila nga tam-is mulabtik ug mga atik
duyog sa dagat na mga awit kong gipangtagik

Gidulaan ug gikutaw ang mga pulong ug silaba
duyog sa hangin ug uling sa kalayong gabaga

Bisayang pinulungan ang ugat sa katingalahan
mahimuyo sa dughan bisag mapalong man ang adlaw ug bulan.

Sa imo ra nipitik ning akong dughan
Buntag, udto, ug gabieng tanan
Na bisan ug namalandong ko sa makadaghan
Dinasaysay gihapon niini ang imong ngalan.

Sa imo ra nitotok ang akong mga mata
Sa matag pilok niini, imong nawong ang makita.
Ug bisan paman ug motan-aw ko sa ubang dalaga
Ikaw raman jud akong makit-an na gwapa.

Sa imo ra nilupad ang akong hunahuna
Nagahandom na makauban ka sa matag takna
Nahigam ko, lisod jud ning mahigugma
Magpanikad sa adlaw na makaanha ko sa imoha

Ug sa imo ra iukit ang akong ugma
Hugot sa pagtoo na dili ko sa imo mawala
Ubanan teka sa kasakit, hilak, ug pagmaya
Hangtod kitang duha husgahan na niining kalibotana.

Sa imo ra.

Sa gabiing kalangit-on,

Gikuyog ko ikaw sa lakaw padung sa kalipayon,

Wala ko damha, na sa imoha,

gikapoy ug lakaw, nihunong

ipaagi nalang ug ngisi ngisi,

kay ako wa kaingon sa'kong ganahan ipangsulti,

ang kasakit na nagkumot,

hangtud karun, ikaw gihapon ang gipaabot.

Ikaw akong ginahigugma labaw sa tanan
Hinglabi na sa kalibutanhong mga butang,
Ikaw nagapundo ra gayod sa akong dughan
Di matugkad nga gugma, imong mabatsyagan.

Sa matam-is kong mga pahiyom,
Ako lamang gahilom, apan mapalaumon
Nga ikaw sa tunhay ako gayod nga maangkon
Dumdumon mo, sa pagmata sa kadlawon.

Sa mga luha nga nagabara niining mga mata
Gani gayod imo kining maamguhan unta,
Ang akong mga kapakyasan ug kakulba
Nga ikaw hapit na gayod mahilayo sa akoa.

Anaa pa bay laing paagi sa pagpakita sa kasubo?
Di ko makapugngan ang pagbiya mo kanako,
Apan ania ra ko mag-atong sa imong pagbalik
Bisan madawatan ko lang gihapon kay mga kasakit.

Hugti ang pisi,
sa atong paghigugma,

ug lubagi ang tahi,
sa atong dughan,
arun atong madunggan,
ang tinuoray nga singgit sa atong dughan.

Sa akong paglatagaw daw akong kinabuhi wala pa natagbaw.
Nikamang, ninglangoy, nilupad ug nalakaw lakaw.
Aron tagamtamon ang katam-is sa gugma na akong gihanduraw.
Asa naman ka? Naara ko dali ayaw kaulaw.

Ningkuha ug kusog sa uban, nag too na dili sila mobiya.
Nangandoy sama nako na dili na meng duha moluha.
Naghinigugmaay, ug nagpasalig na mogunit sa matag takna.
Apan asa naman, wala na, nibiya na ug kalit ra na nawala.

Giloom ang kasakit niining dughan, kiagwanta ug gidawat ang tanan.
Na sa gugma wala koy swerte, malas maoy ingon sa uban.
Natingala, nangutana, na sa kadaghan sa tao niining kalibutan, nganong ako paman?

Naa ra man diay ka. Nagpaabot ba ka? O gihatag ka sa Ginoo para sa akoa?
Ginahandom na makit.an nako ang tinood na pasabot sa gugma.
Ginaampo, ug ako kanimo nagahangyo na akong paglantaw kanimo palihog dawata.
Tagaan unta ko nimog higayon na magkauban pa tang duha.