Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
 
 Nov 2015 inggo
Angge
What you are to me
What I may be to you
 Nov 2015 inggo
Kara Subido
Dis oras na ng gabi ngunit ikaw pa din
Ang bukod tanging laman ng aking isipan
Patawad na kung puro siya na lang lagi ang alam
Ng aking mga kwento.
Hindi ko kasi mapigilan mag buhos ng aking hinaing
Dahil alam mo hanggang ngayon kasi tandang-tanda ko pa din
Ang araw at oras kung kailan mo ako iniwan.

Anong gagawin ko sa mga salitang iniwan mo
Isa nga lang ba akong pangalan sa buhay mo?
Ano ba ang naging parte ko sa'yo?
Iba’t ibang tanong ang bumabagabag sa akin
Pero kung alam ko lang na sa ganito tayo hahantong;
Matagal ko nang pinatay ang natitirang posibilidad
Sa akin isipan na may mundo para lang sa ating dalawa.

Alam mo ba gabi gabi kong binabalikan ang
Matatamis nating alaala pero pilit ko din
Pinapaalala sa aking sarili na
‘’Itigil mo na ‘to’’
''Tama na 'to''
Gumising kana sa totoong estado ng buhay mo.
Maawa ka naman sa sarili mo.
Ikaw ang naging punot dulot nang gabi gabi kong
Pag-pupuyat hindi mo ma-itatanong pero walang araw
Na lumipas na hindi ako nagiging tambay sa'yong mga
Social media accounts.
Nagmamasid sa bawat post at update mo at tinatanong
Sa aking sarili ''Bakit nga ba ang manhid mo?''

Dahil hanggang ngayon
May kumakatok pa din sa puso ko umaasa na
Pwede pa.
Pwede pang ipiglaban.
Kahit matagal man ang abutin natin.
Ako'y handang maghintay.
Kahit mag muka na tayong gurang.
Okay lang.
Handa akong tiisin.

Pero alam mo ba nakakapagod din palang
Makipaglaro sa taong ayaw magpaawat
Handa na akong sumuko kahit noon pa naman
Alam kong malabo na maging tayo;
Malabo mapasa-akin ang puso mo.

Ayoko ng makipagsiksikan sa Evacuation Center
Pilit ka magbubuwis ng buhay mo para sa taong ‘yon
Panahon na para lisanin ang delubyo na ito
Hindi na ako dapat mag tagal baka
Pati ang aking sarili ay iwanan din ako.
 Nov 2015 inggo
AMcQ
The Missing One
 Nov 2015 inggo
AMcQ
I am without poetry;
Without verse or rhyme.
I am cleansed of all torture;
Have no concept of time.

No longer frantic,
nor riddled with woe.
I have fled from self-pity
to a land of unknowns.

A space so reckless,
it tickles the skin.
My demeanour is calm
but I'm woozy within.

Love rushes to greet him,
palms slippy and warm.
Relieved that my body
Still longs for those arms.

Heat flows round the shadows;
My soul's once more kissed.
But I've been without poetry;
She's the one that I've missed.
 Nov 2015 inggo
Angge
When you were single, you suddenly decided to join us.
Spent most of your days hanging out with us.
Made yourself a part of the group, which we all welcomed.
Treated you like a sibling almost, banters and jokes abound.

Months passed by and we saw you with your partner.
When you told us you found your special someone, we couldn't be happier.
We should have known though,
Your spending time with us was through.

When was the last time you joined our gatherings?
When was the last time you talked to us about anything?

Now that you are no longer single again,
We seem to be of no use to you.
Now that our friendship has reached a strain,
We seem to be dead to you.

Some friend you are.
Next page