Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
 
Is there a chance for us to undo the past?
To correct our mistakes
To retract all the wrong doings
To take back everything

Is there someone, somehow, who can help me heal the pain?
Would there be anyone out there willing to take me in?
Who can be by side and mend me?
A living soul, who'll be there to catch me.

I'm scared. Yes, I am scared.
No, I am not. I'm terrified.
I'm extremely, terribly, gravely, terrified.
And it's terrifying that, I feel terrified.

I am nervous.
I am frightened.
I am horrified.
No, I am petrified.

But you know what the scariest thing of 'em all?
The most petrifying, horrifying thing?
Is that I am shaky and rattled—
But my body feels like sassy and comfy.

I'm getting used of doing unsuitable things
Feeling cozy and warm—
Relax and composed
It feels like having my second skin—

Oh, I know. I know —
I think — just a thought
That maybe, just maybe...
I need saving — help me.
© 2018 Sheer
All Rights Reserved.
☘️☘️☘️

It's wonderful to be
a freshly blooming rose,
seen by everyone's eyes
given special names,
and compared with other
grown blooms.

But...

I'd rather be free from
everyone's attention,
i prefer to grow, to bloom
without much effort,
to sprout amongst the grass,
on some random garden spots,
to persist to exist, to breathe
even among crevices.

I'd rather be a wildflower
unannounced, unmaintained
yet, beautifully unique,
and with much freedom.

Upon me, others may tread,
but, i persevere,
in due time, i rise again.


sally b

© Rosalia Rosario A. Bayan
MAY 16, 2024
 Apr 2020 Glen Castillo
patricia
ipinikit mo ang iyong mga mata.

sa ikatlong gabing katutulugan mo nang basa ang iyong unan,
nagsamo ka ng mumunting hiling,

sa lihim **** paghikbi,
dinama mo muli, kung paano ang maging kulang
at mawala sa sarili **** mga pagkakamali.

ang mayakap ang sarili sa gabi,
ay ganti sa katawang hapo mula sa buong araw na pagpapanggap,
na mas ibig mo ang umaga dahil sa ligaya nitong dala.

ang isayaw ang anino sa himig ng pag-iisa,
ay paglaya ng isipan mula sa buhay **** mga bangungot

sa ikatlong gabing kinatulugan mo nang basa ang iyong unan,
nagsamo ka ng mumunting hiling,

mahanap mo nawa ang galak sa paggising.
Titillating.

The way your lips, traveled
unto to moist slopes of mine

Exhilarating.

The way your eyes, glimmered
with passion and with fire

Ravishing.

The way your hands, traced
the sensitive places inside

I could tell you tales of an infinity we had
Contained in the few stolen hours
We played with fire and ice
and each of those moments
Oh love, I've been dying to relive
Any time of the day, any time of the night.
?
I am not a safe drive. I'm a stormy sea.
There is no happy ending, just the aching feeling
of being almost there but not quite.
I'll cut our ropes and break our dishes
You'll shout my name and I'll cry for yours, but we'll be both voiceless
Whispering, "honey, what's the point, what's the point?"
I forgot about how you unknowingly smirk
When I start calling back your name
I forgot that you will only mock
The way I scream out my lungs to the ocean
Expecting sunken ships to sail back to shore
I regret that I never swept the sands you left behind
I regret that I memorized the trail on this island.
And I do not understand how come I still get stuck in-between
Now I know, I’m only here to help you build your castle

But I will never be crowned the Queen.
You were that bright
and cloudy blue sky
I was that vast
and wavy ocean
Unlike horizon
that meets to infinity
we are forever
never meant to be
not even in our dreams
or reality.
 Dec 2018 Glen Castillo
AKIKO
Ako'y mailap
Pag si Ina'y kapiling
Kung ako'y umasta parang
Hindi sya nakikita
Parabang sa isip ko'y ako lang
Mag-isa

Anong mali?
Tanong ko sa  sarili
Anong mali at ganito ako
Umasta,
Sa harap ni Inay na nagbigay
Buhay sa kagaya kong walang
Kwenta

Pero bakit ba?
Gusto ko ba na isilang nya ang
Kagaya kong basura na ay wala pang kwenta?

Sukdulan na siguro
Ang hinanakit ni Ina sa akin
Kayat luha nya'y hindi na napigil
Ako'y sinumbatan
Lahat ng kamalian ko'y
Sinambit
Sa unang pagkakataon
Si Ina ay nagalit

Ako'y nagtaka
Sa aking nadarama
Ang puso ko'y bakit tila sasabog na
Sa nakitang luha
Na umagus pababa

Isang gaya ko
Ang nagpaluha sa Kanya
O, anung hirap at
Sakit pala
Ang makitang lumuha
Ang Ginang na nagpalaki't umaruga
Sa gaya kong walang kwenta

Ngayu'y alam kuna
Ang damdamin ni Ina
Ako ay nangakong
Magbabago na, upang damdami'y ni Ina hindi na masaktan pa
At brilyante  nyang mata'y hindi na tumangis pa

Ang mahal kong Ina nasa malayo na
Paano na ang pramis ko
Tila naging abo na

Masakit isiping
Pagmamahal ay di naipadama
Sa nag-iisa kong Reyna
Na nagpahalaga sa kagayakong basura na'y wala pang kwenta

Sumilip ang Araw
Sa mata kong nakapikit
Kahit natakluban na ng luha ang mata
Batid kong si Ina'y nasa tagiliran ko pala
Nakatayo at nakangiti,may alay na pagmamahal ang brilyante nyang mga mata

Hinagkan ko si Nanay
Tudo bigay ang dabest kong yakap
Sabay dampi ng matamis kong halik sakanyang pisngi
Batid ko si Nanay ay nagtaka
Tila nagulat pa nga sa bago kung pag-asta

Labis akong nasaktan
Sa panaginip na handa ng may kapal
Tiyak ako'y kanyang sinubok
Upang malaman ko na ang halaga ni  Nanay ay di lamang sintaas ng bundok
Kundi sinlawak din pala dagat

Ang mahagkan pala si Nanay
Ay Walang kasing sarap
Sa haba nang panahon sanay
Noon kupa nadanas
Ang mayakap si Nanay kahit gaano pa katagal
Ay hindi ako magsasawa
Ohh,kay saya maranasan ang ganito
Ang makapiling si Nanay
Buo na ang araw ko

Ang pramis ko Nay ay isa lang
Mamahalin kita higit pa sa buhay kong taglay
basta ba dito kalang at hindi lilisan
Hindi lahat ng sandali'y kapiling
Ka Nanay
Next page