Pwede bang pakisabi mo sa akin kung ano ang pag-ibig?
Pakiramdam ko kasi ako na lang ang hindi makahanap nito.
Pakiramdam ko kasi hindi sapat yung mga salitang nakalimbag sa diksyunaryo para maintindihan ko,
Hindi din siguro sapat yung mga gabing 'di ako makatulog dahil sa'yo,
'Di din sapat na kasama ka sa mga salitang lumalangoy sa isipan ko tuwing susulat ako ng tula
Hindi pa rin ba sapat,
na nakilala kita?
Para maintindihan ang pag-ibig?

Para akong isang musmos na batang hinahanap ang kahulugan ng isang matalinghagang salitang nabasa niya sa isang tula.
Nahihiyang itanong sa mga magulang at kaibigan,
Kailangan ang sarili lang ang maka-intindi at makaramdam.

Hindi ako makahinga,
Sinasakal ako ng mga walang katapusang tanong,
Kung ano nga ba talaga ang pag-ibig?
Kung hinahanap nga ba 'to, o kung kusa nga ba 'tong dadating.

Kung ang pag-ibig ba ay...
Yung sandaling tumigil ang oras nang nakita mo siya sa unang pagkakataon?
Yung nalaman ninyo ang pangalan ng isa't-isa at inukit mo na agad 'to sa isipan mo, at lumipas ang ilang araw may rebulto na siya sa puso mo.
Ang pag-ibig ba ay...
Ang mga saktong puwang ng inyong mga kamay?
Ang bilis ng tibok ng puso mo nang una mo siyang nayakap?
Nang nagsalubong ang inyong mga labi at nalaman niyo ang bawat sikretong tinatago sa katahimikan.
Nang makita mo ang mga mata niya at naalala mo noong una kang nakakita ng mga kuliglig.
Natakot ka at nabighani.
Ang pag-ibig ba ay...
Ang pagpapakatanga sa isang taong niloko ka na ng tatlong beses?
Ang mga guhit sa braso mo?
Ang mga natuyong luha mo?

Ang pag-ibig ba ay ang pagmahal sa isang taong may mahal din na iba?

Hindi ba pag-ibig ang pag-ibig, kung hindi nangyari ang lahat ng napanood mo sa pelikula at nabasa sa libro?
Hindi ba pag-ibig ang pag-ibig, kung hindi ka nasaktan?

Natatakot ako,
Na baka sa sobrang tagal ko sa paghanap ng mga kasagutan,
Mapapagod ako at susuko.
Nabuklat ko na ata lahat ng mga talahuluganan at tesauro,
Tila bang kaya ko nang gumawa ng tula para sa bawat salitang nakilala ko,
Pero pinili kong mag-sulat sa isang salitang hindi ko nahanapan ng kahulugan.

Limang beses ako nag-akala na nakilala ko ang pag-ibig,
Limang beses akong nagkamali.
Hindi ko alam kung tama pa bang kuwestiyonin ang pag-ibig,
Ang ano, bakit, kailan, at paano.
Siguro mananatili na lang 'tong matalinghagang salitang walang kahulugan at kailangan maramdaman para maintindihan.

Pangako,
Sa sandaling maramdaman natin 'to.
Magmamahalan tayo ng higit pa sa pag-ibig.

I. Kilig
Unang kita ko palang sa'yo—
Gusto na kita maging parte ng buhay ko
Sinong hindi kikiligin sa tuwing
Ngumingiti ka rin,
Sa tuwing ngumingiti ako sa'yo.

II. Kaba
Sa tuwing kakausapin kita,
Nauutal ako.
Nagbubuhol-buhol ang mga salita—
Na enensayo ko pa kaninang umaga.
Kasi araw na ‘to ipagtatapat ko na—
Ang tunay kong nadarama.

III. Saya
Dahil sa wakas nasabi ko na!
Hindi ko akalain na pareho ating nadarama.
Sinong hindi sasaya?
Kapag nabigyan ka ng perbilehiyong—
Magkaroon ng “tayo” sa pagitan ng
Dating “ikaw” at “ako” lamang.

IV. Galak
Alam ng Diyos kung gaano nagagalak
Sa tuwing magtatagpo ang mga mata.
Alam ng Diyos kung gaano ako nagagalak
Sa tuwing hahawakan ko ang kamay mo.
Sa tuwing magkausap tayo magdamag
Alam ng Diyos kung gaano ako nagagalak
Nung simula kang maging parte ng mundo ko.

V. Inis
Naramdaman ko rin ang inis
Sa tuwing binabalewala mo ako,
Sa tuwing iba ang kasama mo,
At hindi ko namamalayang
Nagseselos na pala ako.

VI. Pangamba
Nangangamba ako,
Sa tuwing aalis ka ng walang permiso.
Sa tuwing hindi ko alam kung sino kasama mo.
Nangangamba ako,
Sa anong pwedeng gawin mo—
Sa tuwing nagkakaroon tayo ng pagtatalo.

VII. Takot
Takot ako na magsawa ka sa gaya ko.
Takot ako na baka makahanap ka ng iba
Yung kayang higitan ang isang tulad ko.
Takot na baka isang araw—
Hindi na ako ang iyong mahal mo.

VIII. Lungkot
Madalas malumbay na gabi ko.
Sabik na sabik ako —
Sa mga yakap mo,
Sa mga dampi ng mga halik mo,
Sa mga magagaan na haplos sa ulo ko.
At sa mga gabing natatakot ako.
Gusto ko lang na nandirito ka sa tabi ko.

IX. Pangungulila
Dumaraan ang mga araw, linggo at buwan
Na wala ka nang oras sa akin,
Gusto sana kitang puntahan
Ngunit alam kong—
Na mas importante ka pang gagawin.
Naiintindihan ko naman
Pero anong magagawa ko?
Nangungulila ako sa’yo.

sana nandito ka para nayayakap  kita,
sana nandito ka para mahagkan ka,
sana kahit kaunting oras lang  makasama ka,
mapakita ko lang kung gaano ka kahalaga.

sana noon pa kita nakilala,
sana naunahan ko sya,
di ka sana nasaktan at lumuha,
sa pagtataksil at mali nyang nagawa.

sana nabuo ako ng mas maaga,
baka sakaling nakilala kita,
hindi man kita masyadong mapasaya,
pero gagawin ko ang lahat para ika'y mapaligaya.

sana hindi nalang naging komplikado,
baka sakaling maipag mamalaki mo ko,
baka masabi mo na ako talaga ang mahal mo,
walang biro at hindi nag tatago.

sana hindi nalang kita nakilala,
para hindi na tayo nahihirapang dalawa,
pero salamat parin at dumating ka,
dahil tinuruan mo kong wag magpakatanga sakanya.

sana pinigilan ko nalang nararamdaman ko sayo,
para hindi ako luluha kapag iniwan mo,
sana hindi kita pinakinggan noong nagkagulo,
edi sana ngayon malaya na tayo.

sana kung may mag babalik ng nakaraan,
mas pipiliin kong manahimik nalang,
hindi magsasalita ng tunay na nararamdaman,
para sa huli wala ng nasasaktan.

alam kong minahal mo ko ng sobra,
pero hindi mo ba naisip  na mas mahal kita,
mas pipiliin kong maging masaya sila,
kaysa sa kaligayahan nating dalawa.

pero sa tuwing bibitawan na kita,
hindi mo alam kung gaano kasakit na mawalay ka,
kahit pigilan kong huwag pumatak ang mga luha,
wala akong magawa dahil kusa silang nagwawala.

sa rami ng pag subok na nalagpasan,
alam kong hindi pa iyon ang katapusan,
marami pang darating at dapat pag handaan,
ngunit di ko alam kung kaya ko pang labanan.

hindi ko alam kung naubos na ba ang luha ko sa kaiiyak,
dahil sa tuwing may problema ni isang butil walang pumapatak,
sanay na siguro ako sa relasyong ito,
panay iyak, away at gulo.

mahal kita kaya pilit kong kinakalimutan mga pangyayari,
kahit magulo,  alam kong sa puso mo ako'y bawing bawi,
hindi kita iiwan ano man ang mangyari,
kung iiwan man kita asahan **** ako ay uuwi.

pagpasensyahan mo na kung abnormal ako minsan,
ganto talaga ako pero masarap mag mahal,
minsan ka ng iniwan ngunit di ka kakalimutan,
bihira ka lang makahanap ng katulad ko na mapag mahal.

alam kong masasakit ang lahat ng Sanang nasabi ko,
isip ang may gusto ngunit puso'y binabago,
sana tama ang puso kong manatili sayo,
sayo mahal ko , puso ko' y sinakop mo.

#love
#chances

may isang natutulog sa kalye
walang sala, walang detalye
walang makain, walang tirahan
ngunit ikinulong tila'y makasalanan

"mahirap maging mahirap"
said ng mga matang nagpapaki-usap
nang gayo'y makahanap
ng pagkain sa pamilya'y maiharap

at ang isa'y pinaiimbestigahan
dahil umano sa ilegal na pamamaraan
ng pagtulong sa kanyang nasasakupan
kailan ba ito naging kasalanan?

o, Pilipinas, ika'y binabantaan
patagong tinatangay ang iyong kayamanan
mga anak mo'y pinahihirapan
sa kalagitnaan ng krisis, ika'y pinagsasamantalahan

o, Pilipinas, naliligaw ang iyong landas
ika'y inaapi, inaabuso nang marahas
waring pinaglalaruan ang batas
ng isang nag-aanyong taong hudas

halika't iyong ipaglaban
ang bansang ating sinilangan
basagin na ang iyong katahimikan
at h'wag hayaang manaig ang kasakiman

pakinggan, dam'hin, at tignan
h'wag ka munang lumiban
sapagkat kailangan ang iyong katapangan
sa umuusbong na digmaan

Nadatnan sa sahig nakahandusay
Ilan taon pa lamang noong una natapilok
Sa paghuwego ay naglibang
Nakalimutan ang sandaling sablay

Bumaba ang araw na nasa taluktok ng kampana ng simbahan
May iskarlatang busilak
Ang dagundong nito ay ang pagpaparaya sa mga bata na ginigiliw ng kanilang ina

Ikandong ang wasak na damdamin
para makahinga
Nilulumot ang gasera sa guwang na pandama
Di matinag ang pagkawalang

Ipaubaya sa daungan ng mga hiling
ang pahapyaw na pinapanalangin
At doon din makahanap ng silungan
Samantala nalalagasan ng supang ang Sampaguita
Malungkot ang kanyang talaarawan

Nagmistulang sinulid ang kaligayahan
na ipang gamit sa paghabi ng ala-ala
Sa kalayuan maaninag na nagluningning
Ngunit kapag sa prontera may pilat na mapusyaw

Habang ako'y lumalaki isang aral ang tumatak sa akin
"Give your 101% sa lahat ng 'yong gagawin"
Kaya sa bawat aktibidad ay binuhos ko ang lahat ng aking makakaya,
Pati na rin sa pag-ibig ako'y nagmahal ng sobrang sobra.

"Too much of something is bad"
Yun nga ang sabi nila,
Pero bat 'di 'to nanatili sa utak ko? Ganon ba 'ko nabulag sa pag-ngiti mo?
Ano ba hinahabol ko dito,Kilig o saya?
Bakit ang tanga tanga ko?

Nung naghiwalay tayo'y pinangako ko sayo  hihintayin ko ang araw na pwede kitang makasama,
Pero bakit kita pinaasa?
Naghanap ako ng iba at binalewala ang pangakong ginawa.
At sa huli ako pa ang umiiyak, ako pa
umaasa.

Kung minahal nga kita ng sobra, ba't ko ginawa yun sayo?
Sabi ako ng sabi sa iba " pre minahal ko siya ng sobra", pero totoo ba?
Puro kasinungalingan lang ata laman ng lintik na bibig na to.
May kahulugan ba ang "I love you" na sinasabi ko sa iyo?

Bakit ang tanga tanga ko?
Bakit ba ako gan'to?

Pasensya na lang...Yun lang ang kaya kong sabihin na hindi kita niloloko.
Malinaw na malinaw ang aking mga kamalian.
Mas mabuti nga na di ako ang yong nakatuluyan.
Sana makahanap ka ng iba na magiging totoo sayo...

May trahedya na kumakapit
Sa aking katawan
Ayaw akong bitawan
Hindi ko magawang kalimutan
Kalunos lunos
Parang hayop na hindi
Makahanap ng tubig
At nakahandusay
Sa kanyang ina.

May trahedya na kumakapit
Sa aking katawan
Pinagtatawanan ang aking
Pagsusumikap.
Iniinsulto ang aking ngiti
Nagdudulot ng tagtuyot
Sa sanlibutan ng aking
Kaluluwa

May trahedya na kumakapit
Sa aking katawan
Nagtatago sa aking kuwarto
At lumalabas sa sarili niyang oras
May sariling bibliya na naglalaman
Ng kasinungalingan at kahayupan

May trahedya na kumakapit
Sa aking katawan
Unti-unti akong pinapalitan
Inoorasan, hinuhusgahan
Sinisiklaban ang aking
Mga panaginip

May trahedya na kumakapit
Sa aking katawan
Naglalayag sa dagat ng itim na araw
Pinipilipit ang aking mga laman loob
At pumpatay ng mga inosente

May trahedya na kumakapit
Say aking katawan
Pinipilit kong pakainin
Patahimikin, pagurin
Ngunit hindi magawang
Kaibiganin

Naranasan mo ba ?
Yung biglang may lalabas
Pangalan mula sa nakalipas
Nakakagulat diba

Kasi ang alam mo tapos na
Naka move on ka na eh
pero heto nanaman ba ?
Bumalik ka kasi

Nilandi
Nagsaya
Nahulog ulit
Ang saya diba

Na alam mo sa sarili **** pampalipas ka lang
Na diyan ka magaling ang maging past time
Tinanong ko nga sarili ko?
Sino ba talaga ko sayo?

Oo heto tayo
Naglalandian na parang tayo
Pero ang pagkakaalam ko wala akong titulo sa salitang
"Sayo lang ako"

Sorry na
Eto kasing gaga
Naging loyal sa isa
kahit wala na

Wag ka magalala
Darating yung panahon na
Masaya na ko sa iba
At kaya ko ng wala ka

Yung mga araw na sasabihin ko "ang saya pala"
makahanap ng iba
siya na nagpapasaya
kahit nasasaktan ka

Siya na nagpapangiti
ng mga panahong sawing sawi
Bumangon ako
Kasama siya na bumuo sa pagkatao ko

Magiging masaya ako kahit wala ka
dahil eto siya
siya na akin talaga

Hindi paba Sapat ?

Sabi nila kung sakaling magmamahal ka ibigay mo lahat.
Para sa bandang huli wala kang pagsisihan...

Naniwala ako..
yun yung pinaniwalaan ko!..

Sabi ko din, Oo nga nman, para atleast at the end alam ko sa sarili ko na hindi ako nagkulang.

Pero tama ba ? Bakit ang sakit ?
Bakit parang mali ko pa na minahal kita ng buong-buo.
Bakit ang sakit kasi dumating parin yung panahon na kailangan mo magloko ?
Sobrang sakit kasi ako pa na walang ginawa kundi mahalin ka ng totoo ?

Hindi ba sapat ?
Hindi paba sapat ?
Lahat ng ginawa ko para sayo, para saatin..
Hindi paba sapat ?
Bakit naghanap ka ng iba gayung nandito ako ?
May kulang ba ?
Sabihin mo sakin, ano ?

May pag-asa pabang mapunan kung sakaling may pagkukulang ako ?
Sana sinabi mo sakin, bago ka lumingon sa iba at makahanap ng bago.
Pano ba maging sapat para sayo ?

titingnan ko kung may natira pa rin ba sa latak ng tinta ng 'yong alaala o ipinipilit ko lang na palabasin ang iyong anino sa lahat ng aking nakikita o nadarama.

sana makalimutan na kita, kahit pa mahal kita. sa totoo lang nagtapos ang lahat sa isang pagkakamali: ang iwan ka matapos makahanap ng iba. akala ko masyado na kitang mahal at pagkakataon namang ilaan ko ang pagal kong puso para sa iba, pero hindi 'yon nangyari. bumabalik lamang ako sa'yo sa tuwing nakikita ko ang ngiti nila mula sa'yo, o ang mahahaba **** pilikmata kung nakapikit ang mga mata at tangan ang iyong ulo sa balikat ko.

nagniningning ka kahit madaling araw. ang pagkaway ng buwan sa tuwing titingala ako ang nagkakanlong sa ating mga gunita. ikaw ang nakikita ko sa lahat ng aking mga inibig at susubukang ibigin.  ikaw lang ang kaya kong balikan matapos layuan. ikaw lang.

ikaw lang ang hindi ko kayang hagkan o halikan kahit gusto ko man. nais kong hawakan ang 'yong kamay o hawiin ang mga buhok sa mukha at tuluyan nang halikan
sa noo.
ikaw lang ang kaya kong lubusang mahalin na hindi ko puwedeng gawin, dahil
takot ako.
lumipas na ang maraming taon ngunit nasasakin pa rin ang takot kong 'to. ang sabi nila matatakutin daw ako, oo pero hindi sa multo o engkanto, kung hindi sa pagmamahal na hindi totoo at mabilis maglaho. hindi ganoon ang pag-ibig ko, marahil ang pag-ibig mo, pero natakot din ako sa'yo. dahil gusto mo pang maglaro at malaki na ako para diyan.

ayaw kong maglaro pa ng habulan o mataya-taya.
hindi na ako bata.
tanggalin mo na ang piring sa mata dahil sa hanapan daga, ako lang ang tanging sasalubong sa'yo at magsasabing, "simula't simula pa lang, ako na ang talo, ako na ang taya."

Ika'y aking minahal
Higit pa sa aking buhay
Hininga't tibok ng puso'y ikaw
Sinisigaw ng puso't isipan habang buhay

Biglang mundo ko'y nagbago
Nang ako'y iyong biglang iniwan sa dulo
Tumakbo ka ng palayo at ako'y natirang na katayo
Sa mundong ating pinangarap at pinaghirapang mabuo

Ilang araw akong nagpakagago
Para tuloyang makalimot sayong pangluluko
Katahimikan at pighati aking naramdaman
Kaya't ako ay naghihingalo sa dulo

Ika'y may ngiti sa mata
Habang ako'y nakakadama ng kirot sinta
Basag na puso aking palaging dala
Gusto ko nang bumangon at makahanap ng iba

Magmamahal ng taong makakasama
Mula umpisa hanggang dulo sinta
Kaya't maghihintay sa isang ikaw
Nabubuo ng aking mga araw

Minsan talaga hindi ko na alam
     kung bakit pa ako naghihintay
At kung ako naman ay lalaban
     para saan pa ba iaalay.

Minsan hindi ko na alam
     kung bakit pa ako umaasa
At kung titigil naman
     nangangapa ako ng rason para tumuloy pa.

Minsan hindi ko na rin alam
     kung bakit pa ako humihiling
At kung itatapon ko nalang
     hinahabol naman ako ng mga bituin.

Minsan hindi ko alam
     kung bakit nakakaya ko pang magbigay
At kung ako naman ay tatanggi
     hindi ko rin makita ang saysay.

Minsan hindi ko na alam
     kung bakit pa kita minamahal
At kung susubukan kong magdahilan
     naiisip ko pa ring sumugal.

Minsan hindi ko na rin alam
     kung bakit hindi pa ako sumusuko
At kung ihihinto na
     sarili ko rin lang ang aking niloloko.

Minsan hindi ko na talaga alam
     minsan hindi ko na mahanap ang kasagutan
Ngunit sana makahanap ako ng kasiguraduhan
     *kahit minsan lang.

at ang pagsusulat ay ang naging pagtakas
sa mundong nagpapaka-mundo
ngunit bakit
tila hindi makapag-isip
ng tema
ng letra
ng tugma na bumebenta
ngayo'y parang
walang kwenta
'di maitugma sa eksena
at para bang ang pagsusulat
ay isa na rin sa tinatakasan
hindi matapos na kanta
librong natigil sa gitna
itong tula na pilit kong tinutugma
palaging nais magsulat
ngunit hindi makahanap
ng kabuluhan sa lahat

Minsan aking tinatanong,
Anu aking nagawa?
Anu aking nasabi?
Anu aking inasal para ako'y lubayan?

Ngunit aki'y naisip
Gaano mo nga ba ako kamahal?
kaya mo ba ako'y ipaglaban?
Habang iniisip ito'y
Dumapo saking isipan
Hindi mo na nga pala ako mahal.

Pinilit aking ipaglaban
ang pagmamahalang ako na lang umuunawa
Habang tumatagal,
Pagsinta sa iyo'y unti-unting nawala.

Sa pagmamahalan nating magtatapos,
Isa lamang akign hiniling sa Diyos,
Sana ika'y makahanap ng isang pagmamahal
na tapat at hindi magtatapos.

Mahal ko, Paalam!
Ika'y sana maging masaya magpakailanpaman
Sa piling ng kung sino man iyong iaalay ang salitang
"Mahal kita, aking mahal"

hi! i dont know if youll eventually find your way here, but i did leave some clues for you to find this.

its unbearable, the pain. i did what i did, but i was thinking of what ill be going through again if i succumb into this kind of situation again. im just really really tired. its not that im not giving you a chance to change, but its because im tired of giving people chances. i cant seem to do anything good right now. i cant watch, sleep, play, or even sit down without thinking about you and how much i love you. but this is is how it goes, im running away again. its sad, but this is how ive always been. i just want to go back to the time where i was simply at peace with myself. for such a short amount of time, every fiber of my being became attached, and soon after, loved you for everything that you are. and it ***** because i think im scared of everything even if tho im hopeful?

im suffering every day! i blocked u bc i dont want to let my mind suffer. nung tayo naman, ang dami ko nang iniisip pero ngayon naman napalitan lang ng what ifs or other things na ayaw ko na sabihin. araw araw after the end, iniisip ko na gusto ko bawiin lahat ng sinabi ko and just let things fall back into place again. pero grabe, sobrang naaawa na ko sa sarili ko na i have to go through this thing again—na kailangan ko nanaman turuan ang taong mahal ko kung paano ba dapat ako mahalin ng tama. its so tiring and this is why i chose to let go.

hindi ko naman alam if mapapadpad ka dito, pero gusto ko lang sabihin na totoo din kitang minahal and i still love you while im writing this. but we cant be together again hanggat ganito. hindi mo naman ako pinaglaban, i keep hearing excuses. or maybe hindi ka pa dumadating sa point na dapat alam mo na gagawin mo. we're just too far apart (figuratively and literally). but im glad i met you, but here we go again with the unending heartaches.

the final straw was when i read your horoscope for the week. seems like the world is in your favor and it wanted me to release you. to be fair, i was never tired bc of what happened but bc of what i know ill be going through again. i had to stop it. pero ayun, i knew naman na u had to be alone for the time being but i just had to push this relationship bc idk siguro talaga selfish ako and kasi gusto kita. nasaktan pa tuloy kita imbis na magmove on ka nalang sa ex mo.

ayun din, ang dami ko pang kinatatakutan. what if may iba ka nang kalaro, what if bumalik ka sakanya, what if may bago na altogether. hindi ko alam, for all i know baka nakamove on ka na. pero its okay, gusto ko talagang sumaya ka! i swear, yun lang gusto ko. bukod sa pagod na ko, iniisip ko din na baka nahihirapan ka na dahil sa pressure ng relationship natin. im truly sorry for not sayong goodbye ng maayos. i never had the ***** to say everything in front of your face. i didnt even have the ***** to say i love you one last time! i ****.

hay grabe. ill cherish our memories together, no doubt. sobrang saya ko sayo. kahit hindi tayo okay, sobrang saya ko parin kasi ikaw naman yung kasama ko lutasin yung problema. sana napasaya kita kahit papaano. i know naman na puro perwisyo lang nabigay ko sayo, but just know im truly sorry for everything. kung naging toxic ako sayo, pasensya na. pasensya na talaga if it was so difficult for you to love me. sabi ko sayo its not gonna be this hard sa the one mo. but to be fair, ginusto ko rin na sana ikaw nalang, na ikaw na talaga. naisip ko nga na ikaw na talaga pero baka hindi lang ngayon?

sana makahanap ka ng mas better sakin and i hope u learned kahit papaano. ito nanaman tayo sa cycle ko, pathway lang talaga ako para ready na kayo sa the one niyo 🤣 kung magkabalikan kayo, ayaw ko na malaman! hahahaha pero masaya pa rin ako para sayo no doubt. ill always be rooting for you and your life choices. magiging **** ka pa, and sana madami kang mapasayang bata when that time comes.

ill be fine but im always praying for you. i do hope mabasa mo to. but if hindi, then let these words just reach you in some other way, or baka ibulong ko nalang sa hangin.

i love you so much, p! ill always do 😊 ill never forget you.

Sa iyong pagbabalik, nadarama ulit ang iyong halik

Galing sa biglaang pag-alis, nagdulot pa rin sa puso'y malalim na daplis

Tulang sinulat at inialay sa akin ay naglalaman ng mga dahilan

Mga dahilan na aking intindihin ngunit ako'y masasaktan

Ayaw mo akong lisanin ngunit ayaw mo na rin akong angkinin

Maaari ba iyon? Parang hindi nagkatugma sa totoong depinisyon

Ng tunay na pagmamahal pero yun ang iyong opinyon

Hindi mo ako gustong kalimutan, hindi ako kayang paluhain

Mahal mo akong lubusan, at ayaw **** makasakit ng damdamin

Sana'y malaman mo na natatawa ako sa iyong mga salita

Nang sinabi **** iwanan ako at hayaang sumaya sa iba

Siguro sasaya ako, oo alam ko

Pero asahan mo darating ang panahon na kung kailan pinalaya mo ako

Doon mo na rin malaman na ang bobo mo masyado

Sapagkat minahal kita nang higit sa aking buhay

Inialay ko lahat, kahit minsan ay sumablay

At para na rin pinatunayan **** hanggang salita ka lang naman

Ayaw mo akong saktan? Pero handa mo akong iwanan.

Binulag mo ang sarili sa kaisipang sasaya ako kapag wala ka

Yan ang kamaliang gusto ko sanang itama

Bali-baliktarin man ang buong daigdig, umiiral pa rin sa puso ko ay pag-ibig

Bakit hindi na lang natin isipang tayo na lang dalawa?

Ang natitira sa mundong ibabaw at wala ng iba pa

Nang sa gayon ay hindi mo maisip na ako'y makahanap ng iba

Higpitan mo ang paghawak sa akin at ako'y iyong-iyo na.