Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
 
"We would only be hurt by love if it's real."
*- XL
071116 #8:28PM

No matter how fine my aggregates are,
I still feel incomplete.
I'm not that strong,
And alone, I'm easy to break.

You could feel my cracks and leave me to banishment,
But You showed me the other face of strength.
Never did I know that there were three hollows within me,
Until I experienced those cracks
that made me lose my own strength.

The hard rock was shuttered,
And many times, I felt so useless.
But there You are and picked me up,
You carried me and reshaped me into a new me.
With tools, I had never known,
You accompanied me to reach my uttermost  potential
And yes, I have known my purpose.

You filled my holes with who You are
As a three-in-one God
And now, I have acknowledged how vital it is
To allow your reinforcement
In order that I could stand still.

You're not just testing my resistance and foundation
But stretching me to the fullness of Your expertise.
You can unused me and break me if You wanted to
But You had Your goodness and grace extended
In order that I may live.

I know, I would be hurt
But I know I was found by You,
And I was made by You --
I was made for You
Seeing those hollow blocks in construction, they remind me of who I am and whose I am now, reinforced for the glory of God! I feel blessed.
"Tao po?" unang beses akong naglakas ng loob,
Pero walang kibo ang nahihimbig na bantay.
Kinakatok ko gamit ang barya ang kahoy na bintana,
May rehas na yari sa metal pero madali namang masira.

"Tao po?" pangalawang pagsuyo
Habang pinagmamasdan ang dekorete sa bawat sulok,
Pero tila ba walang pakikisama ang may-ari,
Kaya't naisipan ko na lamang ibulsa ang pambili.

Halos maka-dalawang hakbang na ako
Nang bigla kong narinig ang kakaiba nyang tono,
"Ano yun?" magaspang ang boses niya
Kaya't napalingon akong bigla't niyari ang sarili pabalik.

Kinapa ko ang bulsa at kinuha ang barya,
At tinuro ang nakabalot na pangarap.
Dali-dali ko itong binulsa habang panakaw ang tingin.
Hanggang napansin niyang nakatitig ako.

Apat na hakbang buhat sa bintana ng pagsusuyuan,
Tinawag niya ako, pero hindi ko sya pinansin.
Puno ng kaba ang puso ko,
At kakaiba ang daing ng pag-iisip ko
Buhat sa pagtawag niya sa akin,
Hindi ko rin makalimutan
Ang malamlam niyang mga matang
Parang may nais ipahiwatig.

Sa pag-uwi ko,
Napatingin ako sa sariling repleksyon
At doon ko napagtagpi-tagpi ang lahat,
*"Nakakahiya, may tagos pala ako."
Tungkol sana ito sa pag-ibig pero habang sinusulat ko na, iba ang naging timpla ng eksena. Medyo nakakatawa. Isang akda para sa mga kababaihang magigiting sa kabila ng kanilang kabuwanang dalaw.

Bayani ang bawat dilag pagkat bahagi ito ng ating pagkatao.
070716 #9:58PM #FarmElNido

Nagmamasid siya't dinudungaw ang Gabi
Kung may pahiwatig ba't titikom na ang bibig
Ang Mambubuwal ng matabang na tubig.

Nakakasilaw at nakakagulat
Ang sining ng di kontroladong pagkuha ng larawan,
Ang paglilok sa palapag ng nagtatalsikang bato,
Tangay pati ang ayaw magpapitas na mga bulaklak.

Tanging siya na lamang ang may kislap
Pagkat kalahi niya'y kumupas nang sila'y mang-iwan.
At sa pagpagaspas ng pakpak na may lihim,
Tangan nya ang sariling may liwanag sa dilim.
Matutulog na sana ako nang makakita ako ng nag-iisang alitaptap, sumisilong siya sa kubo habang malakas pa ang ulan. At sa aking pamamahinga, siya'y mawawalan na rin ng hininga.
070816 #8:19AM #Farm

I can feel the warmth of your embrace
As you touch me.

I was full  before you came,
Then you emptied me with a simple kiss.
070616 #12:27PM #ElNido

MAKATA ang lenggwahe ng pusong umiibig,
MAKATA ang katauhang ikinubli ang malasakit,
MAKATA ang kasarinlang may dalisay na panalangin.

Patungo sa may lalang na may misteryong grasya,
Kanyang isasakatuparan ang mistulang imposibleng eskima --
MAKA-DIYOS ang MAKATA.

Para sa pahalang na pakikitungo
Sa madlang baluti'y maskarang may bahid na kayumanggi --
MAKATAO, siyang daing ng MAKATA.

Sa Perlas ng Silanganang winawagayway ang bandila,
At sa udyok ng romantikong lupaing sinilangan --
MAKABAYAN ang pagpili ng MAKATA.

Heto ako't kumakatok sayong pintuang walang susi,
Pagkat kandado mo'y makasarili sa'king galak na pagbati.
Ikaw ang simbolo ng kabuuan ng pag-ibig na hinaharana,
Habang ako ang pariwarang napuno ng "baka sakali," o Sinta --
MAKA-TAYO ang MAKATAng may puso.
070716 #SirFrancisHouse #ElNido

Mapalad ang nauuhaw,
Mapalad ang nagugutom,
Ngunit iba ang guhit sa'king palad.

Inalok Mo sa'kin ang luha't delubyo
Hindi Ka humihinto sa pagtapon ng dalamhati.
Mistulang kupas ang kaibigang Bahaghari
Pati sa pag-asa ba'y kami ri'y may kahati?

Sumisipol ang Hangin, umiindayog
Kaya't nagtatagisan ang mga Puno't Halaman.
Matira matibay sa ganitong labanan,
May ibang yayakap sa angkan,
Ang iba'y nagsisimatay na lamang.

Gaya ng pangarap, gumuguho ang akalang matitikas.
Pag binagyo Mo'y magdudumi sa kalye't
Tangay ang tubig na tsokolate.
Walang nauuhaw kaya't walang nagwawalis,
Tila ang lahat, sumusuklob sa yerong palamuti.

Alam kong iba Ka sa kanila,
Kaya't hindi Mo na kailangang patunayan pa.
Kung ganyan Ka lumaban, buhay ng iila'y may pangwakas na.
Sapat nang nandyan Ka, kaya't lumisan Ka na.
Napakalakas ng ulan at hindi namin magawang tumungo sa site. Kahapon lang, kakaiba rin ang ihip ng hangin, siyang tila may pasabog sa lupain. Wag naman sana.
Next page