Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
 
070616 #ElNido #BHouse #JGH

May gusot sa kalendaryo ng puso,
Kaya't muli kong binalikan ang eksaktong petsa.
May punit ang pahina,
Kaya't kumuha ako ng pandikit
Para sa may lamat na larawan.

Taong dalawang libo't labing-apat,
Nalalabi ang oras sa libingan.
Hinukay ko sa'king memorya,
Baka sakaling ang ugat ay may nutrisyon na.

Dinampian ko ang sarili ng panyong maputi,
Sigurado akong hindi na mamantsyahan pa.
Pero pagsilip ko'y may misteryong bumalandra,
Ngalan mo'y nakaukit pa rin pala sa tadhana.
"Kailanma'y hindi ako sumuko sayo, bagkus ako'y sumukob sa mistulang hindi payak na istilo ng pag-ibig --- ang paghihintay."
070216 #ElNidoToPPC #SeeingLowtide

Ramdam ko ang pagkauhaw mo
Ngunit sa aking pagdating,
Huli na pala ang lahat
Wala man lamang paalala
Na bilang na rin ang araw.

Ako'y lutang sa pagtangay mo ng lahat,
Sayang ang panahon,
Sayang ang paghahanda ng sarili.
Hindi ka nagsabi, **huli na pala talaga.
Minsan, sinasadya nating magbagong-bihis, bagkus ibabalik rin ang lumang istilo. Minsan, nasasayang ang panahon pagkat hindi natin batid ang tamang pagkakataon.
Tumambad sa akin ang rehas
Na may tuklap-tuklap na nakaraan,
Minsa’y puti, ngayo’y sinag na ng araw.
May mga banderitas ding panlayag
Siyang simbolo ng mainit na pagbati.

Nakaririnig din ako ng padyak ng mga paa
Sabik sa halik ng lupaing hindi naman pag-aari.
Ang pagtatampisaw sa putikang
May sirit ng pagmamadali.
Ang pagkalampag ng pintuang walang tirahan
At ako’y maiiwan, nakatali sa silyang lupain.

Sampung minuto raw
Sampung minuto ring tumatagas ang mga alaala
Sampung minutong pagiging saksi ng ebolusyon
Ng waring walang himpil na pagtatantya ng pagkakataon.

Nilalatag ko nang paulit-ulit
Ang mga kwento ng bawat katauhang kasapi sa kwento
Sa kwento nilang paulit-ulit na binabasa
Buhat sa matatapang na mga matang
Hindi ko man lamang masuyo.

Nililingon ko sila sa aking paghihintay
Ako’y hindi kilala, bagkus binabalikan.
Malaya ko silang pagbubuksan,
Yayapusin ng buo kong pagkatao.

Hindi ako mapapagod sa pagkukutya sakin ng kalsada
Sa’king mga pagal na mga paang rumorolyo.
Patuloy kong iindahin ang bawat misteryo ng lubak at patag,
Maihatid lamang sila, sa panibagong kwento ng paglisan.
061616 #AM #SirFrancisHouse

Lumang musika sa bagong umaga,
Nangungulit na insekto, kriminal naman akong ituring.
Kinamusta ko ang kapalaran sa'king palad,
Tila ako'y nabubuwal sa landas na walang kasiguraduhan.

Naging sagrado't taimtim ang pagsuyo ko sa Langit,
Sana'y matamnan ng Kanyang brilyante ang pusong humihikbi;
Gaya ng ulap na kampante, gaya ng bantay na tumatahol
At gaya ng pagbulong ng makina ng sasakyan na siyang tambay.

Naglalaro ang isip -
Nakikipagpatintero sa tadhanang nanglilisik.
Minsan, mas mabuti pa ang Diktatoryal kaysa Demokrasya
Pagkat ang kalayaan ay nakakapanting-hininga
At higit sa lahat, ako'y napapatid ng mga hangal na oportunidad.

Paulit-ulit akong nagbabalot ng kagamitan
Nagbabaon ng mga kailangan sa pagbalik sa piniling saltahan.
Pero ako'y paulit-ulit ding nauuhaw -
Nauuhaw sa tubig na siyang kinasanayan
Ang tubig na wika ng aking kasaysayan.

Hindi ako mag-aatubileng iparada ang sarili sa kalsada,
Na harangin ang mga sasakyan kahit ako'y masagasaan pa.
Kung ganito ang pag-ibig na siyang may martir na ideolohiya,
Nais kong maging luwad na siyang hamak na sasalo
sa pagbusina sa nag-aalimpuyong pagsinta.

Ang kariktan ng sandali'y walang maikukumpara,
Kahit pa ang pagdadalamhati ng bawat oras na may kahati.
Hindi ko man mapisil ang tadhanang nasasakdal,
Pag-asa ko'y ipinipihit sa bahagharing nangako
At siyang hindi mapapako -
Ang huling sandali, nailagak na't naipako.
ElNido

I found no water dripping from my hairtips
As I had that face-to-face look to my fave jeans.
Lost as when I did the transferring of feet,
I thought that departure was quite a break of heart.

The open window has sent me a bright invitation,
Sun's glaring but I never saw her fine reflection.
I felt the Air strolls through my skin
The taste of the floral serum enveloped by the sachet.

I had poured myself with the aquifer's liquor,
The remembrance of the search was over my psyche.
I could still feel the pain that excites my upper muscles
As I tried pushing and pulling to break the ground level.

Cuddling the old reversible jeans, he says I'm Free to Go,
I crowned my soul with an inner bliss and whispered to the Air.
My eyes were shut for a moment, but I was an alliance with them -
Of them whose not emptied yet * revitalizes my potential.

One boasts that *
the Light was completed,
The other has kept me envy his softening skills.
I never thought that there's still hope for dull flying-tips
But they simply say, "It's not the end of bad hair days."
061816 #ElNidoToPPC

Gusto kong magtanong,
"Ba't ayaw **** bumaba?
Ba't wala Kang ginagawa?"
Lumuluha ang Langit,
Pero tila ba pinagmamasdan Mo lamang Siya.

Nawawalan ng kislap ang mga bituin,
Ngunit hindi Mo hinahawi ang mga Ulap
Na pasan ang mga sarili't may pighati ang kalooban.

Ako'y nagyeyelo sa lamig ng pag-ibig,
Hindi maihimbing ang sarili
Pagkat salat sa kumot ang sasakyang bumubulusok.
Nais kong tapalan
Ang pusong nagkulang sa yakap at haplos,
Na parang uhaw sa kapeng mainit
Siyang pantanggal lamig ng kahapon.

Ako'y nanlalamig --
Bagkus puso'y iba ang eksperimento.

Hindi ko maipaabot Sayo ang liham na nakatiklop,
Pero ang ningas ng Iyong kariktan,
Siyang bumubulong sa isipan ng kalinawan.

Trono Mo'y napakataas,
Pero ni minsa'y hindi Ka nagmataas.
Sa paggulong ng sandali,
Ang ulan ay kinitil at ako'y saksi sa'Yong Ilaw.

Panahon, pana-panahon lamang ang ulan
Na siyang susubok sa pusong may laman.
At kung minsang nasubok ko ang Iyong Liwanag,
Ako'y hindi Mo binigo sa *makabagong Silaw.
052816

Career is calling me,
Ringing for several times.
My thumping heart says,
"These're your dreams, why not give it a try?"
Lingering deep down on my marrows,
An illusion of deception,
An escape to higher dimension.

Yes, I want to be who I wanna be,
But when not in Christ, it'd be a shattered me.

Calling isn't ringing at all,
But he's bumping down my inner soul.
He's not my type but there's something in him.
That waiting becomes a rest that's a prerequisite.
I'd required so much for myself;
At times, rest becomes a chapter to close
I'd to wipe every single misfortunes of old
I'd rather face this moment of yes to His call.

Praying to God led me to found the key,
The gist to a rebel who's vault is in an alley.
Dreams of old, faults of such degree
Of burnt, unwrapped -- an ambushed stealing of me.

"What have you done?"
One voice tamed the thousands,
Bring halt the aphonic mimics of who's legit.
Found myself showered w/ crystal-clear tears.

Awaken, tattooed the psyche of self;
Trashes became a view, floating with the unrest ocean.
I hear no breeze nor its whispering fears,
But fear itself, a coated-candy of trampled gears.
Next page