Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
 
KRRW Nov 2017
Slowly, but surely
tearing you apart
I can make it easy
coulda made it fast
then again,
where's the fun in that?
Now you see me,
now you won't
Still I'm standing on my own
Under the ground, I lurk
Behind those walls, I work
Watch out, watch out
I'm right beside you
I'm the Gippeto
in all those Pinocchio's
Praising thee, fooling thou
Knowing thy secrets as you go
Skeletons in the closet
unlocked by Skeleton key
Under thy bed
Pennywise will be
Oh no, don't dread
we've only just started
Prepare my friend
For far is the end
Hey, look, a House
a House of cards
burning, ashened
turned into dust
blown by the wind
gone in the air
the whole little kingdom
is reduced to nil
Remember now
and listen clear
in every game, in every poker
the Queen could never beat the Joker.

Lose.
Die.
Repeat.
Written
13 November 2017



Copyright
© Khayri R.R. Woulfe. All rights reserved.
KRRW Nov 2017
Wala na ang dati
ang natira ay pighati
mundo ay nahati
at naglaho ang buwan

Anino ay lumisan
humalo sa kadiliman
ulan ay tumahan
ngunit ‘di ang bagyo

Kulog, kidlat, alimpuyo
tangay ay laman at dugo
mga baling buto
lagusan sa hangin

Naroon ang dating
ngayo'y isang pangitain
bilanggo ng salamin
magdadalamhati

Dahil wala na ang dati
Gabi sa panghabang-panahon
Aasa sa mga bulong
Lalakad, tatalon...
Written
31 October 2017


Copyright
© Khayri R.R. Woulfe. All rights reserved.
KRRW Aug 2017
Si Jamaeda:
Isa siyang matrona
na ang pangarap
ay ang wagas
na kagandahan.
Palagi siyang
nilalait ng kanyang
mga kaeskwela.
Maging mga kapatid niya
ay nilalayuan siya.
Samantala,
ang mga magulang niya
ay ikinahihiya
ang kanyang
kakatwang presensiya.

Isang araw,
kanyang natuklasan
isang natatanging pormula
upang makamtan
pinakamimithing kagandahan.

Mula sa laboratoryo
lumabas ang isang
mestisang diyosa
na siyang nagdulot
nang tiyak na pagkahulog
ng bawat panga
na nilalampasan niya.

Puri dito, puri doon.
Ang tainga niya
ay pumapalakpak.
Kaway rito, kaway doon,
hindi siya matigil
sa kahahalakhak.

“Sa wakas,”
ika niya,
kagandaha'y napasakanya.
Subalit,
ngunit,
datapwat,
langit biglang
kumulog,
kumidlat.

Habang ang diyosa'y pauwing
mahinhing naglalakad,
nakasalubong niya
ang isang matrona
na siyang nagpaalala
ng mapait na nakaraan niya.
Itsura ng matrona
sadyang kasuka-suka
mas masahol pa
sa dating muka ng diyosa,
wika ng marami
pinagsukluban ng langit at lupa
maging impyerno ay nakialam pa.

Hiling nito sa diyosa
ibahagi ang sikreto niya
sa pagbabago ng uling
at naging isang ginto,
ngunit ang kagandahan
ng diyosa'y panlabas lang
sapagkat kanyang budhi
lubos-lubos ang kaitiman.
Itinaas ang kilay
at saka pumanhik,
hindi niya namalayan
ang nagbabadyang panganib.

Plok! Plak!
Inay ko po'y kaysakit!
Ang diyosang marikit,
napasubsob sa putik.

Ngunit sa halip
na malambot ang lupang hahagip
'yon pala'y sa ilalim
may nakatagong talim.
Matigas niyang mukha
ginuhitan ng pait
ang maladiyosang matrona
nasiraan ng bait.

Lahat ng tao'y
naengganyong lumapit,
sa lakas ng kanyang sigaw
dahil sa sobrang sakit.
Imbis na tulunga'y
pinagtawanan, nilait.
“Hahaha! Buti nga sa 'yo,
mayabang ka kasi,”
ang kanilang sambit.
Luha niya'y nangingilid,
ngunit walang pasubali,
ang kutya nila'y sumasabay
sa ulang masidhi.

Sa hindi niya inaasahan,
dinamayan siya ng isa.
Isang pamilyar na mukhang
hindi rin naman
naiiba sa kanya.

Magbuhat noon,
natutunan niya
ang isang malaking
leksiyon:
“Mas masarap ang maging duryan,
kaysa maging isang mamon.”
Written
31 August 2013


Copyright
© Khayri R.R. Woulfe. All rights reserved.
KRRW Aug 2017
Aanhin pa ang tula
kung tuyo na ang tinta?
Sa hangin pakakawalan,
palalayain sa Hangganan
Handog ng ulirat
na wala mang tinig, sumisigaw
Nakabalot sa liwanag
ng itim na araw
Isinilid sa baul
na pinalubog sa dagat
Balang-araw, lulutang
dala ang luhang may alat.
Para saan ba ang tula
kung walang nakaririnig?
Marahil... para sa mga dahong
sumasayaw sa tubig
Mga bangkang naghihintay
ng kahit kaunting ihip
Mga kamay na kumakawala
mula sa gumagapos na lubid.
Aanhin pa ang tulang
nakakulong na sa bibig?
Aanhin pa ang tulang
iwinagli na ng isip?
Paalam sa mga tulang
tinangay na sa himpapawid
Paalam, mga saranggolang
inari na ng langit.
Written
21 August 2017


Copyright
© Khayri R.R. Woulfe. All rights reserved.
KRRW Aug 2017
Putik
na nabuo
mula sa luha
at alikabok.



Bulaklak
ng damo
na tumubo
sa puntod.



Isang  munting
uod.



Isang butil
ng
pulang buhangin.



Bato
sa kabundukan
na tinutunaw
ng hangin.



Pulubi
sa daan
na namamalimos
sa mga
matang piniringan.




Asin
sa basong
walang takip.



Panyo
sa upuan
na pinakupas
ng tubig-ulan.




Munting ilaw
na sumisilip
sa silid-piitan.




Isang sulat
ng pamamaalam
na nakaipit
sa pintuan.



Pahina
ng kalendaryo
na nakaligtaang
pihitin.



Kandila
sa dilim
na nakikipaglaro
sa mga
anino.


Kabibe
sa tabing-dagat
na walang
laman.




Mga tunog
na walang
huni
at nagsisilbing
musika
para sa
mga bingi.



Hibla
ng buhok
sa ibabaw
ng gitara.



Antipara
na nakapatong
sa lamesa.




Pakpak
ng tutubi
na tinupok
ng gasera.



Isang tuyong
dahon
na sumabit
sa bintana.


Langaw
na nabitag
sa sapot
ng gagamba.



Kutsara
sa tabi
ng basag
na pinggan.



Mga basang
uling
sa hulmahan.



Katahimikan.



Usok
na humahalik
sa kalawakan.
Written
27 December 2014


Copyright
© Khayri R.R. Woulfe. All rights reserved.
KRRW Aug 2017
An anxious amortal
archnemesis
affectionately
allowing an amoral
animosity
achieve an attitudal
agressive and aversion against
any and all
annoying,
aggravating,
afflicting,
and almost annihilating
alliterations,
although all
aforementioned actions
are absolutely
artificial.



An amiable
abomination
and architectural abuse
at an alphabet achieved
after aesthetically
arranging ample
arbitrary
alternatives alone,
amounting an acclamation.



An affinity at
awkward avante-garde arts
arising at
an astronomical acceleration,
aside an archaic
argumentum ad
antiquitatem argument
awfully appraising
an atheistic and agnostic
apparition,
anthrophomorphically
alive and apparently
alright after asphyxiation,
alluding an astral authority
absolving accusations
and all allegations.



An advantageously
astute and adroit assassin
always actively
acting and assaulting
alone, ain't assisted
anyhow,
already
antiquating auxillaries
altogether.



An alliteratious afterfocus:
Aborting all anticipations.
Anticipating affirmative antagonizations.
All are alright.
Already airtight.
Adios, amigos.



Author: anonymous,
an acorn-afflicted,
assassinatrix affiliate.
attributed as Agent Argent.
Written
04 July 2016


Genre
Alliterature


Copyright
© Khayri R.R. Woulfe. All rights reserved.
KRRW Aug 2017
Half living,
half dead
I hear voices
in my head



Half crazy,
half sane
Cryingly laughing
in vain



Half empty,
half full
Glass is broken
after all



Half super,
half not
Don't know
what I've got



Half glowing,
half dark
Keep on flashing
  that spark



Half satan,
half god
Half good
or half bad



Half yin,
half yang
Half old,
half young



Half nothing.
It
doesn't
make
any
sense
.
Written
04 July 2016



Copyright
© Khayri R.R. Woulfe. All rights reserved.
Next page