Bumalik tayo kung saan...
Paano nga ba nagsimula?
Nagsimulang ang mga pangamba ko ay mawala,
nagsimulang pangamba ay mapalitan ng pag-asa't pagtitiwala.
Mga pagluha sa aking mata, ay tila naglaho na
Napalitan ng pagtawa, lumbay ay lumisan na.

Paano nga ba nagsimula?
Mamuhay nang kasama ka
Sa mga araw na kapiling ka—- bawat araw ay puno ng galak at pagsinta.
Tinuruan mo akong, mamuhay nang may saya
Pait ng kahapon ay naitapon na,
mula nang ikaw ang makasama ko, sinta.
Samahang walang papantay, punung-puno ng buhay!
Pag-aalaga ay damang-dama, suporatado ang isa't-isa.

Paano nga ba nagsimula?
Malalim na pinagsamahan
Masasayang ala-ala, na tila hindi maaantala—-
    ng kahit anong problema, sa atin man ay naka-amba
Magkahawak mga kamay, tayo ay hindi bibitaw.

Mga gala at lakad natin, na minsan ay biglaan pa
Mga oras na hindi natin alam, kung paano napagkasya.
Basta't alam nating... tayo ay masaya—- kahapon man o ngayon, at kahit na bukas pa!


Ngunit dumating ang panahon, tayo'y sinubok na ng pagkakataon
Masasaya nating bukas ay nagsimula na ngang kumupas
Hindi alam kung paano, tayo'y biglang nagbago
Tila nalagas na puno, hindi na lumago.

Akala ko ba ikaw ay "KASAMA?"
Hindi lang kaibigan o basta-bastang kasintahan
Kasama sa lungkot at pighati, kasiyahang hindi mawari
Pagkatalo man o pagkapanalo—- tayo pa rin ang magwawagi.


At ngayon...
Bumalik tayo kung saan...
Paano nga ba nagsimula?

Nagsimulang mawala ang paniniwala na tayo ay para sa isa't-isa
Nagsimulang matalo sa digmaan at piniling wag na lumaban?
Nagsimulang maglaho ang mga katagang "mahal kita"
Nagsimulang magbulag-bulagan sa katotohanang
b a k a   t a y o  a y  p w e d e   p a ?

Isip at damdamin ay di makaunawa
Hirap pagalingin ang sugat na sariwa
Sugat na iwan ng ating pinagsamahan
Pinagsamahan na akala ko ay aabot sa simbahan

Paano nga ba nagsimula?
Paano at kailan nagsimula?
Nagsimulang matapos ang ating pagmamahalan?

Kahit kailan pinangarap ko, maging ikaw at ako—- hanggang sa dulo
Paano mangangarap kung ako ay gising na?
Gising sa katotohanan na tayo ay
w a l a  n a?


© LMLB

061017

Hindi pa kita kayang harapin
Na sa bawat pagkakataong nariyan ka na'y
Pilit pa rin akong lilihis ng landas
Habang kinakalma ang sarili ng mga salitang:
"Wala kang nakita.
Ayos ka lang."

Sa ilang beses kong pagpapalipas ng oras
Sa paglimot sa pagbungad ng kahapon sa ngayon,
Ginapi ako ng pasa sa buo kong pagkatao.
Namanhid ang puso,
Kakaiba ang hiwaga pagkat nabuhay pa rin ako.

Nang sa kahit isang saglit man lang
Ay nanatili pa rin akong pipi ngunit hindi bingi
Na parang nalimot ko na kung paano bang magsalita
Ngunit ako'y inugatan na
Sa paghihintay sa sagot na sayo lamang hinihingi.

Na para bang noon,
Ang lahat ay may bayad.
Parang lahat ay bawal,
Kaya nagnakaw ako ng tingin sayo.
Oo, hindi lang isang beses
O dalawa, tatlo, apat, lima,
Anim, pito, walo, siyam at sampu.
Naubos na ang pagbilang ko sa bawat sandali,
Na inabot sa iilang taon --
Hindi ka pa rin bumabalik.

Doon ko kusang naintindihang:
Kalakip ng bawat pagnakaw ng panahon
Ay ang bawat bitak sa pusong noo'y wala pang lamat.
Napuno ito ng alikabok sa hindi ko pagsisiyasat
Kung may buhay at pag-asa pa bang mabuo
ang larawan ng tayo.

Na sa bawat pagpunit ko ng bawat larawan sa aking isipa'y
Paulit-ulit lamang akong nakakatikim ng pagkatalo.
At sa huli, ako rin pala ang darampot sa mga ito
At isa-isang ipagtatagpi sa kabila ng matinding pagkapagod.

Nang ilang beses akong dumistansya sayo
Isang dipa, isang kilometro,
Ilang munisipyo at ilang mga isla.
Bagamat nagtangka pa rin akong
Bumusina ng katapatan sa pintong paulit-ulit **** pinagsasarhan.

Nang muling mabahiran ng kakaibang ningning
Ang aking mga mata
Na tila may mahika ang bawat **** ngiti
At muling nagkakulay ang puso kong dating kaydilim.
Nang mapagtanto ko ngang: hindi kita nakalimutan,
Hindi ako nagmahal ng iba,
Naghintay ako --
Kahit may iba ka pa.

Dumungaw ako sa ngayon
At dito ko nasaksihan ang hiwaga ng paghihintay.
Na sa pag-aakala kong paulit-ulit ang nasa kalendaryo'y
Mauubusan din pala ako ng dahilan --
Dahilan para magtanong kung babalik ka nga ba.

Nang mahalin mo na rin ako nang buo
Nang kusa **** ibigay ang tiwala at katapatan mo.
At sa minsang pagyakap mo'y
Gusto ko na munang huminto
At magpasalamat pagkat narito na ang sagot --
Pagkat narito ka na at hindi na ito isang panaginip.

Na hindi ko maipaliwanag na ikaw ang dahilan
Ng bawat butil sa mga mata ko noon.
At ang dahilan
Ng bawat kirot na mas maingay pa sa mga kuliglig pag gabi
At pilit kong pinatatahimik sa aking pagtulog.

Parang kailan lang nga --
Pero ayoko nang magkunwari pa
Ayoko nang magtago sa madilim na mga ulap
Na pilit na kumukubli sa pag-ibig ko sayo.
Tama na, pagkat nahulog ako sa sarili kong patibong
At ngayon --
Ngayon nga'y mas mahal na kita.

Milyun-milyong mga blankong mukha,
pipintahan,  
papahiran ng pintora
ang iba’t ibang kastilyo ng pangarap.

Subalit sa paglipas ng panahon
ang mga kastilyong ito’y rurupok,
at sa isang ihip ng hangin  
ay pwede ‘tong gibain.  

Masasanay kang matalo,
para sa atin ‘tong mundo.
Para sa atin,
hindi para sa kanila,
kailanman hindi ‘to masasakop
ng mga mapapait na luha.  

Nasanay ka na sa panonood
ng mga teleserye o pelikulang
kung ano ang theme song
ay ‘yon din ang pamagat.  

Nasanay ka nang mag-abang
sa paiba-ibang kulay na buhok
ni Vice Ganda, o ni Yeng Constantino,
ang umasa rin sa paiba-ibang desisyon
ng mga tao sa paligid mo.

Nasanay ka nang magmahal ang gasolina,
at iba pang mga bilihin  
ngunit hindi ang magmahal ng totoo,  
dahil takot kang masaktan ulit,
ang iwanan, o umasa ulit,
sa isang relasyong pang-post lang
sa FB, IG o Twitter,
‘yong pang-“#relationshipgoals” lang,
nasanay ka na pero takot ka pa rin.  

Nasanay ka na sa mga surprise quiz.
Sa exams. Sa reporting. Sa thesis.
Sa Singko, INC, Withdraw o Drop.
Sa pag-jaywalking,
dahil late na naman sa 7:30 AM class.  
Sa paulit-ulit na sorry.  
Sa paulit-ulit ding pagpapatawad.
Sa paghahanap ng ka-red string.
Sa paghahanap ng ka-forever.
Sa mabagal na internet.
Sa job interview. Sa gobyerno.    

Masasanay ka ring matalo
dahil ganito ang konsepto ng mundo.
Patitikman ka muna ng pagkabigo,
bago ka ulit maging buo.      

Baka rin bukas-makalawa
maiisipan mo nang mag-aral ng mabuti  
at iwasang ang usapang mabote,
ang bumangon ng maaga
at hindi papatayin ang naka-set na alarm,
ang maging totoo
sa taong nagmamahal sa ‘yo,
o kaya subukang ipa-Photoshop
ang 2x2 picture mo sa resume
para sa paparating na job interview.  

Masasanay ka ring matalo,
masasanay ka rin sa mga peklat mo sa puso.
Dahil hindi ito matatapalan
ng pulga-pulgadang concealer ng Maybelline,
o kahit ubusin mo pa
ang stock sa AVON, sa Watson, sa HBC, o sa Lazada.  

Kaya tanggapin mo na lang  
na ang buhay ay puno ng pagkatalo,
dahil sa huli para sa atin din naman ang mundo,
kaya wala kang dahilan para sumuko,
dahil ang sumusuko lang ang natatalo,
at ang hindi takot sumubok ulit
ang tunay na panalo.

032217

Iniwasan kong tumingin sayo
At ginawa ang mga bagay sa paraan na alam ko.
Akala ko kakayanin ko,
Dahil tingin ko sa sarili ko: malakas ako.

Sa una'y naging maayos ang lahat
Na para bang ang taas ko kung lumipad.
Dahil ramdam ko sa aking mga palad
Ang ihip ng hangin at ang mga ulap.

Sinabayan ko ang ikot ng mundo
Sinubukan lahat anuman ang naisin ko:
Mga bagay na labag sa kalooban mo
Na di mo ninais na gagawin ko.

Ang taas na nga ng aking nalipad,
Malayo-layo na rin ang aking napad-pad.
Ngunit sa puso ko'y meron pa ring hanap-hanap
Siyang bagay na di pa rin natutupad.

Tingin ko'y kaya ko nga ang lahat --
Na kahit mag-isa'y lahat matutupad.
Ngunit sa taas ng aking narating, ako'y bumagsak
At nagtamo ng malaking sugat.

Nalunod ako sa dagat ng pagkatalo
Na akala ko kaya kong manalo.
Na kahit magisa lang ako,
Lahat ay kakayanin ko.

Kinain ako ng sarili kong mundo,
Ng paniniwala kong malakas ako.
Na kahit hindi ako tumingin sayo,
Lahat ng bagay ay makakamtan ko.

Ngunit sa kabila ng lahat ay nandyan ka pa rin,
Tinulungan akong tumayo mula sa pagkakadapa.
Ginamot ang sugat ng pagkabalisa,
Kahit na pinili kong lumakad mag-isa.

Hindi ko pala kaya nang wala ka,
Sa paniniwala sa sarili'y, ako'y naging tanga.
Na ang hinahanap ng puso ko'y nasayo lang pala,
Maraming salamat sa pagmamahal aking Ama.

It's tiring to cry too
Sometimes you have to stop crying too
Because sometimes you also need to be happy and make yourself happy
But you should know when to stop

You don't need to cry all the time
Even if you are hurt hour by hour and day by day
Even if you hide the tears
There are still sorrows in your eyes and there is a feeling of sadness in the air.

But there's something inside you that wants to be free
Just hide all the tears in your smiles and show others that you are happy
Try to hide your sadness
With them you will also forget the tears for a while

Put aside tears and sadness when you are with other people
Think about yourself first
Have fun, work and get on with life

Then you just release everything at the right time and season
When you have a chance, you will cry again
Think and heal the wounded heart inside

Fight even for yourself and your job
No one else is there for you but you
Only “You” know your true feelings inside, pain and tears
You and God know that and understand

When you feel discouraged
Take your time to rest your heart
Endurance of feelings with him God at the top
Take strength from him, not from your failures and defeats
In the thick of it, you won't lose if you cling to him.

keep it a secret, I know
Those are just tears behind the smiles
No matter what time you think and remember the things that cause tears will appear

Sometimes you secrete the tears first
It's not necessary that you always cry in front of them, right?
There's no need to inform right away, right?
It's not always that they know you're crying and show them, right?

It's enough to cry alone
show that you can and you are a tall person
Strong in achieving your dreams
You can handle it behind the tears you hide.
Carry it despite the hidden tears in your heart.

God is with you in your pain and tears with him it's no secret.

************

"𝕊𝕚𝕜𝕣𝕖𝕥𝕠𝕟𝕘 𝕃𝕦𝕙𝕒"

Nakakapagod din palang umiyak
Minsan kailangan mo din tumigil sa pag iyak
Dahil minsan kailangan mo din maging masaya at paligayahin ang sarili mo
Pero dapat alam mo kung kailan ka titigil

Hindi naman kailangan palagi kang umiiyak
Kahit oras oras at araw araw kang nasasaktan
Kahit maitago mo man ang mga luha
May mga lungkot parin nababasa sa iyong mga mata at may pakiramdam ang himpapawid sa kalungkutan

Ngunit mayroon sa loob na gusto mo ng makalaya
Itago mo nalang sa mga ngiti mo ang lahat ng luha at ipakita sa iba na masaya ka
Pilitin mo sarili mo itago ang lungkot
Kasama nila makakalimutan mo din saglit ang mga luha

Itabi mo muna ang luha at lungkot kapag kasama mo ang ibang tao
Isipin mo muna ang sarili mo
Mag libang, mag trabaho at magpatuloy sa buhay

Saka mo nalang ilabas lahat sa tamang oras at panahon
Kapag may pagkakataon ka saka mo na iiyak ulit
Isipin at gamutin ang pusong nasusugatan sa loob

Lumaban ka kahit para sa sarili mo nalang at sa trabaho mo
Walang ibang taong nanjan para sayo kundi ikaw lang
Ikaw lang naman ang nakakaalam ng mga totoo **** nararamdaman sa loob, sakit at mga luha
Ikaw at ang Diyos ang nakakaalam nyan at nakakaintindi

Kapag napanghihinaan ka ng loob
Tibayan mo ang loob mo
Tibay ng damdamin kasama sya sa taas
Sa kanya ka kumuha ng lakas huwag sa mga kabiguan at pagkatalo mo
Sa may kapal hindi ka talo kung kakapit ka sa kanya.

ilihim mo man yan alam ko
Nanjan lang yan luha sa likod ng mga ngiti
Kahit ano oras lalabas kapag inisip at naalala mo ang mga bagay na sanhi ng pag luha

Minsan isikreto mo muna ang luha
Hindi naman kailangan na palagi kang umiiyak sa harapan nila diba?
Hindi naman kailangan na ipaalam agad diba?
Hindi naman palagi na nalalaman nila na umiiyak ka at ipakita sa kanila diba?

Tama na at sapat na ang lumuha mag isa
ipakita mo na kaya mo at mataas kang tao
Matibay sa pag abot ng mga pangarap mo
Kayanin mo sa likod ng mga tinatago **** mga luha.
Buhatin mo sa kabila ng mga nakatagong luha sa puso mo.

Kasama mo ang Diyos sa mga sakit at luha mo sa kanya hindi ito sikreto.

Everyone leaves
Everyone loves someone else
The heart is always left alone

When will I be one in your heart
When will I be one in your life

When will I be happy
Will I be the only one for you
The one I can call mine
When Will there be no one else but us

There is still a reason to hope again and
There is still a melody of love
That pushes you not to let go

There are still tears that cannot be removed
That I don't want to lose you
Because you are really there for me
But you didn't choose me to be with

But the heart is getting tired
The eyes are getting tired of crying
The body is also getting tired of waiting
The mind is getting tired of thinking of all the ways to be with you

Always hurting
Always being left behind
It's also tiring to be hurt
I took a break but I'm looking for care and love

I need you but you are with someone else
In others I found the place to refill
because you were lost to me
I wish you were the one who filled
A heart thirsty for love

When it always hurts
What I always heard whispering is to give you
And accept that you are no longer with me

To forget you and look at others
Here I can be free from tears
And forget the sorrow of feelings

Because of the pain and tears
I was brought to a new beginning
It feels like everything is broken
When will I let go of everything that everything was lost

I need to choose myself
I need to change

I love you so I can
Let you be happy with others
That's why I can't fight you

Someone else wants and loves you
That's why we're not for each other

I'll just accept defeat but
My love for you
I'll give it back to myself

If love has left me
If love is no longer with us
If the plans are changed
If the the heaven is different to us
If God has taken everything back
If you are for him
If you are no longer for me

There is nothing I can do
But to release everything
But to release you.

I set things free.


*******


"ℙ𝕒𝕝𝕒𝕪𝕒𝕚𝕟 ℕ𝕒 𝔸𝕟𝕘 𝕃𝕒𝕙𝕒𝕥"

Lahat nalang lumilisan
Lahat nag mamahal ng iba
Ang puso parati nalang naiiwan mag isa

Kailan ba ako magiging isa sa puso mo
Kailan ba ako naging isa sa buhay mo

Kailan ba ako magiging masaya
Yun bang ako lang ang para sayo
Yung matatawag kong sa akin ka
Yun bang wala ng iba tayo lang

May dahilan parin para umasa ulit
May himig parin ang pagmamahal
na tumutulak na di dapat bumitaw
May mga luha parin na di maalis
At ayaw kang mawala
dahil nanjan ka talaga para sakin
Pero hindi mo ako pinili na makasama

Pero ang puso ay napapagod na
Ang mga mata napapagod ng lumuha
Ang katawan napapagod din mag hintay
Ang isip napapagod ng isipin ang lahat ng paraan para makasama ka

Palagi nalang nasasaktan
Palagi nalang iniiwanan

Nakakapagod din palang masaktan
Nag pahinga pero nag hahanap ng kalinga at pagmamahal
Kailangan kita pero nasa iba ka
Sa iba nahanap dahil nawala ka na sa akin
Ikaw sana ang nagpupuno
Ng pusong uhaw sa pagmamahal

Kapag nasasaktan
Ang palaging binubulong ay ang ibigay ka
At tanggaping wala ka na sakin

Ang kalimutan ka at tumingin sa iba
Dito Makakalaya sa mga luha
At makakalimot sa hinagpis ng damdamin

Dahil sa mga sakit at mga luha
Dinala ako sa bagong simula na
Parang nasira ang lahat
Kailan ko ng pakawalan ang lahat ng nawala

Kailangan ko ng piliin naman ang sarili
Kailangan ko ng mag bago

Mahal kita kaya magagawa kong
Hayaan na maging masaya ka sa iba
Kaya nga hindi ko kayang ipag laban ka

May gusto at mahal ka ng iba
Kaya nga wala tayo sa isat isa

Tatanggapin nalang ang pagkatalo pero
Ang pagmamahal ko sayo
Ay ibabalik ko sa sarili ko

Kung iniwan na ako ng pag ibig
Kung wala na sa atin ang pag ibig
Kung iba na ang mga plano ng langit sa atin
Kung binawi na ng maykapal ang lahat
Kung para ka sa kanya
Kung hindi ka na para sa akin

Wala na akong magagawa
Kundi ang palayain ang lahat
kundi Ang palayain ka.